Bedankt voor jullie reacties, dan weet ik dat ik niet de enige ben. Heb inderdaad al gehoord vvan mensen die je straks allemaal gaan vertellen hoe je het doen moet. Wat ik trouwens ondertussen weet over die mensen is dat ze iemand kennen wiens vriendin heel snel onverwachts zwanger raakte, ze hadden nog maar net een relatie. Ze zijn erg boos op dat meisje omdat ze niet geloven dat het per ongeluk is gebeurd en ze schijnt niet aardig te zijn tegen de vader van het kind, hun vriend dus. Maar daar heb ik natuurlijk niks mee te maken! Krijg ik de boosheid die voor een ander is bedoeld over me heen! Ik weet het fijne verder niet van die situatie dus ik ga er verder niet over oordelen of die boosheid terecht is. Maar het blijft een feit dat ik er niks mee heb te maken. Toch zoiets als skatje al dacht, in dit geval geen jaloezie misschien, maar we hun eigen frustratie die ik als buitenstaander dan maar even over mee heen krijg. Vond trouwens de opmerking naar de buurman, weet even niet meer wie het was, wel heel goed. En.. Ik wil ook altijd 3 kinderen! Lijkt me zo leuk!
@ BFG; nou, dat ben ik niet met je eens hoor. Hier is het heel normaal om na een half jaar weer zwanger te zijn. Misschien is dat niet overal heel gewoon, maar hier bijna iedereen in de vriendengroep. Ik was dan wel eind maart uitgerekend, maar ik ben wel midden januari bevallen. Dus dat vind ik dan niet tellen. Om er dan maar vanuit te gaan dat het een 'kadootje' is, vind ik beetje raar.
Ik loop alweer een paar pagina's achter, maar Bloem, nog mijn condoleances. een overlijden is altijd naar, maar dit maakt het nog weer extra heftig denk ik. Ik ook! en ik heb mij geen seconde ongewenst gevoeld! Mijn moeder was nog redelijk jong, ging na mijn geboorte weer studeren en was alleen, of zoals het in die tijd nog genoemd werd een BOM vrouw, maar wel met een enorm netwerk eromheen. Ik durf eigenlijk niet te zeggen hoe zwaar ze het heeft gehad, maar ik had een geweldige kindertijd met mijn opa en oma op de boerderij als vaste oppas, en nog 2 andere oppasgezinnen met kinderen van mijn eigen leeftijd. Daarnaast woonden we in een klein dorp, en iedereen kende ons en volgens mij was het na de 1e nieuwigheid helemaal geaccepteerd. (dat was wel anders toen we naar een andere plaats verhuisden en mijn zusje een baby was en mijn stiefvader maar 4 dagen per week werkte en dus ook 1x per week een dag achter de kindewagen liep ) Ik hoorde trouwens een paar dagen geleden dat een vriend van mij vader ging worden. Zijn vriendin is nu iets van 12/13 weken zwanger denk ik, en ze kennen elkaar sinds juli, en zijn volgens mij toen ook bijna gelijk samen gaan wonen. En toch was ik, en eigenlijk niemand uit mijn vriendenkring verbaasd over deze gang van zaken, en iedereen gaat er ook gewoon vanuit dat het gepland en gewenst is. Hij wilde al heel erg lang graag een vriendin en kinderen, en schijnbaar had zij dezelfde wens, nou ja, prima toch Een vriendin van me zei gister zelfs dat ze het nog steeds schokkender en onvoorstelbaarder vind dat ik zwanger ben, en ik heb toch al echt 10 jaar dezelfde vriend. Maar dat snap ik heel prima, ik ben zelf ook nog niet over de schok heen Ik denk dat een en ander dus ook wel van persoonlijkheden afhangt en/of wat voor beeld andere mensen van je/je relatie hebben. In ons leven past het plaatje van een kind een stuk minder goed, en het hoefde van ons zelf ook niet zo nodig, dus zelfs mijn eigen moeder was stomverbaasd. (en hééél erg blij, die had de hoop al opgegeven) Bij ons snappen mensen dan weer andere dingen niet. Hoe we er in hemelsnaam kalm onder blijven dat we nog niet eens weten in welk land of welk continent we volgend jaar oktober wonen bijvoorbeeld, dat vinden de meesten sowieso al een te grote stap, maar met een baby???? Wij worden voor gek verklaard. Maar ach, die onzekerheden kunnen we beide wel mee omgaan Ik maak me meer druk over de katten en paard. Die zouden niet mee kunnen verhuizen als het bijvoorbeeld Nieuw Zeeland zou worden, en hebben dan een tijdelijk ander onderkomen nodig. En al die extra babyspullen die wel of niet verhuisd moeten worden wordt ook nog lastig. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken. Mensen hebben altijd wel iets om over te oordelen. Ik zelf ook, maar denk daar dan doorgaans wel gelijk achteraan ach, ieder zijn eigen keuzes, ook al zou het de mijne niet zijn. En ik stoor me zelf ook niet aan ongezouten meningen van anderen. Die hoor ik liever dan waardeoordelen achter iemands rug, dan kun je er evt nog wat aan veranderen
Jeetje zeg....ik ben er stil van. Ondanks dat ik niet tegen abortus ben vind ik dat het de keuze van iedereen is om wel of niet voor een zwangerschap te kiezen. En afhankelijk van hoe goed je degene kent die je aan zo'n verhoor onderwierp had ik daar hele korte metten mee gemaakt. Wat ontstellend brutaal zeg, ben er stil van.
Dit brengt een lach op mijn feministische gezicht Maar mensen praten natuurlijk alle bezuinigingen hun eigen straatje in, dat is mens eigen
Och, nu we het er zo over hebben bedenk ik me ineens dat ik pas geleden ook van iemand te horen kreeg:"Ik wist niet dat grote gezinnen weer in de mode kwamen" Waarop ik zei dat mijn man uit een goede katholieke familie komt met zijn moeder uit een gezin van 8 en zijn vader uit een gezin van 11, en dat we dus nog wel even mogen
Sorry hoor maar ik moet even klagen.. Mijn kleinste oppaskind (7 maanden) is chagrijnig! Hij ligt de HELE dag te janken en te jengelen. Hij is niet helemaal lekker dus dat werkt mee. Weigert zijn flessen maar jammert wel dat hij honger heeft.. Nog 45 minuten en dan wordt hij EINDELIJK opgehaald! Oh as we speak is mams onderweg! Yeahhh! Normaal vind ik het hartstikke gezellig hoor zoveel kinderen, maar ik ben zelf ook super moe, mijn buik voelt vervelend en mijn oren doen ook al zeer :x Dus NU. EVEN. NIET!
Haha Juul, mijn zwager vroeg idd of we katholiek geworden waren maar daarvan weten we dan ook gelijk dat het grappig bedoelt is en niet serieus, scheelt ook weer
Ik bedoelde ook niet te zeggen dat ik het te snel vind, ik kan me er alleen iets bij voorstellen dat mensen het denken. Wat iedereen doet moet ieder voor zich weten toch En wat dat betreft heeft iedereen zn eigen referentiekader, en ook daar valt niks zinnigs over te zeggen net als smaak, ook zoiets Maar goed blijf erbij dat die mensen gewoon fijn hun mond dicht moeten houden als ze niks zinnigs te zeggen hebben om er idd maar vanuit te gaan dat t een ongelukje is of cadeautje (vind ik dan nog wel netter dan ongelukje ) vind ik ook beetje apart als ze er t fijne niet van weten....
Zo, als je even niet kijkt zijn we weer 6 pagina's verder! @ego, net de extra echo gehad ivm het te kleine hoofdje en stipje in het hart op de 20 weken echo. Hoofdomtrek is iets kleiner dan gemiddeld, maar niet schrikbarend.de breedte van het hoofd was wel een stuk smaller dan gemiddeld, maar ik heb ook een smal hoofd dus ook daar hoeven we ons niet te druk over te maken. Het stipje is het hart is hoogstwaarschijnlijk niks bijzonders! Ik krijg wel een extra groeiecho over 4 weken maar dat is alleen maar fijn Nu snel klaarmaken voor het kerstdiner van m'n werk!
@skatje, lekker van je af schrijven hoor!! Lijkt me ook "vervelend" (zacht gezegd) zo'n jengelend kind de hele dag...helemaal als t ook nog eens niet eentje van jezelf is hihi Fijn dat ie opgehaald wordt, of al is inmiddels T arme kind....dat ie maar snel opknapt hoor, dit is voor hem ook niks natuurlijk... @opvang, vroeg ik me eigenlijk af he...zit toch nog te twijfelen over dagverblijf vs gastouder, maar wat als de gastouder ziek is? Moet je dan maar zien hoe je t oplost of moet je naar iemand anders? Ken je diegene dan wel of niet??? Lijkt mij dus niks dat ik mn kind opeens bij iemand moet brengen die ik helemaal niet ken, of misschien juist wel ken en er daarom mn kind absoluut niet heen wil brengen
@elina, geruststelling! Fijn zeg!! En een keertje extra controle kan idd geen kwaad mag je gelijk weer naar je kindje kijken, echt zo vervelend Pffoeee geloof dat ik nu iedereen gehad heb Nu tijd voor een filmpje en een chipje
Weet je wat het is, als ik ziek ben, komt het kindje gewoon. Jammer voor mij. Ik ben in mijn eigen huis, desnoods vraag ik iemand (bijv sm) of ze die dag wil komen helpen. Je kunt een gastouder met achterwacht hebben, dan komt je kindje daar terecht als ze echt ziek is. Sommige afspraken, bijvoorbeeld mijn 20-wekenecho, dat kón niet anders dan op een tijd dat mijn oppaskindje er ook was. Dat heb ik overlegd met die ouders en toen is mijn buurman op mijn kinderen komen oppassen en heeft het oppaskindje binnen gelaten Soms is dat gewoon even niet anders, maar er is meestal wel wat te regelen.
@bfg, ik heb mijn kinderen alleen op het kdv gehad. Maar ook daar breng je soms je kind bij een leidster die je niet kent omdat de standaard leidster ziek is. Enige voordeel is wel dat de omgeving hetzelfde is.... @Elina, fijn dat je wel gerustgesteld bent. En idd fijn hoor die extra groeiecho's!
Elina: yeah wat fijn! Toch weer een geruststelling! Ik ben benieuwd of ik nog extra groeiecho's ga krijgen. De gyn die de GUO deed, zei dat dat niet altijd zo is, dus ik zal het eens vragen vrijdag bij de vk. Zou ik ergens wel fijn vinden.
Elina, fijn dat de echo toch goed is! Cadeautje/ onverwacht/ongewenst onderwerp. Het maakt wel veel los he. Ja het is toch je kind waar mensen even zo makkelijk over praten, dat je die toch wel even had kunnen laten weghalen. En dat steekt wel. Heb wel kunnen lachen om de gevatte opmerkingen! En dan de vraag of grote gezinnen weer in de mode zijn! Hahaha