In het bijzijn van mijn kinderen 'verspreekt' oma zich telkens over Sinterklaas. De jongste zal t niet doorhebben, maar m'n peuter van 3,5 is niet helemaal achterlijk natuurlijk. Op het feest van opa's werk zegt ze doodleuk terwijl er een jongetje van een jaar of 7 achter haar langsloopt of we de cadeaus hebben afgegeven en het bonnetje nog willen geven. Bij hun thuis ook meerdere malen. Doodleuk vragen wie er op de deur klopt als we t bij m'n zus vieren?! 'Nou oma, dat weet je zo onderhand toch wel dat dat zwarte piet is?!' En nu vanavond vroeg ze weer of ze woensdag veel cadeaus krijgen. 'Dat weet alleen Sinterklaas oma' Telkens krijgt ze van mij wel een antwoord waaruit alleen maar haar domheid blijkt. Maar ik word er wel kriegel van. Uit de toon waarop ik haar antwoord is niet mis te verstaan dat ik haar 'versprekingen' niet op prijs stel, maar ze gaat vrolijk elke keer door. Nu gaat t nog wel goed, maar volgend jaar is het besef bij m'n oudste natuurlijk nóg aanweziger. Hoe krijg ik t voor elkaar dat ze niet meer zulke domme opmerkingen maakt en vragen stelt? Probleem is wel dat ze niet de snuggerste is en ook onzeker is dus snel gekwetst als je d'r kritiek geeft.
denk dit moeilijk is misschien doet ze het echt onbewust ik vind het soms ook wel moeilijk moet ik eerlijk bekennen tot nu toe gaat het nog steeds goed maar ja verspreken doe je toch snel denk je er eens over moet hebben op een manier dat ze niet onzeker word ik weet het niet het blijft erg moeilijk
Als het echt niet expres gaat en oma ook nog eens heel onzeker is zou ik niets zeggen, je bent erbij om de situatie om te buigen en kinderen zijn bereid alles te geloven. Mijn stiefzoon is acht en best een pienter manneke maar als t om sint gaat...vorige week was ik zo stom om de kleurplaat en wortel uit zijn schoen na het vullen op de salontafel te laten liggen...Kom ik s morgens beneden, zit szoon op de bank met die tekening...Ehhh zwarte piet is m vast vergeten, hij is ook zo druk!!! Joh ze vallen echt niet zomaar van hun geloof af.
Naast je neerleggen. Hier ook regelmatig versprekingen door allerlei mensen, de kinderen hebben het echt niet zo door en zolang je er zelf niet te panisch over doet zal het allemaal wel meevallen denk ik. Mijn kinderen zijn trouwens 3 en 5 jaar.
Ik bespreek ook gewoon van alles waar ze bij is. Heb ook cadeautjes gekocht waar ze bij is (wel beetje achter dr rug om). Wie heb jij aan de telefoon mama? Ehh, Sinterklaas
Tja. Kinderen van de 'gelovig' leeftijd leven in een fantasiewereld. Dat is echt eenkenmerk van die leeftijd. Als ze eenmaal ineenfantasie zitten, zullen ze (onbewust) alles wat ze horen en zien zo ombuigen dat het in hun fantasie past. En als dat niet lukt, hebben ze het gewoon niet gehoord of gezien. Tegen de tijd dat dit soort versprekingen wel tot ze gaat doordringen, betekent het gewoon dat ze het einde van die fantasie-rijke periode naderen. Dat kandeela wel jammer zijn, maar is natuurlijk ook gewoon een soort 'mijlpaal' in de normale ontwikkeling van je kind. (Net als de eerste woordjes en leren lezen.) Tegen die tijd moet je -vind ik- ook niet te krampachtig gaan proberen die fantasie vast te houden. Ik zou me er dus niet druk om maken. Praat er overheen als de kinderen er bij zijn. Zolang ze nog ècht geloven, zal het ze niet opvallen of ze vinden er zelf wel een verklaring voor die voor hun volkomen logisch is. En tegen de tijd dat het wel gaat doordringen, zijn ze er ook gewoon aan toe om meer met de werkelijkheid bezig te zijn dan met de fantasie. Komen ze er dan niet via oma's versprekingen achter, dan wel op een andere manier. (Bijvoorbeeld verschillende verhaallijnen op tv, steeds andere auto's en mijters en dat soort dingen.)
Hier ook eentje van 8 die nog alles gelooft wat ik hem voorschotel. Zo was ik vorige week vergeten iets in de schoen te doen. 's morgens een huilend kind aan mijn bed natuurlijk! Dus snel naar zolder geslopen en daar cadeautjes in een paar sokken gestopt en bij het zolderraam gelegd. Met als uitleg dat het die nacht zo donker was geweest door stroomuitval in de straat (die was er gelukkig ook echt) dat de Pieten niet het hele donkere huis door konden en de cadeautjes dus maar op de meest bereikbare plek hebben gelegd. Nou, hij was gelijk weer helemaal happy en twijfelde geen seconde aan mijn verhaal!
Hier ook een keer tijdens t oppassen 'betrapt' na heg schoen bullen. Ik dacht mooi kinderen op bed uurtje wachten schoen vullen en klaar. Tot dochterlief die nooit wakker word naar beneden kwam; oo hoe kan dat nou is Sinterklaas al geweest?? Euhm jahaa zwarte piet is net weg ze konden door de drukte helaas niet wachten tot ik ook sliep! Het arme meisje zie je nou wel daar word ik dus steeds wakker van!!
Niet te druk om maken. Als ik sommige Sinterklazen die..hoe nep die eruit zien..pieten die een "blanke" nek hebben... Dan denk ik ook steeds "ohjeeeeee" maar zoonlief die over 2wk 7jaar wordt en erg bijdehand is geloofd er gewoon nog in Dan is Sinterklaas 2meter en de dag erna loopt hij in de stad en is hij ineens 30cm kleiner
Nou ik snap TS wel degelijk, hier ook zo'n oma, (sm) Ik wordt er niet goed van. Heeft ze een cadeautje gekocht en staat ze te "fluisteren" wat het is, en wat het kostte etc, waar mijn dochtertje bij staat, dus ik : Hou er over op, gewoon door blijven gaan, ik weer: ja ! hou op!, en oma fluistert door, tot mijn man en schoonvader echt boos roepen OPHOUDEN. Ook doorzagen over wat er in de schoen lag en of sinterklaas die wel ECHT heeft gebracht. Tegen een kind van bijna 3 !! :x Nee leuk, geweldig, ben benieuwd hoe het volgend jaar gaat, maar ik zal blij zijn als de beste man voor nu weer naar Spanje vertrekt, de lol is er zo wel vanaf, zal ik je zeggen. Dom mens !
Ik denk dat het wel losloopt, kinderen die willen geloven zullen dat ook blijven doen. Ik ken er genoeg die mensen geschminkt zag worden tot Sinterklaas en zwarte piet en die daarna nog steeds met volle overtuiging meededen aan de viering.
Ik ga op m'n werk alleen maar om met kinderen van 4/5 jaar en ik heb er soms ook wel moeite mee om me niet te verspreken. Je merkt vaak toch wel dat ze er zelf wel een verhaal van maken in hun fantasie zodat wat ik zeg altijd niet erg voor ze is. Heb ook 1 kindje erbij wat voor zijn veel oudere broers te horen heeft gekregen dat sinterklaas niet meer bestaat. En dat vertelt hij dan ook regelmatig dat papa en mama de cadeautjes kopen. Nu heeft de rest dus bedacht dat papa en mama mee gaan naar de winkel om aan sinterklaas te vertellen welk cadeau hij moet kopen want hij kan natuurlijk niet alles zelf onthouden. Ik snap dat het vervelend is dat iemand zich bewust of onbewust verspreekt. Voor het kind valt het misschien ook wel meer op als je er wat van zegt dan dat je het zou laat en net doet alsof je niks heb gehoord.
Uuuuh, die van mij zal dan wel achterlijk zijn, want wij hebben gisteren nog besproken waar sommige cadeaus zijn gekocht. Die hoort er niks van hoor, en als hij het hoort dan legt hij de link niet. We gaan natuurlijk niet uitgebreid bespreken. Dus ik zou het negeren, je kan haar moeilijk buiten sluiten. Ik vind dat je eigenlijk best overdreven reageert, en ook best wel onbeschoft ( 'Telkens krijgt ze van mij wel een antwoord waaruit alleen maar haar domheid blijkt' ).
ik vind dat je je er niet zo druk over moet maken kinderen hebben hun eigen fantasie en geloven wat ze willen. ik neem aan dat je kind ook niet in de winkel zich afvraagt waarom er overal inpakpapier ligt. etc.
Hier ben ik degene die zich telkens (bijna of helemaal) verspreekt. Maar mijn dochter merkt er niks van. Vragen wie er is als 'Zwarte Piet' op de deur klopt vind ik helemaal niet zo'n rare reactie eigenlijk? Ik vind je door sommige opmerkingen die je maakt wel erg hard klinken... Ik snap dat het irritant voor je is, maar ze doet het blijkbaar niet express en de kindjes merken er echt nagenoeg niets van hoor.
Ik denk dat je het goed aanpakt door elke keer aan te geven dat alleen sinterklaas dat weet.. Je kan haar een keer apart nemen en zeggen dat je het moeilijk vind dat ze zich elke keer verspreekt. Verder kan je altijd nog tegen je oudste zeggen dat oma vergeten was dat sinterklaas en de pieten alles kopen.
kinderen geloven gelukkig wat ze willen geloven, dus ik verwacht dat het wel losloopt. Maar ik snap je wel, wij zijn er ook voorzichtig mee omdat we het risico niet willen lopen dat ze toch iets opvangt en ik vind dat oma daar wel een beetje beter haar best kan doen. Nog een keer duidelijk op aan spreken dat je dit gewoon niet leuk vindt.
Haha Misschien een keer aanspreken of ze er wat beter op wil letten? Ze heeft het misschien niet door? Wel zonde als ze wat meekirjgen wat de bedoeling niet is.