Mijn zoon (3,5) heeft bepaalde gedragingen waarvan ik soms denk van hmm hoort dat nog wel bij je leeftijd. Zo praat hij veel in zichzelf, bij tv kijken, spelen, eten of als we naar de psz lopen. In allerlei situaties dus . Hij si nooit stil, maar dat maakt niet uit. Wat ik vooral storend vind is dat als hij niet praat, hij constant gekke geluiden maakt. Als ik hem vraag daarmee op te houden doet hij dat niet. Soms denk ik van hij kan het gewoon niet laten, ook al wil hij dat liever wel. Hij is nog steeds heel dwingend. Zo moet hij altijd als eerste van de trap af. Gisteren liep ik voorop, ik was al halverwege. HIj riep van mama nee ik eerst. Nou ik liep gewoon door en woedend dat hij was. Hij heeft er een kwartier om gehuild. Voor de rest is hij gewoon een leuk en vrolijk mannetje wat op de psz ook heel goed doet. Zijn ontwikkeling is ook ok, zoals met praten is hij voor en motorisch ook gewoon goed. Soms lees ik hier of elders verhalen over autisme of pddnos en soms herken ik veel gedragingen bij hem. Ik ben vorig jaar naar de huisarts geweest met hem omdat hij toen dwangmatig zijn bekers op de grond liet vallen. Hij vond het echter nog te vroeg om er wat mee te doen. We moesten het aankijken en eventueel bij het consultatiebureau voorleggen. Bekers omkiepen doet hij niet meer hoor. Wat vinden jullie van de bovengenoemde gedragingen gezien zijn leeftijd??
Tot zo ver denk ik dat veel dingen nog steeds met de peuterleeftijd te maken kunnen hebben. Wel is het zaak het in de gaten te blijven houden. Mijn zoontje was ook niet altijd de makkelijkste en heeft heel lang voorkeuren gehad voor bussen kleuren bepaalde bekers ect ect en o wee als ik niet deed wat hij wilde pff.
Mijn zoontje kan ook behoorlijk dwingend zijn.. Dus dat van die trap is heel herkenbaar. Nu is het soms zo dat hij eerst benenden moet zijn en dan ik pas zou mogen. Meestal ben ik het voor door hem vast naar beneden te sturen en ik dan pas de jongste pak. Ik weet zeker dat dit gewoon zijn karakter is want zijn vader had er vroeger ook een handje van als ik zijn moeder moet geloven Dat praten herken ik niet maar mijn zoontje is ook nog een stuk jonger. Lijkt mij gewoon normaal gedrag..
Dat dwangmatige, is dat bij je zoontje opgehouden en wanneer? Mijn zoon heeft dat altijd al heel erg gehad, alles moet altijd op zijn manier want anders volgen er driftbuien. Het is wel stom van me dat ik niet helemaal consequent ben geweest want zit niet altijd te wachten op die driftbuien. Ik heb hier ook nog een dochtertje in huis en ik wil haar ook wel wat rust gunnen. Daarom geven we soms wel gewoon zijn zin, of dat slim is ??
Ik kan maar een ding zeggen en dat is luister naar je moedergevoel, denk/voel jij dat er iets niet klopt is het vaak ook zo. Wij hebben integrale vroeghulp ingeschakeld, stichting mee omdat we denken dat er iets met onze zoon niet klopt. Ik kan wel alles gaan opschrijven maar dat word te veel. Maar ook hij is zeer dwingend, luistert niet en is zeer druk en afgeleid. En hij heeft wel ook autistische trekken daarbij. Het begint nu ook meerdere mensen op te vallen dat er iets niet klopt met hem. Maar de weg is nog lang, de onderzoeken moeten nog starten allemaal. Dus: Luister naar je gevoel. Een advies: Geen consultatiebureau inschakelen, meteen naar integrale vroeghulp gaan als je hulp wilt zoeken. Het CB wil alleen maar alles weten..
Mja het is peutergedrag... En kinderen met autisme hebben het ook. Dus dat maakt het wat lastig Gewoon je eigen gevoel volgen dus. Hoop ouders die denken dat er wat mis is hebben wel gelijk. Zeker als hij straks naar school gaat en tussen andere kinderen moet gaan functioneren zul je wel merken of het bij hem anders is dan anders. Maar vertrouw ook op jezelf.. Je bent z'n moeder tenslotte.
Onze dochter van 5 wil ook nog steeds eerst... dus ik denk dat dit sowieso nog wel even is Die geluiden herken ik niet van onze kinderen. Misschien zou je het eens kunnen vragen aan de huisarts?
Moeilijk om dit te zeggen, aangezien wij jouw zoontje niet kennen, en ook geen psychiater zijn Mijn zoon van 16 heeft ADHD met de combinatie klassiek Autisme. Ik moet zeggen dat ik niet veel van jouw verhaal herken in mijn zoon, behalve misschien dan de gekke geluiden. Maar dat is ook een echt peuterding. Het voorop willen lopen en driftbuien krijgen is ook een peuterding. Een kwartier driftig zijn is voor een autist niets, mijn zoon had driftbuien van rustig anderhalf uur, en dat nogal eens meerderen keren (4 a 5x) per dag. Hij was dan ook niet te houden, en was met anderhalf jaar oud in een driftbui sterker dan ik !! Dit hoor ik bij jou niet terug. Ik raad je dus aan om hem binnenkort te laten testen, ik denk eerlijk gezegd zelf meer aan peutergedrag, maar net wat ik al zei, wij op het forum zijn geen psychiater.
Behalve de geluiden vind ik het erg herkenbaar. Volgens mij hebben alle kindjes rond de drie dat wel. Dochter heeft het in fases, de ene keer gaat het om perse zelf de deur open willen doen of idd eerst van de trap afmogen, de volgende keer om bepaalde (kleuren) kleding wel/niet aan. Tot nu toe ging alles weer over maar er komt ook iedere keer weer wat nieuws .
Ik werk al 12 jaar met kinderen, waaronder met kinderen met autisme, ADHD etc. Ook met "normale" kinderen. Ik geef opvoedingsondersteuning en ben moeder van een driejarige. Vanuit die basis zeg ik: het lijkt me normaal gedrag. Echter als jouw gevoel zegt dat er iets niet klopt is er zaak dat gevoel te onderzoeken. Vertrouw op jezelf.
Weet je ik weet het zelf ook niet. Er zijn periodes dat ik denk dat ik me druk maak om niks. Dan weet ik zeker dat hij niks mankeert. Maar er zijn ook periodes/fases dat hij opeens heel vreemd doet. Mijn man, nuchterste mens op aarde, overweegt dan zelfs ook om ermee naar het consultatiebureau te gaan. Dat stel ik telkens uit want hier op ons cb maken ze van elk mug een olifant. Daarom probeer ik hier af en toe wat duidelijkheid te krijgen. Ben wel blij dat jij het als normaal peutergedrag ziet
Ik zou toch naar je gevoel luisteren! Hier werd mijn zoontje geobserveerd door een 'deskundige' bij de psz. Volgens haar hadden we een heel normaal kind en was er niets aan de hand.. Maar ons gevoel bleef, vanmorgen het gesprek gehad met de kinder psychiater, en zij vermoed adhd en of autisme wel degelijk. Ze zei dat we ons terrecht zorgen hadden gemaakt, dus luister naar je gevoel. Misschien is het niets, maar dan heb je alles uitgesloten. Ook hier riep de omgeving steeds: Och normaal peutergedrag.. Dus niet hier.
Wat bedoel je eigenlijk met die geluiden? Voor de rest denk ik ook dat het peuterdingen zijn.. vooral die op de trap pfff.. hier denkt hij ook dat ik zo gek ben om iedere 3 seconden iets anders te doen omdat hij dat wil. Ja mama jij eerst..1,2,3.. nee mamaaaa ik eerst!
Ik herken het deels. Mijn dochter is ook erg dwingend, ze wil werkelijk alles bepalen. Voor haarzelf, ons en haar broertje. En die geluiden, mijn dochter moet steeds geluid maken. Maar dat is wel anders denk ik, ze heeft bijvoorbeeld vaak liedjes in haar hoofd en zingt dat constant op een soms monotome (?) toon de hele dag door. AARGH Maar idd, luister naar je gevoel. Ik zou zelf school nog even afwachten, bijzonderheden komen dan vanzelf naar voren.
Hier deels herkenning. Onze oudste (3jr3mnd) leeft aardig dwangmatig (weet niet of dat het juiste woord is). Maar alles moet altijd op een vaste volgorde / manier en als daar een keer van afgeweken wordt dan kan hij daar heel lang van overstuur zijn. Voorbeeldje; zijn autostoeltje staat altijd achter de bestuurdersstoel. Nadat de stoeltjes er een keer uit waren geweest had mijn man ze per ongeluk verkeerd om teruggezet. Hij wilde toen pas in de auto als de stoeltjes waren omgedraaid. Hij leeft heel erg volgens bepaalde routines, daar haalt hij zelfvertrouwen en rust uit. We hebben het in nog veel sterkere mate bij een neefje gezien en die is daar nu, met z'n bijna 6 jaar, eigenlijk helemaal vanaf. Dus gezien die ervaring maak ik me er bij onze oudste niet zoveel zorgen over. Dat van die geluiden herken ik niet, dat heeft hij nooit gedaan. Maar zoals de anderen hier boven mij al zeiden; als jij het gevoel hebt dat er iets toch anders is dan anders moet je gewoon eens kijken of je er met een professional over kunt praten.
Met in zichzelf praten bedoel ik, dat hij dan fluisterend allemaal dingetjes verteld. Ik versta dus niet echt wat hij allemaal zegt. Het kan ook gewoon een spel zijn, een soort fantasiespel. Als ik hem vraag wat hij allemaal verteld dan lacht hij een beetje om zichzelf. Hij ziet dus wel in dat het er best gek uitziet dat hij zo tegen zichzelf praat. En met geluiden maken is het ook meer neurien lijkt wel, maar dan op een heel vervelende toon