Ja het is heel vreemd. Mijn oma was een bijzondere sterke vrouw. Er zijn een hoop dingen in de Fam. Gebeurd na haar dood. Spullen die zijn mee genomen door familieleden enzo. Mijn band met haar was heel sterk en zij kon niet tegen onrecht. Ik heb het gevoel dat ze dit mij heeft nagelaten. Ach.... Wie kan het zeggen? Wellicht is het niet het geval maar mij geeft het veel rust en een heel prettig gevoel en dan is het goed toch?
Ik kan me serieus voorstellen dat je bij zo'n foto toch wel even goed moet kijken hoor en ook wel dat je denkt Wat is dit ?????? hahaha
Mijn oma lag op sterven. Ik zat op een dag in baden kreeg ineens een heel warm gevoel, een heel vreemd gevoel en op dat moment wist ik dat mijn oma was heengegaan. Half uur later werd ik inderdaad gebeld met deze mededeling. Ze was precies op die tijd dat ik dat gevoel had overleden. Ze was bij mij en ik vind dat zo mooi. Veel dingen ook meegemaakt in mijn ouderlijk huis.
@Mamabri ieuw dat is dan ook doodeng, geloof ook zeker in demonen door alles wat ik hoor en zie en heb meegemaakt. Ben trouwens wel erg benieuwd naar je verhaal dus als je delen wilt? Ik las ook iets met een soldaat kan je zeggen herkenbaar in ons vorig huis in duitsland heb ik bij de eerste dag de vorige eigenaar aan ons bed zien staan en voor twee jaar terug heb ik daar een duitse soldaat gezien die op het slagveld een kogel door zijn hoofd heeft gekregen ook helemaal bebloed en al. Daar had je ook een oud spoor waar dan steeds een man riep dat hij moest opschieten elke keer als ik er dan langs fietste en dat was een paar keer per week.
heerlijk om dit te lezen, ik zal de mijne ook delen. 4 jaar geleden is op 13 november mijn zoontje geboren. In die periode waren we heel erg hecht met een stel vrienden. 1.5 week na de geboorte van mijn zoon is de moeder van 1 van die vrienden overleden, hartaanval op de fiets ze was dood voordat ze de grond raakte. Op de condoleance zag ik dus de meeste mensen weer voor het eerst sinds de bevalling. 1 stel kwam naar ons toe al jaar en dag goede vrienden waarmee we gingen eten en gezellige dingen doen. Zachtjes zeiden ze "ja dan ben je bij een condoleance en dan moeten we jou nog even feliciteren , morgen na de begrafenis bellen we je even om een afspraak te maken voor het kraamvisite dat is er nu bij ingeschoten. We werden inderdaad gebeld maar dan met het vreselijke bericht dat hij s'ochtends zijn rondje was gaan lopen en dat hij een hartaanval had gehad. Ook overleden voordat hij de grond raakte. Buiten het verdriet om hem zelf vond ik het ook verschrikkelijk dat hij mijn zoontje nooit heeft kunnen zien. Hij was gek op kinderen en zelf konden ze geen kinderen krijgen. op de dag van zijn begrafenis toen ik met mijn zoontje op zijn kamertje zat heb ik ook hardop gezegd dat ik dat zo erg vond. Bij terugkomst van de begrafenis ben ik meteen naar mijn zoontje gelopen op zijn slaapkamer, en tot mijn schrik stonden alle deuren en lades van zijn meublement open. Ik ben eerst nog beneden gaan vragen aan mijn ouders of ze iets hadden gezocht en niet konden vinden ofoz. dit was niet zo, nu hadden wij een 2dehands meublement waarvan de deuren met een sleutel opengingen en de lades gingen behoorlijk stroef. Ik weet zeker dat het die vriend is geweest die toch nog even op kraamvisite is geweest.
Leuk om te lezen. Ik hou wel van zulke verhalen. Zelf heb ik nooit zoiets meegemaakt. Alleen met mijn dochter. Zij was 2 jaar en werd weken achter elkaar net voor 1-en 's nachts wakker. Na weken was ik het zat en zei voordat ze ging slapen dat ze niet meer wakker moest worden, maar gewoon moest blijven slapen. Toen zei ze: ja maar als die meneer komt, dan ga ik toch weer huilen. Meteen gezegd dat ze dan maar moest zeggen: ga weg, ik vind je niet leuk. En wonderwel was ze er die nacht meteen vanaf. Mijn man zag jaren terug ook 's nachts van alles. Schimmen, de lamp die een ufo werd en op hem afkwam (haha dat laatste sloeg toen nergens op maar die schimmen heeft hij lang gezien). Maar daar is hij nu vanaf. Wel heb ik vroeger glaasje gedraaid en daar kwam altijd wel een fatsoenlijk woord uit of zo. Dat blijf ik vreemd vinden. Jullie niet? Een vriendin vroeg een keer tijdens glaasje draaien, waar ik niet bij was, hoe oud ik zou worden. Kreeg ze als antwoord: 13. Nou, ik was blij toen ik 14 werd... Maar helaas van mij geen spannende spookverhalen (gelukkig maar...)
Ik woonde in Zutphen aan een pleintje toen ik klein was, en dat pleintje waren dus ook allemaal invallen geweest tijdens de 2e wereldoorlog. Ik weet er ook het fijne niet echt meer van, want ik was echt nog klein toen, maar ik weet wel dat er nog kogelgaten in de kozijnen zaten. Er stierven veel pleinbewoners aan de raarste dingen daar. Een man was uit het raam gevallen op zijn hoofd, een vriendinnetje van mij werd met haar hele gezin aangereden door een dronken automobilist, en zo nog meer dingen, en op een keer waren mijn ouders op een begrafenis van weer een bewoner die overleden was, en toen zei een man tegen mijn moeder: "weer 1 dood, wie zal de volgende zijn?" En dat was hij dus, een week later kwam hij met zijn busje (hij was gehandicaptenchauffeur) vast te zitten op de rails en werd aangereden door een trein. Dat vergeet ik ook nooit meer. En zo heb ik nog wel meer rare verhalen.
Over glaasje draaien gesproken, zo stom ben ik ook geweest dat ik dat gedaan heb, en het was in een trappenhuis, toen zagen een vriendin en ik in ene een oude man staan in een hoekje die veel weg had van een soort zombie. Vriendin van me deed een keer glaasje draaien met haar vriend. Toen gaf het glas steeds het woord taxi aan, ze snapten het niet, een week later ofzo werd zijn oom aangereden door een taxi, dood.
Je zou haast gaan denken dat die plek vervloekt is of zo Of door alle ellende dat er dan daar gebeurd is dat het iets negatiefs heeft aangetrokken.
Ik heb wel een paar x wat meegemaakt maar niks super engs ofzo, behalve 1x, ik lag te slapen met mijn man in bed in ons vorige huis, ik werd toen wakker omdat iemand mij over mijn wang streelde. Echt met 1 of 2 vingers heen en weer, dus ik tik mijn man op zijn schouder en vroeg of hij niet kon slapen (hij lag met zijn rug naar mij toe) ma hij reageerde niet en was in diepe slaap. Het was dus niet mijn man die mijn over mijn wang streelde... Nou ik ben nog nooit zo in paniek geweest!! Ik durfde me niet te bewegen en zweette enorm van de angst!
Brr doet me denken aan een film die ik vroeger erg interessant vond, daar werd een vrouw door een entiteit steeds weer verkracht ... Niet dat jou dat zal overkomen, maar daar moest ik aan denken. Zo had ik een keer ook iets raars toen ik in bed lag, maar toen was ik net zwanger en dan schijn je ook heel echt te dromen. Dus denk dat het daaraan lag hoor. Maar het was toch wel eng. Ik lag dus in bed te slapen, maar ik was tegelijk echt wakker (moeilijk te omschrijven) En ik hoor mijn slaapkamerdeur piepen en opengaan, en ik hoor een ratelend gehijg, dat kwam steeds dichterbij en het gehijg werd harder en ik kon me niet meer bewegen, het hijgen ging zelf bij mijn oor en ik voelde een warme adem. Toen schrok ik wakker maar ik sliep niet eens, haah, snap het zelf ook nog niet helemaal ...