Het is voor iedereen natuurlijk een spannende tijd, maar voor jou denk ik nog wel een tikkeltje spannender, Kim. Ik vind het heel dapper en ook superstoer. En een mooie keuze die je voor je zoon maakt
Ik denk dat het voor iedereen heel spannend is, maar het is inderdaad wel een hele andere situatie. Ben ook reuze benieuwd hoe de VK zal reageren. Mijn huisarts was vanaf dag 1 al enthousiast, maar toen ik na 2 jaar eindelijk eens naar een fertiliteitsarts ging (ik durfde eerder niet precies daar waar ik bang voor was gebeurde). Het gesprek met haar begon heel goed, hadden het over onderzoeken. Toen ze begreep dat ik het alleen ging doen draaide de sfeer 180 graden en kon er opeens niets meer gedaan worden. Dat is wel een mes-in-je-rug-gevoel-momentje. Ben in elk geval blij dat het inmiddels dan toch gelukt is, al had ik de hoop al opgegeven. Sommige mensen begrijpen er niks van, of zijn nog heel ouderwets en bekrompen. Ik weet ook nog niet goed wat ik aan de omgeving moet gaan vertellen. Er zijn er nu al een paar geweest die t gevraagd hebben. Mensen die mij kennen reageren goed. Mensen die mij niet echt kennen reageren een beetje vreemd. Maakt het niet makkelijker.
Ik vind het super dat je dit doet, ik kan me voorstellen dat het een lastige beslissing is geweest! Superstoer dat je dit doet.
ik heb het even niet gevolgd,maar als ik zo vrij mag zijn; je hebt een zoontje uit een eerdere relatie en nu ga je voor de 2e zonder partner maar heb je een zaaddonor als vader van je huidige zwangerschap ofzo? echt knap!
Kim, wat superstoer! Respect! Mag ik vragen hoe je dan aan een donor bent gekomen? Ik heb vroeger ook met het idee gespeeld om het zelf te doen, want die mannen die ik tegen kwam, pfff. Bij de spermabank kon ik toen pas terecht op m'n 33e. Gelukkig ben ik voor die tijd m'n lief tegengekomen En het zegt toch wel wat over de barman dat hij toch evengoed met je wilt daten? Hij vind je zwangerschap en kindje geen probleem. Gewoon lekker aankijken. En anderen hebben altijd wel iets te roddelen, lekker niets van aantrekken! Gigi, hier is het bruinverlies over gegaan in geel . Lijkt me iig beter dan rood! Ik hoop dat het goed gaat tot morgen, dan moet ik de gyn weer bellen. Ik denk nog wel dat het er zit. Ik heb 4 inlegkruisjes viezigheid tot nu toe, maar het lijkt mij dat er dan veel meer moet loskomen toch? Sorry voor de details! Ik krijg er iig weer een beetje vertrouwen in. Lov, tsja realistisch zijn hoort er ook bij. Maar uitzonderingsgevallen ook
Kim, ik vind het super dat je dit hebt gedaan. Vind het ook een heel mooi iets dat alleenstaande vrouwen ook zo hun kinderwens in vervulling kunnen laten gaan (heb een verre familielid die dit ook zo heeft gedaan). Ik denk dat je zoon straks een super trots ventje zal zijn als de kleine er eenmaal is. En als een man geen kinderen kan accepteren dan is hij het ook niet waard!!
Ik heb Niki even een priveberichtje gestuurd. Meiden.. Ik zit hier echt te huilen.. Bedankt voor jullie lieve reacties..
Jeetje lov23 ik hoop dat het een beetje gestopt is en dat het nog maar goed in je buik mag zitten!! Wat een onzekerheid! Hier vind ik het moeilijk om het voor me te houden vooral tegen m'n ouders en schoon ouders maar we willen het met de kerst wel gaan vertellen door onze dochter een shirt aan te trekken met de tekst ik word een grote zus. Gr. Love84
Ik ben hier helemaal nog niet zo open over geweest, en er zijn maar een handjevol mensen die het weten. Ben echt heel blij met jullie reacties.
Danitcha: ik vind het best positief klinken! Hopelijk is alles OK. Kim: ik snap dat het lastig is om aan je omgeving te vertellen, maar van mensen die raar reageren zou ik me niks aantrekken! Dat zegt meer over die mensen dan over jou. Ik zou er gewoon open en eerlijk over zijn en de mensen die dat niet snappen zou ik lekker links laten liggen. Enne...niet huilen hoor Je krijgt een dikke knuffel van me
He meiden, Weer terug van een leuke sinterklaasmiddag. Iedereen verrast met ons nieuws! Lov, geen krampen lees ik? Ik hoop echt dat het allemaal goed voor je uit pakt meid! Dikke knuffel Niki, respect voor je keus meid! Je hebt lef dat je deze stap hebt genomen. Tuurlijk zul je negatieve reactie's krijgen. Mensen oordelen namelijk graag. Gewoon naastbje neerleggen en met heel je hart dit kleine wondertje laten opgroeien tot een prachtig mens! Zag ook nog weer een nieuwe dame voorbij komen! Welkom en gefeliciteerd! Hier nog steeds de gebruikelijke klachten. Met vlagen misselijk, gevoelige borsten en vooral moe. Schoonfamilie opperde ook al dat het er wel eens 2 kunnen zijn (schoonzus heeft een tweeling). Over 1,5 week weten we het...
Kim niets van andere mensen aantrekken , doe ik ook niet. Ook ikga het alleen doen. Voor mij de eerste met een "anonieme" prive donor (donor die wenst ananiem te blijven). Ik was het wachten op die ware ook zat. Ben ook al bijna 36 nu. Gelukkig staan mijn ouders en broertjes achter me. Mijn ouders willen graag opa en oma worden, ongeacht hoe. En wat de rest van de wereld vind, kan me niet zo eel schelen. Als ik om me heen kijk zie ik zat kinderen heel ongelukkig zijn in gezinnen die bij elkaar blijven voor de kids etc. En we leven gelukkig in een tijd waar gezinnen niet alleen maar bestaan uit een mama en een papa.
Vind jij het niet vervelend soms? Van die mensen waarbij je dan het gevoel krijgt dat je verantwoording af moet leggen? Ik heb soms wel eens het idee om te vragen wat voor kleur ondergoed men draagt. Bedoel: Eigenlijk best asociaal dat mensen dat gewoon zomaar vragen. Ik vraag toch ook niet met wie ze het bed gedeeld hebben?...... Al kun je daar vaak wel een voorstelling bij maken Het kan mij ook niet zoveel schelen wat de rest allemaal moet vinden, maar vind het wel heel erg dat mijn zoon vragen krijgt, en dat ik ook vragen krijg. Mijn zoon is een halfbloedje, en mensen hebben dan opeens het rare idee om als wildvreemde te vragen of papa nog wel in beeld is. (binnen 2 minuten na ontmoeting!) Ik vind dat vernederend. Dat is het. Het raakt me wel.
Ja dat kan ik me voorstellen. Ik heb nog geen kids, maar mijn moeder deed het alleen met 3 kleine kinderen op mijn leeftijd omdat mijn ouders uit elkaar gingen. Ik stoor me sowieso aan mensen die heel erg beoordelend zijn. En dan niet eens zozeer mbt mijn kinderwens of het dan maar alleen willen doen. Maar vanwege mijn overgewicht en het feit dat ik volledig afgekeurd ben. Ga je naar de gyn om info in te winnen, horen ze dat je alleen bent, wordt met niet zoveel woorden gezegd dat je dan maar een maagoperatiemoet laten doen, want als je geen bmi van 32 of minder hebt kunnen we je niet helpen. Dus kom over een jaar of 2 na je operatie maar eens terug. Ik wil helemaal geen operatie of hulp van hun bij zwanger worde , ik kwam gewoon even informeren naar de risico's en de kansen met hoe mijn lichaam op het moment in elkaar steekt. Ben dan ook heel benieuwd hoe ze gaan reageren als ik de 17de ineens zwanger voor hun neus sta. En ja ik denk dat er zat mensen zijn die gaan vragen naar de vader en zich met dingen willen bemoeien en dat dat heel vervelend is. Maar ik denk dat ik dan maar moet leren van me af te bijten en zeggen dat ze dat niets aan gaat en dat ik hun toch ook niet zulke vragen stel. Misschien de bal maar terugkaatsen dan. Voor mij is het allerbelangrijkste de steun van mijn familie.
Mijn neefje en nichtje zij overigens half surinaams, hun vader is teruggegaan naar suriname en hun moeder hertrouwde met een blanke man. En iedereen dacht dat vooral mijn neefje geadopteerd was. Dat was wel heel sneu. Ik denk dan maar dat mensen niet verder nadenken dan wat ze op het eerste gezicht zien. En dat ze niet beter weten. Maar het blijft vervelend.
Mensen zijn heel gemeen hoor. En ik weet wel wat me te wachten staat. Mijn zoon is een halfbloed, en mensen denken dan echt dat ze recht hebben om lelijke opmerkingen te sneren. Ze weten niets van je situatie, en dat kun je ze ook niet zo 1 2 3 uitleggen. Ten tweede gaat het mijn zoon ook niks aan. Ik weet zeker dat er een hoop mensen zullen zijn die zullen denken "oh kijk daar heb je er weer eentje met twee kinderen van verschillende vaders........" Wisten ze t maar, dan zouden ze wel anders piepen :'( Jee, wat een emotionele avond vandaag. (voor mij dan..) Zal de hormonen maar de schuld geven.
Ik vind het vooral idd vervelend dat de opmerkingen vaak over de rug van of op de kinderen gericht zijn. Die kinderen kiezen daar niet voor en weten niet beter. Ik ben dan ook van mening dat volwassenen eerst eens moeten nadenken voor ze wat zeggen en helemaal in het bijzijn van kinderen. ( niet alle volwassenen mar degene die die opmerkingen maken en oordelen over situaties waar ze niets van weten). Ik vind dat zolang een kind opgevoed wordt met onvoorwaardelijke liefde dat genoeg moet zijn, ongeacht wat de samenstelling van een gezin is, hoeveel vaders er zijn, of wat dan ook. Maar misschien is dat wel de idealist in mij.
Ik probeer daar altijd zo op te letten,(be) oordelen van anderen. Mensen worden soms zo onnodig gekwetst door een ander, puur gebaseerd op vooroordelen. Ieder huisje heeft zijn kruisje zeggen ze dan. En zo is het! We weten nu eenmaal niet alles van de anderen dus wie ben ik om dan te oordelen? Helemaal hier op het forum, waar we relatief anoniem zijn! Respect voor jullie allebei meiden! En ook voor de anderen voor wie het leven, om welke reden dan ook, niet altijd makkelijk is! Dikke knuffel!
Dames voor beide respect en ik had het ook zo gedaan denk ik, of onze night stands hahaha ja wie wat wilt .......... Nee grapje nou ja het was zeker een optie geweest haha. En trek het je niet aan wat andere mensen zeggen net of zij zo perfect zijn pfff nee hoor niemand is perfect zelfs ik niet
Mamsie zo is het maar net. Tuurlijk hebben we allemaal onze momenten, want we zijn allemaal menselijk, maar het is een kleine moeite om af en toe eens stil te staan dat ieder huisje wel een kruisje heeft en je nooit weet wat er achter gesloten deuren gebeurt. Want zelfs het meest gelukkige gezin, kan heel veel met zich meedragen.