Wij zijn islamitisch en zoals jullie vast weten is het bij ons een verplichting om onze jongens te besnijden. Ik vind het zelf ook heel belangrijk om hier gevolg aan te geven, zowel om religieus standpunt als om hygienische redenen. Graag daarom geen discussie over wel of geen besnijdenis. Het is belangrijk om het zo vroeg mogelijk te doen, het liefst voor de 5e verjaardag (heb ik begrepen van schoonvader). Ik heb zo'n spijt dat ik het niet heb gedaan toen hij nog een baby was. Dan had hij er totaal niks van meegekregen. Hij is nu drie en dat lijkt me zo'n moeilijke leeftijd voor zoiets. Ben zo bang dat hij er een trauma aan oploopt. Zo is hij al helemaal overstuur van een vingerprikje. Volgens mij kan ik kiezen tussen narcose (dat lijkt me zo heftig en dat doe ik dus neit) of met verdoving. Met dat laatste krijgt hij dus alles mee, al voelt hij er niets van. Ik wil het graag doen vanaf hij 8 jaar is, maar dat vind mijn man dan weer te laat. Pfff wat moet ik toch
Tsjah, de keuze aan hem laten als hij volwassen is. Of hij wel of niet wil geloven, de daarbij behorende 'verplichten' bij accepteert en ook zal uitvoeren. Succes met je keuze.
ja idd helemaal mee eens, de keuze aan hem laten, voor als hij volwassen is. is toch het meest eerlijk. ik vind dit nogal heftige, dat je dit wil doen, zonder dat je weet of hij het wil.
Tsja, ik zou een kind (jong volwassene) altijd zelf laten beslissen waar hij/zij in geloofd. Je kan hem natuurlijk wel op laten groeien met jullie geloof, maar hem later zelf laten beslissen of hij ook daadwerkelijk besneden wil worden. Hetzelfde vind ik, hoewel minder heftig, met dopen etc..
Ik had vriendelijk gevraagd om geen topic over wel of geen besnijdenis, omdat hij dat sowieso krijgt omdat een verplichting is van ons geloof. Dat vinden jullie vast niet belangrijk, maar een ander reden is dat er ook eindelijk eens einde komt aan voorhuidsonstekingen. De vraag is alleen of zoiets niet een te heftige ingreep is voor een peuter van 3 jaar. Valt zo'n ingreep mee of kan ik het beter uitstellen totdat hij alles beter begrijpt. Vind dit best een moeilijke beslissing.
Nee, je vraagt 'wat moet ik toch' Ten eerste moet je niks. Ten tweede, er is in mijn ogen niet een 'beter'. Misschien krijgt hij geen trauma, misschien wel. Het is en blijft een risico. Lichamelijk en emotioneel gezien. Als je ervaringen wilt horen en lezen, zou je wellicht naar een Islamitisch fora kunnen gaan.
Mijn neefje is besneden ivm medische redenen. Ik weet niet hoe hij het als peutertje ervaren heeft. Ik weet me wel de ellende na de operatie nog te herinneren zoals bv met plassen. En ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren hoe het er bij hem daar beneden uitzag daar krijg ik nu nog kippenvel van brrrr. Dus ik zou mijn kind dit niet aandoen behalve als het echt echt nodig zou zijn (medisch). Maar kunnen de besneden mannen uit jouw omgeving je niet helpen met je dilemma? Dat zijn uiteindelijk ervaringsdeskundigen toch? Of (islamitische) moeders die dit al achter de rug hebben met hun kindje?
Ik heb ooit naar een besnijdenisfeest filmpje gekeken van een kennis. De besnijdenis gebeurde tijdens het feest zelf, een ik hoorde het jongetje schreeuwen op de achtergrond, doodskreten leken het wel. brrr, dat is ook het feit dat ik zo bang ben voor eent rauma bij zoontje. Het gebeurde bij dat jongetje wel zonder verdoving en al, maar toch
Heb het gevraag aan mijn man maar die werden toen nog op een erg barbaarse manier besneden, gewoon tijdens het feest door een imam en zonder verdoving. Zie je het voor je allemaal mensen om het kind terwijl het kind blauw aanloopt van de angst. Jadaaag dat doe ik mijn kind niet aan. Nu doen veel mensen het onder narcose, ook daarzal ik niet voor kiezen.
Een turkse vriendin heeft ook 2 jochies. De oudste was 7 toen hij besneden is. Nou is dat een bikkel qua pijn, maar hij vond het vooral stoer eigenlijk. Papa trots, opa trots, bergen cadeautjes, etc.. De jongste moet met 4 besneden worden. Zijn voorhuidje was ontstoken. Dat was meer drama. Maar dat jochie is ook veel gevoeliger voor dat soort dingen. En zijn P was natuurlijk al een gevoelig punt door alle zalfjes en onderzoeken voor de tijd. Hij is volgens mij zelf met een roesje/lichte narcose geholpen.. Maar ik verwacht niet dat het bij hem bij 7 veel beter was gegaan, gezien zijn karakter..
Mijn zoon is wat eerder gesneden, met 1 jaar al. Maar ze worden echt goed verdoofd hoor tegenwoordig. Mijn zoon lag de hele ingreep te lachen en was een uur na de ingreep alweer aan het spelen en fruit aan het eten. Voor de eerste dagen kregen we ook goede pijnstilling mee. Enige is de verzorging de eerste dagen en het plassen etc, dan is het erg gevoelig natuurlijk. Mijn zoon zelf heeft er geen last van gehad, maar hij was dan ook wat jonger. Ik begreep zelf altijd; hoe eerder hoe beter. Dus 3 is dan weer beter dan 8 lijkt me.
Ik denk dat gemiddeld genomen de mama het meeste last heeft van de ingreep. De entourage zal nog het meeste indruk maken want de ingreep zelf is minimaal en het herstel over het algemeen wondervlug. Ik zou het gewoon doen en er vooral niet meer van maken dan het is (dus de nadruk leggen op het godsdienstige aspecten niet op het medische)
Waarom ga je niet eerst informeren hoe de besnijdenis gaat bij de instelling waar je het wilt laten doen? Ondanks dat je het om religieuze redenen wilt laten uitvoeren, blijft het een medische ingreep. Dan is het niet meer dan logisch dat je door het medisch team goed wordt geïnformeerd over wat je mogelijkheden zijn. Dan kun je op basis daarvan beslissen wanneer en hoe je de ingreep laat uitvoeren.
het is in jullie geloof verplicht maar wie zegt dat je zoon ook jullie geloof gaat volgen? ik zou wachten tot hij ouder is, 12 jaar ongeveer, dan kan hij zelf kiezen, jullie kunnen hem wel stimuleren om het te doen maar dan word hij niet verplicht, als hij het dan zelf wil is het voor hem ook geen dramatische ervaring. ik ben gedoopt, niet mijn keuze geweest en ik snap ook niet waarom mijn ouders die keuze in mijn plaats hebben gemaakt, maar ik kan mij laten ontdopen als ik wil, dit kan ik terugdraaien, een besnijdenis niet
Ons neefje heeft het 2 maanden terug gedaan. Hij was 20 maanden. Hij is zo'n half uurtje onder narcose geweest en toen hij wakker werd niks aan de hand. Heeft het verbandje er zelf afgetrokken. Hij heeft er zo'n 4 daagjes last van gehad met plassen meer niet. Ik zou het juist nu doen en niet als hij ouder is want dan maakt hij het juist bewuster mee. En dan heb je ook meer kans op die traumatische ervaring. Nu is hij het zo vergeten hoor. Als hij 7 is zal hij niet zeggen mam ik was toen 3 he want dat is hij dan allang vergeten. Doe je het als hij 7 of 10 is weet hij het als hij 16 is nog precies. Succes met je beslissing. Xxxxxx
Alev ik ben zelf Turks dus uit geloofsprincipe snap ik je... Maar mijn kids zijn halfbloedjes en voor ons was t geen noodzaak de besnijdenis al zeurde mijn Fam. Er wel over. Ik denk over veel dingen toch anders als Turkse zijnde... Maaaar mijn zoontje is dus vorig jr wel besneden vanwege medische redenen( altijd au zeggen, mochten er niet aankomen of goed wassen, voorhuidje was te lang en smal en pijn t plassen altijd branderig en huilen en verkrampen) dus arts gaf eerst zalf en dat hielp niet en hij besloot te besnijden onder narcose.... Hij was toen t gebeurde 2,5 jr en hij heeft t niet fijn ervaren de verzorging erna thuis... Pijn, bewust vd pijn en t gaasje erop en medicatie, bij t plassen etc.... Mocht er wekenlang niet aankomen , niet naar kijken , niet wassen.... Ik vond dit zo slopend en zielig voor me mannetje en machteloos en vond de verzorgen ervan ook moeilijk in t begin maar vooral zijn angst pijn en trauma. Hij is nu, 3,5 en mag t nu wel wassen, beetje aanraken maar thats it, roept nog steeds niet aankomen mama, meneer geknipt! Wat probeer ik te vertellen met dit verhaal.... Als je t toch gaat doen en t moet gebeuren doe dit dan zo snel mogelijk en ga niet wachten tot hij ouder is! Als ik wist dat ie later last zou krijgen had ik t liever voor zijn 1ste jr al laten doen want in een luier met plas geneest t sneller en een baby beseft er wat minder van en maakt t niet bewust mee. Tot 10 jr wachten lijkt me echt niet slim! En zorg dat t in t ziekenhuis gebeurd en verzorg t erna goed, binnen een week geneest t best goed. Wacht er niet tot latere leeftijd mee.... Hoe langer je wacht hoe bewuster en meer trauma. En ik zou zeker kiezen voor de narcose. Succes meid met je besluit en de ingreep alvast!
Sterilisatie? Het is een besnijdenis hoor, heel wat anders! Ik denk dat je het nu ook gewoon kunt laten doen hoor! Kindje zal er echt geen trauma aan overhouden want die ziet er niks van! Mijn man is ook besneden, niet om religieuze maar om medische redenen maar ik vind het zelf veel mooier en hygienischer! Kan me niet voorstellen dat er mannen zijn die het erg zullen vinden dat ze als kind besneden zijn..
Het is geen sterilisatie hè is een stukje vd voorhuid verwijderen vanwege hygiëne om beter te wassen en schoon te houden... Hij kan gewoon later kindjes maken dus geen sterilisatie