Ik heb er ook een hekel aan! Gelukkig respecteerde mn familie + (ex)schoonfamilie het. En de rest, heb de geboortekaarten pas een week na de bevalling gestuurd
De reacties over 'het zijn wel de ouders van je man' en ze zijn 'opa en oma' geworden vind ik niet echt reëel. Of je nu een goede band met ouders/schoonouders hebt of niet, je moet je eigen beslissingen en keuzes kunnen maken. Het niet prettig vinden van onaangekondigd bezoek, ongeacht wie dat mag zijn, hoort daar ook onder. Je moet toch in je eigen huis kunnen aangeven wat jij wel/niet wil. Helaas hebben wij hier hetzelfde meegemaakt. Schoonouders die onze wensen volledig aan hun laars lapte. Ik heb er maar één woord voor over en dat is 'respectloos'. Hier heeft het dan ook geresulteerd in geen contact meer (uiteraard is er wel meer aan vooraf gegaan en is dit de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen). Wanneer je zoon of dochter een kind krijgt en je opa en oma wordt, betekent niet dat je automatisch allerlei 'rechten' hebt als opa en oma. In sommige gevallen is het maar beter dat kinderen hun opa en oma niet kennen.. TS, ik zou proberen nogmaals een gesprek aan te gaan. Wellicht dat het een en ander dan kan worden uitgesproken. Is dit niet haalbaar, dan zou ik je eigen grenzen duidelijk aangeven en gewoon jullie eigen plan trekken.
ik kan heel goed begrijpen dat je ervan baalt dat ze onverwachts langs komen. ze moeten er maar begrip voor hebben ouder's of niet. ik moet er echt niet aan denken dat mijn ouder's of familie in een keer aan de deur staan zonder te bellen aangezien je ook wat tijd met je gezin wilt doorbrengen.
Hej meis, Wat lastig zeg! Wij hebben die 'regel' ook gewoon uit voorzorg. Onze ouders bellen dan wel van te voren, en eigenlijk altijd kan het wel dat ze langskomen. Ik snap niet dat mensen hier reageren met 'kom op zeg het zijn je ouders' Het is ook 'gewoon bezoek' dat tijd kost en soms heb je gewoon geen puf voor bezoek, ook al zijn het je ouders... Maar TS misschien toch eens een gesprek aangaan over wat hen dwars zit en dat jullie het vervelend vinden dat het lijkt alsof hun kleinkind hen niet interesseert.
Hou je waardeoordelen maar voor je, met je bah! Na mijn bevalling kon ik ook geen bezoek verdragen, teveel pijn en complicaties, baby die niet goed aan de borst wilde, elke voeding een drama. Lekker hoor, als dan je ouders/schoonouders onverwachts op de stoep staan en je met een overstuur kind, ongekamd haar en zonder bh de deur open moet gaan doen. Mijn familie belde gelukkig vantevoren, dan kon ik de dag een beetje zo indelen dat de kleine wakker was als ze er waren en dat het huis en ikzelf er een beetje toonbaar uitzagen.
Ik snap ook niet zo goed warom jendie regel moet stellen. Het is toch normaal datje even beltmvoor je ergens op de stoep staat? Zeker als er net een kleine is geboren. Bij ons is er nog nooit iemand onverwachts gekomen hoor. In jouw geval, ts: ik snap niet zo goed dat je schoonouders jullie nu ontlopen, daar hebben ze zichzelf mee... Als je wil dat t weer goed komt zou ik gewoon bellen en vragen waarom ze nou zo boos zijn alleen omdat jullie vragen of ze even willen bellen. Kan er niet iets anders aan de hand zijn? Vind het zo gek dat ze daarom zo boos zouden zijn. En als julie t zo laten dan ziet je kind opa en oma straks nooit meer dus ja.... Een partij moet een beetje toegeven om t contact weer te herstellen.
hier is er ook niemand welkom zonder van de voren te bellen hoor. ik stuur ze ook zonder pardon gewoon naar huis. hard ja maar ze hebben onze wensen te respecteren. ik vind het ook zo lekker dat alle familie op minimaal een uur rijden zitten die komen ook niet onverwacht even aan
Hoe was het ervoor? Ging toen ook alles op afspraak? En hoe zijn je s-ouders opgevoed? Hier is het bijvoorbeeld altijd zo geweest dat mijn s-ouders 'zomaar' op bezoek kwamen. Kon het dan niet of moesten we weg dan gingen ze ook weer. Hun hebben zelf altijd de achterdeur open staan dus iedereen is altijd welkom. Zo zijn ze gewoon opgegroeid. Mijn ouders zijn in de stad opgegroeid (wonen ook iets verder weg, 10 min met de auto) dus zullen altijd even bellen/sms'en of het goed is. Andersom doen wij dat bij hun ook bijna altijd (al weet ik dat we ook welkom zijn als we niet bellen hoor, maar ik ben zo opgevoed). Ik kan me dus voorstellen dat het best irritaties opwekt voor jullie, maar ook andersom. Misschien juist als ze van thuis uit gewend zijn dat anders normaal is. Ik zou dat ook een beetje respecteren. Ik heb daar nooit moeite mee gehad persoonlijk...
Zo herkenbaar! Mijn moeder wil dat ook niet snappen en die moet ook eerst de deksel op de neus krijgen voor ze het 'snapt'. Goed, bij mijn moeder zijn er wat verzachtende omstandigheden, want die gaat mentaal nogal achteruit, maar ook bij haar is het meerdere malen gevraagd en heeft ze begripvol gereageerd, kwam ze tóch onaangekondigd langs en dan mocht ze wel gewoon binnenkomen, omdat het toevallig niet slecht uitkwam, maar we zeiden dan wel altijd: Volgende keer even bellen, want... En één keer stond ze ineens in de gang (heeft eigen sleutel en daar mag ze ook zelf mee binnenkomen ALS wij weten dat ze komt) op een moment dat het héél slecht uitkwam. En dat zei ik dus ook. En ook zij vertrok direct en deed een tijdje heel koel tegen me en wilde niet langskomen. Maar gelukkig duurde dat maar een paar dagen... Maar komt er wel op neer, dat er gewoon niet geluisterd wordt naar je wensen. En daarna dat ze het zo draaien, alsof ZIJ de gebeten hond zijn. Helemaal als er éérst is afgesproken, dat er even gebeld zou worden en dat ze er mee akkoord zijn gegaan... dat detuigt van veel egoïsme en zeer weinig respect.
Ik vind het eerlijk gezegd onvoorstelbaar dat er mensen zijn die te zo aanvallen. Het lijkt mij niet meer dan logisch dat kersvers ouders zelf bepalen wanneer ze of genoeg zijn om bezoek aan te kunnen. Zeker als vrouw heb je genoeg voor je kiezen gehad tijdens de zwangerschap en de bevalling. En dan kun je behoefte hebben aan rust, ook al gaat het om je (schoon)ouders. Ts dan uitmaken voor asociaal of een zeurpiet, pffff, waar haal je het lef vandaan. Maar ja, doet mij denken aan een ander topic waarin bijvoorbeeld Tulpje (als ik het goed herinner) vrouwen die regels willen stellen aan bezoek als zwangere prinsesjes beschouwt. Tja. Dat jij bezoek leuk vindt, en dat jij blijkbaar bezoek aankunt, dat geldt niet voor iedereen! Het huis van de ouders, de regels van de ouders en het lichaam van de vrouw.
Kijk had ik geen honden mocht iedereen zo aanlopen maar ze zijn nu zo overdreven waaks met een geloei van een blaf die eruit komt dat ik iedereen verzoek ff te bellen of smsen, Sm deed dit niet maandenlang zei me vriend ff bellen of etc, ik bemoeide me er niet mee totdat me vriend in het buitenland moest zijn voor werk en ik alleen was en toen was ik het zat na de 100ste keer dat me kind bekant blauw aanliep vd schrik van die 2 honden door haar nagels die tikken op me woonkamer ruit, toen ik die kleine ze gezichtje zag brak me hart zo n schrik zo n verdriet jeetje,sorry soms is het teveel ook de samenloop van andere bemoeienissen en de band die we (niet ) hebben, soms heb je geluk met leuke schoonfamilie maar soms niet ik ben van nature niet bevooroordeeld maar zij jammer genoeg wel ik pas niet in haar straatje en krijg altijd een rotgevoel door haar en haar opmerkingen, heel jammer ze heeft nu weken niks laten horen of het ff uitpraten omwille van de kleine, sja me vent trek ze handen dervanaf die is ze eigen moeder ook moe en al sinds ze jeugd dat zegt genoeg maar je kan zo iemand ook niet buitensluiten zijn hele moeilijke situaties dit bah
Dan laat jij thuis toch lekker iedereen binnenvallen? Als TS dat niet wil, is dat haar goed recht. Dat heeft ze vooraf uitgelegd en afgesproken en toch luisteren die schoonouders niet. Dan is er niet iets mis met TS, dan is er iets mis met die schoonouders. @TS: jammer dat je schoonouders zo doen. Ik zou zelf 1 keer een poging doen om dit eens goed uit te praten en als ze daar niet van bijdraaien, dan maar niet en zouden ze het lekker uit mogen zoeken van me.
Eens met Rozemarijke! Kan mij vreselijk opwinden over de waardeoordelen die hier worden afgegeven. Niet iedereen heeft dezelfde band met zijn (schoon)ouders, niet iedereen heeft dezelfde zwangerschap en bevalling achter de rug en niet iedereen heeft (de eerste periode) evenveel behoefte aan bezoek van vrienden, familie etc.
Wij wouden ook dat er van te voren gebeld werd en hebben ook heel duidelijk aangegeven dat dit ook voor onze (schoon)ouders geldt. Tuurlijk zijn ze super trots dat ze opa en oma zijn geworden, maar wij zijn papa en mama geworden en willen soms ook wel even voor ons zelf wat tijd hebben. Bovendien heb ik geen zin in een entousiaste oma die haar kleindochter zowat bij de visite uit de handen rukt. Ik ben toen best pissig geweest. Vrienden van ons waren op kraamvisite en hadden onze dochter vast, ze kroop er zowat zelf bij op schoot. Plaatsvervangende schaamte had ik gewoon. De visite vroeg uiteindelijk wat sarcastisch of ze Julia vast wou houden. Natuurlijk riep ze volmondig ja en liet ook geen tel erover heen gaan om Julia weg te grissen. Daar zat en zit ik niet op te wachten, we hebben dus gezien hoe t ging om t wel 1x toe te laten, onverwacht. Geen succes! Bij de volgende is t gewoon "nee" aan de deur, er is al visite. Heel jammer, hadden ze maar moeten bellen zoals van te voren afgesproken was.
Hai ik snap je verhaal. Het enige wat je kan doen is toch echt weer een gesprek aan gaan. En als zij het niet snappen dan laat je het even. Het is nu heel belangrijk dat je samen met je man op je kindje concentreert. Heel veel mensen zijn er verschillend in. Sommige vinden het niet erg om kraambezoek overwachts te ontvangen en andere willen liever op afspraak. Ik vind het ook fijner met afspraak. Ja, hoe moet je het zeggen. Mijn moeder die kwam elke dag om mij te helpen in het huishouden en ik had ook nog heel erge bevallingsklachten. Me schoonmoeder heb ik geen contact mee. Maar ik wilde ook liever dat mijn schoonvader eerst belde voor mij kwam. Ik ben toch een vrouw die net bevallen is en was ook ziek. Dus voelde het beter als hij op afspraak kwam. Me moeder kan me gewoon de hele tijd zien en helpen lichamelijk. Maak je niet zoveel zorgen. Als het gesprek niet helpt en ze willen niet komen. Denk dan dat het op een dag wel voorbij vaart. Geniet nu lekker van je kleintje. Mijn zoontje is al 20 maanden, en helaas kon ik niet genieten door de bevallingsklachten. Heb 6 operaties en depressies na de bevalling overgehouden. Jou gezin gaat nu voor. groetjes
Je heb het duidelijk aangegeven dat ze moeten bellen van te voren.. En dat er eventuweel bezoek kan zitten of dat je misschien ff iets anders te doen heb waardoor het gewoon ff niet kan,,, Als ze zich hier niet aan houden vindt ik het wel jammer van je schoonouders want het lijk me leuk als oma en opa zeiden je kleinkinderen te kunnen zien... Ik zou je schoonouders een keer bellen en een keer samen met ej man met ze om te tafel zitten en vragen waarom ze niets meer van zich laten horen..Misschien zeggen ze iets of hebben ze iets verkeerts ebgrepen of opgevat dat kan altijd zo.... En maak dan goeie afspraken van hoe en wat...
Nou, verhaal gaat verder. Bijna 2,5 week geleden belde schoonvader op naar mn man. Hij zei waarom kom je niet langs gewandeld en zal ik de babykamer afbreken! :-O Mijn man zei, toen we net gingen wandelen kon D niet zover lopen met hechtingen. Snapte hij niet.. Hij zei doodleuk dat hij NIET van te voren zou bellen want hun waren opa en oma geworden dus ze mochten langskomen wanneer ze wilden!! Sorry hoor! Hij zei gewoon dat hij het vertikte. Waarop mijn man reageerde, jullie zijn welkom maar doe nou ff een belletje van te voren...NEE vertik ik! fijn...
Heel eerlijk; foei wat een gezeur Dan hebben je schoonouders toch mooi pech dat de kleine in bed ligt. Moeten ze maar bellen! Klaar. Zal er verder geen woorden meer aan vuil maken!