Hoi meiden, Ik zie dat er een nieuw mola topic is. Dat scheelt, hoef ik niet door alle eerdere verhalen heen . Mijn verhaal: Vanaf begin dit jaar was een kindje welkom. Vanwege een onregelmatige cyclus was het nog even lastig, maar in oktober stonden we met een positieve test in onze handen. Tot 10 weken ging alles prima, de gewone zwangerschapsklachten, maar verder niets bijzonders. Bij de termijnecho bleek het echter mis te zijn. Gelijk door naar het ziekenhuis; echo en gesprek met gynaecoloog. Vermoeden van mola. Ingepland voor een curretage. Van te voren HCG prikken, dat was rond de 163.000, dus waarschijnlijk een complete mola. Ingreep (onder narcose) viel me gelukkig alles mee. Wachten op de uitslag. Alles wees op complete mola, dus daar hielden we rekening mee. Na twee weken inderdaad; complete mola. Nu dus het riedeltje van wekelijks bloedprikken en t.z.t. maandelijks een half jaar lang. Heb nu totaal drie keer geprikt; 163.000 (voor ingreep), 4600 en 950. Dit zijn waardes van mijn eigen ziekenhuis. De hcg waarden van Nijmegen heb ik nog niet, die schijnen anders te zijn, omdat ze dat anders meten dan in de meeste andere ziekenhuizen. Hoe zit dat bij jullie? Ladymoi, de waarden die jij noemt, van welk ziekenhuis zijn die? Voor de zekerheid hebben ze ook een longfoto gemaakt (al zei de gynaecoloog dat daar de richtlijnen niet duidelijk over waren; dus of dat altijd gedaan moet worden of pas bij persisteren. Hij zou dat nog overleggen met Nijmegen, maar de foto is toch voor de zekerheid gemaakt). Ik denk dat ik de uitslag daarvan volgende week krijg.. Het verhaal klinkt heel zakelijk zo en soms voel ik dat ook zo. Omdat je eigenlijk gelijk de molen in gaat en meer bezig bent met hoe nu verder dan met verwerken. Het is ook moeilijk om verdriet te hebben om een kindje, dat eigenlijk niet eens een vruchtje was. Maar ja, in je hoofd was het al 10 weken. Het moeilijkste vind ik dat ik zo lang niet zwanger mag worden. Eerlijk gezegd ben ik zelf niet zo bezig met de kans dat het mis kan gaan, dat de cellen blijven zitten. Ik denk dat mijn hoofd die informatie gewoon 'blokt' en dat is maar beter ook. Ik weet niet hoe actief ik zal zijn, maar zeker omdat het zo lang duurt is het fijn om het daar met anderen over te kunnen hebben. Nu heb ik nog veel steun uit mijn omgeving, maar ik kan me ook voorstellen dat dat in de loop van de tijd minder wordt. De miskraam (wat voor veel mensen het meest sprekende is) is dan achter de rug en wat je daarna allemaal meemaakt dat kennen mensen niet..
Hè mijsje Vreselijk nieuws hè...als je hoort dat je mola hebt! Heel veel sterkte. Waardes die ik heb zijn van mijn eigen ziekenhuis, die van Nijmegen vallen veel lager maar uiteindelijk komt de daling op het zelfde neer zei mijn gyn. Jouw waardes zijn ook heel lekker goed gedaald, das wel positief. Ik vindt het juist niet zo heel erg dat ik moet wachten met zwanger worden, mijn grootste emotie is nu eigenlijk angst, angst dat het echt mis kan gaan! Ik heb geen longfoto gehad omdat ze dat alleen pas doen als de hcg stijgt of stabiliseert zeiden ze bij mij in het ziekenhuis. Dat laatste stukje van jouw herken ik, in de loop van tijd wordt het zeker minder. Hier kletsen op forum vindt ik zelf heel erg fijn. In mijn omgeving weet ook niet iedereen dat ik mola heb, heb het gewoon op een miskraam gehouden, niemand weet wat het is en begrijpt waar je allemaal door heen gaat. Ik ervaar het zelf als heel heftig en zwaar! Kan niet wachten totdat dit alles achter de rug is! Verwerken en plekje geven kan dan pas. Wanneer moet jij weer prikken?
Hoi Ladymoi, Ik ga woensdag weer bloed prikken. Hou het in principe op woensdag, heb dan donderdag de uitslag. In het begin had de assistente wel CITO op de formulieren gezet, maar eigenlijk doen ze dat bij HCG omdat ze die info ook wel voor buitenbaarmoerderlijke zwangerschappen gebruiken. En dan is de info zsm nodig. Op zich is het voor ons natuurlijk ook heel fijn als je gelijk de uitslag heb, maar minder urgent. Dus nou ja, een dag wachten. Uiteindelijk wacht je toch altijd, elke keer opnieuw. Hoeveel keer heb jij nu geprikt na de curretage, twee keer? Ook elke week toch? Dat van die longfoto verschilt inderdaad. Waarschijnlijk is het ook pas echt nodig als de HCG omhoog gaat/ niet meer daalt, maar goed, de gyn had het er over dus dan is het toch wel prettig als het gedaan is. Niet veel mensen wisten dat ik zwanger was, maar heb toch wel veel mensen over Mola verteld. Het klopt dat niet veel er van weten, maar als je het niet verteld, weet nooit iemand er meer van natuurlijk. Tot nu toe heb ik veel begrip gehad, mensen die ook op internet info opzoeken erover. Maar goed, de aandacht zal wel weg ebben... en wij blijven er elke week mee bezig. Heb ik goed begrepen dat jij al kind(eren) hebt? Mag ik ook vragen hoe oud je bent? Ik ben 30 nu. Was mijn eerste zwangerschap. Groetjes!
Hè mijsje Bij mij staat er geen Cito op briefje maar wordt wel dezelfde dag gebeld door gyn! Ik heb aangeven dat ik dezelfde dag nog uitslag wil weten, ik trek het echt niet nog een dag wachten, gevoelsmatig ! Ja idd 2 keer geprikt, volgende week 3e keer, hoop zo dat het snel zal dalen. Heb jij ook last van misselijkheid en gespannen borsten? Ik heb vandaag en gister heel veel last van misselijkheid gehad, ben dan zo bang! Ja ik heb idd ( gelukkig ) 2 kids, 7 en 3. Ben ook 30 jaar oud. Ongelooflijk blij dat ik ze heb, op de een of ander manier slepen ze mij er doorheen! Geeft zoveel troost. Vreselijk je eerste zwangerschap en dan meteen zo heftig! Heel veel sterkte mijsje! Wij lopen eigenlijk bijna gelijk met het hele traject....eigenlijk wel fijn.....hoop zo erg dat wij er allebei heel gauw mogelijk vanaf zijn....dat het hcg heel gauw en enorm daalt.....dat onze 6 maanden heel gauw in zullen gaan!! En dat we gauw daarna weer zwanger zijn van een gezond kindje
Wow wat is er veel gekletst zeg dit weekend! Heb zo'n druk weekend achter de rug, vandaar dat ik er even niet was. @ Mijsje: jij mag je dus jammer genoeg ook aansluiten bij ons topic. Jammer genoeg, maar vind het toch leuk dat we nu al met drie zijn die ons verhaal bij elkaar kwijt kunnen. Ik had in een ander topic mijn verhaal al verteld aan Ladymoi. Ik plak het hier nog eens voor jou ook. Zo weten we toch een beetje elkaars achtergrond he. Wat k*t dat je eerste zwangerschap zo moet aflopen. Ik heb net zoals ladymoi veel steun aan het feit dat ik al een gezond kindje lopen heb. En de steun van anderen, tjah, dat hangt af van persoon tot persoon. Bij mijn mola in oktober had ik heel veel steun van iedereen. Nu in december opnieuw een mk (mocht al opnieuw proberen van de gyn maar die wist er dus blijkbaar niet veel van af) en nu krijg ik heel veel reacties van 'tjah zo snel na elkaar kan toch niet goed zijn, wacht maar een paar jaartjes, en anders tjha je hebt een gezond kindje'... Denk dat het leuk is om hier steun bij elkaar te zoeken. Hoor jullie hier praten over bloed prikken, longfoto's, zes maand wachten, ... Ik weet hier helemaal ngo neits over. Hoop dat de nieuwe gyn donderdag wat duidelijkheid brengt. Had vandaag ook een nega zwangerschapstest. Ik denk om morgen toch maar eens bloed te laten prikken om te kijken als mijn hcg nul is. Ik verlang echt neer donderdag, wil eindelijk wat meer info. Had gisteren heel veel buikpijn en heb dan ook onmiddellijk zoveel schrik...
@ Mijsje: hier mijn verhaal Ik heb op 10 oktober een echo gehad, zag alleen een vruchtzak, heel groot dat wel maar zonder vruchtje. Op 19 oktober een curretage. Er werd nog niet van een mola gesproken. Eén maand anticonceptiepil gekregen en mochten daarna opnieuw proberen. Na zes weken ga ik op controle en hoor ik dat uit het weefselonderzoek als resultaat kwam: partiële molazwangerschap. Verder geen uitleg gekregen en mocht gewoon opnieuw zwanger worden. Thuis gekomen begon ik veel te lezen en had ik toch mijn twijfels aangezien ik las dat iedereen lang moest wachten. Toen opnieuw de gyn gebeld en ik kreeg nogmaals de bevestiging dat ik gewoon verder mocht proberen. Gelukkig had ik na de curretage wel verder getest met zwschapstesten en die waren weer helemaal nega gekomen na een zestal weken geloof ik. De eerste ronde zonder ac na de mk/partiële mola was ik al opnieuw zwanger. Op vrijdag positief getest en op maandag de eerste bloeding. Dan toch maar opnieuw naar de gyn gebeld, tjha zei ze, ga eens langs bij de ha om te kijken als je hcg nog stijgt/daalt de komende dagen maar meer kan ik niet doen. Toen ik bij de ha kwam was hij verbaast me te zien en verbaast dat hij mij nog niet vroeger had gezien. Hij had verwacht dat ik elke week ging langskomen om bloed te prikken na de partiële mola. Tjah als de gyn mij dat niet zegt kan ik dat natuurlijk niet weten he... Blijkbaar moest ik elke week dus toch gaan prikken tot hcg nul was. De gyn had blijkbaar na de curretage ook medicatie voorgeschreven maar die heb ik ook nooit gekregen. Ben dus best teleurgesteld in mn gyn. Opnieuw naar de gyn gebeld met de mededeling dat de mk zich heeft doorgezet en de vraag als ik opnieuw mag beginnen proberen. Antwoord was dat ik onmiddellijk terug aan de klus mag als het bloeden gestopt is. Terwijl de ha zegt dat ik wekelijks moet prikken tot mn hcg nul is, daarna mag ik wel opnieuw beginnen proberen zwanger worden. Vind het toch raar omdat ik op internet al die andere dingen lees zoals lang wachten, half jaar niet mogen zwanger worden, half jaar op nul staan, ... Dus nu mag ik in principe opnieuw beginnen met proberen zwanger te worden. Ik twijfel wel, wt als ik opnieuw een mk krijg, kan ik dit nog een derde keer aan? Terwijl mn zoontje er zo makkelijk was, onmiddellijk zwanger, goede zwangerschap, alleen vijf weken te vroeg maar tjah verder alles goed. Zit er aan te denken eens een second opinion te vragen aan een andere gyn. Hier in belgië hoef je toch niet doorverwezen te worden, krijg je zo een afspraak. Ik moet zeggen dat ik best bang ben geworden na de nieuwe mk, het lezen op internet, de tegenstrijdige mening van de gyn en de ha... Ik snap trouwens nog zelf niet helemaal wat het precies is. Mn gyn vertelde dat de zaadcel zijn erfelijk materiaal dan weggooit en mijn eicel dan alle chromosomen maakt en dat dat dus niet goed is. Op internet lees ik zoveel anders, ..
Nou ook van mij veel sterkte Ik weet wat jullie mee maken Ik zit zelf op de helft van me half jaar en ben nu echt aan het af tellen Ik weet dat dat voor jullie nog ver weg lijkt Tog gaat het sneller dan gedacht Wat ik jullie wel wil mee geven is ga met iemand praten het helpt Ik weet dat alles goed gaat komen En ik hoop dat ik komend jaar op nieuw zwanger mag woorden Dit hoop ik ook voor jullie
mie: een second opinion lijkt mij heel verstandig. Ik ben geen medicus maar volgens mij zit het als volgt: bij een partiële mola is de richtlijn dat je hcg moet volgen (wekelijks prikken dus) tot nul. Na drie keer nul (3 weken dus) mag je dan weer zwanger worden. Bij een complete mola moet je nadat je hcg nul is, nog een half jaar iedere maand prikken. Daarna mag je weer zwanger worden. En na iedere zwangerschap (mk of voldragen) moet je na zes weken weer prikken om te controleren of je hcg weer nul is. (en dus niet stiekem de mola alsnog weer actief geworden is)
@ Riantje: jammer genoeg heb jij dus ook ervaring. Wat lijkt het mij moeilijk om je kinderwens zo lang on hold te zetten. Gelukkig zit je al in de helft. Ik wens je ook een vruchtbaar 2013 met een mooi en gezond beebje! @ Maja: bedankt voor de info. Dit is iets duidelijks waar ik iets mee kan. Ga ik zeker voorleggen aan de gyn waar ik donderdag een second opinion ga vragen. Ik hoop stiekem dat ik donderdag toch gewoon groen licht krijg om verder te proberen en dat mn hcg weer helemaal op nul staat... Mn verstand zegt echter dat het mss beter is om een ronde over te slaan... Grrr... Heb in mijn omgeving ook een aantal vriendinnen die zwanger willen worden en aan het proberen zijn. Ook mn schoonzusje wil binnenkort beginnen proberen vermoed ik. Ze gaat al tegen de dertig aan en heeft altijd gezegd geen kids te willen maar heeft niet precies een klik gemaakt waardoor ze plots helemaal gek is van kids. Ik gun ze het wel hoor maar ik gun het mezelf ook heel hard. Ik zou het echt moeilijk vinden om iedereen te zien zwanger worden en zelf achterblijven... Pff, vind het emotioneel toch allemaal heel heftig hoor...
Hè riantje Wat fijn dat je op de heflt bent! Denk da je dan veel positiever bent dan aan het begin! Ik ben heel benieuwd naar jouw hcg waardes, hoe die begonnen en de daling? Moet morgen prikken maar ben zooooo bang voor de uitslag!
Me: ik weet zeker dat er nu bij mij ook iedereen zwanger wordt.....das altijd zo! Zie op het schoolplein vreemd genoeg een heleboel bolle buiken die ik eerder niet zag! :-/
Hoi meiden, @Mie: jeetje wat een verwarring bij jou. Goed dat je naar een andere gyn gaat. Goed alles vertellen en anders de vragen die je hebt van te voren opschrijven, dat helpt mij altijd. Wat Maja hierover zegt, heb ik ook gelezen. Als je zwangerschapstesten wel weer negatief zijn dan is dat volgens mij wel een goed teken. De meeste hcg is dan uit je lichaam volgens mij. Ik zal maar niet over zo'n staafje plassen, want dat zal voorlopig nog wel positief uitvallen. Nou, hopelijk krijg je na donderdag meer duidelijkheid en valt het mee. @riantje; spannend hoor, nog eventjes dan zit het er op voor jou, succes met de laatste loodjes! @ladymoi; sterkte morgen. Probeer je niet te druk te maken, al is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan... Gelukkig krijg je gelijk de uitslag. Bij mij zit er dus een dag tussen (omdat er nu geen CITO meer op staat). Laat je even weten wat het is? IK heb zelf eigenlijk helemaal geen last van misselijkheid gehad (ondanks dat mijn waarde 163.000 was). Volgens de arts ben ik gewoon niet zo gevoelig voor het hormoon. Al was ik wel erg moe en nog steeds wel. En ook moet ik nog veel plassen. De laatste dagen lijkt het wel of ik meer energie heb, dus ik hoop dat mijn waarde ook weer flink naar beneden gaan. Jij zit al een stuk lager... hoop dat ik ook gauw die kant op ga. Heb vandaag gehoord dat mijn longfoto goed is, dus dat is mooi!! Ook ben ik aangemeld bij Nijmegen, dus hoop dat ik van de laatste twee keer bloed prikken ook de Nijmeegse waarden gauw krijg. Krijg jij die waarden ook door? Hoe hoog zijn die dan? Ik moet zeggen dat ik me er nog redelijk door heen sla. Of het dringt niet helemaal tot me door, dat weet ik niet. Ik probeer me nu op andere dingen te focussen, ik heb geen kinderen, dus dan maar werk . Tot horens weer, Mijsje
Hè mijsje..gelukkig heel positief!! Yoepie yee Hcg is nu 39 !!!! Super goed gedaald, hoop da het zo door blijft gaan! Ik heb echt vreselijk zitten stressen en op enorm hete kolen gezeten! Heb vandaag gewerkt, dus kon mijn hoofd er niet bij houden...tot uiteindelijk het verlossende telefoontje kwam.......met gelukkig erg positief bericht! Vraagt die muts...lieve gyn hoor.....bel ik gelegen!?? .....hallooooo ik zat zowat op de telefoon....kon aan niets denken of kijken dan alleen naar mijn tel! Hoest met jouw?
Jeetje, ladymoi dat is goed nieuws zeg! Misschien was je wel misselijk van de zenuwen . Ziet er goed uit hoor. Ik voel me wat energieker, dus hopelijk betekent dat dat mijn hcg aan het dalen is.. Morgen prikken en dan do uitslag. Helaas wel een dagje wachten dus, maar tot nu toe kan ik me redelijk op andere dingen concentreren. Maar spannend blijft het wel!
Ja idd, want ben vandaag niet meer misselijk .....erg hè!! Ik hoop ook een enorme daling voor jouw! Wel jammer de je nog een dagje moet wachten! Kan je niet afspreken dat je het delfde dag te horen krijgt? Maar idd wachten moeten we zowiezo! Het is zekers spannend...te spannend!
Fantastisch dat je hcg zo goed daalt he Ladymoi!!! Haha, kan me voorstellen dat je vk/gyn uit beleefdheid vraagt maar zou er idd ook echt op zitten wachten. Mijsje: jij ook veel succes met het prikken. hopelijk ook niets dan goed nieuws. Vind dat we dat nu allemaal hebben verdiend he! Hier: morgen hcg laten prikken, donderdagvoormiddag de uitslag en donderdag om 11u een afspraak bij een nieuwe gyn. Ben best bang want ik heb sinds mk nummer twee constant een zeurende ongipijn in mn buik... Als dat maar niets slechts betekend... Op de duur zou je alleen maar slechte dingen denken van het minste dat je voelt he...
Mie: hoop dat jouw hcg al op nul staat, kan je er weer voor gaan! Fijn dat je nu terecht kan bij een goede gyn, dat je meer informatie krijgt! Maja: ja dat zei de gyn ook! Ik hoop op nog zo een hele goede snelle daling! Geeft toch wel meer rust nu ik een goede uitslag heb! erg happy vandaag
Pfff ik moest deze ochtend opnieuw bloed laten prikken omdat ik morgen de resultaten moet hebben om naar de nieuwe gyn te gaan. Blijkt dat mn hcgwaarde de vorige keer (vorige week maandag, op de dag dat het bloedverlies begon) slechts 4 was. Kreeg weer zoveel informatie in één keer dat ik dus geen vragen kon stellen maar nu begint alles weer te draaien in mn hoofd he... Ofwel was het gewoon een héééééééééél vroege mk. Ofwel was het een opflakkering van de molazwangerschap en dat zou dus wel heel slecht nieuws betekenen... Dan volgt er chemo en mag ik een jaar niet zwanger worden... Hoop dus dat het gewoon een hele vroege mk was maar zelfs dan was mn waarde echt wel heel laag.. Dan sprak hij over gewoon toeval en kon ik gewoon weer proberen maar moest ik wel een ronde overslaan (ben ik dus niet van plan want daar zie ik dus het nut niet meer van in). Maar hij wilde me ook al doorverwijzen naar een arts gespecialiseerd in moeilijke zwanger worden. Sprak al over kunstmatige inseminatie, in de bm gaan kijken, eileiders spoelen, eicellen buiten de bm bevruchten en terug plaatsen, ... Jezus zeg, daar zit ik helemaal nog niet met mijn hoofd... Verlang echt naar mn afspraak morgen, hoop dat dat rust zal brengen en ook een hoop antwoorden, ...