ik weet dat de voorweeen en gewone weeën bij iedereen anders kunnen voelen maar ik wil toch weten hoe het bij jullie aanvoelde/aanvoelen ik wou vandaag vanalles doen maar ik kreeg weer rugpijn waardoor ik voor de zekerheid toch maar naar huis ben gegaan ik heb op sommige dagen vaak lage rugpijn, pijn in mn buik enz,... het is het ene moment wel meer dan het andere moment maar niet dat het helemaal verdwijnt en dan weer helemaal opkomt zijn dit voorweeėn? en echte weeën, heb je het ene moment pijn waarna het daarna helemaal verdwijnt en dan weer terugkomt of blijf je toch lichtjes pijn houden? voor de dames die de bevalling niet goed voelden aankomen en dus al redelijke ontsluiting hadden voor jullie erachter kwamen,...als jullie terugkijken hebben jullie nu zoiets van "heee ik had dit en dat waar ik het aan kon herkennen" of hebben jullie geen tips waar wij het toch aan kunnen herkennen?
Hi. Bij mijn eerste kreeg ik in de nacht wat krampen. Zelfde gevoel als menstruatie maar ook als darmen. Krampen komen en gaan. Komt langzaam op. Houd even aan en verdwijnt als sneeuw voor de zon. 10 minuten geen pijn en dan komt het weer. Dus echt opbouwend. Klein beetje, steeds iets pijnlijker- hoogtepunt, zwakt af en verdwijnt. Daarna weer opnieuw. Uiteindelijk zit dr tussen 2 weeen steeds minder tijd. Worden pijnlijker en houden langer aan. Zo voelde het bij mij. Ik had eigenlijk pas na 1.5 uur in de gaten dat het weeen waren. Ging snel want binnen 4 uur was hij dr.
bedankt voor je antwoord ik zit nu in de tijdsperiode dat je bij elk steekje denkt "zou het?" dan rugpijn, dan aan mn buik, dan menstruatiepijn, dan steken, dan krampen, dan krampen waardoor je naar de wc kan rennen (sorry haha) maar ik voel vanalles en dat is niet leuk want je krijgt telkens hoop of je blijft voor de zekerheid maar thuis dan voel ik 2 dagen lang vanalles, gisteren de hele dag niks, vandaag weer wel het kleintje is sinds gisteren wel veel rustiger, hij beweegt wel maar echt veel minder ineens, als ik me zorgen maak plaag ik hem effe waardoor hij me dan even terug plaagt maar het is toch opvallend minder, of toch minder fel dus het is leuk om jullie ervaringen te weten en tips waar ik en anderen op kunnen letten
Ik hou het hier ook in de gaten. Ben 36 weken met een voorspelling dat me zoontje vroeger dan de uitgerekende datum gaat komen, en voel van alles. Dan bandenpijn, dat pijn in me hele lijf, dan me rug of benen, dan komt het regelmatig terug, dan blijft het een tijdje weg. Me buik voelt wel constant kei hard aan, en kan al 3 dagen niet meer rechtop staan of " normaal " lopen. Ze linken dit aan de stress die ik bij me draag, allebei me opa's liggen namelijk op sterven in het ziekenhuis. Ben benieuwd naar de verdere reacties!
gek word je ervan he! dan wil je vanalles doen en dan krijg je rugpijn en andere kwaaltjes waardoor je voor de zekerheid maar naar huis gaat terwijl er niks gebeurd
Ver van huis ging ik al niet meer, lopen gaat steeds moeilijker, mijn onderkant voelt (nu al) beurs en blauw en mijn bekken vind veel lopen geen goed plan meer helaas.... Nou ben ik niet van plan te gaan zitten wachten hoor! Mocht er serieus iets beginnen dan ga ik er vanuit dat ik nog voldoende tijd heb om naar huis te gaan. Maarrrrrr, spannend vind ik al die pijntjes, krampjes etc. wel!
hoi hoi ik herken je vragen , dat had ik ook bij me eerste , en nu weer heheh ik vond het net buikkramp alsof je idd ergggggg nodig naar de wc moet , diaree pijn het begon bij mijn , op controlle in het ziekenhuis , ik was maar aan het mopperen , want ik moest voor een ctg scan op bed ligge , en dat bed lag niet lekker , alsof ik op een dun matrasje lag met een houtebalk in me rug , en ik maar mopperen .. en de zuster leit toch even iemand naar me kijken , dus kwam er een gyno mijn even onderzoeken , en veraste mijn met het nieuws dat ik al 3 cm ontsluiting had ik was zeer verast en verklaarde dus een hoop van mijn gemopper ben naar huis gegaan en wat kleren gehaald want ze ginge mijn een handje helpe ivb ik medisch was .. de hele nacht totaal geen last gehad , ik had niks door , snachts verloor ik een slijmprop en smorgens half 9 hebbe ze me vliezen gebroken , Nou dat ging zo snel .... en ik ervaarde het als menstruatie pijn erg vervelend en dan ging dat over in zwaare buikkramp , en dat werd wel hevie , maar voordat ik het wist zat ik al op de 10 cm en mocht ik perse , het is zo snel gegaan bij mijn , half 9 begonne met vlieze breken en 12 uur geboren .. was een zeeer vlotte bevalling , maar die naweeén waren ook geen pretje , dat heb je weer als je bevalling zo snel gaat ! Ik ben nu zwanger van me 2de kindje , en me eerste is al bijna 16 jaar , dus is voor mijn erg lang geleden , en IK BEN ERG ANGSTIG , ook al ging de eerste redelijk , noch ben ik bang voor em 2de bevaling . idd de weeén en hoe zal het nu gaan ? buik of rug weeén , het blijft spannend , maar zoals ik overal al las , ONTSPANNE en ik ga voor de ruggeprik of pomp groetjes en niet tedruk maken , laat dat maar aan mijn over ...
ik herken dat beurse gevoel , en pijntjes en niet meer kunne lopen pfffff ik vind het ook helemaaaal niks , zit gebonde aan huis
Bij de tweede had ik heel veel voorweeën, al vanaf een week of 30, helemaal tot het einde met 41+2. Vooral 's nachts, het voelde dan aan als menstruatiepijn. Het kwam en ging, en na een paar uur hield het weer helemaal op. Bij de eerste heb ik juist geen enkele voorwee gehad. Op een gegeven moment met 38 weken verloor ik een hoop slijm (slijmprop dus, maar dat had ik toen niet door) en een kwartier later kreeg ik buikpijn. Ook alsof je ongesteld wordt. Dat werd wel steeds erger, het zakte tussendoor niet echt af, werd gewoon steeds zwaarder en pijnlijker. Op een gegeven moment lag ik zwetend op de badkamervloer, de enige plek die koud genoeg was om me af te koelen. Toen dacht ik dat ik de verloskundige maar eens moest bellen om te vragen of dat nou normaal was. Ze wilde wel even langskomen. Het leek mij niet echt nodig, weeën moesten toch steeds afzakken, en dat gebeurde juist niet, dus dit waren vast geen weeën, al wist ik niet wat het dan wel was. Ze kwam toch. En toen had ik dus al 8 cm ontsluiting. Achteraf vond ik het behoorlijk dom van mezelf. Zeker vergeleken met al die voorweeën in de tweede zwangerschap. Die voelen wat ongemakkelijk en soms een beetje pijnlijk, maar het is totaal niet te vergelijken met echte weeën wat mij betreft. Ik wist de tweede keer ook precies wanneer het echt begon, al vanaf de eerste wee. Het schijnt dat voorweeën overgaan van een warme douche en echte weeën dan juist doorzetten. Ik heb dat verder niet geprobeerd, wel gedoucht tijdens mijn tweede bevalling, maar toen was ik er al van overtuigd dat dit het echte werk was en ik wilde gewoon even schoon aan de bevalling beginnen.
Voor mij voelt een echte wee als een golf. Het zwelt aan, baarmoeder wordt hard, pijn neemt toe, duurt een (halve, in het begin) minuut en zakt dan weer weg. Waarna weer even geheel pijnvrij. Alle andere soorten pijntjes en harde buiken (steken, krampen, menstruatieachtige pijnen, zeurende pijn etc) in mijn buik vielen onder het kopje voorweeen cq voorbereidend werk . Die konden op zich ook flink pijn doen, maar hadden niet die mooie golfbeweging en hielden langer aan. Na weken regelmatig voorweeen had ik bij mijn 2e de dag voor de bevalling minder dan 1 cm ontsluiting (gevoeld bij mislukte poging tot strippen), dus hebben geen echte bijdrage geleverd aan de bevalling. Succes! De 'zou het??' periode kan heel vermoeiend zijn, maar op een moment dat je het toch niet verwacht, kan je bevalling toch opeens beginnen!
daarmee dat mn vriend niet naar de bioscoop wil :x hij heeft schrik dat ik dan ga bevallen of mn water breekt bedankt voor de reacties tot nu toe, ik vind het leuk om jullie ervaringen te lezen
ik ben al een weekje een beetje verkouden, veel hoesten sinds vanavond heb ik daar beneden, bij de ingang dus steken en felle pijntjes tijdens het hoesten, kunnen die pijntjes een teken zijn?
Die steken heb ik helaas al een aantal weken en nog. Schijnen indalingsweeen te zijn. Net of ze dr net een mes in steken. Auw.
maar mn menneke is al wekenlang compleet ingedaald kan dat dan nog? hij zit echt diep in mn bekken volgens de gynaecoloog het is echt met het hoesten, duurt ook evenlang als mn gehoest maar heb daarna wel harde buiken ook heb ik al de hele dag pijn aan mn benen, scheenbeen, kuit, ter hoogte van de knie, dit vind ik ook raar en mn heupen zitten soms weer vast, pijnlijk
Ik zou het je niet kunnen vertellen. Ik hoop voor je dat het tekenen zijn en dat de bevalling snel begint. Meld je je dan wel nog even op let topic aftellen vanaf 37 weken. Zie je daar ook regelmatig. Haha. Gezellig.
ja zeker, jij ook he, vind zulke topics leuk om te lezen en topics met foto's ook, ik word op dit moment verliefd op elk kindje wat ik er voorbij zie komen
Hoi! Ik heb ruim vier weken met voorweeën gelopen; geen pretje! (maar bij mij ook niet mega-pijn, alleen werd ik er zo onrustig van..zou het nu gaan beginnen). De voorweeën voelde als menstruatiekrampen onder in mijn buik en rug. En soms een steek in mijn vagina (nog verder indalen van de baby). Een enkele keer moest ik voorweeën echt wegpuffen, maar meestal was het gewoon hinderlijk aanwezig. Voorweeën waren bij mij echt soms minutenlang (denk aan ruim een uur) aanwezig en daarna weer een halve dag weg.. Ook had ik harde buiken; in mijn geval wel echt een ander gevoel dan voorweeen. Bij een harde buik, trok mijn hele buik samen alsof er een kramp in zat. De echte weeën herkende ik meteen (alhoewel ik dit van tevoren niet had verwacht)! Het voelt echt als een golf; ze komen, dan een piekpijn en dan nemen ze weer af.
een groot verschil is dat echte weeen gewoon veel meer zeer deden bij mij, maar ja dat weet je pas als je echte gehad hebt natuurlijk Daarbij zat er in de voorweeen helemaal geen regelmaat. Wel qua tijdstip van de dag, hier altijd na het avondeten tot ik ging slapen, maar er kon 10 minuten tussen zitten en later weer een een half uur. Ook duurden de voorweeen maar kort, met echte weeen merk je dat ze zich in lengte opbouwen. Hier 2,5 week gehad...