Dat je kind niet goed hoord we zijn vandaag naar een audiologisch centrum geweest. Ik wist het eigenlijk wel maar toch valt het zo tegen. Ben er eigenlijk heel verdrietig om terwijl het niet eens iets ernstigs is want hij kan er gewoon oud mee worden. Ik weet nog niet hoe het verder moet woensdag nog een onderzoek en dan 3 januarie nog 1.
ach nou snap dat je verdrietig bent...je wil gewoon dat er niks met je kindje is. Hopelijk vallen de onderzoeken mee en kunnen ze hem goed helpen.
Ah, dat zijn geen leuke dingen. Begrijp goed dat je daar verdrietig om bent. Hopelijk is er iets dat hem goed helpt, zodat hij er zo min mogelijk last van ondervindt.
Sterkte. En een dikke knuffel en hoop dat hij idd hier goed mee kan op groeien. En je mag zeker verdrietig zijn ook al lijkt het maar klein. Dat lijkt me niet het geval. Het is geen kleinigheidje. Dit kan zijn wereld zo veel anders maken dan het normale leven. Sterkte dus.
Dat is heel logisch dat je daar verdrietig om bent! Het kan een flinke handicap zijn.. Ik ben opgegroeid met een (zeer) slechthorende vader en het heeft veel invloed gehad op zijn leven en soms best lastig ook om mee om te gaan als gezin. Maar hij hoort/de dus echt niets zonder hoorapparaat. Ik verdenk mijn dochter er ook wel eens van, ze zegt heel vaak 'wat zeg je?' Maar als ik heel zachtjes vraag of ze een koekje lust, hoort ze t wel. Dus we denken ook wel aan een tik, dat ze bv ook niet wacht tot iemand uitgepraat is. Ga t binnenkort wel even navragen op t CB, aangezien t dus ook voorkomt in de familie.
Vervelend dat je een slechthorende vader hebt. Mijn vader zusje en ik hebben een gehoor beschadiging maar hebben geen apparaatje ookal moet ik zeggen dat ik er wel steeds meer last van heb. Als mijn zoontje praat praat hij heel hart en hij gilt ook heel veel. En daarom had ik ook wel een vermoeden dat hij niet goed hoord. Ook moet ik dingen een paar keer zeggen of als ik zeg geef eens de auto dat hij dan een bal geeft en als ik het dan duidelijk en harder herhaal dat hij dan wel het goede pakt. Hoe oud is jou dochtertje?
Mijn dochter is bijna 4. Maar ik herken (gelukkig) niet wat je beschrijft van het hard praten en gillen (ja ook wel, maar alleen uit enthousiasme enzo). Ze hoort dingen niet verkeerd, mijn vader idd wel. Ze vraagt alleen heel erg vaak 'wat zeg je'. Soms als ik dan niets zeg, blijkt dat ze t toch wel heeft gehoord. Dus ga er nog wel vanuit dat t bij haar meer een tic is. Maar ga t voor de zekerheid wel aangeven. Mijn vader was als kind echt al nagenoeg doof, dus dat is wel anders ja. Mijn tantes hebben er in mindere mate last van en dat is zeker een enorm verschil. Ach ja, ik weet natuurlijk niet beter met mijn vader. Maar het is en was best wel eens lastig, vooral voor hem natuurlijk. Hij heeft nu een implantaat sinds een jaar of 10, waardoor het wel sterk verbeterd is.