Het is stil hier hè, je weet hoe het met mij gaat weegschaaltje en sammie zijn ook al een heel eindje op weg. Liefs
Hoi hoi dames, Het is hier inderdaad stil.... Even een update over mezelf. Met mij en de zwangerschap gaat het goed. Ben alweer 22 weken. Wel slaap ik de laatste tijd heel onrustig en slecht. Allerlei rare dromen waar ik door wakker schrik en daarna heel de nacht wakker blijf. Ik slaap als ik thuis ben ook altijd wel even overdag want anders ben ik niet te genieten. 2 weken geleden hebben we de 20 weken echo gehad, wat ik heel erg spannend vond, en alles zag er tot nu toe normaal uit. Ik heb wel een voorliggende placenta en moet bij de 32 weken terug komen om te kijken of hij niet in de weg zit voor de bevalling. 9 van de 10 is dat ook niet zo maar ze willen het altijd wel even checken. Verder zijn we ook al wel bezig met de voorbereidingen. Het kamertje wordt aankomend weekend behangen en heb al wat spullen voor de inrichting gekocht dus dan is dat ook bijna klaar. Hoe is het met de rest? Weegschaaltje, hoe is het met je? Hoe is het met de zwangerschap. Gaat ook hard bij jou he. Voel je je nog goed? Geen last van je bekken, rug of wat dan ook? Volgens mij als ik het me goed kan herinneren zou je op vakantie gaan. Waar zijn jullie geweest? Hoe is het bij jou met de voorbereidingen. Wanneer kun je ons je babykamer showen? Ben wel erg benieuwd. Nijn, hoe is het met jou en met Rowi? Volgens mij ben je al aan het werk? Hoe bevalt dat? Valt het goed te combineren? Hoeveel dagen werk je? Boefff, hoe is het met jou????? Hoe is het afgelopen met de breuk tussen jou en je vriend? Ik hoop dat je er snel overheen bent. Valt natuurlijk niet mee. Ik wens je nog heel veel sterkte en hoop echt dat het goed met je gaat.
@sammie; wat goed om te horen dat alles goed gaat! Fijn dat die 20 weken echo er goed uit zag, toch weer een hele geruststelling he! Dat dromen had ik ook heel erg, ik sliep ook super slecht tijdens mijn zwangerschap en dacht vaak dat ik er vast geen moeite mee zou hebben om er dan snachts uit te moeten voor een voeding etc. maar na de bevalling sliep ik als een roos haha en vond ik die nachtvoedingen echt zwaar! Maar ook daar komt een einde aan en dan wordt alles steeds leuker! Rowi doet het super. Ze krijgt 4 voedingen per dag (9.00-13.00-17.00-21.00) en we beginnen nu met fruit en groente hapjes tussendoor. Ze begint steeds meer geluidjes te maken en krijg vaak een mooie glimlach als ik tegen haar praat, echt heel leuk! Ik ben vorige week weer begonnen met werken en vind het eigenlijk wel lekker om weer aan het werk te zijn. Even iets anders dan mama zijn en na een werkdag weer super leuk om onze meid op te gaan halen. Ik werk 3 dagen en mijn moeder en schoonmoeder letten beide op, dat maakt het voor mij wel makkelijker om haar weg te brengen. Wanneer ik echt vroeg op mijn werk moet zijn omdat ik vergadering heb of een coordinatiedienst dan laat ik haar slapen maar anders breng ik haar in de ochten. Mijn man is om 6 uur al weg dus moet het in de ochtend alleen doen maar ik pak haar uit bedje en rij meteen aan en dan krijgt ze bij oma haar eerste fles dus ik heb er weinig werk mee sochtends. Ik ben benieuwd hoe je placenta zich verder ontwikkeld, anders zou het misschien keizersnede worden denk ik he? Leuk dat je nog wat van je laat horen!! En ik ben ook erg benieuwd naar jou buikje en kinderkamer, dus een foto zou wel leuk zijn! @boefff; ja ik vind het wel leuk om elkaar een beetje te volgen. Aan de ene kant kennen we elkaar niet maar anderzijds hebben we toch veel gedeeld en vind ik het ook leuk om een beetje op de hoogte te blijven. Het forum waar ik ooit mee begonnen ben, die meiden zijn op 1 iemand na allemaal bevallen en we hebben elkaar allemaal op facebook zodat we een beetje op de hoogte blijven van elkaar en de beebs. Hopelijk komt er voor jou dadelijk ook weer het punt om je te richten op een mooie toekomst met misschien nu wel het geluk om snel mama te mogen worden!!
Hallo lieve dames, Hier even een ego bericht van mij... Wat ik jullie nu ga vertellen gaan jullie niet geloven. Na de zovele mislukte pogingen om zwanger te worden, de vruchtbaarheidsbehandelingen in de medische molen, de eerste zwangerschap en meteen ook miskraam, dacht ik nu met deze tweede zwangerschap eindelijk het geluk aan mijn zijde te hebben... Ik had zo'n mooie zwangerschap en op wat rug- en bekkenklachten na had ik echt helemaal nergens last van.. Ik heb echter aan der lijve mogen ondervinden dat je leven letterlijk binnen enkele seconden volledig kan omslaan.. 3 weken geleden ben ik, exact met een zwangerschapsduur van 24 weken bevallen van onze zoon. Uit het niets kreeg ik buikpijn en verloor ik wat bloed. Na onderzoek bleek ik 3cm ontsluiting te hebben en zat de vruchtzak voor een deel ook al door die ontsluiting heen. Ben direct opgenomen in het ziekenhuis en kreeg direct volop het maximale aan weeenremmers. Infuus in mn hand, prikken in been tegen trombose en longrijpers voor de baby. Ik was 23,5 wk en als de baby meteen was geboren hadden ze niets voor m gedaan (grens levensvatbaarheid ligt op 24 wk hier in NL). De volgende dag bleek ik ondanks de weeenremmers inmiddels volledige ontsluiting te hebben en zat de baby ook al met het hoofdje in de baarmoederhals. Toch heb ik het nog 3 dagen op die manier volgehouden, exact tot aan de 24 weken. Toen was het niet meer te stoppen en kwam onze zoon ter wereld. Geen eerste huil van de baby, geen navelstreng doorknippen door papa, geen geluksmoment, geen tranen van geluk. Enkel doodse stilte en een zee van artsen en gyneacologen die onze zoon direct weghaalden en startten met hem te beademen en aan allerlei infusen te leggen. De kleine ademde niet uit zichzelf dus werd direct geintubeerd en in de transportcouveuse naar de intensive care gebracht. Zo klein, zo teer, zo onrijp... Het is nu precies 3 weken geleden en ons kleine vechtertje leeft nog steeds. Hij is zo dapper en doet vreselijk zijn best om te vechten voor zn leven. Ons leven staat sinds 3 weken volledig op zn kop. Een achtbaan, een film, eigenlijk kan ik het nergens mee vergelijken. De onzekerheid en de angst om hem kwijt te raken is zo verschrikkelijk. Het is een brok van zenuwen die continu, 24/7 in mijn hele lijf aanwezig is. De alarmen op de monitoren bij zijn couveuse maken dat er helaas niet minder op. Die gaan iedere keer af en iedere keer is er wel weer iets om ongerust over te zijn. Gelukkig doet hij het op enkele andere punten op dit moment wel goed en die kunnen we dan weer in ons zak steken. Het wordt per uur, per dagdeel en per dag bekeken met hem. Wat nu goed gaat, kan over enkele uren ineens een heel groot zorgpunt zijn en andersom. 1 stap vooruit en dan weer 2 stappen achteruit. Er is nog een heel lange weg te gaan, maar we gaan ervoor en ons lieve kleine mannetje hopelijk ook, ik hoop zo dat hij het volhoudt en bij ons mag blijven.. Ik hou zo vreselijk veel van hem en het doet zo'n pijn om hem zo te zien liggen. Helemaal bont en blauw geprikt in zn ienie mini armpjes en beentjes om infusen aan te leggen wat vaak niet lukt omdat zn bloedvaatjes nog zo klein zijn. Beademingsbuisje door het ene neusgaatje en een maagsonde door het andere neusgaatje.. Kortom, alles behalve wat ik me had voorgesteld van het krijgen van een kindje... Iedereen gaat uit van een normale bevalling van een gezonde voldragen baby en in 98% van de gevallen is dit ook gewoon zo. Ik ging hier ook gewoon van uit. Maar helaas, ik hoorde bij die 2%. De 2% die te maken krijgt met een extreme premature bevalling. Niets aan te doen, het is zoals het is en God heeft het zo gewild en ik accepteer dat het zo moest verlopen. Ik hoop en bid dat onze kleine jongen zich hier doorheen vecht en mag opgroeien tot een gezonde grote jongen.. Liefs
Jeeejtje weegschaaltje! Wat erg om te horen! Maar toch ook gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje! Wat een sterk mannetje! Ik wil jullie heel veel kracht en sterke wensen om de komende maanden door te komen! Ik lees eigenlijk nog altijd mee om te kijken hoe het met jullie gaat.. Maar hier wilde ik toch even op reageren..
Weegschaaltje, weet niet wat ik moet zeggen. Ben zo geschrokken van dit bericht...... Moge god, de almachtige hem heel veel kracht geven en hem een mooi leven op deze aarde geven. Jullie ook heel veel sterkte en geduld. Ik zal jullie meenemen in mijn gebed.
@weegschaaltje; jeetje meid. Ik zit hier echt huilend dit bericht te schrijven, ik vind het zo erg voor jullie. Ben echt sprakeloos.. Hoe heet jullie zoontje? Ik ga zo hard voor jullie duimen dat jullie kleine mannetje dit gevecht mag winnen!! Pff, weet echt niet wat ik moet zeggen. Heel erg veel sterkte voor jullie!! Xx
@weegschaaltje ik las je berichtje en moest reageren. Wat zwaar meid. Toch wil ik je feliciteren met je zoon en ik bid dat hij gezond en wel bij jullie mag blijven. Sterkte!
Hallo dames, Weegschaaltje, hoe is het met jullie? Hoe is het met jullie zoon? Ik hoop dat het goed gaat met hem. Ik moet echt vaak aan jullie denken.... Hoe is het met de rest????
@sammie; hier gaat alles goed, Rowi groeit als kool en alles wordt steeds makkelijker. Voor jou begint het nu ook op te schieten, spannend he.. Hoe is het verder? Voel je je nog goed? Ik heb weegschaaltje al 2x een prive bericht gestuurd maar ik heb er niks op terug gehad. Ik maak me ernstige zorgen dat het misschien niet goed is afgelopen maar ik durf daar niet aan te denken. Ik hoop zo dat alles goed is of in ieder geval de goede kant op gaat. En hoop als weegschaaltje dit leest ze nog iets van zich laat horen ook al begrijp ik dat haar hoofd daar niet na zal staan maar het houd me zo bezig. Hoeveel tegenslagen kan een mens krijgen en het daarna verwerken.. Pff krijg gewoon weer tranen in mijn ogen als ik aan haar situatie denk!
Nijn, Ik heb weegschaaltje ook een tijd terug een privebericht gestuurd en ook niks gehoord. Hoop zo erg dat het alleen maar beter gaat met haar kleine. Ik maak me namelijk ook heel erg zorgen. Moet ook elke dag wel aan haar denken en heeft me ook doen beseffen dat je alle geluk van de wereld kunt hebben maar dat door 1 iets je wereld helemaal op z'n kop gezet kan worden. Durf daarom soms niet eens blij te zijn. Ik snap ook heel goed dat ze andere dingen aan haar hoofd heeft maar hoop dat ze toch snel even iets van zich laat horen. Met mij gaat het verder goed. Ben wel vaak erg moe. Het slapen gaat nu wel wat beter gelukkig. Ik vind het werken alleen soms wel erg zwaar. Ik probeer tot 36 weken door te gaan zodat ik na de bevalling wat langer verlof heb, dus ik mag nog wel even. Hoe is het verder met jou en met Rowi? De tijd vliegt voorbij hè met zo een kleine. Weegschaaltje, ik hoop dat je ons snel positief nieuws komt brengen. Ik bid voor je dat je snel alle geluk van de wereld mag hebben. Mocht het niet goed zijn dan wil ik even zeggen dat ik heel erg met je mee leef en je heel veel sterkte en geduld wensen.
@sammie; dus nog 8 1/2 week werken.. Als je zwanger bent lijkt de tijd zo lang te duren maar als je er straks op terug kijkt is het eigenlijk allemaal heel erg snel gegaan. Heb je een buikfoto? En het kamertje? Hier gaat alles goed. De tijd vliegt idd als de kleine er eenmaal is. Als je het leuk vind kunnen we elkaar wel toevoegen op facebook als je dat hebt, kunnen we een beetje op de hoogte blijven, ook als straks de kleine er is. @weegschaaltje; lieve meid, nogmaals mijn medeleven. Ook ik denk echt dagelijks aan jou en hoop dat we snel iets van je mogen vernemen dat het hopelijk de goede kant op gaat al maak ik me ernstige zorgen omdat we niks meer horen.. Heel veel sterkte voor jullie!
Hey Nijn, Ik maak me ook zorgen omdat ik niks hoor. Wil er niet aan denken en hoop dat ze het gewoon druk heeft met de kleine in het ziekenhuis. Leef echt met haar mee, vooral omdat we bijna tegelijk zwanger raakten. Ik vind de tijd inderdaad langzaam gaan maar weet nog bij mijn dochter dat het achteraf zo snel is gegaan en ik daarna mijn buik ging missen, dus probeer er nog even van te genieten. Lijkt me leuk om je toe te voegen op FB. Ik ben niet zo heel actief met FB hoor. Heb vooral foto's van mijn dochter erop staan. Ik zal je mijn naam even in een privé bericht naar je sturen. De babykamer is bijna af, moet alleen nog een lamp kopen en een muursticker plakken. Ik zal foto's van mijn buik en de kinderkamers in mijn album zetten. Ga het proberen morgen te doen dan kun je even een kijkje nemen.
Lieve lieve meiden, Het spijt me heel erg dat ik zo lang niets meer van me heb kunnen laten horen. Het is zo zwaar om een extreem prematuurtje op de intensive care te hebben liggen. Ik doe praktisch niets anders dan in het ziekenhuis aanwezig zijn. Ons wonder leeft nog. Hij is zo eem sterk dapper mannetje en heeft tot nu toe L zo gigantisch veel meegemaakt. Van een heftige virus en infectie, tot een operatie aan zn hartje, tot aan talloze incidenten met zn ademhaling door beschadigde longen. En zo kan ik nog wel doorgaan. Ieder uur heeft geteld en iedere dag was er wel iets waar we doodsangsten voor hebben uitgestaan. De angst kan ik met geen pen beschrijven. Hij is gelukkig heel goed gegroeid en heeft ondanks vele tegenslagen ook vele stapjes vooruit gedaan. Er is nog een lange weg te gaan, en de toekomst is nog erg onzeker wat betreft hoe hij hieruit gaat komen, hoe zijn ontwikkeling zal zijn, of zijn hersentjes schade hebben opgelopen. Maar we vertrouwen op God en dat Hij onze zoon hierdoorheen zal slepen. Hopelijk met zo min mogelijk kleerscheuren. Lieve meiden bedankt voor jullie medeleven en steun in jullie priveberichten. Het spijt me nogmaals enorm dat ik niet eerder kon reageren. Liefs
Weegschaaltje, Wat fijn om weer wat van je te horen!! Ik denk echt iedere dag wel aan jullie. Ik ben blij dat jullie kleine een beetje vooruit gaat. Ik leef echt met je mee en het lijkt me zo onbeschrijflijk zwaar voor je. Het enige en beste wat je inderdaad kunt doen is op god vertrouwen. Hopelijk zal hij zich steeds sterker ontwikkelen en groeit hij op als een sterke en gezonde jongen. Heel veel sterkte lieverd!!!
Lieve weegschaaltje, Wat goed om te horen dat jullie wondertje zo sterk dit gevecht aan het winnen is! Maar wat lijkt me dit enorm zwaar voor jullie zeg. Ik denk echt zo vaak aan jullie en kan me geen voorstelling maken denk ik hoe dit in werklijkheid voor jullie moet zijn. Hoe gaat het nu met hem? Ik hoop zo voor jullie allen dat hij hier als een gezonde sterke jongen uit mag komen!! Mag ik vragen hoe hij heet? Meisje, heel veel sterkte voor jullie allemaal en als je eens tijd en zin hebt zou ik het heel fijn vinden als je ons op de hoogte houd want ondanks wij elkaar niet kennen ben ik wel betrokken bij je en denk ik heel vaak aan jullie!! Liefs xx
Hallo dames, Weegschaaltje, hoe is het nu met je zoontje? Ik hoop dat hij het goed doet en dat je hem snel mee naar huis mag nemen en van hem kunt gaan genieten. Denk nog steeds heel vaak aan jullie en vraag me elke dag af hoe het met hem gaat. Hoop dat 2013 een heel mooi jaar voor jullie mag zijn. Ook al ken ik je niet persoonlijk, toch leef ik nog steeds heel erg met je mee. Hoop snel weer van je te horen. Nijn, hoe is het met je? Hoe is het met kleine Rowi? Is ze alweer een beetje opgeknapt? Wel leuk dat ik nu bij Nijn nu een gezicht kan plaatsen.