Hoe was de reactie bij een derde zwangerschap? Moet bekennen dat ik een beetje bang ben voor de reacties en tegenop kijk. Mijn jongste is 1,5 en zal net 2 zijn als ik beval. Onze oudste is 5 jaar. Wat is jullie ervaring?
Goed! Reacties varieerden wel hoor moet ik zeggen... Ouders/broers/zussen reageerde allemaal net zo enthousiast als bij de 1e en de 2e, vrienden ook wel, maar mensen die verder bij ons vandaag staan (kenissen zeg maar) reageerden allemaal verschillen van "wat geweldig" tot "waar begin je aan" tot "tja, een ongelukje is zo gebeurd" (terwijl ook deze zwangerschap hardstikke gepland is ) Gefeliciteerd met je zwangerschap! laat de mensen maar l*llen, het gaat erom dat jullie blij zijn met dit nieuwe wonder!
Goh ik dacht je hebt een jongen en een meisje, jullie zijn wel klaar. Dat is de raarste opmerking die ik heb gehad. Verder tot nu toe geen rare reacties gelukkig.
inderdaad bij ons reageerden ze ook heel verschillend de ouders en zussen waren heel blij (mischien ook wel een beetje voorbereid wij hebben altijd geroepen een groter gezin te willen..) verdere familie reageerden soms iets vreemd mijn kindjes schelen zich ongeveer hetzelfde als bij jou. dus kreeg ook vaak de reactie pff heftig wat ik persoonlijk mis in deze zwangerschap die lieve kartjes kleine kadootjes en vragen hoe het gaat t is denk ik te gewoon geworden ofzo
Dank! Moet zeggen dat het bij de tweede al minder was. Sommige zijn niet eens geweest bij kraambezoek. Hoe zal dat zijn bij een derde
er zullen ongetwijfeld nare of vervelende reacties komen. dat heb je zelfs met eerste kindje. maar die kunnen nooit op tegen alle andere leuke lieve spontane reacties! en ik zeg bij deze: WOW gefeliciteerd!!!! geniet van je zwangerschap!!!! en maak er wat moois van met zn 4tjes! en natuurlijk strakjes met zn 5e
Oh ja das ook zo'n mooie opmerking, hebben wij ook al een paar keer gehoord.... En deze: "je hebt al een jongen en een meisje, nu maakt het niet uit wat je krijgt dus" eh... dat maakte ons bij de eerste 2 ook niet uit hoor
Nou hier niet echt gekke reacties gehad op de aankondiging, al was het bij ons wel een verrassing/kadootje. Mn schoonmoeder had genoeg aan de opmerking dat "nummer 17 onderweg was" we hadden nl bijde aankondiging voor onze jongste dochter een tshirtje bij de oudste aangedaan dat nummer 16 er aan zat te komen. helaas is het ook bij 16 kleinkinderen gebleven omdat ons zoontje trisomie 18 had.
Hier werd ook wisselend gereageerd op de derde zwangerschap, maar over het algemeen toch wel positief. Behalve schoonmoeder, maar die gunt ons ook echt helemaal niks. Weet je wel waar je aan begint, wat dat gaat kosten? Bla, bla... Bij de aankondiging van onze vierde zwangerschap was ze gelukkig druk bezig met weet-ik-wat, dat ze er ook niet echt uitgebreid op kon reageren. Helaas eindigde die in een miskraam. Andere mensen reageerden over het algemeen in eerste instantie een beetje "geschrokken", maar vonden het wel leuk. Nu we de vijfde keer zwanger zijn, reageert schoonmoeder neutraal. Vind ik wel fijn hoor. Het voelt ook alsof deze zwangerschap beter geaccepteerd wordt door iedereen, omdat er een miskraam aan vooraf gegaan is. Het scheelt in ieder geval een hoop "geschrokken" reacties. Oja, we hebben vanaf de derde zwangerschap heel vaak de opmerking gehad dat we nu natuurlijk wel een jongetje willen. *zucht* Ikzelf heb altijd al vier kinderen gewild en liefst kort op elkaar. Onze meiden schelen allemaal nog geen anderhalf jaar, echt super! Nummer vier zou eigenlijk 21 maanden schelen met Marjolein, maar dat wordt nu twee-en-een-half jaar. 't Is nu ook erg leuk om die enigszins geshockeerde gezichten te zien als iemand me vraagt hoe oud mijn kinderen zijn. Ze zijn nu 2, 3 en 4 jaar oud. Tot volgende week woensdag... Mijn ervaring is, vertrouw gewoon op je gevoel. Laat je niet leiden door wat anderen vinden. Het is jullie keus, jullie gezinnetje! En natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Liefs, Nelly
Hier is het de tweede zwangerschap,maar het derde kindje. Bij mijn meiden waren de negatieve reacties overheersend, terwijl we nu hartstikke leuke reacties hebben gehad, geen enkele negatieve. Enige rare opmerking vond ik van een collega 'zo, dus jullie stoppen niet tot jullie een jongetje hebben???' pardon??
trek je niks van anderen aan, hoe moeilijk ook! hier de 2e zwangerschap en welgetelt 2 kaartjes gehad... bij de eerste 10..... ook al de opmerking: als t nu een jongetje wordt, ben je klaar... ze kunnen me wat! (trouwens van familie 'verderaf' hoor, eigen fam. en schoonfam. zijn erg blij, mn vader wil wel 15 kleinkinderen, en aangezien ik maar 1 broer heb, krijgen we t nog druk haha)
hoorde eens dat een 'opa' bij de geboorte van t 3e kleinkind tegen zn zoon zei: nu kan er wel een knoopje in..... de mens is een raar dier...
Wat kunnen mensen toch raar reageren. Een vriendin van mij vertelde laatst dat ze voor de 3e x zwangers en dat ik totaal niet verwacht dat ze er nog 1 wilde. Maar gewoon je feliciteer iemand dan toch? Kijk ik vraag me wel af of het misschien niet wat druk wordt. De 2 jongens die ze hebben zijn wel aanwezig zeg maar, maar goed: hun eigen keuze. Daar denk ik aan maar laat t daarbij. Iemand anders zei nog wel tegen mij: owh die gaat voor een meid. Toe zei ik meteen al wat is dat nu voor een onzin, dat je weet je toch nooit...
Ik zag er wel tegenop, idd, om het te vertellen. En dat had ik best goed ingeschat , want reacties van familie waren vrij lauw tot ronduit kwetsend. Er zijn veel mensen die vinden dat we het niet 'hadden moeten doen' :x, omdat de oudste autistisch is (en dus speciale aandacht nodig heeft), omdat ik altijd erg beroerd ben tijdens zwangerschap (waarom zou ik mezelf dat in hemelsnaam nog een keer aandoen ), omdat het crisistijd is en het leven al zo duur is, omdat we klein behuisd zijn $ pardon!? Dat is niet eens het geval!), omdat de kinderopvang zo duur is, omdat... etc. Werkelijk ongelooflijk wat mensen hardop durven te zeggen, op een moment dat de keuze al door ons gemaakt is ... Mijn eigen vriendinnen wisten heel goed dat wij nog een 3e wilden hebben en waren wel meteen heel enthousiast, ook op mijn werk werd er leuk en enthousiast gereageerd (terwijl die veel 'last' hebben van mijn zwangerschappen omdat ik veel/langdurig uitval). Gewoon zoals het hoort zou ik zeggen . Inmiddels is iedereen er natuurlijk wel aan gewend, maar de aandacht is idd nog minder dan bij de 2e (en veel minder dan bij de 1e). Niet dat me dat nu stoort, hoor, ik zie een rustige kraamtijd wel zitten .
Bij mij ook verschillende reacties, maar dat boeit me niet, want die mensen hoeven niet voor ze te zorgen !
Bij de 3e vroegen mensen of het wel gepland was..... Bij de 4e zeiden mensen: en hoeveel willen jullie er eigenlijk??? Haha, nou, ik denk dat we na deze 4e wel klaar zijn. Maar het is inderdaad vreemd hoe mensen tegenwoordig reageren als je MEER dan 2 kinderen wil/krijgt.
Bij een tweede is het ook zo leuk als je merkt dat familie anders erop reageerd dan de eerste. Zelf zit ik er nietzo mee, maar vind het zo lullig tegenover mijn tweede meissie. Ben blij dat ik niet echt een boek heb gemaakt met de felicitatie kaartjes enzo, want mijn tweede dochter heeft er dan alleen een van haar oma. Tss... Die mensen heb ik het zelfs een klein beetje mee gehad daardoor.