hebben jullie dat nu ook mensen die aan jou gaan vragen hou het is met je moeder vader etc? ik was net aan het chatten met een tante en die vroeg aan mij hoe het was met mijn vader haar broer dus. Nu was mijn antwoord heel simpel "weet ik niet kan wel dood en begraven zijn" maar ik zat me later af te vragen ik krijg wel vaker van dat soort vragen. Hoe is het met je moeder broer vriend etc allemaal bekenden van ze en ze hebben allemaal hun nummer en eigenlijk snap je dan die vragen niet. wat is dat durven ze dan zelf geen contact op te nemen of wat zou dit zijn?
Misschien weten ze niet waar ze het anders met je over moeten hebben? Of wellicht gewoon belangstelling? Geen idee. P.S.: Hoe is het met je vriend's nieuwe arbeidscontract?
ik slaap als 2 nachten niet fatsoenlijk en waarom?? het is echt zo vervelend en ik probeer echt mezelf erbij neer te leggen maar de angst voor het onbekende is blijkbaar heul groot
Is toch gewoon een normale vraag? Vind je reactie over "kan wel dood en begraven zijn" wel een beetje bot overkomen zeg. Iemand toont belangstelling.
ik heb al 5 jaar geen contact met de man en ik hoef ook nooit geen contact met hem. hij kent zijn kleinkinderen etc niet eens. vandaag dus die opmerking. ik weet dus echt niet hoe het met hem is hij kan echt dood en begraven zijn.
Als die tante weet dat je al jaren geen contact hebt met hem vind ik het een rare vraag en kan ik je reactie voorstellen maar anders niet hoor.Ik vraag het ook wel eens aan me nichtje ofzo,gewoon uit intresse.
als je al jaren geen contact meer hebt met hem kan ik het me ook heel goed voorstellen hoor als mij die vraag gesteld word dan zeg ik vaak vraag het ze zelf je hebt hun nummer ik zou het niet weten maar met mij gaat het goed haha
Ik denk dat het in de meeste gevallen pure belangstelling is. Mij wordt heeeeeel vaak gevraagd hoe het met mijn vader gaat (heel ernstig ziek, heeft Huntington) of hij stabiel is momenteel en hoe lang hij ongeveer nog heeft te leven. Ik geef daar dan ook gewoon antwoord op. En als ik mijn vader spreek dan zeg ik het ook, van pap, die en die vroeg naar je hoe het ging en ik moest je de groetjes doen en sterkte wensen. Maar als jouw tante weet dat je geen contact meer hebt met je vader is het wel een beetje raar dat ze het je vraagt.
Ik moet toegeven dat ik dit ook vaak doe deels uit interesse maar ook omdat ik soms niets anders weet te zeggen
Soms wordt ik er ook gek van, Mijn vader is in 2009 overleden. Niemand maar dan ook niemand van mijn familie heeft zich bekommerd om mij , ik was 17 jaar oud dak en thuisloos. Ik leerde mijn huidige vriend kennen hij is 15 jaar ouder en eerste jaar was kut aan uit aan uit. Heel verhaal. Maar goed. Bij me opa en oma bleef ik wel komen , maar moest echt van mij afkomen. Hun zeiden steeds tante Sil vraagt steeds naar je hoe het is etc. Dus ik elke keer dan moet ze me bellen. En wat denk je , ik kom mijn tante Sil 3 weken geleden in de Jumbo tegen en ze zei amper hallo , ik heb der 2 maanden na de dood van me vader niet meer gezien. Dus tsja soms wordt ik er ook gek van!!
Ik vraag dat ook regelmatig,puur uit belangstelling. Ik vind het eigenlijk ook niet meer dan normaal,een ander kan natuurlijk niet altijd weten dat jij geen contact meer met je vader hebt..
Als je tante weet dat jullie geen contact meer hebben, dan vind ik het een rare vraag. Anders vind ik dat helemaal niet zo gek. Ik vraag ook wel eens aan mijn ouders bijvoorbeeld het het nu met mijn grootouders is. Ik bel ze zelf ook geregeld hoor, maar mijn ouders bellen elke week en ik ongeveer eens in de maand ofzo. Dus dan vraag ik het tussendoor wel eens aan ze. Of aan vriendinnen vraag ik ook wel eens hoe het met hun familie gaat. Ik ken hun ouders en broers / zussen allemaal wel, dus ik vind het wel leuk om de 'hoogtepunten' en andere leuke nieuwtjes zo een beetje mee te krijgen. Maar ik ken ze nu ook weer niet zo goed dat ik ze zelf even zou bellen. Twee van mijn beste vriendinnen zijn zelf tante. Nou, ik denk dat zij zelfs hoogst beledigd zouden zijn als ik nooit zou vragen hoe het met hun nichtjes en neefje gaat! Ze zijn er zo trots op! Dus nee, over het algemeen vind ik het geen gekke vraag. Een hele normale, belangstellende vraag zelfs.
Ja, toen mijn broer was overleden vroeg iedereen hoe het met mijn ouders was. Hallo, en ik dan?? Tuurlijk is het heftig om een kind te verliezen, lijkt mij ook het ergste dat er is. En als ze nou daarna vroegen hoe het met mij was, maar nee hoor. Dan ook nog zeggen: 'geef ze maar een knuffel van mij/ons'. pfff..
hier wordt ook regelmatig door mijn schoonfamilie gevraagd hoe het met mijn vader gaat (mijn moeder is al 7 jaar overleden) ik zie mijn vader niet heel veel, 1 a 2 keer in de maand hooguit, maar dat weten zij allemaal niet. ze zijn vooral benieuwd naar of hij het allemaal een beetje redt in zijn 1tje. het is iig lief bedoeld van ze