Ik heb ook wel eens flink last van krampen Pumelke, ook vóór de eisprong.. Kunnen het eventueel je darmen niet geweest zijn? @Pepe; Ja ik weet het niet zo goed. Het zal wel pure verbeelding zijn, maar ik voel me 'anders'. Ik heb constant last van steekjes en een zeurderig gevoel onderin m'n buik. Laten we hopen dat het iets positiefs betekent! Misschien voel ik me wel gewoon 'anders' omdat dit weer de eerste poging van een nieuwe stap is. Maarja, aan de andere kant; Bij mijn andere IUI's, met eigen zaad, had ik helemaal nergens last van. Ik ben ook heel erg positief momenteel, heb constant het gevoel dat dít hem gaat worden, maar dat kan morgen zomaar weer veranderen. Dan kan ik ineens weer heel down zijn en er totaal geen vertrouwen in hebben. Je leeft toch altijd een beetje tussen hoop en wanhoop in, in de MMM, vind ik Kan jij anders niet (desnoods bij de huisarts) vragen om een echo? Zodat je weet waar je aan toe bent?
@Pepe: Och, wat vervelend dat je cyclus toen niet op gang kwam. Alsof een mk al niet erg genoeg is . Hopelijk is je cyclus nu gewoon wat trager en komt dat eitje straks vanzelf! En inderdaad wat DNJ zegt, misschien wil een arts met een echo wel even kijken of er al wat eitjes aan te groeien geslagen zijn. @Pummelke: Ik heb soms wel eens menstruatie-achtige krampjes aan het begin van mn cyclus. Ik heb zelf altijd het idee dat dit misschien komt door het groeien van het bmslijm. Misschien is dit het bij jou ook wel? @DNJ: Spannend! Het zou wel heel mooi en bijzonder zijn als nu de eerste keer met donorzaad gelijk raak is! Dan zijn jullie gelijk klaar. Tja, dat heen en weer geschud worden tussen hoop en wanhoop herken ik zo erg van toen ik bezig was voor mn dochter. Tot nu toe heb ik daar nog niet echt last van gehad, want ik heb nog nooit hoop gehad . Ik vind het lief dat je ook nog wat hoop hebt voor mij, haha, maar voor mij is deze ronde eigenlijk al over en uit. Ik begin vandaag met 3x2 bollen utro in de hoop dat ik de 18e ongesteld mag worden ipv de 16e. Dus ik ga gewoon lekker hopen dat dit lukt en wie weet krijg ik dan in 2012 nog wel een mooie iui kans .
@DNJ, misschien komt het ''anders'' voelen ook wel omdat je nu donorzaad in je lichaam hebt zitten, kan een psychologisch iets zijn wellicht.. Dat je je zo positief voelt is heel goed toch? Ik ken dat gevoel wel. Dat had ik de vorige keer ook. Soms weet je gewoon, dit wordt 'm. Zou wel heel tof zijn als het gelijk gelukt is! Ik ga voor je duimen. Mijn dokter heeft naar mijn weten geen echo apparaat. Ik voelde net wel van dat doorzichtige slijm dus volgens mij gaat het wel de goede kant op. Als ik eind deze week het ei heb, dan wordt ik dan in de vakantie ongesteld en kan ik me aanmelden en ben ik op tijd weer terug voor de echo's e.d. Beste zou zijn als ik niet ongesteld wordt natuurlijk @ Nana, wat jammer dat je zo zeker weet dat het deze ronde niet gelukt is. Ik ga voor jou duimen dat je ongesteldheid wat later komt! En misschien ook een klein beetje duimen dat ie helemaal niet komt
Hey dames. Hier de iui gehad. Even navraag gedaan waar die buikpijn vandaan zou kunnen komen. Kon het folikel zijn dat nu helemaal op knappen staat en kan buikkramp veroorzaken. Was volgens haar een heel goed teken. Nu gaan dan die 2 lange wachtweken in...
@Nana; Na hoeveel dagen wordt jij meestal ongesteld? @Pepe; Ik bedoelde meer dat je dan via je huisarts een echo aan kunt vragen Ik weet niet of je huisarts een beetje okay is, maar misschien wil hij je wel doorverwijzen als hij ziet dat je je zo'n zorgen maakt. @Pumelke; Wat hebben ze jouw als testdatum gegeven? Is het wel goed gegaan verder? @Hier; Gisteravond echt een enorme jankbui gehad, volgens mij heb ik 2 uur non-stop gehuild Kwam ook echt zomaar uit het niets omhoog, maar ben blij dat het eruit is. Soms kun je je zo alleen voelen he, ookal zijn er mensen om je heen die er voor je zijn en die je steunen.. Ik heb soms echt even het gevoel dat 'niemand het begrijpt'. Maar goed, nu gaat het weer okay! Slikken jullie trouwens allemaal al foliumzuur? En misschien nog andere vitamines?
@ Pumelke, succes met de wachtweken weer! Spannend! @ DNJ, ik wacht nog even geduldig af. Ik merk al wel wat ik van die ei-wit achtige slijmdraden hebt en meestal heb ik dit voor mijn eisprong. Ik heb nog geen 2e streep op de OV test. Deze moet vlak onder de controle streep staan toch? want ik zie wel een lichter streepje maar deze dit meer naar beneden.. op dat gedeelte wat je uit elkaar kan trekken zegmaar. Wat treurig dat je zo'n huilbui had, maar wel goed dat het er nu uit is. Je kan je inderdaad wel alleen voelen. Ik ervaar dat niet zo want ik kan lekker met mijn man kletsen voor voor de mensen daarbuiten is het anders natuurlijk. Daarom vind ik het forum zo fijn, je kan lekker over de dingen praten waar je normaal over nadenkt, je gaat natuurlijk niet even tegen een collega vertellen over je ei-wit achtige slijm haha Ja ik slik foliumzuur, al sinds 2010 dus eigenlijk met een paar maanden tussenpauze. Ik heb ook een tijd zo'n vitamine mix geslikt waar ook foliumzuur in zat maar daar moest je dan in de ochtend 1 en in de avond 1 maar ik vergat er altijd 1 dus toen maar gewoon alleen foliumzuur gaan slikken. Ik slik ook paar keer per week visolie tabletten. verder niets. Ik zorg dat ik elke dag fruit en groente eet en 1 keer per week minstens vis zoals zalm of makreel.
Ik ben niet zo bekend met de ovutesten die jij noemt.. De foto's van mijn ovutesten staan een paar pagina's terug, dan kan je zien hoe ver de streepjes bij mij uit elkaar zitten. Ik kan ook wel met m'n vriend praten hoor, en ik ben ook hartstikke blij met dit topic, omdat je gewoon je verhaal kwijt kunt. Daarnaast is m'n moeder er ook altijd voor me en praat ik regelmatig met nog een paar andere meiden, maar toch.. Niemand voelt het hetzelfde als jijzelf, denk ik, en af en toe voelt dat even héél erg naar. Maar goed, nu kunnen we er weer tegenaan!
@Pepe: dank je voor het hopen . @DNJ: Och, wat shit dat je je zondag zo voelde!! Maar soms helpt een lekkere huilbui wel even he. Dan is het weer even uit je systeem. Die eenzaamheid herken ik helaas ook. Al vertel je het 100 mensen om je heen en leven die allemaal mee, je doet dit toch alleen. En ik kan me voorstellen dat dit bij jou symbolisch nog erger is, nu je man "helemaal niets meet hoeft te doen" en alles op jou neerkomt. Sowieso ervaren mannen de MMM meestal toch heel anders. Zij zijn niet degenen die van alles voelen en psycho worden van alle hormonen . Ze kunnen nog zo emotioneel betrokken zijn, voor het grootste deel moet de vrouw toch alles doen. Ik merk ook dat mijn man en ik heel anders met alle emoties omgaan, wat ook wel eens maakt dat ik me alleen boel. Toen wij voor mn dochter bezig waren had ik het ook vrijwel niemand verteld. Dat maakte het soms voor mn gevoel nog erger, als een stel kennissen vrolijk over baby's aan het babbelen waren en ik als een boer met kiespijn in een hoekje zat. Fijn dat je je nu weer wat beter voelt iig. En inderdada je kunt je hart hier altijd even lekker luchten! Ik wordt eigenlijk altijd 14dpo ongesteld. Dat zou zondag 16 dec zijn. Maar als het dit keer dinsdag 18 dec is, heb ik een hele marry X-mas . @Pumelke: Jeee, weer een iui achter de rug. Kom erbij op de wachtbank! Hopelijk gaan deze twee weken wat sneller voor je gevoel vanwege alle feestdagenvoorbereidingsdrukte (hihi, lekker lang woord). Is die buikpijn nu verdwenen?
Jeeeejjjj, net weer een Ov. Test gedaan en ik zie nu een 2e streep!! Dit is goed toch? Dus het ei is in aantocht!!?? De 2e streep is nog wel lichter maar ik denk dat eind deze week de eisprong. Dan zou ik dus 28 dec. Ongi worden ( als we van vrijdag bijv. Uitgaan), en dan kan ik me gewoon weer aanmelden. Pfew ben er blij om zeg! Dit wilde ik even melden! Hoest met jullie?
Jeetje wat erg, net mijn hele verhaal neergetypt, wil ik verzenden, krijg ik in beeld dat ik niet ben ingelogd.... Nou nog maar een poging dan. Ik heb me net aangemeld, maar lees al langer mee. Toch voel ik nu de behoefte mijn verhaal te delen met vrouwen die in dezelfde vergelijkbare positie zitten. Wij proberen al 6 jaar zwanger te worden, en zijn beide gek genoeg vruchtbaar. Mijn vriend zijn sperma is van heel goede kwaliteit, en ik heb een kijkoperatie gehad, waaruit bleek dat alles volgens het boekje is. Wel lichte endometriose, wat weggehaald is. Afgelopen voorjaar zouden we al beginnen, maar een week voor de eerste IUI kreeg ik uitslag dat ik voorstadium van baarmoederhalskanker had, en dat moest weggehaald worden. Erg nare periode, met een zeer pijnlijke behandeling. Inmiddels zijn we met onze 2e IUI behandeling bezig, ik heb zaterdag de inseminatie gehad. Inmiddels ook een innesteling gevoeld, maar zeker weten doe je het niet. Na de 1e IUI had ik ook een innesteling gevoeld, en wat bloedverlies gehad. Kort daarna erg veel zwangerschapssymtomen, maar na iets over tijd geweest te zijn, en een aantal dagen licht bloedverlies, brak toch een zware ongesteldheid door. Erg teleurstellend, ook al hou je er rekening mee. Maar dit was zo verwarrend door alle duidelijke signalen! Nu dus de 2e IUI, en de zenuwslopende wachtweken!
Hoi Woelmuisje, welkom! Jeetje al 6 jaar bezig en wat erg van dat voorstadium van baarmoederhalskanker. Daar schrik je toch enorm van! Gelukkig is dat nu achter de rug. Bij jullie qua onvruchtbaarheid dus ook niets gevonden? Bij ons ook niet, Erg frustrerend he!? Wij gaan volgende maand hopelijk onze 2e IUI krijgen. Ik heb bij de eerste poging een vmk gehad en moest daarna 1 cyclus afwachten. Ik ben nu in afwachten van mijn ei. ik denk dat deze wel eraan komt dus ik ben blij dat de cyclus dan weer op de rit zit. Ik heb nog een beetje hoop dat het op de natuurlijk manier deze ronde gaat lukken maar dat is al 2,5 jaar niet gelukt maargoed. Jij nu dus in de slopende wachtweken. Lang duurt dat he? De eerste week vond ik toen nog wel meevallen maar die week erna....pff In ieder geval succes!
Jemig Woelmuisje, wat een verhaal! Frustrerend inderdaad dat er niets gevonden wordt.. Hopelijk biedt IUI de uitkomst! Ik heb ook zaterdag IUI gehad dus dan lopen we precies gelijk! @Pepe; Een licht streepje hoeft in principe niets te betekenen, maar bij jou geloof ik toch echt dat ie eraan komt hoor!
Bedankt voor de lieve woorden! Ja erg frustrerend, maar we blijven positief ondanks alles! Een goede vriendin van mij had PCOS en zou net met de IUI beginnen, toen zij met de controle echo zwanger bleek te zijn! Een andere vriendin raakte na jaren proberen ook spontaan zwanger, terwijl de 1e IUI al gepland stond. Dus dat geeft hoop. Ik weet niet hoe jullie het ervaren, maar om ons heen is echt een baby explosie aan de gang. Ik vind het wel eens moeilijk (maar het lukt me nog steeds) om er mee te dealen, ik vind het soms gewoon zo oneerlijk, heel kinderachtig mischien. Mijn hele vriendinnengroep heeft inmiddels een kindje, of is zwanger,en als we met elkaar zijn, gaat het soms urenlang over de bevallingen, ervaringen etc. Dat vind ik wel eens moeilijk. Maar ik houd moed, mijn tijd komt nog wel Wat toevallig zeg DNJ, dat je ook zaterdag geinsemineerd bent! Zitten we er een beetje samen in
@ DNJ, oh wat jammer. Haha ik dacht dat het ei zich aangemeld had... mmmmm ff afwachten dus nog. Als de 2e streep dikker is als de eerste dan komt de eisprong eraan? Hoe gaat het nu verder met jou? @ Woelmuisje, bij mij is 1 goede vriendin zwanger en 1 pas bevallen. Ik gun het ze wel, maar soms is het wel moeilijk ja. Ook op straat zie ik alleen maar zwangere buiken lijkt het wel.
Als de teststreep even donker of donkerder is Pepe! Dus de eerste test op die foto van mij is positief, en de onderste is (met het lichte streepje) is negatief. Hier gaat het verder redelijk.. Mijn positieve gevoel van een paar dagen terug is een beetje aan het verdwijnen, geen idee waarom. Hebben ook last van familiegedoe hier. Wij waren voor IUI met donorzaad natuurlijk ook al een tijd bezig met ICSI e.d., en daarom hebben we de familie van mijn vriend's kant een tijd niet gezien. We gaan kliniek in, kliniek uit, het is ontzettend stressen allemaal en waanzinnig veel geregel, en we hebben er gewoon geen tijd voor gehad. We moeten natuurlijk ook nog werken en ons eigen gezin voldoende aandacht geven. Maarja, de familie wil dat niet zo begrijpen. Schoonmoeder voelt zich aan de kant geschoven. Ze kan ook niet echt meeleven, denkt dat het allemaal vanzelf wel goedkomt. Een paar weken terug zei ze dat ze er wel begrip voor had e.d. en dat het helemaal niet erg was als we even geen tijd hadden, als m'n vriend af en toe maar even zou bellen om wat te laten horen. Nouja, prima, hij belt nu regelmatig, maar gisteren kregen we het dus weer over ons heen. Ze ziet ons nooit, ze mag nooit bij ons langskomen (dat mag wel, maar we zijn gewoon amper thuis), en we mochten ook wel eens wat laten horen aan de broer van mijn vriend. Ik snap dan weer niet waarom het van ons af moet komen. Als mijn zwager en schoonzus zo graag contact willen, dan kunnen ze toch ook zelf bellen oid? Hun zoon is in juni geboren, zijn we op visite geweest e.d., hebben daarna nog een felicitatiekaartje gestuurd, maar nooit enige reactie op gekregen. In september nog gebeld om m'n zwager te feliciteren met z'n verjaardag. De laatste paar keren contact komen dus echt van ons af. De enige keer dat m'n vriend iets hoorde was toen m'n schoonzus mailde of hij iets kon regelen voor haar werk. Schoonmoeder vertelde gisteren dat m'n zwager en schoonzus nu maar hadden besloten om gewoon een keer voor de deur te staan, zonder ons iets te laten weten. Nouja, sorry, maar daar heb ik écht geen zin in. Door alle stress en spanning ben ik dolblij als we s'avonds hebben gegeten, kindje op bed ligt (met veel pijn en moeite, want dat gaat ook niet erg lekker de laatste tijd, zal wel een fase zijn) en we eindelijk even rust hebben.. Dan zou er ineens een zwager en schoonzus op de stoep staan, die nooit iets van zich laten horen. Heb al tegen m'n vriend gezegd dat ze er dan écht niet in komen en dat ik dan écht heel pissig zijn, dat dat echt een ramp wordt. 7 uur is hier bedtijd voor de kleine, en dan zou er ineens iemand, zonder aankondiging, aan de deur staan. Deurbel gaat, kleine wakker, wéér drama. Daarnaast snap ik de argumenten ook niet; Wij laten niks horen dus komen ze maar onverwachts langs? Bel dan zelf eens een keertje en vráág of wij zin hebben om elkaar weer eens te zien! Nouja, ik kan alleen maar hopen dat ze dat achterlijke plan niet echt uit gaan voeren. Ben er echt pissig om. Ook om dat gezeik van schoonmoeder. Eerst zeggen dat het allemaal niet erg is en dat ze het begrijpt en ons steunt, bladiebla, en dan achteraf weer beginnen met zeuren. Bah. Word ook zo bloedlink van dat gezeik van schoonzus. Ze was al zo'n type dat niet meer zelf kon koken sinds ze wist dat ze zwanger was. Als m'n zwager dan iemand ging helpen verhuizen belde ze rond etenstijd huilend op omdat ze honger had en er gekookt moest worden. Nu hebben ze dus een zoontje, gekregen in juni dus hij is nu bijna 6 maanden. Ze kan het allemaal niet aan en heeft het zo zwaar. Dan belt ze huilend m'n schoonmoeder op om te vragen of ze alsjeblieft wil komen helpen, want het kind heeft alwéér een luier volgepoept. Ja, hallo, dat is dus wat baby's doen! Stel je niet zo aan en wees blij dat je elke dag voor een kindje mag zorgen! Tuurlijk, één keer in de zoveel tijd een baaldag en het even niet meer zien zitten, logisch! Maar zij verwacht al 6 maanden lang dat m'n schoonmoeder 3 dagen per week fulltime de zorg van dat ventje overneemt. Zo.. Dat is eruit Wat hebben ze jou als testdatum gegeven Woelmuisje?
Jeetje wat een goede met je familie zeg! Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom ze NU er weer moeilijk over gaan doen. Ik begrijp dat niet he.. Dat zit je in een traject en heb je net de behandeling gehad en dan gaat familie uitgerekend nu even lekker moeilijk doen. Kunnen ze het niet even inhouden dan ofzo. Ik heb datzelfde hier aan de hand. Ik zal verder niet op details ingaan, maar ik ben op dit moment heel teleurgesteld en boos. Ik heb denkbeeldig een rolluik naar beneden getrokken voorlopig. Als je nu in de behandeling fase zit dan wil je toch juist steun etc. Ik hoop dat je je er niet al te druk om maakt. Het lijkt wel alsof andere mensen een soort van jaloers worden ofzo. Niet natuurlijk letterlijk, maar begrijp je wat ik bedoel. Ik weet niet waarom maar waarom gaan ze juist nu in de aanval? Ik bedoelde ook donkerder met die testen. Ik ben er gewoon niet zo bekend mee. Ik deed wel eens die digitale maar verder niet, met de IUI maakt het ziekenhuis echo's om de rijping te volgen.
@Pepe: Jee, een licht streepje lijkt me in ieder geval beter dan geen, toch . En als de test altijd helemaal wit was, dan is er vast iets in de maak! Hopelijk kun je straks eind dec/begin januari door met ronde 2! @DNJ: Wat een belachelijke reactie van SM en SB :x. Oeh, als ik jou was zou ik bijna hopen dat ze wel onverwachts voor de deur staan, zodat je ze lekker voor een dichte deur kan laten staan! (ik wordt altijd en beetje snel boos van die utrobollen, merken jullie het ). Ze mogen echt wel wat meer begrip voor jullie situatie hebben. Zo jammer dat mensen vaak niet door hebben hoeveel de MMM van je vergt, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik ben dus ook echt niet van ongewenst bezoek gediend en dat weet ook iedereen. Mijn moeder "dreigde" tijdens een ruzie ook eens dat ze onuitgenodigd langs zou komen en ik heb haar toen verteld dat ik haar lekker voor een dichte deur zou laten staan en dat zou ik dus ook echt gedaan hebben. Ze moet bijna 1,5u rijden, dus toen koos ze toch maar eieren voor haar geld . En haha, een schoonzus die haar moeder belt voor een poepluier... Tja, een poepluier verschonen is natuurlijk ook heel erg stressvol, dat snapt iedereen. Waar klagen wij dan over hier in de MMM... @Woelmuisje: Jee, wat heftig dat je in het voorstadium van baarmoederhalskanker zat! Welke Pap had je? Pffff, dat moet ongetwijfeld ook een zware periode voor jullie zijn geweest. Spannend dat je net je iui achter de rug hebt. Ik zal voor je duimen!
Ik begrijp het ook niet.. Zwager en schoonzus weten niks van onze situatie af (of schoonmoeder moet het verteld hebben.. Wat me ook niet zou verbazen ) maar toch.. Toen wij nog niet in de MMM zaten zagen we elkaar ook vrijwel nooit. Verjaardagen worden hier niet uitgebreid gevierd, dus we zagen elkaar misschien 1 of 2 keer per jaar. Schoonmoeder dan wel vaker, en ik begrijp ook best dat het niet leuk is dat zij haar zoon nu zo weinig ziet, maar ik heb wel even iets anders aan m'n hoofd nu.. En tja, daar kan zij dus weinig begrip voor opbrengen. Toen wij aan ICSI begonnen vond ze dat 'wel erg snel', of we niet wat meer tijd zouden nemen en het af zouden wachten.. Ja, want van afwachten krijg je ineens toverzaad We hebben haar ook niet verteld dat we nu met een donor bezig zijn, ik weet zeker dat ze dat ook niet zou kunnen begrijpen. Tegen zwager en schoonzus vertellen we helemaal niets omdat we weten dat alles dan aan de vader van m'n vriend (waar geen contact meer mee is omdat het gewoon een klootzak is, om het maar even plat te zeggen) wordt doorverteld. Daar hebben we geen zin in. Daarnaast denk ik ook niet dat zij zich erg in kunnen leven in onze situatie. Zwager verdient vrij goed, wij hebben het wat minder, maar als hij dan een nieuwe flatscreen heeft gekocht vraagt hij aan ons 'waarom we dat ook niet doen'. Nou eh, omdat dat niet gaat? Zij waren letterlijk in de eerste ronde zwanger. De ene maand vertelden ze dat ze graag een kindje wilden, de volgende maand vertelden ze dat zij zwanger was. Straks vragen ze zich nog af 'waarom wij dat ook niet gewoon doen' Maar goed, schoonmoeder komt hier zondag langs, om kerst te vieren. Want met kerst hebben wij het 'te druk' (of beter gezegd; we kunnen ervoor kiezen om iets leukers te doen, en dat doen we dus ook ). Eerst zou ze volgende week komen, maar dan zit ik rond mijn testdatum. Dan ben ik óf ontzettend verdrietig omdat het niet is gelukt, of ik ben door het dolle heen omdat het wel is gelukt maar moet ik m'n mond houden omdat we het haar niet meteen willen vertellen. Dat zag ik niet zo zitten, dus wilden we het deze week doen. Ook ontzettend moeilijk natuurlijk, 'we hadden zeker weer geen tijd voor haar', blablabla. Echt, ik vind het zo jammer, want eerst was ze zo leuk.. Was ik zo blij dat ik eindelijk eens een normale schoonmoeder had.. Als ik er zo over nadenk, is het een beetje veranderd sinds wij in de MMM zitten.. Zo jammer! Maar goed, ik zie dus echt ontzettend op tegen zondag We hebben gezegd dat we na 3 uur thuis zijn en gevraagd of er een beetje rekening gehouden kan worden met de bedtijd van de kleine.. Dus met een beetje geluk duurt het maar 4 a 5 uurtjes
@ DNJ jeetje zeg het is nooit leuk als je zo met je familie moet omgaan. en dan ook nog de mmm erbij. Kan me goed voorstellen dat je dan even emo bent. Gelukkig kun je het hier allemaal van je af gooien. En je moet doen waar jij je goed bij voelt en niet rekening moeten houden met andere mensen. @ Woelmuisje. Welkom. Ik zie je bent ook al een tijdje bezig. Hopelijk komt het deze ronde helemaal goed. Zie dat jij ook in de wachtweken zit. Hopelijk krijgen we allemaal goed nieuws voor de kerst. @pepe. Hehe eindelijk een kleine verkleuring, dan zit het ei er aan te komen. Ik deed als hij echt donkerder werd wel 2x daags testen om zo te voorkomen dat ik de piek miste. Ik heb verder nog steeds last van flinke buikkrampen en een misselijk gevoel. Heb maandag en dinsdag op de bank gelegen en heb vandaag op het werk een kortere dienst gedraaid omdat ik niet meer kon van de kramp. Zo erg heb ik het nog niet gehad. Als testdatum heb ik 25 dec gekregen. Zou mooi zijn 1e kerstdag een posi test.