Nou de uitslag van je poll zegt al meer dan voldoende hahaha! Ik ben zooooo blij dat ik werk! Ik begrijp niet dat er vrouwen/mannen zijn die liever niet werken vanwege de kindjes.
Ik heb pas 1 kindje, maar ik ben meer moe na een dag werken. Ik werk in het onderwijs (ga 6.30 uur de deur uit en kom 18.30 uur thuis), met 20 minuten pauze en dan ook nog thuis werken. Tussendoor vaak niet eens de tijd om even te plassen. Met mijn kindje en huishouden is het ook druk, maar wel allemaal op mijn tempo. En ik kan tussendoor gewoon rustig een kopje thee drinken, rustig lunchen, lekker wandelen......en ik hoef alleen rekening te houden met mijn kleine man. Nou heb ik ook geen moeilijke baby en ben ik handig in het huishouden doen, waardoor ik altijd "bij" ben. Ik kan me voorstellen dat mensen met een drukker gezinsleven of een baan met wat meer rust tussendoor thuis bij de kids vermoeiender vinden.
Pff, hier ook zo'n man. Nu moet ik wel zeggen dat hij écht een zwaar beroep heeft en heel veel uren maakt. Ik sinds nu sinds september thuis en voorheen werkte ik 20 uur. Ik vind niet werken en dus een thuisblijfmama vele malen zwaarder dan werken!
Ik heb ook een periode gehad dat ik echt opzag tegen de dagen thuis met de kinderen. Ik wilde alles perfect doen, mijn huishouden om 10 uur klaar hebben, daarna moest ik wat leuks doen, ze moesten om 12 uur op bed liggen. Ik moest de boodschappen in 2 winkels doen, want de aanbiedingen halen. De strijk en was moest klaar in de tijd dat ze sliepen. Ik moest kortom heel veel van mezelf. Op een gegeven moment liep ik mezelf een beetje voorbij en was ik niet zo'n heel leuke moeder meer. Vanaf dat moment hebben we de taken thuis anders verdeelt. Mijn man is vanaf nu verantwoordelijk voor de boodschappen, hij bedenkt wat we eten en haalt de boodschappen in het weekend. Ik hoor op de dagen dat ik kook wel wat ik kook. En ik vind het heerlijk (een verantwoordelijkheid minder). Ook ben ik minder streng op mijn huishouden, het moet niet meer om 10 uur klaar zijn, ik kan ook 's avonds samen met mijn man wat doen bijvoorbeeld. Nou ja, kort gezegd, zijn mijn toverwoorden: loslaten en samenwerken. En dat maakt mij wel een leukere en meer ontspannen moeder. Hoewel ik nog steeds soms zou willen dat ik aan het werk ben op mijn thuisblijf dagen
Ik kan bijvoorbeeld het huishouden nieT loslaten. Lukt me niet. Ik loop de hele dag met de kruimeldief en me desinfecterende doekjes. Is ook niet goed natuurlijk, maak ik het voor mezelf ook wel moeilijk dat weet ik. Ik probeer mijn man wat klusjes te geven maar meestal moet ik het een paar keer vragen, soms zelfs dagen achter elkaar. Maakt me zo'n zeur.
Mijn werk is vermoeiender, maar goed, ik werk in de zorg, dus ook lichamelijk. Ik vind, als de kinderen niet ziek zijn, het wel heel leuk met de kids en zou echt niet meer willen werken. (Meer dan nu, want ik werk wel) Mijn man heeft een kantoorbaan en is echt moe als hij thuiskomt, toch is zijn eerste uur thuis voor de kinderen. Hij eet vlug wat en gaat dan even spelen en de kids leggen we samen in bed. De weekenden zijn wel meer een issue hier, want ik ben ook toe aan weekend, en hij ook. Maar hebben daar beiden een ander idee van. Nachtvoedingen deed ik, in het weekend hij. Maar goed, met een baby is het sowieso overleven, als ze wat groter zijn gaat het makkelijker hoor!
Weet je TS, op het moment dat mijn moeder zei: wat denk je dat de kinderen later herinneren, dat het huis zo schoon was, of dat hun moeder geen tijd voor ze had....toen is bij mij de knop op gegaan. Ik weet namelijk helemaal niet meer hoe schoon het bij ons thuis was, ja het was netjes, maar of het stofvrij was?? Wel herinner ik me de leuke dingen die ik met mijn moeder deed, spelletjes, boekje lezen, wandelen, naar de kinderboederij. En...deze dingen zijn veel leuker en minder vermoeiend dan werken!
Nou mijn man denkt echt dat ik de hele dag zit te chillen maar moet er ook gewoon uit om 6 uur en loop wat af voor school, psz, afspraken, boodschappen iedere dag weer (heb geen rijbewijs), huishouden, koken, kinderen douchen en dan komt mijn man pas thuis en is alles al klaar en gaan de kinderen naar bed. Dat vind ik vermoeiend, dat hij niet snapt dat ik s avonds ook moe kan zijn.
Ik heb gekozen voor thuis met de kinderen. Maar eigenlijk weet ik dat nog zo net niet. Op mijn werk ben ik ook met kinderen. Pre-pubers in groep 8. Dat kan ook ontzettend vermoeiend zijn. Zeker omdat ik niet klaar ben als ik om half 6 naar huis ga. Ben thuis en in de weekenden ook nog wel bezig. Maar toen de meiden kleiner waren was ik wel vermoeider na een dag kleine meisjes . Nu ze wat groter zijn valt dat ontzettend mee!
Werken EN kids. Op mijn werk kan ik soms even bijkomen en warme koffie drinken, vooral toen ze jong waren. Nu de kinderen ouder worden (10,7 en 4) vind ik het thuis inclusief het huishouden ook prima te doen. Maar de combi vind ik wel heel pittig. Zeker nu ze ouder worden. Na het werk moet ik dus meteen doorhollen naar van alles en nog wat. Zoonlief gaat ook later naar bed en het avondje wordt nu ook korter.
Ik heb maakt me niet uit gestemt. Soms is ht werk zeer vermoeiend, en soms is een dag thuis nog vermoeiender. Maar wel beide op een andere manier, mijn werk is geestelijk vermoeiend, maar de kleine en het huishouden voornamelijk lichamelijk. Een goede combi dus!
Ik vind beide vermoeiend maar op een verschillende manier. Ik heb 15 jaar aan het bed gewerkt als verpleegkundige en werk nu ruim een jaar in een kantoorbaan. Ik heb altijd onderschat hoe vermoeiend dat kan zijn, soms nog vermoeiender dan de hele dag rondrennen. Thuis vind ik het vermoeiend om de hele dag politieagentje te moeten spelen. Zoek samen een oplossing. Wat eerder gezegd werd, sta naast elkaar ipv tegenover elkaar.
Ik vind ook dat je man niet moet zeuren. Natuurlijk is hij moe. Maar jij ook. Dat moet niet zo onderschat worden! Ten eerste ben jij ook de hele dag in de weer geweest. Ten tweede zijn het ook zijn kinderen. Ten derde ben je ook nog eens maar pas geleden bevallen! Misschien binnekort eens een dagje weg en hem met de kids laten. Ze moeten soms even ervaren hoe het is geloof ik. Ik vind de kids erg vermoeiend, maar erg leuk! Maar aan het einde van de dag ben ik wel eens leeggezogen ja..! Werk vind ik ook erg vermoeiend. Maar op een andere manier. Ik vind de afwisseling best wel fijn.
Wat een egoistische vent!(op dit vlak dan) De mijne kan er ook wt van... Ook de reden dat ik me aoms afvraag of dit wel werkt maar dat terzijde... Wat s dat toch met mannen.. Dt ze ooo zo zielig zijn omdat ze werken Sat hoort bij t leven.. Kan je dat niet aan moet je niet aan kinderen beginnen... En dat ze denken dat wij vrouwen de hele dag op ons luie reet uit onze beus zitten te vreten kan er bij mij niet in... Een beetje meer waardering en gewoon mee helpen zonder te zuchten e.d zou wel op zn plaats zijn Heb dus ingevuld dat ik huishouden en kind zwaarder vind als werken
Mja ik moet zeggen... Als er hier gewerkt wordt moeten huis en kind evengoed nog gebeuren. Dus in die zin.. Zeg ik werken is vermoeiender. Mar dat is meer omdat kind en huishouden niet spontaan zichzelf doen (Manlief helpt dan wel meer mee maar ondertussen is het voor mij heel de dag laagvliegen en uitrusten op werk) Denk dat vooral die nachtvoedingen je gewoon echt opbreken. Als je gewoon slaapt... En je zit wat meer in een ritme is het best goed te doen. E hier nu een kleuter.. Die zijn alweer een stuk zelfstandiger. Dat scheelt natuurlijk ook. Met een kleine baby ben je "continu" bezig.
Niet helemaal waar vind ik. Als ik werk gaan de kinderen naar moeders en schoonmoeders. Mijn smoeder doet bijvoorbeeld de kinderen in bad dus dat scheelt weer. Niemand ook die een rotzooi maakt of alles onder de chocopasta smeert als ik werken ben en de kids naar de oppas.
Wat was ik blij dat mijn vriend, na de eerste keer dat hij een dag helemaal alleen voor onze dochter had gezorgd, zei dat dat toch best wel zwaar was. Sindsdien zitten we helemaal op één lijn. Uiteindelijk komt de meeste zorg voor ons kind wel op mij neer, maar hij werkt ook fulltime en ik parttime. Moet wel zeggen dat ik de combinatie vaak ook wel pittig vind. Zeker omdat ik lichamelijk zwaar en onregelmatig werk doe. Eerder deed ik 's middags dan nog wel eens een dutje, maar dat zit er tegenwoordig niet meer in. Ik werk in de zorg dus soms krijg ik het gevoel dat ik non-stop aan het zorgen ben. Dat breekt me wel een beetje op dus zit er serieus aan te denken om ander werk te gaan doen.
kinderen en huishouden vind ik vermoeiender dan werken ik werk al een hele tijd niet meer maar ik merk wel als ik met de kinderen en huishouden enz enz bezig ben ik om 20 uur dood op ben hele tijd mn kindjes in de gaten houden ze te vrede blijven stellen en dan mijn hele huis schoon het wassen het strijken vouwen en opruimen poeh soms vind ik dat best erg lastig hihi
Volgens mij hangt het er een beetje van af wat voor baan je hebt en hoe jong je kinderen zijn. Onze meid is twee en heel erg op mij (of mijn vriend, of een leidster van het kdv) gericht, ze speelt bijna niet solo. Dat is echt enorm vermoeiend, vooral als ze ook een echte puberdag heeft en het aandachtvragen ook nog dreinerig is. Volgens mij verbetert dat in de komende jaren wel, dan zal het minder vermoeiend zijn. Mijn werk is ook vermoeiend (ik sta voor de klas in het volwassenen-onderwijs), maar daar begrijpen ze tenminste dat ik soms moet eten en naar de wc moet. Onze meis kan dat nog wel eens overbodig vinden . Ik wilde bijna invullen dat het niet uitmaakt, trouwens. Op een gegeven moment ben je zó moe dat je niet meer weet waar het door komt . Maar goed, daar wen je wel weer aan. En als ik het op mijn werk goed gedaan heb of als onze meid haar kleffe handjes om mijn nek gooit kan ik er weer tegenaan. Oh ja, ik hoop dat je man straks een papa-dag heeft? Dan merkt hij wel hoe vermoeiend het is om 24/7 voor een klein babytje te moeten zorgen. Natuurlijk doe je het graag, maar het is wel een full-time zorg. Mijn vriend schrok zich iig kapot, toen ik weer ging werken. (En dan ben ik wel zo'n tr** die daar een beetje van geniet, na 3 maanden zwangerschaps"verlof" met een krijsbaby en een vriend die dacht dat hij het net zo zwaar had. Daar kwam hij heel snel van terug!)