Hoi meiden, Allereerst hoop ik echt dat jullie ook gauw mama worden en dat jullie wens in vervulling gaat. Ik ben sinds maart 2012 mama geworden van een prachtige meid. Mijn groot wonder! Maar ik heb ook een hele goede vriendin, zij en haar man worden niet op de natuurlijke manier zwanger. Maar dmv ivf- pgd ze zijn allebei drager van een ernstige ziekte 'taaislijmziekte. Ze zijn met de eerste behandeling bezig en het is zo ingrijpend voor ze. tot 2x toe geen positieve test in handen. En afgelopen donderdag weer een klapper dat de 2 eitjes die terug zouden worden geplaatst er al eentje niet meer 'leefde' en de andere bleek 'ziek' te zijn na nog extra onderzoek. Een flinke domper, en weer een tegenslag. Soms weet ik gewoon even niet meer hoe ik haar moet steunen. Ze zei net aan de telefoon dat haar lichaam aanvoelt als een blok beton, zo vol emotie. Nu wil ik haar wel verassen met een bezoekje samen met mijn dochter maar hadden jullie dat gewaardeerd, en vooral met die kleine. Zou het niet te heftig zijn dat ik er dan met chalina aankom?
Wat een akelige situatie voor je vriendin! Als je voor de eerste keer langs gaat, zou ik even zonder je kindje gaan.. Is misschien te confronterend nu even voor haar.. Haar poging net mislukt en dan een kindje onder je neus gedrukt krijgen, snap je? Veel succes ermee!!
Weet je, iedereen reageert verschillend.. En ook zelf in het traject nog kun je verschillend reageren, ligt helemaal hoe je emotie is op dat moment en of je je er wat voor af kunt sluiten.. Ik vind het zelf ook moeilijk nu mijn vriendin zwanger is en ik nog maar mag hopen of alles goed gaat.. In zware tijden kan ik erg egoïstisch reageren, zonder dat ik dat wil..het gebeurd je gewoon. Wat mijn tip voor jou kan zijn is; alles open bespreken met haar over haar gevoel maar ook over jou gevoel-dat je haar wilt steunen maar soms ook niet weet hoe. Zij zal vast haar gevoel bloot geven en vraag haar vooral naar haar grenzen wat ze wel en niet aankan (gezien jouw mooie dochtertje). Het kan zo fijn zijn als je ook dit soort emoties met elkaar deelt zonder elkaar daarin te veroordelen! Ik snap ook dat het voor jou erg moeilijk is, en dat je je schuldig voelt misschien dat jullie wel al'n gezonde dochter hebben mogen krijgen! Maar blijf vooral niet weg!! Blijf in open communicatie met elkaar en je zal zien dat jullie nog meer naar elkaar toe groeien als vriendinnen. Dat heeft jouw vriendin vast hard nodig! Liefs visje
Dankje voor je reactie. Ja het is heel akelig allemaal. Ze heeft Chalina gelukkig al vaker gezien en is super gek met haar. Dus daarom weet ik niet wat ik moet doen.. Kan mij ook goed voorstellen dat ze geen zin heeft in een kindje om haar heen.
Ik heb er geen ervaring mee, maar is het niet juist een leuk idee om samen iets te gaan doen? Echt een vriendinnendagje... of als jullie er types voor zijn juist lekker een avondje uitgaan ofzo? Als ik me rot voel vind ik zoiets heel fijn.
Ja visje, Ik wil haar inderdaad niet laten vallen, en haar steunen. Maar soms is het gewoon zo lastig. En vooral na donderdag is het een flinke domper. En natuurlijk dat ze hoop moet houden, das het belangrijkste. En soms is het ook schuldgevoel inderdaad. Pffff zo heftig allemaal
Goed idee, dat kan ik wel aan haar voorstellen. Echt uitgaanstype's niet, ze kan niet tegen alcohol. Maar daar in tegen is een dagje stad of iets anders wel heel leuk. Fijn dat je de moeite neemt om mee te denken, dankjewel.
ik ben zelf ook bezig met icsi poging 1 mislukt en ik ging juist naar mijn vrienden om hun kleine meid lekker te verwennen dus iedereen reageert er anders op ik had er juist baat bij om die kleine meid te zien maar dan alleen van hun zeg maar het is allemaal ook moeilijk succes ermee :-|
Ik heb lang in de positie van je vriendin gezeten. Ik verwachtte het niet, maar vond het heel fijn als vriendinnen eens zonder kind langs kwamen. Juist omdat ze daarmee lieten zien dat ze heel goed begrepen dat het confronterend kan zijn, zo'n lief kleintje om je heen als je net weer een teleurstelling hebt gehad. Niet om je dochter zelf, maar omdat je dan juist ziet wat je niet hebt en misschien wel nooit zult krijgen... Wat ontzettend lief dat je zo aan haar denkt! Een middagje alleen met haar op stap zal ze vast waarderen!
Ik zit zelf in zo'n positie. Soms vindt ik het wel fijn als vriendinnen het even niet over hun kinderen hebben. Misschient klinkt dit erg negatief maar het kan moeilijk zijn. Tijdens een vriendinnen dagje kan je het altijd vragen of zij misschien een keer mee wilt als jij weggaat met je kindje. Voor nu zal ik kijken of je misschien een verwendagje kan doen via vakantie veilingen? Even relaxen en genieten. Wel lief van je dat je er voor haar wilt zijn en advies vraagt!
Jij gefeliciteerd met je dochter! En wat fijn dat je begrijp dat het allemaal moeilijk en zwaar voor je vriendin is. Waarom vertel je jouw vriendin gewoon niet, dat je haar graag wilt steunen, en of er iets is, wat jij op dit moment specifiek voor haar kunt doen? Bespreek eerlijk dat je ook niet weet of de aanwezigheid van jouw dochtertje juist prettig of pijnlijk kan zijn. Noem wat mogelijkheden die jij zelf in gedachten had en kijk waar je vriendin behoefte aan heeft. Ik denk alleen al het feit dat je dit met haar gaat bespreken... dat is al een steun en troost op zichzelf!
Ontzetten lief van je dat je er voor haar bent en wil zijn. Een dagje weg met je tweeën is idd leuk . Schoonheids behandeling of sauna .of stad in leuke kleren kopen . Net als meerdere zeggen niet met je kindje naar haar toe gaan , kan erg slecht vallen bij haar. Ze zal er weer door moeten na dit rot bericht , en met de tijd vind ze het vast wel weer leuk jouw kleine te zien. Probeer ook af en toe het over een andere boeg te gooien. Niet over haar probleem te hebben . Ze moet door en er niet in blijven hangen is niet gezond. Even er over hebben is ok maar niet te lang .
Het blijft een lastige situatie. Ieder mens reageert anders. Ik had er destijds geen problemen mee om kinderen of zwangere vriendinnen om me heen te hebben. Maar kan me goed voorstellen dat het ook anders kan voelen! Wat voor mij het belangrijkste was, was dat vrienden aan me dachten. Er is 1 vriendin die alleen een mailtje stuurde dat ik bij haar terecht kon en er verder niet meer over begon. Net of het er niet was. Dat heeft me verschrikkelijk veel pijn gedaan. Ze vroeg nooit hoe het was etc. Tijd en liefde doen al een heleboel meid! Lief dat je haar zo steunt!