Hoi hoi, Weet even niet waar ik het moet plaatsen dus hoop dat ik het goed neerzet....sorry anders! Heb hier een heel raar verhaal... Ik heb 2 geweldige kids van mezelf en nog 2 oudere stiefkinderen van mijn vriend die hier elke 2 weken in het weekend komen en dat is vol, maar super gezellig! Sinds na de zomer begon ik erg moe te worden, 4 van de 7 avonden lig ik om een uur of 9, half 10 te snurken op de bank. Ik slaap s'nachts prima, maar aangezien mijn vader ernstig ziek ik is weet ik het daaraan. Kreeg ook steeds meer rugpijn, maar aangezien ik al een poosje last heb van mijn heup, dacht ik dat door een verkeerde belasting daar de pijn vandaan kwam of komt. Begon ook iets aan te komen na de zomer, terwijl ik altijd een heel stabiel gewicht heb, maar aan gezien ik eigenlijk niet meer ging hardlopen dacht ik dat het daardoor kwam misschien. Mijn gewicht is al jaren na de bevalling van mijn zoon tussen de 59 en 60 en in oktober zat ik ineens op 63.5... Daarna kreeg ik op een verjaardag ook nog voorzichtige felicitaties van tantes omdat ze dachten dat ik in verwachting was. Dat was het moment waarop ik tegen mijn vriend zei. Het wordt tijd dat ik op mijn eten ga letten, als ze je gaan feliciteren wordt het wel erg zeiden we lacherig tegen elkaar. Een paar dagen later raakte ik veel buiten adem. Na de trap op te zijn gelopen e.d, en begon me te beseffen dat ik dat op mijn werk ook al had ondervonden een paar keer. Daarna werd het steeds heftiger. Toen begon ik daarna last te krijgen van mijn darmen en dat werd steeds erger en erger. Plopjes in je darmen. Buik begon op te zetten, ook duidelijk zichtbaar voor anderen, broeken die te strak zitten. 2 weken geleden begon het echt te bewegen in mijn buik...Toen zijn we gaan nadenken en alles bij elkaar opgeteld leek ik wel hartstikke zwanger. Totaal onmogelijk aangezien ik aan de pil ben en gewoon ongesteld ben. Afspraak gemaakt bij de huisarts en gezien de situatie dacht zij aan stress ivm de ziekte van mijn vader. Dat schijnt hele rare dingen met je te kunnen doen. Voor mijn gemoedsrust wel bloedgeprikt, maar niet op zwangerschap omdat dat in principe niet mogelijk is. Op vrijdag geprikt en op maandag had ik al uitslag. Waardes van het bloed waren opzich goed. geen nierfalen, geen ontstekingswaarden alleen een iets te snel werkende schildklier. De schildklier zelf was nog goed alleen hij deed zijn werk iets te snel, dus moest een nieuw formulier ophalen om over een week of 3 weer te prikken om te kijken hoe de waardes dan zijn. Ondertussen werden de bewegingen in mijn buik erger... Als ik ging zitten tussen het werk door of savonds op de bank of in bed. Geen buikpijn of iets dergelijks. Weer na de dokter op aanraden van anderen die vonden dat mijn buik weer opgezetter was en met een snelle schildklier val je eerder af als dat je aankomt en weeg nu inmiddels 61,5 a 62 kilo. Dokter heeft aan mijn buik gevoeld en voelt niks aparts, wel heb ik een formulier meegekregen voor een echo. Maandag moet ik even bellen voor een afspraak. Huisarts denkt miss aan een spastische darm ivm stress... Heb alles opgezocht op internet en het kan idd zo zijn dat je darmen zo tekeergaan dat het lijkt of je een kind in je buik hebt. Alleen heb ik geen verstopping, diarree of buikpijn. Wie heeft er een idee..... Voel me ontzettend stom als ik in verwachting zou zijn en het niet door gehad zou hebben na 2 kinderen. Nog stommer voel ik me als ik niet in verwachting ben en na alles bij elkaar te hebben opgeteld het zo lijkt, maar dus niet zo is. Wie heeft er een idee of een gedachte over. Of miss zelfs in hetzelfde soort schuitje hebben gezeten. Mijn dochter voelde ik trouwens vanaf 19 weken zwangerschap en mijn zoon na 16 weken. Dus al met al zou ik dan al een poosje heen moeten zijn om iets te voelen... Heb trouwens 2 testen gedaan die waren beide negatief, heb het niet met ochtendurine gedaan maar gewoon midden op de dag, net als bij mijn 2 kinderen. Dus al met al lijkt het onmogelijk en is het bijna onmogelijk, maar alles bij elkaar opgeteld lijkt het erop. Ontzettend raar.... Moet in ieder geval de echo afwachten natuurlijk, maar had toch behoefte om het te delen. Bedankt voor het lezen van dit elllenlange verhaal dames....
Hoe verder in je zwangerschap hoe minder hcg.: dus dan kan het best dat je nega zou testen.. Daarbij zou je niet de eerste zijn die door de pil heen zwanger word en 'ongesteld' word... Ik zou echt een echo laten maken oid.. Gewoon om zeker te zijn
Goh wat een verhaal... ik herken de klachten niet dus kan je niet helpen of geruststellen helaas. Het is wel zo dat je aankomt door een te trage schildklier en juist afvalt door een te snel werkende schildklier. Niet meer sporten kan wel voor een gewichtstoename zorgen natuurlijk, evenals veel stress. Toch vind ik het raar dat met het bloedonderzoek niet ook even op zwangerschap geprikt is, alleen maar omdat je aan de pil bent. Het gaat toch vaak mis vind ik. Ik wil je veel succes wensen met de echo van maandag.
Nee hoor. Je HCG stijgt op een gegeven moment gewoon niet meer, maar verdwijnt niet. Je test gewoon je hele zwangerschap positief. Zie HCG-Waardentabel: 9Maand.com... Zwanger worden... En dan? Zwangerschap, bevalling en je baby! TS: wanneer heb je je echo dan? Moet je daar nog lang op wachten?
Mijn moeder is ruim 7 maanden zwanger van mij geweest terwijl ze het niet wist. Ze was aan de pil en werd elke maand ongesteld. Ze was altijd aan de stevige kant, en in die periode was ze enorm aan het lijnen waardoor ze de zwangerschap niet opmerkte aan haar gewicht of kleding. Uiteindelijk op een avond kreeg ze enorme buikkrampen, en dacht ze aan een blinde darm ontsteking...bij de dokter werd duidelijk dat ze direct naar het ziekenhuis moest omdat ze weeën had en een paar uur later werd ik geboren. Theoretisch gezien kon het niet, ze slikte netjes de pil en werd ongesteld. De dokteren vertelden haar dat je psychisch dingen enorm kan onderdrukken, dat je iets stiekem wel weet maar het zo wegstopt en daardoor ook elke maand een menstruatie kan opwekken...er lichaam zit raar in elkaar. In ieder geval heeft ze er nooit aan gedacht dat ze zwanger zou zijn. Ik wil je niet ontmoedigen hoor, maar wil je laten weten dat je lichaam je dus voor de gek kan houden. Ik zou toch nog eens laten testen op zwangerschap, want je klachten zijn anders toch wel vreemd. Succes!
Had op m'n 15e precies hetzelfde.. Mensen dachten ook dat ik zwanger was en dat leek ook zo! Toen ik naar de dokter ging dacht h
Had op m'n 15e precies hetzelfde.. Mensen dachten ook dat ik zwanger was en dat leek ook zo! Toen ik naar de dokter ging dacht hij ook dat ik zwanger was. Uiteindelijk bloed geprikt en daarna een echo. Op de echo bleek dat ik een dermoid cyste had van 16 cm. 2 weken later ben ik geopereerd en toen was de cyste inmiddels 26cm! Ben heel benieuwd wat het bij jou is, laat je het weten?
Ja als ik wat weet laat ik het zeker weten. Moet maandag bellen voor een echo dus weet nog niet wanneer ik dan een echo krijg... We zullen zien! weet niet zo goed wat ik ervan moet denken en wat ik er mee aan moet... Sinds 2 weken durf ik dus geen alcohol meer te drinken. Drink nooit veel, maar af en toe een wijntje of mixje deed ik wel. Ik durf het nu niet totdat ik echte zekerheid heb. Ook heb ik soms diclofenac moeten slikken vanwege beknellingen in mijn nek. Lijkt me allemaal niet zo heel goed. Dan nog die ladingen filet en dergelijke die ik heb gegeten... Dus maak me sowieso zorgen. Hoop dat ik snel terecht kan in ieder geval.
Jeetje, wat apart! Ik ben ontzettend benieuwd wat hier uit gaat komen meid! Hopelijk heb je snel de echo en daardoor meer zekerheid! Pfff! Spamnnend hoor!
Dat is dus ook wat ik denk idd. Dan had ik positief moeten testen ongeacht hoe ver je heen bent. Alhoewel de oppas van mijn kinderen gelijk met mij in verwachting was toen ik zwanger was van mijn zoon 4 jaar geleden.... Ze had het idee dat ze in verwachting was werd ook niet ongesteld en ze had negatieve test na negatieve test. Uiteindelijk zijn ze er met 12 weken achter gekomen... Het kan dus wel, maar ik heb bij beide gewoon positief getest. Bij mijn dochter rond de dag dat ik ongesteld moest worden een lichte streep en bij mijn zoon een vette streep met een dag of 4 overtijd! En dan het feit dat de dokter niks raars voelt. Maar al met al is het zo raar. Zo heb je niks en zo heb je ineens een te snel werkende schildklier en daar boven op miss ook nog een spastische darm of iets dergelijks. Iets wat de bewegingen in mijn buik zou verklaren misschien.
Daar heb ik ook aan zitten denken aan zoiets, of een vleesboom of zoiets dergelijks. Zou je dan in het bloed geen ontstekingswaarden ofzo moeten worden aangetroffen in het bloed? Geen idee hoor. En aangezien mijn vader nu een eigenlijk al beslissende strijd (lees verlenging van zijn leven) levert tegen kanker op 51 jarige leeftijd gaan er ook dingen door je hoofd als een tumor, maar ik voel me afgezien van die klachten die ik heb eigenlijk verder goed en geloof ook niet dat het zoiets is! Dan zou het een soort vliegend iets moeten zijn, anders verklaart het de bewegingen niet. Hierdoor wordt ik wel heel serieus genomen en krijg ik dus ook een echo, al is het maar om mijn ongerustheid weg te nemen..... Ik google me suf, maar daar wordt je ook niet veel wijzer van ben ik wel achter!
Ik ken de spastische darm inmiddels al jaren last van.(en een zwangerschap inmiddels ook gedeeltelijk) betreft de spastische darm, mijn voornaamste klachten zijn toch wel de krampen en een opgezette buik. Ook die plopjes voel ik, en soms ben ik weleens 2 kilo zwaarder dan normaal. Spastidche darm heb je op verschillende manieren. Bij mij is de darm eigenlijk overactief waardoor deze veel stoffen opneemt ik moet ongeveer elke 2 a 3 jaar aan de laxatie omdat dan 3/4 van mijn darmen letterlijk verstopt zitten. Dus je klachten herken ik wel een beetje. Maar ik denk dat het echt een kwestie is van de echo afwachten. Overigens is vroeger een vriendin van mij op 17 jarige leeftijd zwanger geraakt waarvan ze de eerste 7 maanden het zelf ook biet wist
Ik ben er met 12 weken pas achtergekomen toen ik werd opgenomen met hyperemesis (was op straat in elkaar gezakt). Van te voren voor noppes maagtabletten lopen slikken via de HA. Ik gebruikte de prikpil, altijd netjes op tijd gezet door de HA, en werd gewoon (onregelmatig als altijd door de prikpil) ongesteld ook! Hier ook een negatieve test gehad! Dus wie weet is het wel gewoon echt raak!
ik zou je huisarts een verwijzing vragen voor een echo... Je hcg daalt na week 16.... daarom kun je ook maar tot die tijd aan moeders voor moeders mee doen.. succes
Ik heb al een verwijzing... Heb de verwijzing gisteren nog meegekregen. Ik ga maandag bellen. Ja dat klopt idd wel, maar er blijft toch altijd hcg in je lichaam? Heb idd bij mijn kinderen ook met moeders voor moeders meegedaan tot week 16 inderdaad.
Lijkt me toch een hele vreemde gewaarwording? Weet niet of je al/ of nog kinderen wilde? Geloof dat ik me het laplazerus zou schrikken hoor...
Oeh weet zo niet of je het in het bloed kan zien. Weet wel dat mijn bloedwaardes verhoogd waren. Dit kwam uiteindelijk omdat het een dermoid cyste was, ipv vocht zaten er haartjes, nagels, talgklieren etc in. Had ook last van de kwaaltjes die jij hebt en moest overgeven enz. Heb trouwens ook spastische darmen, maar verschilt erg per persoon hoe dat zich uit. Ik heb daarbij ontzettend van krampen en vervolgens komt alles er uit (lekker smakelijk haha). Snap dat je je druk maakt, probeer er niet teveel aan te denken. Komt vast goed! Sterkte met je vader, heftig!
Morgen om half 3 een echo! Dan weten we hoe of wat hoop ik! Misschien ben ik zelfs wel de trotse moeder van een enorme luchtbel...