Hoi, ik plaats het even hier, omdat hier waarschijnlijk de moeders lezen met oudere kinderen en dus meer ervaring hebben in hoe het is om 2/3 (of meer) kinderen te hebben. Ik vroeg me af, stel je hebt na dit leven, krijg je nog een leven, zou je dan weer voor drie kinderen kiezen (of het toch bij twee houden) of stel je hebt twee kinderen, zou je er dan toch niet drie willen? (of meer). En wat is hiervoor je reden? Ik zelf heb er twee en wil er eigenlijk drie, maar mijn man wilde er eerst twee, toen drie en nu weer twee.
Ik zou het weer zo doen. De oudste 2 schelen 2,5 jaar en de middelste en jongste 4 jaar!! Ik vind het goed te behappen wil er nog wel een! Maar dat is medisch niet verstandig en onze relatie loopt nu niet lekker dus zit er niet meer in helaas!!
net hoe je gevoel is.. bij 2 had ik het gevoel niet klaar te zijn.. en bij elke baby of zwangere wilde ik ook weer.. en bij 3 voelde het helemaal compleet en ben ook overtuigd dat ik geen kinderen meer wil. dus bij mij puur een gevoel kwestie.
Sinds Jelle geboren was heb ik geroepen dat ik 3 kinderen wilde. Zelfs toen ik zwanger was van Jitte nog. En letterlijk op het moment dat Jitte geboren werd, had ik meteen heel sterk het gevoel dat dit genoeg was. Voor de duidelijkheid, ik wist toen nog niet eens of Jitte een jongen of een meisje was. Vanaf dat moment heb ik nooit meer het gevoel gehad dat er nog 1 bij zou moeten. Ik heb echt het gevoel dat we compleet zijn. Mijn schoonzus is vorige week bevallen van een zoontje en gelijk vraagt iedereen dan ook of het niet begint te kriebelen voor een derde... Nou, nee dus. Hoe lief die baby ook is, ik vind het helemaal niet erg om hem lekker weer aan zijn mama te geven... Voor mij een teken dat het echt goed is zo....
Mijn kinderen zijn nog jong: 4,5, bijna 2,5 en 9 maanden. Op de lange termijn kan ik dus nog niet zoveel zeggen. Op het moment is het erg druk, enige waar ik soms tegenaan loop is het logistieke haha. 3 kinderen is niet altijd even handig, heb zelfs weleens het idee dat ik er 1 teveel heb haha. Jongste is wel erg rustig, dat scheelt.
Wij hebben er drie, 11,7 en 2 jaar oud. (geweldig leuk dat leeftijdsverschil) Ik zou niet anders willen, er mag best nog 1tje bij. Maar dan gaat mijn man op de loop dus we laten het hier maar bij. (ook financieel speelt mee).
dit zou bij ons ook ongeveer het leeftijdsverschil worden, iets minder misschien als we voor een derde zouden gaan
Hier ook nog jong: bijna 5, ruim 2,5 en bijna 9 maanden. Ik vind het heerlijk. Gevoelsmatig wil ik nog een 4e, rationeel twijfel ik . Maar mn man niet dus ws blijft het hierbij ... , Maar nooit spijt gehad en zou in een tweede leven liever mn man eerder tegenkomen en wel voor die vierde gaan
Precies mijn gevoel. Ik voelde me met 2 niet compleet, uiteindelijk is er een derde gekomen. Ik zou haar absoluut niet willen missen, het is een makkelijk, lief meisje vol humor. Ben dus blij dat we het toch gedaan hebben maar dat weet je niet van te voren. Met 3 is alles lastiger, je bent maar met z'n tweeën. Nu gaan ze alle 3 sporten en is het lastig plannen. Oppas voor 3 is moeilijker dan voor 2, niet in elke auto passen er 3. Wij hebben ook wel eens gevoel er 1 te veel te hebben. Ik weet niet hoe dat staks zal zijn als ze zelfstandiger worden maar voor nu is het heel druk. Als ik van te voren had geweten wat een impact een derde zou hebben hadden we het ws niet gedaan. We hebben een knul van 10, meisje van 7 en meisje van 4
En dat je oudste al naar school gaat, scheelt dat niet veel. Dan valt het toch wel mee drie kinderen. Ik kan twee kinderen al heel moeilijk aan , maar wil tegelijkertijd ook graag een derde kindje. Als derde bij ons eventueel gaat komen, dan zit de oudste op school. Dan is het toch wel te doen??
Ik vond het juist pittiger worden toen de oudste naar school ging, 4x per dag 2 kindjes mee slepen naar school om de oudste te brengen en te halen. Als ze iets ouder zijn gaan ze naar zwemles, ben je daar mee klaar komt er een andere sport bij, gaatvdoen middelste zwemmen enz. Hier ren ik me rot tussen school, werk en huis, 3x pw voetbal, 2x per week zwemles, paardrijden. Vriendjes/vriendinnetjes. Daarnaast heeft de derde gezorgd voor een hogere energierekening, met 2 kids was ie lager, ze worden groter dus eten meer. Vlees vaak per 2 verpakt of vier, koop dus steeds te veel. Ik denk dat als ze zelfstandiger zijn, het makkelijker zal worden en hetvdan gezellig druk is maar de vraag of ik het zou overdoen, als ik er op dit moment naar kijke, niet. Als ze ouder zijn wellicht wel.
woowww, dat is wel heeel druk ja en ja aan zulke dingen denk je dan niet he. Thx voor je eerlijk berichtje.
Nee datvik inderdaad niet iets waar je van te voren bij stilstaat. Ik werk zelf ook 3 dagen, waarvan 2 korte dagen tot half 3 zodat ik ze zelf uit school kan halen. Heel fijn dat ze niet naar de BSO hoeven maar dat zorgt er wel direct voor dat al die dingen naast mijn werk en het huishouden ook op mijn schouders komen. Mijn week: Ma, werken van 8.00-14.30, naar school, zwemles, koken en straks als ze wat verder is met paardrijden ook paardrijden op die dag. Di, werken van 8.30-17.00, koken en naar de voetbal. Wo vrij, kids naar school ik het huishouden Do, werken van 8.00-14.30, naar school, zwemles, voetbal en koken Vr, vrij, boodschappen, huishouden Za, voetbal, eventueel verjaardagen, afspreken met vrienden als ik op vrijdag niet aan de boodschappen toe kom doet mijn man het op zaterdag. Zo paardrijden, eventueel verjaardagen, afspreken met vrienden Tussendoor spelen er vriendjes hier of 1 van de kids ergens anders, moeten weer opgehaald worden of weggebracht. Maar nogmaals de oudste is nog niet zo ver dat hij echt dingen alleen kan doen. Hij komt wel alleen uit school of bij een vriendje vandaan als het in de buurt is. Dus ik weet niet hoe het straks gaat voelen maar voor nu gewoon heel pittig. Ook aandacht bijvoorbeeld, ze moeten leren op elkaar te wachten en dat lukt ook heel goed. Maar als we uit eten gaan hielden we er voorheen ieder 1 bezig, dat is nu wel lastiger.
Ik heb er 3 en ik zou het zo weer over doen, misschien zou ik er zelfs dan nog wel meer willen als we het dan financieel wel zouden kunnen doen. Ik zou graag nog een 4e willen, maar mijn man twijfelt op t moment heel veel, en financieel weet ik ook niet of het wel te redden valt. Als ik me hart zou laten spreken was er hier zeker een 4e, 5 en 6e gekomen als t ons gegeven was, maar ik moet me verstand erbij houden en dus blijft het waarschijnlijk (zeg nooit nooit) bij de 3 die we hebben. Waar ik ook enorm gelukkig mee ben!!! Ik had een van 4, 2 en een baby en ik moet eerlijk zeggen dat mij dat meeviel. De kleine meid is er eigenlijk ingerold. Ik vond van 1 na 2 meer aanpassen. Tuurlijk was het wel eens passen en meten als de een na de basisschool moest en de ander na de peuter, en dan de kleine die voeding moet. Maar eigenlijk liep dat altijd wel lekker inelkaar over.....Nu zijn ze wat ouder en is er wat meer rust...De een gaat na voetbal (kan ie zelf heen), de ander gaat straks zwemmen, en ja dan ga ik wel mee. En me meisje wil nog niks dus die is nog lekker thuis dan. En mocht het later zo zijn dat ze ook gaat zwemmen en dergelijke, is het nog niet zo ramp, alles is hier in het dorp dus makkelijk te doen. Nee als ik het over mocht doen, deed ik het zeker weer!!!
Hier bijna hetzelfde, 5, 3 en 5 maanden. Ik vind het ook logistiek erg lastig, maar ik zou het zo weer doen. Denk ook meteen bij zo'n vraag aan eentje die ik niet gehad zou hebben, maar zou echt geen van de drie willen missen hoor.
Ik vind het ook juist lastiger doordat de oudste al op school zit, omdat je dan ook zit met ophalen/wegbrengen, speelvriendjes, zwemlessen etc.
Ik zou het bij 1 of 2 willen laten dan. Mede omdat ik merk dat ik m'n aandacht flink moet verdelen terwijl ik dit niet wil en moeilijk kan.