Waarschijnlijk alleen als er sprake is van niet levensvatbaar of ondraaglijk lijden. Een ongewenste zwangetschap zou ik ook niet afbreken overigens. @ natascha : niet om je aan te vallen maar mongolisme wordt tegenwoordig syndroom van down genoemd. Om asociaties met scheldwoorden te voorkomen.
Alleen wanneer het niet levensvatbaar zou zijn, dus buiten de buik zou komen te overlijden. Ik zou het dan zelf niet kunnen het 9 maanden uit te dragen. Mocht het een andere afwijking hebben dan zou ik deze accepteren.
Alleen als het niet levensvatbaar is, als er geen menswaardig bestaan mogelijk is. Ik denk trouwens dat heel veel (zichtbare) afwijkingen tegenwoordig verholpen of sterk verbeterd kunnen worden. En waarom de vraag? Klinkt alsof je een zus/vriendin/iemand hebt met deze keuze..
Maar als je denkt aan een kindje dat altijd veel gezondheidsklachten (geen ondraaglijke pijn) zal hebben en een zeer afwijkend uiterlijk. Natuurlijk hou jij van je kindje en accepteer jij het zoals het is. Het is een verschrikkelijke keuze. Maar hoe is het voor een kind om zo'n leven te hebben? Even los van God/de natuur heeft t zo bedoeld (daar geloof ik niet in), het is imo pure pech. Is het niet egoistisch?
zelf hebben we een kindje met een zware hartafwijking. wel vwp laten doen omdat we verhoogde kans op down hadden. dan zou het veel moeilijker geweest zijn om te opereren. gelukkig geen down, wel zware hartafwijking ieder zo zijn 'grens' denk ik. zie vaak genoeg topics voorbijkomen dat zwangerschap afgebroken word om deze afwijking
Heel lastig om dit van de zijlijn te beoordelen. Wanneer je in de situatie zit dat je zo'n keuze moet maken, kun je weleens heel anders beslissen. Ik zou een gewenste zwangerschap afbreken wanneer ik in levensgevaar zou verkeren. Voor de rest, heel moeilijk om dat vanaf de zijlijn te beoordelen. Hangt van zoveel af, als een kindje ondragelijke pijnen lijdt, dan heb je al een heel ander scenario dan als een kindje geen pijn heeft. En tussen volledig gezond en kasplantje zitten zoveel gradaties, als het ooit moet laat ik me zo ver mogelijk voorlichten, maar ik hoop het nooit mee te maken. Ik hoop ook voor de mensen die nu heel hard nooit roepen dat ze nooit zelf voor de keuze komen te staan.
Ik heb altijd gezegd dat wanneer het kindje niet levensvatbaar is. Maar nu zou ik het niet meer weten. Je wil dat je kind een waardig leven kan leiden, kan deze het ook wanneer het als een kasplantje zou moeten leven? Wat is nu eigenlijk een waardig leven?
Ik zal wel veel mensen voor het hoofd stoten maar bij mongolisme zou ik het laten afbreken. Verder ook bij afwijkingen die niet met het leven verenigbaar zijn. Ik hoop hier nooit maar dan ook nooit mee te maken te krijgen.
Precies, lovely. Wat is een waardig leven? Als je van te voren weet dat een kind met zware problemen te maken gaat krijgen. Én bovendien dit zelf heel goed beseft.
Je bedoelt syndroom van down Toch klinkt het raar maar ik zou absoluut geen traan laten als ik hoorde als we een kindje met down zouden krijgen!! Dat zijn de parels in het leven! Tuurlijk hoop je op een gezond kindje maar ik zou een kindje met down absoluut geen probleem vinden..
als het kind niet levensvatbaar is en/of als de zwangerschap een ernstig levensbedreigende gezondheidsrisico voor de moeder met zich meebrengt
Als het kindje geen menswaardig leven zou hebben. Niet zou kunnen genieten van dingen, zich kunnen uiten etc. Hoe graag je als ouder zijnde ook je kind bij je wilt houden, denk dat je op zo'n moment een keus voor je kindje moet maken en niet voor jezelf.
Niemand zal ooit weten wat het kindje zelf gewild had. Ik "ken" een volwassen man zonder armen en benen en super gelukkig in het leven. Getrouwd en wel...