Een raar en emotioneel jaar.. Eerst geboorte van mijn dochter in maart, helemaal gezond en wel Toen, in juni te horen gekregen van mijn zus dat de kanker in haar lichaam zou winnen en het waarschijnlijk dit jaar over is. Bruiloft van broer en schoonzus in augustus en helaas een maand daarna het overlijden van mijn zus.. Dit jaar zal me altijd blijven achter volgen.
Lichamelijk en geestelijk veel tegenslagen gehad. Niet ernstig ziek gelukkig. Veel onbegrip van heel veel mensen en door sommige ook echt in de steek gelaten. Het enige lichtpuntjes in 2012 zijn mijn kindjes en ons derde wonder. Mijn wens is dan ook een normaal ,met een paar bijzondere hoogtepuntjes, jaar.
Een jaar met een heftig begin en een heftig einde 2 maart werd onze tweede prachtige dochter geboren. Veel geluk maar ook zware eerste weken gehad die me erg tegenvielen. Tegelijkertijd kwam er slecht nieuws van mijn schoonvader en moesten we toen de jongste nog geen 2 maanden oud was al naar Turkije afreizen. Gelukkig was hij toen nog in goede doen en heeft hij kunnen genieten van zijn twee jongste kleindochters. 6 weken later ging de telefoon dat hij was overleden dus die dag zaten we weer in het vliegtuig. Erg zwaar vond ik het, zeker omdat mijn eigen vader 3 jaar geleden ook is overleden en onze meiden nu dus helemaal geen opa meer hebben Na dit heftige begin kabbelde het jaar verder tot we zo'n anderhalve maand geleden onverwachts de mogelijkheid kregen een huis te kopen....eindelijk weg uit ons veel te kleine appartementje!! Het was een hoop stress maar het is allemaal gelukt, er wordt nu druk geverfd en laminaat gelegd en we hopen met kerst te verhuizen. Dus het was een bewogen jaar maar we sluiten het prachtig af!
Een bewogen jaar.. Begin 2012 begonnen we met de eerste ICSI behandeling. 2e paasdag had ik een postieve test in handen. Alles ging goed, iedere echo was perfect en ook de uitgebreide 20 weken echo was goed. Maar in onze vakantie voelde ik minder leven en even later kregen we te horen dat ons lieve zoontje plotseling was overleden na ruim 22 weken De kans op een spontane zwangerschap is zo klein en nu door de ICSI waren we zo dichtbij maar het mocht toch niet zo zijn. De maand december had zo anders moeten zijn. Gelukkig doet onze dochter het super goed en we zijn heel erg trots op haar. Met kerst is het urntje van ons zoontje hopelijk klaar en zo zijn we toch nog een beetje samen. Ik hoop dat onze wens, een 3e kindje in 2013 toch nog uit mag komen.
Een onvoorstelbaar k*t jaar. In februari is onze prachtige zoon geboren die vanaf maart onwaarschijnlijk hard strijd tegen de leukemie in zijn lichaam. 21 bijzonder heftige weken in het ziekenhuis waarin we 3x afscheid moesten nemen van ons liefje. Gelukkig is hij tot nu toe nog bij ons al is de weg zwaar en leven we iedere dag tussen.hoop en vrees. 2012 heeft ons leven verwoest en we hopen dit in 2013 weer te kunnen opbouwen.
2012 is voor ons het jaar waarin we uiteindelijk te horen kregen dat dochterlief adhd heeft en nu super goed geholpen wordt het jaar waarin we zwanger werden van ons 3de spruit het jaar waarin manlief uiteindelijk zijn droom achterna gaat en daar op dit moment mee bezig is een jaar waarin ik nog op de valreep getest wordt op adhd ook het jaar waarin we weer dichterbij elkaar kwamen te staan en het jaar waarin er weer rust is gekeerd binnen ons gezin ! een heftig maar ook een mooi jaar ! dat 2013 een nog mooier jaar wordt en nog meer rust ! en waarin ik maar goed geholpen mag worden zodat ik ook eindelijk is kan gaan genieten van dingen in het leven
Een verschrikkelijk jaar!!!!! Huis uit de verkoop moeten halen omdat het niet verkocht kon worden zonder restschuld.. Beide baan verloren en er ondertussen al bijna 1200 euro op in moeten leveren. Man nog steeds geen baan en dus WW. Solliciteert zich suf word of niet uitgenodigd voor een gesprek of word afgewezen als hij al op gesprek mag komen.. In september na 4 blije dagen te horen gekregen dat ik een MA had.. Dus voor ons kan 2013 niet snel genoeg beginnen!
2012 is het jaar van mijn scheding, nieuwe huis, alleen verder met mijn 2 kinderen. nu hoop ik dat ik in 2013 een leuke, vaste baan vind en misschien nog een lief liefje, dan ben ik compleet gelukkig!
Heel mooi jaar, wat wel rot begon door het overlijden van de moeder van mn beste vriendin. Zwangerschap goed verlopen. En in juli eindelijk bevallen van ons mooie meisje
2012 is een jaar dat ik snel hoop af te sluiten. één van de weinige lichtpuntjes is de geboorte van mijn neefje geweest. alhoewel dit werd overschaduwd door de scheiding van zijn ouders. dit jaar ook afscheid moeten nemen van mijn allerliefste opa. ik had hem nog zo graag een keer willen verassen met een tweede zwangerschap. amper anderhalve maand later afscheid moeten nemen van de oma van mijn vriend. mijn gezondheid die na veel downs een beetje up leek te gaan maar toch weer een beetje down eindigt. voor 2 gezinnen in de omgeving gelukkig wel een gezonde baby na veel verdiret met doodgeboren kindjes. maar helaas ook weer in de directe omgeving een aantal miskramen. Hopelijk brengt 2013 veel positief nieuws met veel gezonde baby's.
2012 was voor mij een GEWELDIG jaar! Eerste helft nog zwanger, en later dat jaar is mijn droom uitgekomen, ik ben MAMA geworden, van Beer.
Een bijzonder jaar, 2012! Het jaar begon met twijfel en verdriet. Manlief gaf duidelijk aan niet te weten of hij wel een 2e kindje zou willen. Mijn hart brak. Een moeilijk periode voor ons samen met veel praten en veel verdriet. In april ontdekte ik een knobbeltje in mij borst. Een onzekere tijd omdat een vriendin borstkanker heeft gehad. Gelukkig bleek alles goed te zijn! In de zomer heb ik het weg laten halen. Helaas erg lang last gehad van de narcose. De zomer was een omslag dit jaar. Ik kon het verhaal van het knobbeltje achter me laten en genieten van mijn vakantie samen met m'n 2 mannen. Eind van de vakantie zei manlief dat hij voor een tweede wilde gaan! En tot mijn grote vreugde had ik 2 maanden later al een positieve test in handen! Voor mij heel onwerkelijk aangezien we er bij de 1e 23 maanden over hadden gedaan. Een heel prettig eind van 2012!
2012 was voor ons een superjaar! In juli is onze prachtige zoon geboren, het mooiste en liefste mannetje van de hele wereld. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moet. Ik hoop dat 2013 voor iedereen een superjaar wordt!
2012 was voor ons een stressvol jaar, het is ook werkelijk omgevlogen. We hebben heel veel hoogtepunten beleefd maar zijn ook zeker diepe dalen doorgegaan. Het is een stressvol jaar geweest waarin ik voor mijn gevoel 10 jaar ouder ben geworden, maar ook een jaar vol met overwinningen. 2012 is het jaar waarin we ons huisje, auto's en alles zijn kwijtgeraakt, letterlijk met honger uiteindelijk op een matrasje bij familie terecht zijn gekomen. Maar ook het jaar dat mijn man eindelijk een vaste verblijfsvergunning kreeg, een baan kon vinden, we uit de schulden zijn geraakt en er financieel helemaal bovenop, ik weer terug ben gaan kunnen studeren aan het hbo en ik zwanger ben geraakt van ons eerste kindje. Waarschijnlijk word ik binnenkort al ingeleid, dus wellicht kunnen we ons zoontje nog in 2012 verwelkomen!
2012 was het jaar waarin de relatie tussen mij en mijn moeder zijn dieptepunt kende ik chronische pijnklachten heb gekregen (waarsch. iets reumatisch maar ze weten nog niet precies wat) ik samen met mijn zoontje uit huis ben gegaan en in een heel fijne buurt ben komen wonen ik mijn bachelordiploma heb gehaald ik aan mijn masterjaar begonnen ben ik dingen in een ander licht ben gaan zien en andere dingen echt heb kunnen verwerken en achter me laten
Pfoe 2012. In 2011 is mijn man ziek geworden. Eind oktober kwam hij thuis maar de nasleep liep nog tot ver in 2012 door. Eigenlijk stopt dat niet meer. Hij blijft ziek. Er is gezegd dat hij niet meer mag werken. Er is gezegd dat hij niet meer beter wordt en het wordt nu afwachten tot het slechter gaat...en dan? Tsja..de vooruitzichten zijn niet goed Onze dochters doen het supergoed! De oudste ging voor het eerst naar school. We een hele spannende periode hadden toen de jongste een acute longontsteking opliep. Was heel eng. Ik op mijn huidige werk ben begonnen maar wat nu heel veel spanningen geeft. Ik me helemaal kapot werk...nu maar hopen dat het loont. Ik erg veel moeite heb gehad met de ziekte van mijn man. Niet zozeer de ziekt als wel het veranderen van mijn man. Zijn humeur, zijn humor, zijn prikkelbaarheid. Maar we nu een redelijk stabiele middenweg hebben gevonden . Laat 2013 maar komen. Wij hopen op een wat stabieler jaar maar mogen niet klagen...er zijn mensen die het nog zwaarder hebben!
Ik mag absoluut niet klagen, een mooi huisje, geweldige man, lieve familie en leuke vrienden. Maar toch is 2012 het jaar waarin ik mezelf verder in een negatieve spiraal glijd en er niemand is die het ziet...
Was 2011 voor ons al een jaar met grote hoogtepunten (geboorte jongste, geboorte kleinzoon en geboorte neefje) en zeer diepe dalen (overlijden opa vlak voor mijn bevalling, verongelukken van eengoede vriend, gedwongen verkoop van ons huis, verhuizing).... 2012 was nog erger. In januari zeer onverwacht zwanger geraakt van ons kadootje Yannick*, in maart het overlijden van een vriend aan kanker. Vervolgens 15 april het hartinfarct van mn partner, operatie met stent etc, 2 dagen op IC.... op 17 april de slechte echo van Yannick*, na de VWP bleek dat hij trisomie 18 had en hebben we op 30 mei afscheid van hem genomen, na bijna 20 weken zwangerschap. De zomer door ging redelijk, voorzichtig aan begonnen met reïntegreren op mn werk. September eindigde met de derde ziekenhuisopname van mn partner... waarna er nog 2 volgden. Hij is dus in 2012 al vijf keer opgehaald met de ambulance en even zo vaak opgenomen. Gelukkig na die eerste keer niet weer zijn hart, maar we zijn nog altijd aan het zoeken waar zijn hevige pijnen vandaan komen. Hij ligt dus ook nu in het ZH. Mn vader in oktober aan staar geopereerd, schoonmoeder in november het ZH in op verdenking van colitis ulserosa, in het ZH gevallen en heup gebroken... gelukkig komt ze zaterdag weer thuis uit het verpleeghuis. En tot overmaat van ramp vorige maand op mn werk te horen gekregen dat het misschien beter was wanneer ik elders mn werk ging zoeken... naja om flutredenen,... ze kunnen me niet direct ontslaan... maar het levert wel een bak stress op. Dus ook hier hopen dat 2013 een jaar in rustiger vaarwater mag zijn