Misschien een rare vraag dan voor degenen die het thuis bij de kinderen zwaarder vinden: Wát is er nu precies zo zwaar dan? De enige dag dat ik mijn zoontje écht de hele dag voor mezelf heb, is donderdag. En laat dat nou net 1 van mijn favoriete dagen van de week zijn. Lekker relaxed dagje is dat meestal, of iig een dag dat we samen op stap gaan of doen wat we leuk vinden. Ja, uiteraard werk ik wel een keertje een strijk weg tussendoor, en als zoontje moe is, gaat ie nog een uurtje slapen 's middags.
Ik had het ook heel relaxed toen ik nog maar een meisje had die makkelijk even alleen kon spelen als ik mijn klusjes moet doen. Maar twee kinderen waarvan 1 nog een kleine baby ben je de hele dag aan het rennen en vliegen dat 5 dagen in de week van 7 tot 7 te doen in je uppie, geloof me dat is slopend. Een voorbeeld van mijn dag. Als de baby huilt dan hangt de oudste aan mijn broek, mama mama mama, ik wil drinken, ik wil ontbijtkoek, ik wil dora kijken ik heb een vieze luier, ik wil plassen op de wc, mama kast open doen, ik wil met de barbies spelen, mama de ipad doet het niet, Ding dong, daar gaat de bel weer, pakje voor de buren, baby huilen, baby honger... Oudste gaat expres met dronken morsen of eten....alles vies, mama schoonmaken, damn ze moeten nog in bad, daarna nog boodschappen doen... Enzzzzzz
voordat ik mijn zoontje kreeg werkte ik 32 uur soms 40 in de week en soms best lange dagen van 7 tot 6 en serieus zelfs toen was ik niet zo moe als nu met zoontje
Nou, ik zou best nog een kleine baby erbij willen hoor... Maar dat is een ander verhaal. Maar als mijn zoontje aan mijn broek hangt en/of zeurt gaat hier de negeerknop aan. Ik hou niet van dat gedram, en hij weet dat als hij iets wil ook weleens moet wachten. En eten en drinken doen we hier aan tafel, en bij expres knoeien mag ie de gang in. Verder kan ik het me heel goed voorstellen dat je het zwaar hebt als je alles alleen moet doen. Dat zou ik dan weer niet kunnen..
Weet je, dit klinkt gewoon zo lief En dit bedoel ik ècht niet rot hoor. Toen ik er 1 had, gingen de dingen die jij benoemd ook heel gesmeerd. Alleen toen er een tweede kwam, werd dat toch een heel stuk moeilijker hoor Als jij je baby op schoot de fles of borst geeft en je zoontje gaat de draak uithangen, dan wordt het allemaal ineens een stuk minder makkelijk.. Of als je baby huilt en getroost moet worden en je zoontje besluit op dat moment de plantenbak vakkundig te legen. Of andersom, je zoontje valt heel lelijk en heeft pijn en moet echt getroost en je baby begint onbedaarlijk te huilen. Dat soort dingen, het gevoel van jezelf in 2-en willen splijten en dat dat dan niet gaat.. Ik denk ook dat thuisblijven met kinderen vooral geestelijk vermoeiend is, nog niet eens zozeer lichamelijk.. Dus in de zin van "zwaar", is het gewoon geestelijk pittig.. Overigens zou ik het jou ontzettend gunnen om deze situaties mee te mogen maken. Ik denk dat jij al die "dingetjes" voor lief zal nemen als ik jou geschiedenis bekijk
Voor de dames met "zuchtende" mannen. Sta een dagje de zorg af aan jullie mannen en ga wat leuks doen. Laat ze aan den lijve eens ondervinden dat jullie ècht niet de gehele dag op de bank hangen..
Met 1 kind vond ik het ook nog wel te doen. Hoewel ik dat soms ook zwaar vond hoor. Ik heb toen ik nog 1 kind had zowel thuis gezeten als gewerkt en ik vond het werken toen wel zwaarder dan nu thuiszitten met 2 kids. Ik vind de overgang van 1 naar 2 kinderen echt zeer ingrijpend Er wordt de HELE dag een beroep op je gedaan. Je bent aan het rennen en vliegen met halen en brengen van de oudste naar school, tussendoor wil je nog wat in huis gedaan krijgen en de jongste wil ook aandacht. Dan gaat er een beker drinken om, moet je net naar school, kind gepoept etc. Wat ik met name zwaar vind is dat je je niet even kan afsluiten en geen tot weinig momenten hebt dat je even tjijd voor jezelf hebt. Nou had ik een baan waarbij is dat ook nauwelijks had en dat in combi met een gezin thuis trok ik dat niet dus heb ontslag genomen. Eenmaal thuis vind ik het nu ok, omdat ik de andere kant ook gezien heb. Maar ik zal echt blij zijn als de jongste straks (nog ruim anderhalf jaar) ook naar school gaat en ik wat meer 'adem kan halen'.
Met 1 kind vond ik het een makkie en vond ik werken zéker zwaarder. Met 2 kinderen werd het een ander verhaal Toen vond ik het heerlijk om te werken. Ik zit nu thuis, maar de oudste gaat naar school. Ik vind dat gevlieg echt verschrikkelijk, en ik kan niet wachten tot er een continuerooster komt. Het zal wel makkelijker worden als ze allebei naar school gaan.
Goh, mijn verhaal! Alleen is mijn oudste bijna 3 maanden ouder, en mijn jongste ook. Die anderhalf jaar ben ik aan het aftellen hahahaha. Terwijl ik het bij de oudste verschrikkelijk vond dat hij naar school ging.
Dat denkt mijn man dus ook. Ik werk 20 uur in de gehandicaptenzorg, 2 nachten in de week, ik vind thuis vermoeiender maar zoveeeeel meer voldoening van mijn kids. Oh kon ik maar stoppen met werken.
ik werk 1 dag in de week met kinderen met gedragproblemen/ontwikkelingsachterstand. Mijn wekker gaat dan om 6.00, vervolgens moet ik drie kinderen klaar maken, als een malle de kinderen naar de opvang brengen, door rijden naar mijn werk om standaard te laat te komen. Vervolgens ben ik de hele dag bezig met conflicten oplossen om om 17.30 mijn eigen kinderen weer op te halen. Die moeten dan nog eten en in bed en als alles klaar is komt mijn man pas uit zijn werk. Ik ben gesloopt en heb de hele week thuis nodig om weer op te laden voor mijn ene dag werk Nee dat is gekkigheid, maar ik geniet van het thuis zitten, juist omdat je niet zoveel hoeft. Als ik geen zin heb om de ramen te doen, dan doe ik dat niet. Mijn oudste zit op school en de jongste 2 kunnen zich ook steeds beter vermaken, waardoor ik ook lekker in huis kan rommelen. Regelmatig even samenspelen. Vaak hebben we kindjes die komen spelen en blijven eten. Ik geniet van al die drukte en juist dat gevoel van niks hoeft
dat ligt maar net aan hoe je er zelf instaat. Ikzelf werk vanuit huis maar mijn jongste dochter is nog elke dag thuis... oudste zit in groep 1... toen ik ze beide nog klein had en dus ook thuis had vond ik het soms best heel erg zwaar! mijn man werkt veel (eigen bedrijf) en dus kwam alles op mij aan.... savonds als hij thuis kwam dan lagen de kids al in bed en was het soms nog een puinhoop die dan geruimd moest worden. hij deed dan ook mee hoor! hij moest het eens flikken om te zeggen ja daag ik heb de hele dag gewerkt! Nu zijn mijn dagen heel anders... veel rustiger en meer mogelijkheden met 1 kindje nog thuis. zij speelt vaak wel ergens in huis en dan doe ik de dagelijkse schoonmaak dingen... tussendoor kan ik ook nog even wat werk doen voor mijn webwinkel. ik denk dat je op je werk "moe" word van alle doelen die je die dag moet halen. kan ook stress opleveren hoor! thuis heb je andere doelen die in andermans ogen soms onzinnig lijken maar niets is minder waar! is net zo hard werken alleen op een andere manier...
Ik vond t met 1 kind echt lui lekkerland thuis zonder te werken. Maar nu heb ik er 4 en is het gewoon de hele dag ja...tot half 10 savonds gewoon aanpoten. En dan ben ik blij dat ik 2 dagen per week uit mag rusten op mijn werk..heerlijk!
Het eerste half jaar was ik thuis met de kleine en deed ik alles: Huishouden, kleine, boodschappen etc. Nu werk ik en zijn de taken meer verdeeld. Moet wel zeggen dat ik het eerste half jaar echt wel zwaarder vond dan nu. Kan ook liggen aan het feit dat de kleine nu ouder is en dus meer kan.... Maar goed; kids en huishouden is zwaarder in mijn ogen!
Mee eens! Ik zou het niet kunnen. Vind het soms heerlijk om naar mn werk te gaan zou niet 24/7 thuis kunnen zitten. Werk nu 20 uur en vind het precies goed zo.
Ik zou normaal zeggen dat dit afhangt van je thuissituatie (1 of meer kinderen, hoeveel zijn er schoolgaand, zijn er 'probleem'kinderen, hoe 'slordig' of netjes doe je het huishouden) en in mindere mate je werk (wat is de werkdruk, hoe is de omgang met collega's en klanten). Maar de poll is wel heel erg duidelijk! Zelf ben ik zzp'er en kan het grootste deel van mijn werk thuis doen. Ik vind het een fijne combinatie, maar het is denk ik ook de drukste. In de tijd dat de kids slapen (niet meer iedere dag) kan ik niet ff uitrusten. Dan moet ik direct aan het werk. Bij drukte 's avonds ook, en dan vaak tot elf uur. Dan draai je serieus volle dagen. Wel ervaar ik het als een rustpunt als ik aan het werk ben. Ik bepaal wanneer ik wat doe, niet de kinderen. Ik kan alleen naar de wc, ik eet ff ongestoord en het werk zelf werkt zelfs ook ontspannend. Bij mij zijn kinderen en huishouden drukker, niet omdat het zozeer meer werk is, maar omdat je nog maar weinig zelf bepaalt (ja je kunt wel sturen, maar zij bepalen het wanneer ze doorlekken, jengelen, willen knuffelen, aandacht opeisen etc. etc.)
Ik vind op dit moment werken het vermoeiendst van alles. Ik heb lichamelijk zware arbeid ook nog in 3 ploegen. Alhoewel thuis met mn zoon ook energie kost maar minder dan werken. Nu is hij natuurlijk nog heul klein en loopt ie nog niet haha.