Mijn zoon heeft een hekel aan tandenpoetsen, te veel prikkels in de mond geeft dit... tis dat het moet van mama en ik ben de enigste die het mag doen bij hem en zijn oma ook nog maar verder niemand
zijn er in de familie die n bril gebruiken? het is altijd verstandig om het kind dat vaak valt naar oogarts te brengen. een goede meting met de druppels in de ogen. misschien ziet hij te wazig? mijn jongen valt veel minder sinds hij n bril draagt. (we wisten van hem wel dat hij n bril moest dragen)zo een oogtest kan echt niet kwaad!
@annetske: wij hebben een aquarium op d'r kamer. Ze gaat rond 7 uur naar bed en het licht gaat om half 8 uit. Werkt erg goed Toevallig begon ze er laatst zelf over... Ze kan niet zelf gaan slapen maar moet wachten tot het vanzelf gaat. En sinds de vissen duurt dat een stuk minder lang
Douchen was hier ook een probleem. Zeker als je gewoon warm water gebruikt. Met lauwer water ging het beter, met douche op halve kracht ook. Maar verder was het vooral geduld, en staat hij nu alweer een jaartje vrolijk onder de douche. Dat ging ook redelijk vanzelf weer over.. Hij heeft ook een fase gehad, dat hij echt tijd nodig had om in slaap te komen. Dan mocht hij even in een boekje bladeren, of een puzzel maken in bed. Klein lampje aan. En dan gingen we na een half uurtje hem echt instoppen. Soms lag hij dan al te slapen (met of zonder licht aan), soms niet, maar dan ging hij wel rustig liggen. Maar ook dat was een fase. Nu kan ik hem in bed stoppen, en gaat hij zo slapen. Hij heeft geleerd om zichzelf te ontspannen, zonder dat hij er echt iets bij nodig heeft. (meestal dan, soms komt hij nog wel een paar keer naar beneden).. Veel dingen komen hier dus in fases. Sommige dingen probeer ik snel af te leren. Maar dingen als slapen, eten, douchen etc. Daar probeer ik zo weinig mogelijk strijd om te maken, maar dan (tijdelijk) een andere oplossing te verzinnen.
hier doen we ook eerst met een klein lampje "boekje lezen" in bed.... anders was het dollen etc... en kon ze niet slapen. Zelf kan ik ook moeilijk tot rust komen. Ben verslaafd aan de rust van de nacht. Saskia; goeie van dat aquarium. Jammer genoeg slapen ze hier met zijn tweeën op de kamer (zusje van anderhalf dus niet zo handig). annetske; tandenpoetsen word hier wel toegelaten maar niet van harte. Alles doet hier ook altijd "zeer". Bij het haren borstelen schreeuwt ze het uit, en als ze ergens een schrammetje heeft (bijv van haar eigen teennagel op andere voet) komt ze helemaal naar me toe; mama ik heb pijhijn! Buiten, koude handen, pijhijnnnnnn huilen....
@deelight: dat was het enige wat ze afgelopen september graag voor d'r verjaardag wilde: een vis. Nouja, 1 vis schiet niet op en mama had weinig zin nog jaren elk weekend de bak te verschonen... Dus nu een klein aquarium met filter en verlichting en (inmiddels) een hele berg guppen. Enige is dat juist haar favoriete gup na 3 weken dood onderin het aquarium lag Wel in die tijd 3x nageslacht geproduceerd trouwens.. Dat gaat bizar snel bij guppen. Dus binnenkort hopelijk weer guppen die oranje kleuren (Meeste zijn nu nog neutraal van kleur... En de mannetjes beginnen stippen te krijgen... Even geduld dus nog )
Herkenbaar allemaal, ik 'verdenk' mijn dochter ook van (hoog)gevoeligheid... Idd huilen om alles ook, overdreven reageren op bepaalde situaties dat ik denk, kind stel je niet aan... Was poepen op de wc ook zo'n issue bij jullie trouwens, en hebben jullie tips? Met moeite is het nu een paar keer gelukt maar ze maakt er zooooooon drama van...zit te twijfelen om daarvan hulp in te roepen maar misschien hebben jullie huis-tuin en keukentjes!
Poepen was hier altijd een probleem vanaf de babytijd al... Movicolon en Microlax gebruikt toen hij 2 jaar was. Nu gaat het goed, hij gebruikt nu Stimulance van nutricia en hier heeft hij baat bij. Poepzindelijk worden ging ook heel langzaam, plaszindelijk ging snel. Sinds hij goed poept op de WC en stimulance gebruikt er bij gaat het poepen goed gelukkig. Belize: Hij is door de 1e oogtest gekomen op het CB, niet door de 2e... dwarsheid of echt niet goed kunnen lezen weten we niet. Volgend jaar moet hij nog een oogtest doen om te kijken hoe het dan is. We hebben niet veel brildragers in de familie... Maar het kan altijd. Mijn zoon heeft wel zwakke been spieren, "elastieken benen" zoals de fysio zegt, de fysio werkt goed en kan zien dat mijn zoon nu minder danst met zijn benen als hij loopt en daardoor minder struikelt gelukkig.
annetske: het is belangrijk dat je heel vroeg bij bent met oogproblemen. ze kunnen nu nog heel veel corrigeren met n bril. laat hem gewoon testen door ziekenhuis met druppels in de ogen. kijk; plaatjes kijken en zo is niet echt betrouwbaar als hij daar geen zin in heeft. hier n jongen die ook hypermobiel is trouwens. als je ziet hoe ver zijn hoofd naar achteren kan(vroeger kon hij zijn rug raken met zijn hoofd) schrik je....de knieen die alle kanten op kunnen etc.
Bedankt voor de tip! Ik ga er toch maar eens goed achteraan dus... het leek me dwarsheid toe op het CB, leeftijd van 3 jaar dan is dit te verwachten he Ja mijn zoon is ook Hypermobiel. Die kan zijn vingerkootjes 1 voor 1 naar achteren buigen... lijkt heel raar maar hij heeft er lol in haha. Zijn voeten zijn vooral van elastiek. Hij zet ze scheef voor elkaar neer en struikeld er dan over... al aangegeven op het CB ooit maar niks aan de hand volgens hun :x maar ze hebben me altijd laten lopen met mijn zoon, heb nu zelf ingegrepen en we zitten eindelijk op de goede weg me hem
Haaa, het blijft herkenbaar hier! Mn zoon heeft ook moeite met douchen, doet t eigenlijk nooit, omdat we ook een bad hebben. Maar als het moet, dan krijst hij alles bij elkaar. Haren kammen, ook zo;n probleem, kapper...pfffff...kriebelhaartjes!!!! Tandenpoetsen heeft heeeeel lang geduurd voor dat acceptabel werd. Moeilijk doen om ogenschijnlijk "niks". Voorbeeld: tandenpoetsen na het hele bedritueel. toen ik dat eens voor het bedritueel wilde doen ( niet over nagedacht) was het huis te klein...oei oei oei... Hij hecht heel veel waarde aan voorspelbaarheid en structuur, herkenbaarheid. Maar denk dat alle kindjes dat wel prettig vinden? Qua basisschool voorbereiding hebben we het er de laatste tijd best veel over. Situatie voorleggen zodat "straks" toch een beetje herkenbaar wordt/is, hoop ik dan...
Mijn zoontje is hooggevoelig, dat was vlak na zijn geboorte al duidelijk. Maar hij ziet enorm uit naar school. Wij zien daar helemaal geen problemen in!
Op school wel goed aangeven dat je kind HSP is, dit is mijn advies. De school van mijn zoon houdt goed rekening er mee en hij vind het geweldig op school. Scholen staan er meer en meer open voor gelukkig en de manier van lesgeven is ook anders dan vroeger gelukkig.
Het hoeft ook echt geen probleem te zijn lijkt me. Hier gaat het ook prima. Al merkt ze wel zelf op dat ze zich minder kan concentreren dan thuis. Maarja.. In een kleuterklas is dat toch niet heel vreemd lijkt me HSP of niet... Thuis is het lekker rustig en op school rennen er nog 20 kinderen rond. Nogal een verschil. Dat gaat in groep 3 vast beter en zo niet, dan zijn daar ook wel oplossingen voor. Geen problemen zien waar ze niet zijn
Ik herken veel wat annetske schrijft op pagina 2. Ik herken precies wat je schrijft over dat je zelf verzoop op school. Druif: Ik ben ook niet van de labeltjes op plakken. Hooggevoeligheid wordt volgens mij ook nog niet echt 'op geplakt'. Het hoeft voor mij ook niet hoor. Ik ga geen psychologen e.d. aflopen met hem. Ik vind het voor mezelf gewoon belangrijk dat ik hem kan helpen. Juist omdat ik nu al zoveel herken van hem in mijzelf. Ik ben het er helemaal mee eens dat je een probleem of situatie niet moet weg nemen of moet ontlopen. Mijn moeder deed dat vroeger wel en daardoor heb ik zelf problemen gehad omdat ik gewoon niet wist hoe ik er mee om moest gaan. Saskia78: Verlegenheid en hooggevoeligheid wordt vaak door elkaar gehaald. Ik heb er een heel stuk over gelezen en ik vind dat je het goed aanpakt. Rust geven als ze het nodig heeft. Herkenbaar trouwens wat je schreef over de sinterklaas op school en vooraan zitten. Mijn zoon zou het dood eng vinden. Gelukkig is hij wel een persoontje die dan pertinent zou weigeren om alsnog te gaan zitten hihi. Weg wil hij dan. Leuk idee van de vissen en leuk dat ze het zo goed doen die vissen Brigit: Ik heb een boek gelezen (weet even zo niet meer welke) maar wil wel even voor je kijken straks. Het gaat voornamelijk over hooggevoeligheid (bij volwassenen) maar er staat ook een heel stuk in over kinderen. Deelight: Hier ook een zoon die nogal lompig is.. pff waar die allemaal tegen aan botst/loopt/rent en weet ik het wat nog meer. Slapen: Hier even een boekje lezen en daarna zo'n muziekdingetje aan die al bij hem staat sinds zijn geboorte. Het projecteerd ook vormpjes op het plafond en daar kan hij echt in wegdromen. Meril: Jep hier is poepen op de wc ook een no-go.. Dat doet hij gewoon echt niet. Voor de rest doet hij alles al zelf, hij gaat zelf naar de wc, gaat zelf zitten, zelf handjes wassen, doortrekken, broek omhoog. Ik heb er geen omkijken naar maar poepen.. dat doet hij niet. Zo he he eindelijk eens even alles op mijn gemakje gelezen Ik ben erg blij met de reacties! Ik herken ook erg veel. Hier ook een mannetje dat moeite heeft met eten en hecht aan ritme. Als ik bijvoorbeeld iets vergeet bij het bedritueel herinnerd hij me eraan. Omdat hij zoveel op mij lijkt ( kopietje-mama noemen we hem ) kan ik erg goed met hem omgaan. Hij voelt me ook veilloos aan. Ik hem trouwens ook. Op zich is hij een redelijk makkelijk kind, dat verbaast me vaak toch ook maar misschien ligt het eraan dat ik hem alles duidelijk uitleg en hij precies weet waar hij aan toe is. Hij gaat sinds zijn 3e naar de psz en heeft het gelukkig prima naar zijn zin maar ik merk op dinsdag (als het druk is) dat hij toch af en toe wat moeite heeft met het overzien van dingen. Alsof het hem te snel gaat en het liefst wegduikt in een hoekje. Het is dan ook net alsof ik zijn ongemak voel en krijg er een naar gevoel van. Pff en zo kan ik nog wel 10 bladzijdes vol schrijven
Terwijl wij al 3,5 jaar weten dat zoon hooggevoelig is, hebben wij dat juist niet vermeld op school. Laten we eerst maar eens kijken hoe het gaat. Hij draait gewoon mee in een groep, heel goed zelfs. Ik ga niet vantevoren al roepen dat hij hooggevoelig is, vind ik nergens voor nodig. De juffen kunnen hem vast geven wat hij nodig heeft, het is een goede school.
@sterre: vanochtend lag er dus een dooie gup in de bak. Oftewel ons het ongeluk gerend om nog op tijd op school te komen... Want dat negeren is geen optie. Week of 3 terug hadden we ook al een dode... Dus van de 3 die ze voor haar verjaardag kreeg zijn er nu 2 dood. D'r mooiste liefste stippelstaartje deze keer. Vorige keer was het wimpie (vernoemd naar de goudvis omdat ze oranje was en die goudvis was ze helemaal gek van) Gelukkig hebben ze al heel wat nageslacht maar typisch genoeg zijn die 3 anders dan het nageslacht. Die hebben bijv ook geen naam gekregen. (Gelukkig maar... Want ze lijken allemaal op elkaar zo klein)
Zogelukkig: Nee dat wil ik dus inderdaad ook niet gaan doen. Ik wil hem niet van te voren gelijk een 'stempel' geven. De psz waar hij nu zit is in hetzelfde gebouw als de basisschool dus dat vind ik al heel fijn. Dan is de verandering misschien wat minder groot als hij straks een lokaaltje opschuift plus dat hij al wat bekende gezichtjes om zich heen heeft. Fijn dat jou zoon het zo goed doet! Hebben ze wel al eens iets over hem gezegd van school uit dat ze iets merken of niet? Saskia: Nah nee toch, wat balen Zal je altijd zien dat precies die op zijn kop dobbert. En hoe moet er dan afscheid genomen worden? Gewoon door de wc of moet tie begraven worden? Hier hebben we al het een en ander begraven.. Al moet ik eerlijk toegeven dat dat ook wel een beetje van mij is, ik krijg het niet over mijn hart om ze gewoon ergens te deponeren
@sterre: nou wimpie mocht niet begraven omdat ze niet mooi meer was. De andere guppen hadden d'r staart eraf gegeten. Dus moesten de poezen haar maar opeten. Ook pietertje is vandaag dus aan de poezen gevoerd. Beetje vreemd en viezig.. Maar ergens vind ik het wel echt een heel goed idee van d'r.
Mijn zoontje gaat nog niet naar school (mei 2013), maar gaat nu naar zowel psz (2 ochtenden) als kdv (1 dag). Totaal andere structuur, totaal ander type kindjes. Gelukkig is ons zoontje heel sociaal en volgens de leidsters van beide instellingen een aanwinst voor de groep! Ik weet inmiddels dat hij daar meedoet met het groepsgebeuren. Daar eet, drinkt en slaapt hij anders. Als ik met die bepaalde dingen thuis aan zou komen, zou het huis te klein zijn. Daarom wil ik hem ook niet bij voorbaat al een stempel meegeven. Het komt zoals het komt en wie dan leeft, wie dan zorgt.