Thuis of ziekenhuis?

Ik ben thuis bevallen en moest uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis (met 6 cm ontsluiting). Maar ik ben superblij dat ik het toch geprobeerd heb thuis te doen.
Vooral als het net een beetje begint.. Lekker thuis, op je eigen bank met je eigen dingen.. Ik voelde me erg op mijn gemak.. In het ziekenhuis lig je denk ik toch een beetje te 'wachten'.. Thuis natuurlijk ook wel.. Maar kan je nog lekker wat dingetjes doen waar je zin in hebt.. Mijn man heeft nog een paar uur kunnen slapen, dat was ook wel fijn.

En toen kwam het nieuws dat hij in het vruchtwater had gepoept en we naar het ziekenhuis moesten.. Nou op dat moment kan het je echt niks schelen (tenminste mij niet..) Al moest ik op straat met een elftal om me heen bevallen!

Natuurlijk is het jammer dat het niet thuis is gelukt, maar we hebben het in ieder geval geprobeerd!

 

Ik had bij mijn eerste zwangerschap hetzelfde gevoel als jij TO. Ik zou naar het ziekenhuis gaan, maar wilde zelf eigenlijk ook best wel thuisblijven. Mijn man gaf wel sterk de voorkeur aan het ziekenhuis, dus voor hem had ik toegegeven.

Uiteindelijk ging de bevalling zo snel, dat ik toch thuis ben bevallen. En achteraf was ik daar heel blij om. Ik mocht nog wel kiezen hoor, maar had weinig tijd daarvoor. De verloskundige gaf me wel het idee dat het thuis prima zou lukken en zelf voelde ik op dat moment heel sterk dat ik nergens naar toe wilde. Als ik bang was geweest, had ik misschien alsnog wel met 8 cm ontsluiting in de auto gestapt, maar ik was niet bang.

Tweede kind is ook thuis geboren, en nu ben ik zwanger van de derde en ik ga weer voor een thuisbevalling. Ze komen bij mij tot nu toe erg snel en makkelijk, dus ik zie geen probleem daarin.

De voordelen vind ik:
- lekker in je eigen vertrouwde omgeving, dat maakt het makkelijker om je over te geven aan de bevalling.
- geen gesjouw met weeën door de auto/kou/regen/over een parkeerplaats (maar dat is persoonlijk, ik krijg steeds gelijk enorme weeënstormen, als het rustiger opbouwt is dat minder erg denk ik).
- geen gesjouw met een versgeperst kindje door kou/regen/over een parkeerplaats
- minder verschillende gezichten om je heen. 1 verloskundige en 1 kraamverzorgster, ipv wisselende verpleegkundigen of artsen.
- meer vrijheid in hoe je wilt bevallen, ik heb van diverse vriendinnen gehoord dat ze bijv. persdrang op moesten houden omdat er even geen verloskundige in hun kamer was. Nou lekker dan, moet je gaan zitten wachten tot iemand naar je toe komt. Of ze mochten niet gaan staan of lopen, maar moesten in bed blijven, moesten verplicht met hun benen opgetrokken persen omdat dat nou eenmaal standaard was in dat ziekenhuis.
- 100% persoonlijke aandacht van je eigen verloskundige, ipv iemand die nog 3 andere bevallingen tegelijk begeleidt en steeds heen en weer loopt. Mijn tweede kind kwam voor mij totaal onverwacht, ik had 4 cm ontsluiting en 10 minuten later werd hij zowat gelanceerd in 1 enorme perswee die niemand zag aankomen. Toch fijn dat de verloskundige pal naast me zat op dat moment.

Maar het belangrijkste is dat je doet waar jij je op dat moment fijn bij voelt (en wat de verloskundige verantwoord vindt uiteraard). Ik had me al ingeschreven in het ziekenhuis, maar heb dus op het laatste moment besloten om thuis te blijven, omdat dat toen het beste voelde. En dat is het belangrijkst, dan verloopt alles het makkelijkst.

 

Ik wilde graag in het ziekenhuis (Antonius Nieuwegein), uiteindelijk had ik binnen een uur na de eerste echte wee volledige ontsluiting en moest ik het thuis proberen. Omdat dit niet lukte ben ik alsnog naar het ziekenhuis gegaan met de ambulance, wel naar een ander ziekenhuis. Ben er erg blij om want had een totaal ruptuur!

 

Ik Wilde graag thuis en ben ook thuis bevalling. Grootse voordeel is dat je de weeën kan opvangen zoals hè dat zelf prettig vindt doordat je niet aan een ctg vastzit.
Nadeel is natuurlijk dat er geen pijnstilljng is, maar achteraf is het moeilijkste deel relatief snel voorbij gegaan.
De eerste negen uur waren heerlijk thuis; tussen de weeën door cake gebakken, was gedaan etc. Na het breken vd vliezen (toen vond ik het al pittig en kon ik niet veel meer doen tussendoor) ging het hard. Toen heb ik wel ff op bed gelegen.
Ik vond het fijn zoals hier al is genoemd dat de verloskundige bij je blijft en na de bevalling heerlijk in je eigen bed ligt en nergens meer heen hoeft!
Aanrader dus.
Maar het belangrijkste is dat je kiest voor een omgeving waar jij je prettig bij voelt. Dat helpt bij de bevalling!
Succes!

 

Lees dit onderzoek eens? Deens onderzoek over thuisbevallen:
Nieuwsbericht - Babyopkomst.nl

Dat een ziekenhuis veiliger is, is niet per definitie waar. Er is een grotere kans dat er onnodige ingrepen plaatsvinden die juist risico's met zich meebrengen. Verloskundigen zijn heel goed in staat om een risico inschatting te maken.
Welke omgeving je ook kiest, als je je veilig voelt bevorderd dat de ontsluiting. Een goede keuze is dus belangrijk.

Nog een goed boek voor je: Bevallen op eigen kracht van Wendy Schouten.

Ikzelf beval in het ziekenhuis, omdat ik in Duitsland woon. Ik mag dus niet thuisbevallen helaas. Er was een kans dat ik aan het ctg moest wegens een te klein kindje. Ik voelde me er juist zeer onprettig bij en onveilig! Werd zelfs boos, omdat ik weet dat het goed gaat met ons kindje en alles overdreven was. Ben erg blij dat ik op het laatste nippertje terug onder de verloskundige ben komen te vallen omdat ze het zo goed doet.

 

Ik ben beide keren thuis bevallen, en dat ging heel goed en fijn. Zou het zeker weer doen, als er ooit nog een keer bevallen zou moeten worden (maar dat gaat niet gebeuren).

Redenen die ik toen had: ik had vooraf geen heel sterke voorkeur, thuis leek me wel fijn maar ik liet het toch van het moment afhangen (je mag ook op het laatst nog kiezen!). En op het moment zelf wilde ik echt niet meer weg. Het ging ook heel snel ineens, ben blij dat ik niet meer in de auto hoefde. Nog blijer dat de bevalling voorspoedig ging, en dat zoon en ik er heel goed uit zijn gekomen.
Wat zeker meespeelde is dat er binnen 15 autominuten al 3 goede ziekenhuizen liggen. Geen angst dus dat ik er niet op tijd zou kunnen komen, mocht ik toch naar het ziekenhuis willen of moeten.
De rondleiding op de verlosafdeling van een van die ziekenhuizen was voor mij trouwens wel aanleiding om het toch niet daar te willen doen: mijn slaapkamer is groter dan de verloskamer, en in elk geval veel sfeervoller ingericht.
Het was heéérlijk om na de bevalling in mijn eigen bed te kunnen gaan liggen, met vriend en baby naast me.

Met de verhalen die ik inmiddels heb gehoord, weet ik niet zeker of ik het met een eerste weer zou aandurven, thuis bevallen. Eerste thuisbevallingen eindigen voor 50% alsnog in het ziekenhuis, dat is wel veel. Maar goed, ik had veel zelfvertrouwen, en de hele zwangerschap was zeer ongecompliceerd verlopen, dus ik durfde het toch wel aan.

 

Ik ben thuis bevallen. Heb ook erg getwijfeld...ziekenhuis is 20 minuten...dus je bent er niet 1-2-3.
Aan de ene kant ben ik blij dat ik thuis ben bevallen. Vooral direct na de bevalling is het fijn om in je eigen omgeving te zijn...in je eigen bed te kunnen stappen. Maar achteraf....ik vond het nogal wat zo'n eerste bevalling. Niet vanwege de pijn...maar het is allemaal toch best spannend. Het is allemaal best onvoorspelbaar...of je wel of geen bloeding krijgt na tijd bijv... Als ik met deze ervaring opnieuw een eerste bevalling zou moeten doen (wat dus niet kan), zou ik toch voor het ziekenhuis gaan.

 

Ben alletwee thuis bevallen.
mijn voorkeur was ziekenhuis maar bij de eerste bevallen in 2 uur vanaf vliezen breken en bij de tweede binnen 1 uur en kwartier bevallen.
Absoluut geen tijd om naar het ziekenhuis te gaan.
En omdat alles goed was gegaan achteraf heel blij.
Na het bevallen heerlijk in je eigen douche. Ook voor de kinderen was het fijn. Gelijk in een wiegje of in bedje liggen bij mama en papa. Op je gemakje borstvoeding geven. Lekker warm, hoeft niet de straat op.
Kraamverzorgster was er gelijk.
En alles werd verzorgd en opgeruimd. Geen spatje bloed te vinden.

Lijkt me ook zo gek om te bevallen en dan een jas aan te trekken en in de auto te zitten. Ook voor de kleine, in een vreemde auto, harde geluiden, maxicosi wat niet lekker ligt/

Nee ik ben heel blij hoe het nu gelopen is.

 

Ik wilde in het kraamhotel bevallen. Dit zit bij ons ons in het ziekenhuis maar in andere steden vaak in de buurt of ernaast.
Ik vond het het beste van beide hebben. Ik was niet thuis en kon zo met m'n bed en al bij nood naar de vk gereden worden, maar ben wel gewoon in een privé sfeer bevallen zonder witte jassen aan mijn bed. Had een mooie huiselijke kamer met alle luxe. Had daar een bad bijv wat ik thuis net heb. Heerlijk!!
Ik moest helaas voor mijn totaalruptuur graad 5 naar de o.k en ivm met Fluxus 1 nachtje blijven in het ziekenhuis maar dit was lift in en uit en ik was er met bed en al. Manlief bleef bij de kleine ondertussen.
Dus inderdaad geen geleur met ambulance etc.

Hier bleef Verloskundige en kraamhulp gewoon net als thuis. En wilde ik ze even weg hebben mocht ik dat gewoon aangeven. Ik hoefde dus niet te wachten oid als ik ze nodig had. Ze was er echt voor mij alleen..



Had ik die ruptuur niet gehad en geen Fluxus dan had manlief ook gewoon lekker mogen blijven slapen, hadden daar 2 bedden maast elkaar staan dus manlief heeft tijdens de bevalling gewoon naast mij kunnen liggen. Verder staat er een mooi wiegje klaar en niet zo'n plastic ziekenhuis bak. En je hebt geen rommel thuis, ja sommige zeggen dat je geen zooi hebt maar mijn vruchtwater liep langs het bed naar beneden zo de vloer op. Nou daar was mijn plastic matras beschermer thuis niet voldoende voor geweest. Mijn boxspring was eraan gegaan denk..

Het blijft iets persoonlijke maar ik vond dit echt een super middenweg.

 

1e in het ziekenhuis op verzoek van man en dat was prima. Wilde wel graag zo snel mogelijk weer naar huis.

2e thuis en dat vond ik heerlijk. Geen gedoe en heerlijk mijn eigen bed, mijn eigen douche en geen vervoer.

 

@ Ranu
Het zijn inderdaad de vervelende verhalen die vrouwen tegenwoordig zo programmeren dat ze bang zijn voor een bevalling. De goede verhalen worden niet verteld of sla je niet op in je hersenen.
Naar mijn mening kan een totaalruptuur het beste voorkomen worden door de houding waarin je bevalt, niet door de plaats waar het gebeurd. Verticale bevallingen staan erom bekend (bewezen) dat ze veel minder scheuren veroorzaken door de natuurlijke houding.

 

Volgens mij bevalt 90% horizontaal dus jou reactie zegt niets.. enne ik spreek jou wel als je zelf ooit de pech hebt om totaal ruptuur te krijgen..

Niet zomaar iets roepen aub..

Enne ik had een prima bevalling hoor ondanks mn schade.. Zou t zo nog 10x doen..

 

Omdat de zwangerschap van mijn zoontje onder controle stond van de gynaecoloog, moest ik in het ziekenhuis bevallen.

Nou daar zit je dan midden in de nacht op een kamer zonder eigen wc. Eerst moesten ze bepalen of ik wel echt begonnen was met bevallen en het geen harde buiken waren, voordat ik een verloskamer kreeg. Kon ik tussen de weeën door dus op en neer schuifelen naar de wc over de lange ziekenhuis gang...

Op dat moment wilde ik echt dat ik thuis was.

Maar bij een thuisbevalling had ik dan weer zeer waarschijnlijk met spoed naar het ziekenhuis gemoeten. De hartslag van mijn zoontje was niet meetbaar, achteraf doordat hij in de sterrenkijkerpositie bleek te liggen en de voorliggende placenta, maar op zo'n moment ben je heel blij dat de apparatuur bij de hand is om meteen te controleren hoe het met je kind gaat. Op dat moment had ik echt niet nog een half uur in de auto willen zitten voordat duidelijk was dat mijn zoon nog leefde.

 

@ wendy399
Niet zo boos reageren aub, ik roep niet zomaar iets. Het is bewezen door vele artsen dat het zo is. Vele complicaties worden meer in de hand gewerkt door (half)liggend bevallen. Dus je mag aan de hand daarvan best adviseren. De mens is eigenlijk gewoon gemaakt (anatomisch) om verticaal te bevallen.

Zegt natuurlijk weer niets over de bevallingen die liggend moeten... zoals bij de bevallingen met pijnbestrijding of bepaalde complicaties. Dan kun je gewoon niet anders. Als jouw bevalling zo prima was, dan is dat toch ook goed?

 

Ik wilde graag thuis bevallen. Had echt zo'n perfect plaatje in mijn hoofd. Dacht "dat doe ik wel even" en daarna liggen we lekker met zu'n drietjes in bed. Nou, dat liep even anders... Mijn zoontje had in het vruchtwater gepoept, dus we moesten naar het ziekenhuis. Eenmaal daar hield ik het echt niet meer van de pijn en heb een ruggenprik gehad. Alles bij elkaar heeft het 25 uur geduurd, 2,5 uur geperst en uiteindelijk is hij met de vacuumpomp geboren. Kort hierna zei ik dat ik bij een volgende direct naar het ziekenhuis zou gaan, maar nu begin ik er alweer anders over te denken. Ik zou nog steeds graag die thuisbevalling meemaken. En weet je, met weeen in de auto is inderdaad niet fijn, maar voor je het weet ben je in het ziekenhuis. Dus al met al zou ik toch weer voor een thuisbevalling kiezen denk ik. Maar deze keer zou ik wel een vollere vluchttas in pakken

 

Eerst wilde ik thuis bevallen. Het leek me wel fijn om in mijn eigen douche te kunnen staan of op de bank te kunnen hangen etc. Maar naarmate de zwangerschap vorderde begon ik te twijfelen.

Nu, met 32 weken, weet ik zeker dat ik naar het ziekenhuis wil. Het idee dat ik om pijnstilling kan vragen stelt me gerust. Ook dat ik waarschijnlijk wat meer ruimte heb in de bevalsuite van het JBZ (onze slaapkamer is errug knus) en dat ik waarschijnlijk de vloerbedekking op onze eerste verdieping spaar. Die is heel licht beige, daar ga je best wel wat bloed/poepspetters op zien, vrees ik

 

Toen ik nog niet eens zwanger wás heb ik al geroepen dat ik heel graag thuis wilde bevallen. En dat is gelukkig ook gebeurd!
Tuurlijk wel alle opties door genomen maar thuis voelde gewoon het beste. Mijn man vond het ook prima, je moet er samen achter staan.
En moet zeggen, verhalen over totaalruptuur of wat dan ook, tuurlijk schrok mij dat ook wel af, stel je toch voor, ik moest er niet aan dénken volop in de weeën nog naar het ziekenhuis te moeten, maar ja, dat is dan zo, ben wat dat betreft nogal een nuchter iemand. Ik vond het vooral een heerlijk voordeel dat ik kon doen en laten wat ik wilde tijdens het opvangen van de weeen. Lekker onder de douche en later nog eens, voor de bank op m'n knieën, de tafel, een stoel, het aanrecht, tot ik het krukje op onze slaapkamer uitgevonden had. Daar heb ik dus van half tien tot kw. over 1 over heen gehangen. De vk. was om 22u al even geweest en zou rond 02.00u terugkomen, maar rond 01.00u ging het zo snel, ik trok het niet meer dus manlief de vk maar weer gebeld. Toen ze net binnenkwam wilde ze kijken hoeveel ontsluiting ik had en met dat ik dus al op de rand van het bed hing, al puffende, belde er, hoe toevallig, een ander die ook dringend een vk nodig had. Dus vk snel collega gebeld. En nog tijdens het telgesprek braken de vliezen. Help... meconiumh vrw... (ook ons tapijtje was wel beetje besmeurd maar vooruit, er zijn ergere dingen )maar omdat het zo vlot ging toch lekker thuis gebleven en half uur later werd onze dochter geboren. Daarna lekker van haar genoten, gedouched, beschuitje gegeten en zelfs nog 1,5 uur geslapen.
Je moet doen waar jullie je beiden goed bij voelen. Nu wil ik wil over een paar weekje dolgraag weer thuis bevallen, heb dan natuurlijk ook een superpositieve ervaring. Ben benieuwd waar je uiteindelijk voor gaat kiezen! Succes!

 

ik wilde altijd thuis bevallen helaas niet 1 keer mogenlijk geweest en ook deze keer zal dat waarschijnlijk niet gaan, nadeel vind ik van op eigen risico in ziekenhuis bevallen dat je pas naar het ziekenhuis mag als je regelmatige weeen heb meestal om de 3 minuten, dus zit je zowiezo met weeen in de auto, een ander nadeel vind ik die ziekenhuis bacterieen want hoewel heel veel mensen denken dat het hygienisch e.d is, is het tegendeel waar in het ziekenhuis zijn zoveel bacterien en virussen niet te vergeten iedereen die daar is is in princiepe ziek, voordeel van thuis bevallen, lekker in je eigen bed, onder je eigen douche, je bent al thuis je hoeft nergens meer naartoe, je kunt je kleden zoals jij dat wilt dus wil je compleet naakt doe je dat toch lekker persoonlijk vind ik niet dat je moet uitgaan van pijnbestrijding m.i vind ik dat echt pas noodzakelijk als er een reden toe is, dat er in het ziekenhuis personeel is e.d zegt eigenlijk niets want als er geen medische indicatie is zul je tijdens de bevalling begeleid worden door je eigen verloskundige, ook met pijnbestrijding wil niet zeggen dat je die direct krijgt als je daarom vraagt dit word per situatie bekeken, en het is nog maar de vraag of de anestetist in huis is en beschikbaar.

belangrijkste is dat je ontspannen je bevalling in gaat en waar je gaat bevallen zou ik me helemaal nog geen zorgen om maken, dit kun je namelijk per direct beslissen, als je je thuis lekker voelt en het gaat goed en je durft het aan blijf je lekker thuis, merk je halverwege dat je toch niet thuis wilt blijven dan kun je alsnog naar het ziekenhuis gaan.