Ts, kan me voorstellen dat je hem bij je in bed hebt genomen, maar dat je dat nu wilt veranderen. Alleen is DIT de tijd wanneer een kind een MEGA sprong doormaakt, een van de grootste. Bedenkt je dat hij zich klaar maakt om sterke benen en armen te kweken om zich op te gaan trekken en te gaan staan en lopen. Onze knul begon precies met 8 maanden weer wakker te worden 's nachts en inderdaad wat sliep hij licht! Ik ging om 23 uur niet eens naar binnen want dan ging dat hoofdje meteen omhoog. Wij gaven altijd een flesje 's nachts tijdens luier verschonen en hij sliep meteen door. Mijn gevoel zei altijd dat hij het nodig had, het tijdelijk was en hij dronk hem ook als een razende leeg. Deze sprong duurt tot 10 maanden trouwens. Het flesje is vanzelf weer komen te vervallen toen hij liep. Maar goed, het ene kind is het andere niet. Sommige willen helemaal niet drinken. Veel sterkte vannacht, Charlie
ik ben het hier helemaal mee eens! Bovendien, die strijd gaan wij niet winnen, hoe graag je ook wilt. Het is een eerste levensbehoefte voor je baby om bij je te zijn! 9 maanden in een warme gezellige buik, voor je baby een Utopia, nooit moe, nooit honger en nooit alleen. En dan moet je maar ineens alleen in een bed, heb je honger ben je eenzaam en overal om je heen zijn koude levenloze dingen. Dat is ff wennen! Sterkte ermee!
8 maanden vind ik nog wel wat jong om te leren slapen hoor, ik denk niet dat hij daar al veel van snapt. Die periode was bij ons overigens ook een drama, wat wij hebben gedaan is hem als hij echt steeds wakker werd tussen ons in in bed nemen en als hij dan sliep in een Campingbedje dat we tijdelijk op onze kamer hadden staan leggen. Als hij dan toch weer wakker werd waren we er bij het eerste geluidje bij om een speentje te geven of zo. Vanaf een maand of 13 zijn we hem wel gaan leren om op zijn eigen kamertje gaan slapen, omdat hij toen inmiddels bijna alleen nog maar in ons bed wilde liggen en dat toch een beetje vermoeiend werd. Maar we wilden hem niet alleen in zijn bedje laten huilen, dus is 1 van ons steeds bij hem gebleven op zijn kamertje. Om de 5 minuten hebben we hem steeds getroost, en dat hing heel goed. Na 3 dagen ging hij gewoon zonder mopperen lekker in zijn bedje slapen.
Ik heb misschien een rare vraag hoor, en is ook zeker off topic. Maar alle ouders die hun kleine zo "lang" in hun bed erbij hebben, hebben jullie geen sexleven/intiemleven meer? Of moet dat dan naar andere ruimtes verplaatst worden Ik kan me hier niks van voor stellen, mijn zoontje slaapt sinds dat hij 2 weken was in z'n eigen bedje. ZONDER dat hij huilde, en als hij huilde haalde ik hem uit bedje voor een voeding en daarna sliep hij weer verder... Is nu trouwens nog steeds zo, als ie wakker word krijgt hij een fles en gaat weer slapen.... @ TS succes meid! Hopelijk vinden jullie een manier die bij jullie past! (En bij je rug!)
Lijkt mij ook niet de bedoeling dat je kindje nog steeds een fles krijgt in de nacht. Vaak is dat ook meer een gewoonte ipv dat het honger is. Een gewoonte bij een kindje sluipt er zo langzaam in en om dat te veranderen kost nou eenmaal veel energie.
Mijn dochter kreeg tot 16maanden s'nachts de fles als ze wakker werd Gelukkig is het sinds 2 weken niet meer nodig en slaapt ze door Wij hadden ook alles geprobeerd bij ons in bed wil ze niet, en laten huilen troosten kregen we ook niet voor elkaar. Op het cb zeiden ze gewoon dat ik mijn gevoel moest volgen
ts ik hoop dat je een goede manier vind voor jezelf. ik snap je problemen het doorslapen is voor veel moeders een probleem. en iedereen denkt er anders over dat maakt het ook lastig. en reageren op andere moeders ik voer geen strijd met mijn zoon maar wel met mezelf. ik wil hem zo graag troosten als ik hem hoor jammeren. maar ik weet dat als ik er dan heen ga dat hij dan gaat krijsen. ik maak het op langer termijn erger als ik wel reageer maar als hij krijst ga ik er altijd heen. hoe ging het afgelopen nacht?
Ik ben ook benieuwd hoe de nacht gegaan is. Ik lag vanaf 3 uur met een klein meisje tegen me aan . @maantje85, mijn dochter begint altijd in haar eigen bedje. Wanneer ze gaat huilen en niet tevreden is met een speen of voeding dan nemen we haar tussen ons in. En rond die tijd slaap ik toch liever dan dat ik andere dingen doe in bed . En verder tja, creatief met andere ruimtes denk ik
Onze dochter is 16maanden, maar als ze snachts wakker wordt, krijgt ze gewoon een flesje. Zodra ze die op heeft slaapt ze heerlijk verder. Het cb zei hier ook, niet doen, wordt een gewoonte. We hebben dus de eerst volgende periode dat ze snachts wakker werd niks gegeven, en nachtenlang wakker. Toen waren we er klaar mee en hebben een fles klaargemaakt, dit heeft 3 nachten geduurt. Wakker, flesje, gelijk weer slapen. Sindsdien slaapt ze weer heerlijk tevreden door. Soms hebben ze even behoefte aan wat extra's, en ik ga daar niet moeilijk over doen en een gewoonte lijkt t hier dus ook niet te worden.
De kinderfysio + Osteopaat hebben aangegeven dat het doorhebben van aandacht al begint bij 3 maanden! Dit zie ik ook zeker bij S, zoals ik al zei is dit mijn manier van omgaan met mijn kind. Iedereen doet het op de manier die hen het beste lijkt. Zullen we nu stoppen met elkaar in de haren te vliegen om andermans mening/idee van omgaan met?
Kinderfysio en osteopaat lijken me nu niet de experts in deze . Maar goed, als jij wil blijven geloven in jouw persoonlijke waarheid is dat prima hoor! Bovendien is doorhebben van aandacht ook nog iets anders dan een link leggen tussen gedrag = aandacht en daar bewust mee spelen én weer iets anders dan bewust manipuleren ... Als je kindje 2 uur lang brult, dan is er echt wel iets aan de hand. Zeker met een maand of 8/9 begint de verlatingsangstperiode en de periode van hechting. Ik zou in die periode mijn kind de bevestiging willen geven dat mama/papa er altijd voor hem/haar is en dat wij hem/haar veiligheid en geborgenheid bieden. Dat hebben we en doen we bij alledrie. M is een onzeker meisje dat pas sinds kort goed slaapt, maar nog steeds bevestiging nodig heeft. T is totaal anders, veel 'zelfstandiger'. Dus kijk vooral ook naar je kindje. Maar ook T had met 8/9 maanden een hele moeilijke periode, ging vanzelf over: met 13 maanden. Vanaf toen vrijwel altijd doorgeslapen tot een paar maanden geleden. Weer een moeilijke periode. Ook altijd getroost, hoe k*t dat soms ook was (ook een nachtbrakende S namelijk). Nu weer over. Hij was ook overdag echt angstiger. Dus ik kan me voorstellen dat baby's ook die angsten hebben. En moet je je nou eens voorstellen dat hij dat helemaal alleen moet verwerken omdat je mamsie vindt dat je anders 'verwend' raakt. Wij hebben onze kinderen trouwens nooit (zelden) bij ons in bed genomen, vooral omdat we dan allebei niet/nauwelijks slapen. Ik heb wel heel wat tijd doorgebracht op de voedstoel / naast bedjes etc. Succes!
Het doorhebben van aandacht misschien wel (reageren op prikkels), maar de link tussen huilen = aandacht krijgen hebben ze echt nog niet door! Dat is keer op keer wetenschappelijk bewezen door neurowetenschappers, die toch iets meer hier vanaf weten dan kinderfysio's en osteopathen en goedbedoelende kinderartsen en cb's... De werking in babyhersenen is gewoon zo. Dat heeft weinig te maken met 'omgaan met je kind'.
Sorry maar wat zielig zeg!!! Als jij iets hebt en je ligt 2uur lang te janken hoe voel jij je dan? Vast in de steek gelaten En het is ook nog eens heel slecht voor zijn hersens! Bah misselijkmakend vind ik het!
Lees net de rest pas voor jou sorry dan,maar er zijn er genoeg die het wel doen Daar geld het dan voor
Hier was het ook 6 weken lang een drama! Zelfs zo dat ze overdag ook niet meer wilde slapen, alleen op de arm! Ze huilde dan erg veel als we haar weg legde, met als gevolg... 2 oververmoeide ouders en een kind dat oververmoeid was! Uiteindelijk zijn wij bij de kinderarts terecht gekomen en daar hebben wij gehoord dat er lichamelijk niets aan de hand was. We hebben toen een heel straks schema gekregen. 7 uur voeden en even knuffelen 8 uur naar bed 11 uur uit bed, voeden en even knuffelen/wassen/boodschappen oid 12 uur naar bed 15 uur voeden en knuffelen/spelen oid 16.00 uur naar bed 19.00 uur voeden etc 20.00 uur naar bed 23.00 uur voeden 23.30 naar bed Ik mocht haar dan er niet tussendoor uithalen. (mijn dochter zit overigens op 5 voedingen vandaar dit schema) Ik vond dit heel lastig en heb zelf flink wat gehuild voor ik dit kon doen. De eerste dag heb ik veel afleiding gekregen van mensen die op visite kwamen en ik heb veel de muziek hard gezet want ze huilde heel de dag door. Ik vond het verschrikkelijk!! Maar.... vanaf de eerste nacht sliep ze weer door!! Dag 2 sliep ze na de eerste voeding ook gelijk weer... Nu 2 weken verder hebben we het schema iets minder strak maar we zien een heel tevreden meisje dat weer vermoeidheid laat zien! Ze slaapt heel veel overdag en is heel tevreden. Ze huilt bijna niet meer! Ook niet als ze wakker is!!! We merken dat het echt heel veel nut heeft bij onze dochter!! ja... het was doorzetten en het voelde heel erg verkeerd om haar te laten huilen maar het heeft wel nut gehad!!! Het was 1 hele zware dag, dag 2 ging al stukke beter en dag 3 was een eitje... Dus ja... soms is het even doorzetten! Ook al voelt het niet goed! Wij hebben er een heel ander kind door gekregen waarmee het vele malen beter gaat!!
Dat hoor ik nou van bijna iedereen , maar mijn zoontje is 77 cm bij nog geen 9 kilo, erg licht dus voor z'n lengte. En als hij er behoefte/gewoonte/honger heeft krijgt jij gewoon nog een fles. BV mag toch ook tot dat ze zelf willen staat toch ook geen tijd/leeftijd voor?! Ik heb altijd fles voeding gegeven maar ik heb ALTIJD gevoed op verzoek mits het niet buiten proporties ging...
Ik zal je eerlijk zeggen, ik zit deze post met tranen in mijn ogen te lezen. Een schema waarbij je kindje 3 uur lang in bed moet liggen?? Mijn dochter heeft dit echt never ever gedaan. En als ze alleen op je arm slapen wil, waarom dan geen draagdoek? Dat is toch niet heel gek bij zo'n kleintje? Maar ik vind het vooral heel kwalijk van de kinderarts. Jouw moeder gevoel, wat zei dat? Want als je zelfs muziek op hebt om het huilen niet te horen, negeer je dan niet datzelfde moeder gevoel? En ik kan er nog meer over zeggen, maar doe dit nu bewust niet.
Ik snap je post helemaal hoor!!! Maar we konden niet meer... onze dochter was achteraf gezien oververmoeid en slapen op de arm/draagdoek was ook geen optie meer!!! Ja, mijn moeder gevoel vond het verschrikkelijk maar het werkte!!!! Ik heb zelf die eerste dag ook kei hard mee gehuild puur omdat ik het verschrikkelijk vond maar het moest... ik kon haar ook op laten nemen in het ziekenhuis maar dat wilde ik niet. Nu 2 weken later ligt ze geen 3 uur meer in bed maar zo'n 2 uur tot 2 1/2 uur... en al die tijd slaapt ze!! Ze had dit nodig!! Dus ja... je kunt boos zijn of mij een slechte moeder vinden of wat dan ook... maar soms is dit wel het beste! En ja, dan moet je je moeder gevoel een dagje (want langer had het niet nodig!!) uit zetten en vertrouwen op een kinderarts! Deze arts heeft er niet voor niets voor gestudeerd!! Dus ja... je kunt nog meer er overzeggen... maar doe maar niet!
Dank je wel dat je dit zegt!! Om het nog een keer te zeggen... ja ik vond dit echt heel erg moeilijk maar het heeft voor ons meisje wel het beste gewerkt!!!