Ik vind de naam van BeetjeMama juist heel lief. Ik voel me ook heel erg beetjemama. Ik heb ook lange tijd gezegd dat ik slechts een beetje zwanger was! Tot grote frustratie van mijn partner overigens. Maar die beetje-mentaliteit past mij wel. Maar ik vind jullie reactie ook superlief hoor! Natuurlijk is iedereen hier ECHT volledig 100% mama!
Als jij een beetje mama bent en ik ben een beetje mama, dan zijn we toch gewoon lekker samen helemaal mama!
Het maakt me niet uit hoe jullie jezelf noemen, als je in je hartje maar weet dat je mama bent, niets meer en zeker ook niets minder! Vandaag wereldlichtjesdag, hier branden de kaarsjes..
Het kamertje is helemaal klaar! Alleen de gordijnen nog dan maar daar hoef ik zelf niets aan te doen. Ben wel blij, hopelijk word ik nu ook een beetje rustiger Inderdaad mooie woorden LiLaLief! Heel toevallig precies wat mijn man van de week zei, dat hij in zijn hart al bijna een jaar vader is.
Mooi lila en mamabeer fijn dat t kamertje af is. Hier heb ik maandag aan m'n teamleider verteld dat ik zwanger ben. Wilde t liever nog niet maar moest wel ivm vakantieplanning. Reageert ze met: misschien wordt t dit keer een jongen. Zou ook wel leuk zijn. Dat deed me zoveel pijn. Alsof ik maar blij moet zijn dat I* is overleden zodat we nog kans hebben op een jongen. Zo bedoelde ze het natuurlijk niet, maar het kwam helemaal fout bij mij binnen. Alsof ik überhaupt voorkeur heb na deze verschrikkelijke ervaring. Het gaat ons erom dat we volgend jaar een gezond en levend kindje in onze armen mogen houden. Of dat nu een jongen of een meisje is. Misschien vind ik 3 meisjes wel leuker dan 2 meisjes en een jongen. Vind t gewoon heel raar dat ze dat zei. Had ze ook al eerder gezegd trouwens. Maar ja probeer het maar los te laten en hopen op een goede echo volgende week. Dat is de eerste belangrijke stap.
Pfff... daar zouden ze bij mij ook niet over moeten beginnen... Maar mijn ervaringen met de zwangerschap en mijn vorige werkgever zijn traumatisch geweest.
Luvv, soms weten mensen gewoon niet hoe te reageren. Het zal inderdaad niet zo bedoeld zijn. maar dat het verkeerd en lomp overkomt snap ik wel. Ik hoop op een goede echo volgende week. Wel spannend. Hoe is het verder met je? Dubbele gevoelens natuurlijk. mamabeer, fijn dat het kamertje verder af is. Weer een stapje vooruit he! Nog even geduld en jullie hebben jullie kindje in jullie armen, kun je het al voorstellen?
Ik ben met het fotoalbum van Juli begonnen.. wat heftig zeg! Ben tot aan de 20 weken echo gekomen maar moest echt even afsluiten. Echofotootjes, buikfoto's en teksten, toen nog van niets af wetende tot aan de medische echo met de grote klap.. zat het weer eventjes te beleven hier op de bank. Volgende keer maar doen wanneer manlief ook thuis is..
Knuffel LilaLief.. Confronterend is dat bewijsmateriaal... Ik weet hier ook nog niet goed wat ik ermee moet doen, komt allemaal nog wel.
Hè bah dat is geen fijne reactie! Grote kans dat het onhandigheid is, misschien iemand die sowieso al niet zo handig is daarin maar dat maakt het nog wel moeilijk om te horen. Zeker nu maakt het echt niet uit wat je krijgt, het enige dat je wil is een gezond kindje. Ik ben heel blij dat het af is maar kan me nog niet zoveel voorstellen bij de kleine in mijn armen. Zo onwerkelijk nog, dat het nu echt gaat gebeuren. Dat inplakken is heftig Lilalief, dikke knuffel en neem je tijd! Ik ga vandaag weer verder met inplakken van alle kaarten die we voor J* hebben gehad. Daar was ik in september al mee begonnen maar toen vond ik het te moeilijk. Nu geeft het wel rustig en bezinning of zo. Iets wat ik nog af wil hebben voor dit kleintje komt. Mijn schoonzus krijgt trouwens nu op het moment haar 20 weken echo. Ik vind het zo spannend, iedereen natuurlijk want je weet dat niets vanzelfsprekend is. Gelukkig is de kans dat alles goed is vele malen groter maar ik zit even heel hard te duimen hier!
De kaarten inplakken... dat vind ik een goed idee van jou! Dankjewel. Ik heb wel een fotoalbum gemaakt voor haar, via internet. Daar zijn we echt ontzettend blij mee. Ook mijn ouders, mijn schoonouders en mijn oma (hoofdsponsor van Nora) hebben een album cadeau gekregen en die zijn er ook zó blij mee! Ben er stiekem harstikke trots op als ik haar aan iemand laat zien!
Ik maak een boek via Albelli, daar kan ik ook alle echo's mooi in bewaren, ik heb ze gescand. (echo's vervagen na verloop van tijd) De kaarten wil ik inderdaad ook nog iets mee! Ik heb ze nooit meer door durven kijken..
Nee idd het is denk ik ook onhandigheid. Maar ze heeft een vriendin die hetzelfde heeft meegemaakt dus had verwacht dat ze t iets meer zou begrijpen Ik duim mee voor je schoonzus!
Hier staan alle kaartjes bij haar op haar kamertje, op de commode met bloemen, op de grote kast en in haar bedje tussen de knuffels.
Ik ben gelukkig vrij snel met het fotoboek begonnen. Vond het toen heel fijn er al mee bezig te zijn. maar iedereen doet het op zijn eigen tempo. Kijk gewoon wat lukt Lilalief en anders laat je het gewoon nog even liggen. Maar ik vond het zelf wel heel fijn toen het klaar was, echt iets tastbaars van ons meisje*.Maar het is een pittig iets waar je doorheen moet, zo confronterend. Knuf!
Ik heb ook haar fotoalbum 5 dagen naar haar overlijden (1 dag na de crematie) al in elkaar gezet. Het is enorm emotioneel en echt heel moeilijk, maar ik vond het gewoon heel belangrijk. Ik wilde graag een fotoalbum van haar, liefst zo snel mogelijk. Dan schrijf je ook echt vanuit je hart en vanuit je gevoel en beleving tekstjes erbij en dat maakt dat wij nu een prachtig album hebben! Ik was er in ieder geval heel blij mee dat ik het tóch zo snel gedaan heb. Is me echt énorm veel waard dat ding!
Wel knap dat je het al zo snel kon beetjemama, bij mij was het na een paar maanden. Maar iedereen doet het in zijn tempo. Maar dat het van onschatbare waarde is, dat is zeker!