Gisterenavond was het een drama! Rond 10 uur of zo, begon mijn peuter te roepen en te huilen. Dit doet hij normaal niet, dus ik naar boven. Hij was bang voor een krokodil. Die zat in de badkamer. Wij naar de badkamer, om te laten zien dat daar geen krokodil was. Krokodillen zijn heel ver weg, in een dierentuin. Die kunnen hier niet binnen komen. Want de deuren zitten ook op slot. Oké, weer in bed. Even later deden zijn wangetjes pijn. Weer wat later was er weer wat anders. Ik weer echt niet meer wat hij allemaal verzon. Ik heb van alles geprobeerd. Troosten, weer instoppen, boos worden, negeren, maar niks hielp. Uiteindelijk waren we beide helemaal over onze toeren. Ik kon hem wel achter het behang plakken! Ik geloof dat het uiteindelijk om 1 uur pas helemaal stil was in huis en ik kon slapen. Vanmorgen was ie natuurlijk hartstikke moe. Ik ook, en ik had koppijn. Zojuist heb ik hem weer in bed gelegd. Het gewone avondritueel (kleren uit, schone pamper, pamper aan, tanden poetsen, gezichtje wassen) en er achteraan schoentje gezet. Daarna een verhaaltje. Ik heb hem verteld dat Zwarte Piet naar binnen kijkt of de kindjes wel slapen, want als de kindjes wakker zijn, dan komt ie niet. Hij zei dat ie lief was en lief ging slapen... NOT! Ik wilde weggaan, maar ik moest nog blijven. Hij wilde niet slapen. Toch weggegaan. De deur van zijn kamer moest op een kier blijven. Nu hoor ik hem roepen door de babyfoon: Mamaaaa, mamaaaa, deurtje moet dihiiicht! Mamaaaaa, mamaaaa!!! *zucht* Nou ja, ik moet nu toch naar boven, want de kleine heeft z'n luier net volgepoept... Maar ik ben bang dat het weer zo'n drama wordt als gisteren. Als ik hem helemaal negeer, ben ik bang dat hij over z'n toeren gaat. De Supernanny manier (kamer binnen lopen, niks zeggen, in bed leggen, weer weggaan) werkt niet, want hij ligt wel gewoon in bed... Iemand nog tips? Ik ga nu de baby verschonen.
Dat duurde langer dan ik dacht... Hij had een goeie spuitluier en moest meteen een nieuw pakje aan. De hele tijd heeft mijn peuter vanuit zijn bed tegen mij gepraat. Eerst negeerde ik hem, maar toen zei hij: Hallo! Mama! en ik vond het zielig, want genegeerd worden is helemaal niet leuk. Ik ben wel kortaf geweest. Op een gegeven moment zei ik dat hij niet moest praten en zijn mondje dicht moest doen. Hij sputterde eerst tegen, maar het werkte wel. Even in stilte verder kunnen werken en toen zei hij dat hij wél moe was en wél wilde slapen. Dus dat heb ik even beloond door Goed zo te zeggen. Toen ik klaar was heb ik de baby even weggelegd (oja, hij wilde hem nog een kusje geven en dat doet ie iedere avond, dus daar heb ik aan toegegeven) en heb hem zonder veel te zeggen ingestopt en een kus gegeven. Heb de deur dicht gedaan. Ben nu weer beneden en het is tot nu toe nog stil, maar dat was gisteren ook steeds... tot hij weer begon. Oja, terwijl ik dus het vorige bericht typte, bleef hij roepen en ging op een gegeven moment toch huilen toen ik maar niet kwam of reageerde. Ik vind dat zo moeilijk!
slaapt hij nog tussen de middag? Mijn peuter heeft dit ook lange tijd gedaan, het 's avonds spoken. Ik heb toen het middag slaapje eraf gedaan, en toen sliep hij 's avonds weer beter. Hij was eerder gewoon echt niet moe.
Tsja, ik vind dat als je peuter altijd goed slaapt en nu een keer niet, dat je er dan voor hem moet zijn. Ik vind dat je dat niet kunt negeren. Het zijn hartstikke spannende tijden nu voor die kleintjes, toch logisch dat ze bij hun moeder willen zijn? Die smoesjes over krokodillen en zere wangen verzint hij alleen maar,omdat hij bij jou wil zijn.... Mijn dochter slaapt ook bijna altijd goed, maar als het dan een keer niet lukt, neem ik haar gewoon mee naar beneden of lees een verhaaltje voor,moet kunnen toch? Ik heb wel de afspraak dat ze alleen roept als er echt iets is (bv bang, eenzaam, plassen, buikpijn enz.)
Mijn zoon heeft dit ook bij vlagen, maar meestal is het bij hem echt een teken dat er iets mis is. Laatst was het ook en toen bleek het uiteindelijk een oorontsteking te zijn. Was verder nog niets van te merken, maar na een week klapte die eindelijk en wisten we waar alle narigheid vandaag kwam. Als je zoon nog 's middags slaapt, kan dat het natuurlijk ook zijn en dan zou ik eerst daar eens naar kijken (korter slapen of helemaal niet meer). Als dat niet het geval is, kan er dus iets anders dwarszitten. Ik probeer op zo'n moment ook alles; meepraten, boos worden, geduld, ik ben zelfs een paar keer bij hem in bed gaan liggen tot hij sliep... Uiteindelijk zijn het hier altijd maar fases en lost het zich vanzelf weer op (al moeten we dan wel uitkijken dat hij geen misbruik maakt van onze goedgelovigheid naderhand). Sterkte! Ik ben ook heel slecht in negeren en doe dat dus eigenlijk gewoon ook niet. Ik ga er maar van uit dat het niet zomaar zal zijn dat er iets anders is dan anders.
Doet hij dit net pas? Ik zou het zeker een paar dagen "aanzien". Je kunt de nanny methode wel anders toepassen door kort naar binnen te gaan, hem even te aaien en stellig te blijven dat het tijd is om lekker rustig in zijn bedje te liggen (hier werkt zeggen dat ze moet slapen averechts: NEEE IK WIL NIET SLAPEN!! pfff. Dan zeg ik nee hoor, hoeft ook niet, ga maar lekker liggen en knuffel met je poppie ) Idd evt slaapje eraf, hier hebben we onlangs het slapen ingekort tot 1,5u toen we een heel aantal dagen gespook hadden, was direct bingo en ze slaapt weer prima.
Hij slaapt meestal tussen de middag en hij heeft het echt nog nodig. Als we het overslaan, dan valt ie tussen half vijf en zes in slaap op de bank. Ja, zo stond ik er de eerste anderhalf uur ook in, maar op een gegeven moment is het genoeg. Dacht ik ook al en heb hem dus getemt, maar hij had heel netjes 37.1 Hier gisteren ook hoor! Hij heeft bij mij in bed gelegen, maar ging daar ook niet slapen. Toen ben ik nog even bij hem in bed gaan liggen, maar ook toen ging hij niet slapen en ik mocht natuurlijk niet meer weg. Maar ik heb nu wel een andere kant van het verhaal gehoord. Misschien wilde hij wel gewoon aandacht van me. En sja, negatieve aandacht is ook aandacht! Dus hoe dan ook bedankt voor jullie reacties! Hij was vanavond trouwens helemaal kapot. Na mijn tweede berichtje hierboven heb ik hem niet meer gehoord! Ik ga nu ook naar bed en hoop dat mij een goede nachtrust gegund is. De baby heeft om 21.00 uur nog gedronken, dus geen idee of die vannacht nog gaat komen.
hmm ja bed/slapen is iets waarbij ik een eindeloos geduld heb. Ik vind het heel belangrijk dat kinderen met een veilig gevoel gaan slapen. Waar hij allemaal last van had, waren ongetwijfeld smoesjes, dat geloof ik meteen, maar toch denk ik dat er een onderliggende reden is. Hij doet het denk ik niet om jullie even lekker te pesten Ik zou uiteraard eerst de baby verzorgen als dat nodig is en papa niet even bij kan springen. Dan even naar hem gaan en een aai over de bol. Als hij echt niet gaat slapen na een paar keer terug te zijn geweest zou ik er even gaan zitten, ergens waar je geen oogcontact kan maken, maar hij wel merkt/voelt dat je er bent. Misschien heeft hij weer even een paar dagen die bevestiging nodig en is het daarna klaar. Dat is iig mijn ervaring...een paar keer die fase gehad en duurde nooit langer dan een dag of 3.
Ik ben bang dat hier niks aan te doen is. Wat ik hier heb begrepen en ook uit eigen ervaring, is dat peuters soms van die fases hebben, dat ze moeilijker inslapen of gewoon geen zin hebben om te slapen. Ik zou gewoon je vaste avondrituelen volgen en proberen consequent te blijven. Bijv. om de kwartier er naar toe lopen en niet uit bed halen.
Nu is ie al twee avonden op rij echt heel moe en is hij rap gaan slapen, gelukkig. Maar ik neem de tips van hier wel mee voor een eventuele volgende keer.
Vind je anderhalf uur lang dan? Dan ben je inderdaad gezegend met een kind dat goed slaapt en denk ik dat je blij mag zijn dat het maar 1 of 2 nachtjes zijn....
Hier is het nu al 3 maanden aan de gang met de oudste van 3 jaar. Als we zijn middagslaap laten overslaan, dan valt hij rond 16:30 uur letterlijk om van de slaap. Met middagslaapje van max half uur/ uurtje valt hij pas tegen 23:00 uur in slaap. We hebben nooit problemen met hem gehad qua slapen. In zijn bedje, verhaaltje lezen, liedje zingen, kus en slapen. Maar dat was ineens over. We hebben van alles geprobeerd. Ik hoop eigenlijk dat het straks in ons nieuwe huis het beter gaat als hij een eigen kamer heeft (hij slaapt nu samen met zijn broertje in een kamertje).
Hier precies hetzelfde, van de ene op de andere dag niet meer goed slapen... Het is begin okt begonnen. Bijna iedere avond de vijfminuten regel toegepast, werkte wel maar ik vind dat best vermoeiend aangezien ik zwanger ben en er toen alleen voor stond. Als hij wel direct in slaap viel werd hij ineens midden in de nacht wakker en wilde dan niet meer slapen...ook dit kwam ineens. Zn middagslaapje is er sinds begin okt af, maar eigenlijk redt hij dat niet. Hij valt niet in slaap op de bank maar is niet te genieten en zit zichzelf duidelijk in de weg. Avondeten en naar bed brengen kost hem dan ook veel moeite en ons ook Om 7u valt hij nu (sinds half nov) als een blok in slaap, roept soms 1x 's nachts maar slaapt weer verder....alleen wordt hij nu steeds vroeger wakker, 5:15 met als gevolg oververmoeid.... En een dutje in de middag (ongeacht de tijd) lukt niet meer.... Ik denk nog steeds dat het een fase is maar frustrerend is het wel. Want slaapgebrek is voor alle partijen gewoon funest. Ons zoontje is nu sinds een paar dagen 3,5 jaar, hoeveel uur slaap zou een kindje van die leeftijd gemiddeld nodig hebben in totaal per 24u? Sterkte allemaal!
Hier was dit wel echt een teken dat de middagslaap eraf moest. Heeft wel even geduurt hoor, heb hem pas weggelaten toen ze ook smiddags niet meer wilde slapen. Ik denk dat ze een maand of twee heel laat ging slapen savonds, ik doe dan ook niet zo moeilijk. Heb haar dan liever 2 uur langer beneden ipv dat ik 100 x op en neer naar boven moet lopen. En dan sliep ze prima. Toen ze smiddags niet meer wilde slapen hebben we dat gewoon geprobeert en ging het prima. En toen sliep ze savonds om 19.00 gelijk.