Lady's ik zit hier met een heel erg dubbel gevoel.. En ik heb eigenlijk geen idee wat ik er mee aan moet. Bij de bevalling wil ik heel graag mijn vent (duh) en mijn beide ouders erbij hebben. Mijn moeder was helemaal door het dolle heen toen ik het vroeg en zegt steeds hoe ontzettend gelukkig ze is dat ze erbij mag zijn. Ik wilde mijn vader er ook graag bij hebben, maar had het idee dat hij dit niet wil. Dit had ik fout gedacht want zelfs mijn vader kreeg tranen in zijn ogen dat ik het vroeg en sprong een gat in de lucht! Nu komt het lastige gedeelte.. Mijn schoenmoeder. Mijn schoenmoeder gaat de kraamzorg doen, zij heeft hiervoor haar opleidingen gedaan en dit jaar net al haar diploma's voor gehaald. Mijn vriend zei toendertijd dat hij het helemaal het einde zou vinden als zijn moeder dat mocht doen. Hierin heb ik toegegeven omdat ik hem ook graag gelukkig wil zien. Nu kwamen mijn vriend en ik gister weer op het onderwerp bevalling. (dat ik eigenlijk wel alle kleuren van de regenboog schijt) Maar erg blij ben dat hij en mijn ouders erbij gaan zijn. Dit schoot bij mijn vriend weer in het verkeerde keelgat dat ik zijn ouders er niet bij wil hebben. Ben ik nu zo een ontzettend kutwijf? ben ik dan echt zo moeilijk? Er gaat vanalles door mijn hoofd heen, maar ik blijf bij mijn standpunt ik wil zijn ouders er niet bij hebben. Ik begrijp echt dat hun netzoveel oma & opa worden als mijn ouders, maar de bevalling is toch echt even mijn keuze, toch? Ik ben ook zo ontzettend bang (of dit terecht is of niet weet ik niet) dat mijn schoonmoeder toch ongevraagd bij de bevalling gaat zijn.. Help
Ehhhh? dit is je eerste bevalling toch? Ik weet dat we hier allemaal heeeeel anders in zijn, maar ik had een hele korte heftige bevalling, tijdens mijn weeenstorm vond ik zelfs mijn man bijna te veel aanwezigheid. Met het persen vond ik een gyn een verpleegkundige en mijn man echt ook meer dan voldoende. Dat je dus beide ouders erbij wilt is dus al iets dat mij verbaast. Maar als je dan ook nog je beide schoonouders er bij zou hebben lijkt mij wel erg druk worden. Ik weet niet waar je wilt/moet gaan bevallen, maar in het ziekenhuis is meestal wel de regel, buiten je partner om max 1 extra persoon. (ik weet niet of dit overal zo is, maar in 'ons' ziekenhuis wel) Maar boven alles, JIJ (!!!!!!!!!) gaat bevallen, niet je vriend.. jouw wil is wet. Vind ik echt hoor. Een bevalling is niet niks en je vriend kan zoveel willen, maar hij hoeft er geen kind uit te persen.
Nee, vind je zeker geen ...wijf!! Jij moet de bevalling doen, en moet je daar prettig en rustig bij voelen...
Sterker nog, ik vind dat je op het moment zelf nog van gedachten moet kunnen veranderen! Knap dat je jouw beide ouders erbij wilt hebben. Ik dacht voordat ik ging bevallen dat het "normaal" was er iemand bij uit te nodigen. Zat ook te denken aan mijn moeder, zus of schoonmoeder, maar mijn partner vond dat eigenlijk maar raar. Het ging allemaal te snel en uiteindelijk was alleen mijn partner en de verloskundige erbij, maar ik weet nu dat het perfect was zo. Een volgende keer zou ik het weer zo doen.
Pleak, Ja dit is "onze" eerste bevalling. Ik schijt ook peulen als ik eraan denk. Ik wil graag thuis bevallen als daar de mogelijkheid is. Als alles gaat zonder complicaties, anders wordt het een ziekenhuisbevalling. Hij zegt ook mijn keuze te accepteren mij hij is het er niet mee eens, en dat hij niet achter mijn keuze staat doet mij eigenlijk wel pijn. Liefdeis, Dankjewel Hij lijkt niet te begrijpen dat ik me anders niet "veilig en rustig" kan voelen als zijn ouders er ook bij zijn..
Tja dan ben ik misschien de enige maar ik kan me best voorstellen dat je vriend zich een beetje gepasseerd voelt. En vooral door het feit dat je beide ouders er bij zullen zijn en niet alleen je moeder. Natuurlijk is het zo dat jij moet bevallen en je het prettigst moet voelen. Maar het is ook zijn kind die ter wereld komt. Dus ja, dat hij een beetje boos is.... Hetzelfde als dat sommige vrouwen wel direct hun eigen ouders de baby willen laten zien maar de schoonouders niet. Daar kan ik echt niet inkomen. Ook al lig je mekaar misschien niet helemaal. Maar een kind krijg je samen. Dus manlief zal ook vol trots zijn kindje willen showen. Toch vind ik wel dat de uiteindelijke beslissing bij jou ligt. Jij moet het doen,en als je je niet prettig voelt kan het alleen maar langer gaan duren.
Ik weet zeker dat jij niet de enige bent, want ik begrijp helemaal dat hij zich gepasseerd voelt. Maar dit is wel iets wat ik "even" moet gaan doen. En het is niet dat ik mijn schoonouders niet mag, ik vind het echt hele lieve mensen. Maar ik heb gewoon niet "de klik" om ze bij de bevalling te hebben. Ook zijn er in de tussentijd een aantal dingen gebeurd in het verleden, dat mede daardoor mijn keuze is om zijn ouders er niet bij te hebben. Zijn ouders mogen na de bevalling natuurlijk gelijk komen (de keus is aan hun of ze dat doen) Maar of ik mijn kind gelijk afgeef? nee dat denk ik niet. Maar dat geldt ook voor mijn ouders trouwens, niet alleen voor die van hem. Overigens doet zijn moeder de kraamzorg, denk niet dat ze wat dat betreft iets te kort komt. Hij was hier zo blij mee (met dit idee) dat ik voor hem ja heb gezegd, niet voor mezelf.
ik vind het zelf wel oneerlijk klinken.sorry en weet je zeker dat je je vader bij de bevalling wil hebben???? vind ik eigenlijk wel een raar idee als ik er aan denk..
Ik zou toch wel even nog nadenken over wie je bij de bevalling wilt hebben.. Ik heb zelf een keizersnede gehad, dus heb zelf geen echte bevalling mee gemaakt. Maar vriendinnen van mij die wel zijn bevallen die wouden het zo "stil" mogelijk hebben, want alles gaat je irriteren! Ik snap inderdaad dat je man zich een beetje gepasseerd voelt, want heb je dit ook met hem overlegt voordat je het aan je eigen ouders had verteld?
Trinity, Jazeker. Hij had alleen gehoopt dat ik "bij zou draaien" en zou vragen of zijn moeder er ook bij mocht zijn.
Kom op zeg, bevallen is niet iets waarbij je aan beleefdheden moet gaan doen??? Je moeder als vrouw/meisje is een heel heftige band meestal.. (dat je je vader er bij wilt snap ik ook niet helemaal.. MAAR zoals ik al schreef: jij moet bevallen het gaat om wat JIJ wilt) Bij bevallen moet je je kunnen concentreren, met zoveel mensen om je heen, die er niet eens zijn omdat jij dat wil, maar omdat dat het beleeftst/netjes is om te doen???? ts; heb je dit al met je verloskundige besproken? Misschien kan zij je verder helpen. Verder denk ik niet dat je veel hebt aan dit topic.. je zal mensen hebben die het met je eens zijn, mensen die vinden dat je vriend gelijk heeft. Maar daar gaat het allemaal niet om, het gaat om wat JIJ wilt! En jij wilt niet dat je schoonouders er bij zijn. Duidelijk toch? Bespreek het met je verloskundige! Voor haar ook fijn om te weten dat het sowieso een drukke boel gaat worden
Ik snap zijn punt wel, maar ik snap ook de joune met dat het wat raar zal voelen voor je dat je schoonmoeder er ook dan bij wil zijn. Dat je zegt dat je schoonmoeder dan de kraamverzorging doet "dat zij dan ook wat heeft" beetje cru over komt bij hem. Ik heb zelf dan geen contact met mn eigen ouders, maar ik weet zelf dat het geen goed id zou zijn als mijn eigen moeder bij mn bevalling zou zijn simpel weg omdat zij mn man weg zou "schuiven" en zei de taak zou overnemen van de man. Ik zou toch echt goed nadenken, misschien een beetje compenseren van beide kanten. Ik snap hem, maar ik snap ook dat jij een gemengd gevoel zal hebben dat je schoonmoeder erbij zal zijn. Ik zou ook even navraag doen bij je ziekenhuis over hoeveel personen erbij mogen zijn. Want niet in elk ziekenhuis mogen er zoveel erbij zijn.
Pleak, Ik heb eigenlijk wel iets aan de antwoorden die zijn gegeven Ik voel me nu vooral heel erg lullig naar mijn vent toe omdat ik voor mijn gevoel, niet voldoende voor hem over heb om zijn moeder erbij te laten zijn. Terwijl mijn gevoel echt in alle fronten keihard nee roept. Er zijn ook wat dingen voorgevallen in het verleden wat daar natuurlijk mee te maken heeft. Maar toch voel ik me naar mijn vent toe erg oneerlijk, ondanks dat ik het echt niet wil. Wat mijn ouders betreft, ik heb met beide ouders echt een ontzettende hechte band en ik vind het heel bijzonder als mijn beide ouders erbij zullen zijn. Ik heb volgende week weer een afspraak met mijn VK dus dan gaan we het gelijk vertellen Dankjewel voor je tips !
Nogmaals, ik wil thuis bevallen. De kraamzorg doe ik inderdaad voor mijn vent, omdat hij er zo ontzettend gelukkig van dat idee werd. Overigens draai je mijn woorden om, Ik zei dat ze dan niets te kort zou komen. Niet dat ze dan ook iets zou hebben. Dus wat dat betreft compenseer ik volgens mij een hele hoop. En heb ik al een hele hoop water bij de wijn geschonken.
Een bevalling is nogal wat en ik heb nu ervaren dat het ook nogal wat uit kan maken in hoe je je erna voelt als je je niet of juist wel prettig voelt bij de situatie waarin je bevalt. Nu vind ik nog meer dan ooit dat een vrouw als het even kan moet mogen bepalen hoe zij graag wil bevallen. Voor jezelf op komen hoor. Spreek gewoon af dat als hij moet gaan bevallen hij er zijn ouders bij mag hebben.
Stomme vraag misschien, maar ik dacht dat het gebruikelijk was dat de kraamverzorgster assisteerde bij de thuisbevalling? En aangezien je schoonmoeder de kraamzorg doet, is haar aanwezigheid dus medisch gewenst. Afgezien daarvan, je mag natuurlijk helemaal zelf beslissen wie je bij de bevalling wilt hebben. Het gaat om jouw bevalling, jouw comfort gaat voor dat van iedereen.
@Berte Kraamzorg heeft geen medische achtergrond. Kraamzorg komt altijd de dag erna en is niet bij de bevalling zelf aanwezig Mime, Op dit moment voel ik me helemaal niet fijn..
Weet je dat wel zeker van de kraamzorg? Ik weet nl niet beter dan dat de kraamzorg idd assisteert bij de bevalling in ieder geval aan het einde
Nou, bij mijn bevallingen was de kraamverzorgster er WEL bij hoor. Dus dat zou ik nog even checken met je verloskundige en kraamzorg.
Ik weet niet waar je dit vandaan haalt maar het klopt iig niet Bij een thuisbevalling belt de verloskundige altijd het kraambureau. Als alles niet te snel gaat dan is de kraam bij de bevalling om de verloskundige te assisteren. O.a om Dingen klaar te zetten, jouw na de bevalling te verzorgen en op gang te helpen met de kleine enz. Kraam moet ook helpen met bijv op je buik drukken wanneer dat medisch noodzakelijk is. Bijv bij een bloeding, kind vast of placenta wat niet komt. Hoe dacht je het anders? Bevalllen en de vlos zegt doei en de volgende dsg staat de kraam op de stoep? Nee hoor. Of je moet s avonds laat of s nachts bevallen. Dan gaat de kraam 1,5 tot 2 uur na de bevalling weg en komt zij of een collega de volgende morgen weer terug.