Thuis met de kinderen is heel vermoeiend. Niet alleen het lichamelijke, de luiers, flesjes, wassen. Ook het feit dat je elke dag continu op hun niveau moet handelen en praten is vermoeiend of dat je je baby in bad doet, helemaal optut en 5 min. na het te hebben aangekleed weer een poepluier moet verschonen. En dat je elke dag wel 5 x dezelfde rommel opruimt. Het lijkt wel alsof je alles voor niks doet zeg maar. Maar op de een of andere manier is het toch leuker dan buitenshuis werken vind ik persoonlijk. GEwoon hun drukte en gezelligheid, dat mis ik altijd als ik er een dagje niet ben.
Ik heb op 'maakt me niet uit' gestemd. Ik werk gemiddeld 25 uur p.w. in de gehandicaptenzorg en dat is echt heel hard werken. Met alle bezuinigingen in het vooruitzicht worden we helaas enorm gekort in de bezetting dus vanaf 1 januari wordt het nóg harder rennen en vliegen.. Tijd om te zitten is er niet en pauze hebben we ook niet.. Thuis kan ik in ieder geval nog even gaan zitten als Roos slaapt en dat ik dan eigenlijk moet strijken,poetsen,stofzuigen omdat er anders geen tijd voor is vergeet ik dan maar eventjes.. Het is allebei druk maar vermoeiend vind ik het niet echt,ik ben niet snel moe
Bij jou niet maar als mijn moeder oppast doet ze dat hier. Als ik dan thuis kom mag ik koken, de bende opruimen, kids in bad en naar bed. Omdat ik minder ben aan werken voor de kids moet ik meer doen in minder uren. Wel achter een computer maar zwaar denkwerk dus ben kapot als ik uit mijn werk kom en dan begint het tweede gedeelte van de dag. Op de dagen dat ik eerder klaar ben mag ik naar zwemles, dansen en de voetbal. Toen ze kleiner waren was het op mijn werk rustiger, maar nu is vooral de combi pittig. Ik zou er nu een moord voor doen een tijd thuis te zijn. Maar vrees dat ik daar niet gelukkig van word en ik vind mijn werk te leuk. Nu ds even doorbijten.
Twinkle star: misschien heel simpel gedacht maar ik zorg dat ik op de dagen dat we beide laat huis zijn dat er inegvroren of gekoelde pasta/soep en brood/ pizza/een ovenschotel die al klaar in de koelkast staat is. Zodat ik of manlief die dagen niet uitgebreid hoef te koken. Als je aan je moeder vraagt of ze bij een ovenschotel alvast de oven even aan wil draaien, kwartier voor thuis komst dat is niet zo'n punt denk. Rommel van de kinderen kunnen de kids zelf voor een groot gedeeltte opruimen en de rest kan op het gemakje ( of de volgende) dag als de kids in bed leggen. Je kan het jezelf echt gemakkelijker maken.
Dag met de kinderen vind ik soms vermoeiend ligt een beetje aan de fase waarin ze zich bevinden. Momenteel heb ik er geen kind aan en dan ben ik ook niet super moe. Werken word ik ook heel moe van En denk dat vooral de combinatie het zwaar maakt...
Nu mijn zoontje al wat ouder is en steeds zelfstandiger wordt vind ik het allang niet meer zo pittig als de babytijd. Scheelt ook dat ik maar 1 kind heb denk ik. Dus eigenlijk vind ik beide niet vermoeiend. Vind t altijd wel heerlijk om te gaan werken en dan zorg ik dat er al wat te eten klaar is als we thuis zijn, ik kook dus dubbel op de dinsdagavond of trek een blik soep open met stokbroodje erbij, vind m'n zoontje ook best. Rommel is hier zo opgeruimd. Binnen vijf minuten en alles ligt weer netjes in de kast. Enige wat ik soms vermoeiend vind is om m'n zoontje te vermaken op een regenachtige dag. Het liefste zijn we buiten, maar met echt plensweer moeten we ons binnen vermaken. En dan kan een dag best lang duren.
Ik heb gestemd op kinderen en huishouden. Dat is fysiek vooral vermoeiender. Ik werk 3 dagen in de week op kantoor. Ondanks dat het heel hard aanpoten is is het fysiek niet echt vermoeiend, zit namelijk het grootste gedeelte van m'n dag op een stoel. Een dag met de kinderen vind ik echt hard werken en vermoeiend. Daarom ook altijd diep respect voor moeders die fulltime thuis zijn. Ik persoonlijk vind dat erg zwaar. Heb het eerder dit jaar 5 maanden gedaan en was blij dat ik weer een paar dagen kon werken. Door de combi zoals het nu is bij ons ben ik op vrijdagavond iig aardig opgebrand. Lig regelmatig voor 9 uur te slapen op de bank
Oh ja, hier worden al ruim 3 jaar de nachten om en om gedaan (nu gelukkig niet elke nacht meer maar momenteel weer pech ivm doorkomende kiezen). Manlief werkt fulltime, geen zwaar lichamelijk werk, en heeft altijd zonder mopperen zijn deel van het werk voor de kinderen gedaan. De eerste 2 weken na beide bevallingen (heb 2x ks gehad) nam hij zelfs alle nachten voor z'n rekening omdat ik moeite had met uit bed komen. En als hij thuiskwam uit z'n werk nam hij de kinderen van me over zodat ik even wat voor mezelf kon doen, eten kon koken, etc. Ben heel blij met zo'n man, maar aan de andere kant vind ik het ook niet meer dan normaal. Overdag thuis zijn met je kinderen is ook gewoon werken en ze zijn nu eenmaal van je beide. Dus dan ook 'gedeelde last' op de momenten dat je beiden thuis bent....
Ik vind werken net als vakantie aanvoelen (ik heb een periode alleen gewerkt, met kind op kantoor samen gewerkt en met kind op KDV gewerkt dus weet alle scenario's en als ik alleen maar moest werken vond ik ik minder vermoeiend als heel de dag een kind maar dan moet ik wel eerlijk bekennen het gaat dan wel om een kind met een grote taalachterstand vanwege gehoorproblemen, dus niet een normale situatie (wat inhield, 4 keer per week PSZ, 2 keer per week logo, 2 keer per week fysio en elke dag 1,5-2 uur oefenen) ik merk dat onze dochter aanzienlijk minder werk had geweest haha daar kan ik prima een relax dagje houden als zij alleen thuis is. MAAR goed ON topic; jij bent nog aan het ontzwangeren, dat kost je al energie an sich, de nachtvoedingen (dus slechte slaap) kijk de baby slaapt misschien veel overdag maar je hebt ook een 2 jarige rondhuppelen. Probeer anders eens een dagje weg te gaan en je man thuis te laten blijven, met een lijstje wat je normaal zou doen (NIET OVERDRIJVEN hihi) en dan voor beide kids zorgen, vaak als ze dat eenmaal moeten doen, zien ze wel dat ze het makkelijk hebben op hun werk en snappen ze je veel beter!
Ik dus Ik ben bewust thuisblijfmama die daarnaast studeert (zodat ik later wel weer aan het werk kan komen). Ik vind het heeeerlijk! Ik heb zoveel minder stress dan wanneer ik werk en ik geniet iedere seconde met mijn dochter, terwijl ik er veel achteraan moet rennen. Ze heeft namelijk het optrekken ontdekt, maar ze staat nog niet stabiel Het huis is ook altijd perfect schoon, want ik kan niet tegen rommel en het eten staat iedere avond op tafel en studeren doe ik voordat mn dochter wakker wordt, tijdens haar middagslaapje en in de avond. En toch voel ik mij niet gestresst
Ondanks dat ik werken minder zwaar vind is mijn eigen kinderen opvoeden en groot zien groeien veel meer "rewarding" (kan even niet op NL woord komen hahaha (doos dat ik ben) ik zou teveel missen voor mijn gevoel, dus kies liever de moeilijkere weg dan. Onze zoon had op speciaal onderwijs moeten zitten met een flinke stempel als ik had blijven werken en hij gaat nu naar een normale school (groep 2) dus dat is al belonend (daar is ie) genoeg en alle moeite waard geweest. Als ik later 80 ben dan denk ik niet aan die geweldige baan die ik toen had maar aan mijn kindjes die ik groot heb zien worden en alles voor heb mogen doen. Ik moet denken aan wat die professor pas zei op facebook (nouja een verhaal van hem stond daar op, dat je moet weten wat belangrijk is in je leven anders verspil je het aan onbelangrijke zaken) Work Life Balance - Coaching Connect
ik denk dat het ook te maken heeft met je allereerste zin, je bent pas bevallen een vrouwenlichaam heeft minstens 9 maanden nodig om te herstellen van de bevalling, dus is het niet heel logisch dat je moe bent aan het einde van de dag, deze opmerking heb ik vroeger vaak genoeg gekregen van de vader van mijn kids, toen heb ik voorgesteld om even een weekje te ruilen en dat hebben we gedaan echter na 3 dagen kwam ik dus thuis en meneer klaagde waarom mijn welgemeende antwoord was hoezo moe je zit de hele dag op je gat tv te kijken dus mijn advies even ruilen een weekje laat je man maar een weekje vakantie opnemen en álles doen zien is geloven.
Ik vond (nu zit mijn zoontje op school) een dag thuis met hem zwaarder dan een dag werken. Kijk nu ben ik vrij en zit hij op school dus heb ik een luizenleventje want kan lekker mijn eigen ding doen maar toen hij nog thuis was kwam ik amper aan dingen toe in het huishouden bv. of ik ging daar en daar heen met hem. Maar toen kwam ik uit mijn werk en stond het eten klaar om kwart voor 6 en een uur later ging ik mijn zoontje douchen en naar bed doen. Dus werkdagen vond ik relaxter dan mijn vrije dagen. Maar nu klaag ik helemaal niet want mijn vrije dagen zijn nu ook relaxt omdat hij op school zit.
Ik werk 16 uur per week. Ik vind dat veel minder zwaar dan een hele dag met Aiden die momenteel om de 5 minuten aan mijn benen hangt. Terwijl ik intussen ook nog het huishouden moet doen. Werk is voor mij echt een stuk ontspanning.
Ik ben een alleenstaande werkende moeder... Dat is pas zwaar haha... Af en toe laat ik lekker de boel de boel... Dan denk ik ach de was kan morgen wel... Er word zoveel van je verwacht tegenwoordig... Mensen rennen hun zelf voorbij zonder tijd te nemen voor zichzelf...
Vind het heerlijk om thuis te zijn. Ik ben ook niet echt een poetsmiep. Dus als het meisje op bed ligt. Heb ik lekker even een uurtje voor me zelf.
Per situatie verschillend, lijkt mij.... (Niet gestemd dus) Hoe oud zijn de kinderen, gaan ze al (allemaal) naar school... Slapen ze al door.... Zijn het kinderen die zichzelf even bezig kunnen houden, slapen ze nog s'middags?.. Etc etc... En zelfs wat voor weer is het? Kunnen ze buitenspelen...? Dingen zijn niet zwart/wit....... (Thuisblijfmoeder van vier)
Nou inderdaad haha Ik ben ook een alleenstaande moeder en vind de combi van veel werken én alles alleen moeten doen met mijn kindje best zwaar af en toe.