Hoi hoi, Ons kleine mannetje slaapt niet zo super. Dat wil zeggen, hij komt wel aan zijn slaap, maar hij slaapt heel licht, en wordt vooral 's nachts wel een paar keer wakker. Omdat ik een paar hernia's heb, kan ik 's nacht heel moeilijk mijn bed uitkomen. Maar mijn man heeft een drukke baan, en hij heeft zijn slaap nodig, dus op een gegeven moment hebben we er aan toegegeven dan als twan wakker werd en niet meer kon slapen hij bij ons in bed mocht. En dan slaapt hij prima! Maar nu heeft mijn man zorgverlof voor mij, en willen we toch Twan leren om door te slapen in zijn eigen bedje. Nou, afgelopen nacht heeft hij dus van 00:00 tot 02:00 gehuild We hadden afgesproken om de 5 minuten hem gerust te stellen, zijn speen te geven en weer weg te gaan. Maar dit heeft hij dus ruim 2 uur vol gehouden! En echt krijsen soms! Het is een wonder dat hij nu nog stem heeft... Ik heb hem er wel een keertje uitgehaald, en tegen me aangehouden, op zijn eigen kamertje, hij is dan meteen stil, maar zodra ik hem terug leg, begint ie weer. Hoe lang kan dit "dresseren" duren? Mijn man zegt dat hij nu aan het uitproberen is, maar ik zie gewoon een heel ongelukkig mannetje wat in de war is, omdat hij nu ineens in zijn eigen bedje moet blijven.
Maar waarom zou je die strijd aan gaan? Slapen jullie er slechter door? Volgens mij heeft hij jullie nodig. Mijn dochter slaapt ook vaak bij ons. Gaat wel weer over als ze er aan toe is. Ik vind de strijd aan gaan bovendien veel vermoeiender want laten huilen vind ik heel erg. Wel heel zwaar met je hernias! Heel veel succes daarmee! Misschien een matrasje op zijn kamer? Hoeft hij niet overstuur te gaan, en kan papa bij hem gaan liggen?
stier sorry ik kan je niet echt helpen. het enige wat hier lijkt te helpen is: - conseqeunt zijn - papa en mama 1 lijn trekken. - mijn zoon zijn deur dicht. en het is doorbijten dan komt het goed. ik heb mijn zoon nooit in bed genomen omdat ik dat niet fijn vind. dus ik snap dat jij hem graag in zijn eigen bed wilt. groetjes wendy
ja dat meen ik, ik werd wakker van ieder geluidje en liep erheen dan werd hij wakkerder van dus drama. en hij hoorde omgevingsgeluiden(luidruchtige buren in de nacht) en dat maakte hem ook wakker. als ik en mijn vriend niet 1 lijn trekken en conseqeunt zijn dan weet mijn zoon ook niet waar hij aan toe is en wekt ook voor hem verwarring ik luister heel vaak at voor huiltje want hij heeft een huiltje nodig om in slaap te komen.(maar die duurt nooit langer als 5-10 minuten) en als hij overstuur huilt dan ga ik gelijk. en dat werkt hier sinds zijn deur dicht zit komt hij niet meer 3x per nacht, sinds ik hem laat liggen jammeren(dus niet huilen) conseqeunt komt hij maximaal 1 keer. en is mijn zoon overdag vrolijker en actiever.
Ik zou ook de strijd niet aangaan. Zo te horen heeft je zoontje jullie gewoon nodig en als jullie er alledrie goed op slapen, gewoon aan toegeven. Het alleen slapen komt echt wel. Geniet er maar van dat hij lekker bij jullie slaapt.
je baby 2!!!! uur laten huilen?? jeetje wat zal jullie kindje zich veilig hebben gevoeld! je kindje moet zich geborgen voelen en dat laten jullie het huilen. het enige wat een kindje kan doen om zich te uiten. sorry ik heb er geen woorden voor 8 maanden en moet maar door slapen. ja als het 2 uur moet huilen ja dat geeft een kind wel op want zijn ouders zijn er toch niet voor hem. en ja je gaat er heen of de speen te geven maar dat is niet genoeg. je kunt een kind het doorslapen niet leren, dat komt vanzelf
Ik vind het ook altijd zo typisch dat er gesproken wordt over 'even doorzetten', alsof je de strijd aangaat met je baby en per se de sterkste moet zijn. Het is geen strijd. Baby's hebben hun moeder nodig. Dat is heel normaal en natuurlijk. En huilen is de enige manier waarop ze zich kunnen uiten. Dat ze in onze cultuur per se zo snel mogelijk alleen moeten doorslapen, en dat je een baby zou verwennen of 'verkeerd gedrag aanleren' als je gewoon op zijn behoeftes ingaat, betekent niet dat dat zich laat rijmen met de natuurlijke ontwikkeling van een baby! Huilen betekent iets. Honger, dorst, een natte luier, of gewoon: de warmte van de ouders missen. Geef dat gewoon. Het is heel slecht voor de hechting als je een baby van 8 maanden gewoon 2 uur laat huilen.
Nou hier laten we ons kindje ook gewoon huilen hoor , natuurlijk niet als het een echte huil is maar als hij ineens gaat lachen als ik de kamer binnenkom en zodra ik me omdraai zet hij het weer op het gillen nou ik vindt dat echt aanstellerietus (hoe je het dan ook schrijft.) Uiteindelijk huilt hij max 20 min en valt weer in een diepe slaap. Is bij ieder kindje anders denk ik. Overigens vindt ik 2 uur laten huilen wel erg lang. Ik denk dat je kindje inderdaad geborgenheid zoekt misschien naast je bed laten slapen? Ik geef ik hier mijn manier van omgaan met mijn kindje ik vraag dus niet om rare reacties en meningen van anderen!
Tuurlijk gaat je kindje lachen als ie je ziet.. Je bent vertrouwd voor hem.. Maar hij neemt je heus niet in de maling ofzo met de gedachte ik ga mama eens even pesten! @ts heb je al eens geprobeerd een voedig te geven als ie zo gaat huilen? Hier nl ook even met die leeftijd gehad En daarbij vind ik 2 uur laten huilen echt bizar sorry..
Dan kun je beter gewoon niets plaatsen, kun je er ook geen vervelende reacties op krijgen. Ik vind het sneu.... Je geeft je kindje nu de boodschap dat mama er niet is als hij het nodig heeft en dit ook duidelijk aangeeft...
En al die mensen die hun kindje laten huilen daar mogen mensen die dit niet doen ook niet op reageren? Je post dit op een forum, dan mogen anderen daar dus ook weer terug hun mening over geven. Ook ik vind het echt heel sneu om te horen. Gelukkig maar dat mijn kleine lacht als ze me ziet. Ze riep mij ook, zou wat zijn, als ik roep en niemand komt. En ik zal haar dan ook nooit (in haar eentje) laten huilen nee.
Gelukkig heeft ieder kind maar 1 set ouders, want meningen verschillen net zoals kinderen en hoe daar mee om te gaan. Er zijn ouders die erg voor het co-slapen zijn (ik ken mensen waarbij de dochter nog op haar 3e bij de ouders in bed sliep) en er zijn ouders die het geen prettig idee vinden om hun kind bij hun in bed te hebben. Dit kan allerlei redenen hebben. Wij hebben onze dochter ook nooit in ons bed laten slapen, wel in haar wandelwagen op de kamer. Vrij snel sliep zij echter op haar eigen kamertje. Er zijn legio boeken die de 5 minuten laten huilen techniek beschrijven en die zijn niet geschreven door kinderbeulen. Er zijn ook culturen die hun kind de hele dag op hun rug dragen en waarbij de moeders de hele dag klaar staan om borstvoeding te geven. In de westerse cultuur is dat echter niet gebruikelijk omdat wij hier simpelweg niet de hele dag de tijd voor hebben. Maar goed daar ging de vraag niet over. TS misschien kun je hier een een kijkje nemen: Pasgeboren baby die niet wil slapen - Slaapproblemen en oplossingen - Slaapbabyslaap.nl Als jij er voor kiest dat je kleine in zijn eigen bedje moet slapen, dan moet je wel bij die keuze blijven. Het is inderdaad verwarrend voor een kleintje om de ene keer wel bij zijn ouders te mogen slapen en de andere keer niet. Het belangrijkste is dat jij en je man 1 lijn trekken en jullie je prettig voelen bij de keuze die jullie maken. Dat kan dus zijn dat hij in z'n eigen bedje slaapt, of dat de kleine voorlopig naast jullie slaapt. Een co-sleeper zou ik in dat geval een slimmer idee vinden. Succes en hou vol, het komt echt een keer goed
Maar kun je je dan niet voorstellen dat een kleintje op die leeftijd nog helemaal niet de connectie KAN maken (huilen = aandacht?) Hij ziet jou binnenkomen en lacht: ha, mama! Je gaat weg en hij voelt: de veiligheid is weg - huilen. De fase van testen en uitproberen komt pas veel later. Zover zijn ze echt nog niet ontwikkeld met 5 maanden, dat begint meestal pas na 1 jaar of zelfs nog later. Je laatste zin vind ik erg flauw. Je post hier iets wat in mijn (en andere) ogen nogal hard overkomt. En als je daar geen reacties op blieft, had je het beter ook niet kunnen posten. Daarvoor zit je op een forum, om meningen uit te wisselen en om meningsverschillen te hebben.
Trouwens, dochter heeft hier altijd in haar eigen bed geslapen (bij ons op de kamer). Alleen de eerste weken viel ze wel tussen ons in in slaap, ook omdat ik na de nachtvoedingen meestal zelf in slaap viel. Maar met 1 maand sliep ze toch echt in haar eigen wiegje (met een knuffeltje dat naar mij ruikt), en nu valt ze zelfs niet meer bij ons in bed in slaap. Ik heb haar nooit laten huilen en er is nooit strijd over geweest. Sommige kindjes kunnen eerder over en anderen hebben wel die geborgenheid erg nodig. Yil, je hebt gelijk wat tijd betreft. Maar is dat niet reden om af te vragen wat er mis is met deze maatschappij?
Dat kun je je afvragen, maar ik denk niet dat TS bij die discussie gebaat is. Dus laten we vooral een open er eerlijk antwoord geven op haar vraag en elkaar niet gelijk in de haren vliegen