Tiqigo, ik lees dat je wat hebt bijgevoegd aan je bericht. Dds ondernam een poging, hij wilde er niet over praten en liet haar met vraaktekens zitten, dat is hard.. Natuurlijk zal hij vast ook verdrietig zijn, zeg dat ook helemaal niet. En prima dat hij even komt uitleggen wat zijn kant van het verhaal is, maar mijn punt is, dat zn vrouw het als eerst verdient om te horen wat er nu speelt daarna wij....
Nu ik je post lees veranderd mijn mening eigenlijk niet. Ookal zit je met je hoofd elders dan nog snap ik er helemaal niets van dat je je niet helemaal het lamlazerus schrikt als je vrouw belt met de melding dat ze net een aanrijding hebt gehad. Dan gaat er iets echt wel heel erg goed mis en dan ben je, naar mijn persoonlijke mening, veels te gestresst. Ik vind dat je bij jezelf te rade moet gaan en eens heel goed moet gaan nadenken of je hoofd niet een beetje te vol loopt wat betreft je werk. Voor mij zou dit wel een echte dealbreker zijn zoals ik al zei. Als dit in mijn relatie gebeuren zou........ik zou het werkelijk nooit kunnen begrijpen en ik zou mijn man ook nooit meer vertrouwen. Ze belde en jouw eerste instinctieve reactie was niet om gelijk in de auto naar je vrouw en kids te gaan maar je bleef met je hoofd bij je werk. Ik als vrouw zijnde zou dat niet kunnen vergeten. Je zegt dat hun je alles zijn! Hoe kan dit dan gebeuren? Je alles daar denk je als eerste aan. Ik snap het gewoon echt niet. Weet je....werk is maar werk.........zo onbelangrijk.......... Van je familie vind ik erg naar voor je maar schijnbaar zit je zo vol dat je je eigen familie vergeet. Ik zou daar wat aan gaan doen. Ik vind het ook niet netjes dat je de post van je vrouw leest maar dan dus nog niet met haar gesproken hebt. Kom op he! Snoer die ballen weer aan en laat zien dat je heeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg dom bent geweest! Doe er alles aan om haar te overtuigen van je liefde voor hun en zoek wat ontspanning want anders gaat het een keer echt fout. Poeh he....heel stuk, beetje dramatisch klinkt het wel maar goed.....ik bedoel het goed
Helemaal mee eens! Ben trouwens heel erg benieuwd wat ts van dit alles vindt haha misschien maken alleen wij er een probleem van.
Uuuuhhh, nav van de openingspost, blijf ik nog steeds bij mijn standpunt hoor. Hij heeft daar niet alleen zijn vrouw laten staan, maar ook zijn kinderen. En dat hij dan misschien binnen 10 minuten tot inkeer kwam, doet daar verder niet zoveel toe. Ik zit hier ook in een ontzettende shit situatie (eigenlijk al een heel poosje), maar no-way dat ik mijn kids daar de "dupe" van zou laten worden... Hij vertelt ook dat zijn vrouw van heel veel niet op de hoogte is. In dat geval maakt het het allemaal nog vèèl onbegrijpelijker voor haar op dat moment.. Dus ja, mss "stoer" om hier zo uitgebreid te reageren, maar ik had hem heel wat stoerder gevonden als hij de situatie eerst gewoon netjes met zijn vrouw had opgelost, ipv naar beneden te komen, een opmerking te maken en daarna de hele avond je mond te houden. Of is dat ook niet gebeurt? Kijk maar ff wat jullie doen. Het lijkt me in ieder geval heel erg verstandig om de boel dààr op te lossen ipv het hier buiten elkaar om te bespreken met allemaal onbekenden..
Kijk dit was nu precies wat ik bedoelde.....was eigenlijk de enige verklaring die ik kon vinder ervan uitgaande dat er verder geen problemen waren..... Fijn dat je het even hebt laten weten!
Nu ik er zo over nadenk, misschien vreemd, maar hoe weet jij dat zij hier heeft gepost? Jullie hadden de hele avond niet met elkaar gepraat, en nu reageer je zonder dat zij het weet? Hoe heb je dit topic gevonden? Misschien raar, maar mijn man weet bijvoorbeeld echt niks van deze site af. Wel dat ik hier kom hoor, maar weet echt niet te vinden wat ik plaats etc. Ik vind het toch wat vreemd, nu ik er over na heb gedacht. Ik heb mijn twijfels bij het hele verhaal.
Nou Ik kan gewoon lezen dat ts en de reactie van de man door 2 verschillende personen is gedaan, dat haal ik uit de schrijfstijl. Laatste reactie van ts was om 6 uur 'sochtends, dds man om 17uur..... misschien hebben ze gepraat en heeeft ts over de reacties hier gepraat.... ik begrijp trouwens ook van dds man dat ts niet heeft gemerkt dat hij toch naar hun toe was gegaan, hij was immers al weer eerder thuis..... maar misschien vergis ik hoor... maar zo lees ik het.... en misschien ben ik naief wat betreft dat ik het verhaal wel geloof..... maar dit is zoals ik het zie.
Misdchien toch handig dan als ts ook even reageert. Had er ook nog niet aan gedacht dat het niet echt een reactie van de man zou zijn.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik flink boos ben geworden toen mijn man een ongeluk heeft gekregen..... wij hadden nl toen we onze auto kochten in 2002 voor 10000 euro een ruzie over de verzekering, ik wilde hem volledig verzekerd hebben erwin niet..... was de auto zogenaamt niet waard, ( twv 10000euro)omdat hij teveel km op de teller had..... we hadden hem nog geen 1 maand knalt op een boom totall loss..... en het eerste waar ik aan dacht was aan die ruzie, en dat er 10000 euro naar de knoppen was.... echt even een blinde vlek.... erwin belde ook zelf en als het ernstig kan je dat niet doen.... dus in die zin ga je er ook van uit dat het goed is afgelopen hoewel je daar natuurlijk niet over nadenkt maar dat is iets wat je opdat moment meteen aanneemt....... de volgende dag zijn we naar de sloop geweest en heb ik de auto gezien.... toen schrok ik me lens en besefte wat een geluk we hebben gehad! maar ik had dus ook een heel rare blinde vlek....... en ben echt niet een heel erg vervelend mens of een hork. En mijn man die snapte het ook wel en baalde ook gigantisch , onze auto is sinds dien netjes verzekerd en we zijn nog steeds bij elkaar.
Ja kan zomaar kloppen dat het manlief was, maar het is wel een heel gek verhaal dat hij zijn vrouw negeert, hier zijn uitleg aan wildvreemden geeft zonder zijn vrouw te spreken. Hij neuzelt in haar gesprekken en reageert zonder haar medeweten. Dat ook nog eens nadat hijj zijn vrouw en kinderen in de kou liet staan....eh rijden in dit geval zonder autoruit. Hijdan dan leuk zijn uitleg hergeven maar dat os hij zijn vrouw verschuldigd en niet aan ons. Daarnaast is het makkelijk praten dat hij er wel heen wilde rijden maarts al belde dat ze eraan kwam.
Hoi! Sorry dat ik niet heb gereageerd, maar ik had een uitje van mijn werk. Ik moest om 16.00 uur weg en las een reactie van iemand dat ik de topic aan hem moest laten lezen.....zo gezegd zo gedaan....toen ik wegging liet ik de laptop open en heeft hij blijkbaar de boodschap begrepen. Ik lees nu pas zijn reactie en die van jullie. Ik weet dat hij het moeilijk heeft op zijn werk, maar ik vroeg niet veel; ik wilde dat hij de kinderen ophaalde zodat ze niet 15 minuten in een auto zonder achtruit moeten zitten......Dus voor hem is dat 30 minuten niet werken, maar dit kan hij natuurlijk wel 's avonds inhalen. Het klopt wel dat hij over de telefoon zei dat hij wel over 10 minuten kon komen , maar dat vind ik niet acceptabel... Dat vind ik zo lastig aan dit verhaal; dat "wij" niet op de eerste plek staan...en dat doet pijn....
ja dat klopt maar als ik zijn schoenen stond zou ik wrs laaiend zijn vooral over de adviezen van om maar weg te gaan en zo..... misschien dat ie daarom is gaan reageren.... wrs voelt ie zich ook wel schuldig..... maar inderdaad hij neuzelt wel op het forum en in haar onderwerp met reacties.... dat zou ik ook niet kunnen waarderen van mijn man....... edit lees net dat dit de bedoeling was... haha ts ik snap je gevoel, ook dat het pijn doet maar ik geloof dat het niet echt heel slecht bedoelt is....... hoop dat jullie er samen uit gaan komen!
misschien moeten dds en man dit toch maar zelf uitzoeken, niet zo fijn om dit via zwp te doen.... Ik was in ieder geval ook 'not amused' geweest! Sterker nog als ik achteraf zag dat hij in mijn zwp berichtjes zou neuzen en hier ook nog eens dit verhaal op zou type zonder het nogmaals met mij te bespreken... uhm denk dat ik een beetje uit mijn slof zou schieten!
Blijf het vreemd vinden dat zo'n probleem in een huwelijk in een openbaar forum worden besproken. Ik wens jullie veel sterkte en vooral de tip om dit privé met elkaar te bespreken.
Ik kan je wel begrijpen, meis! Dit gevoel is erg herkenbaar, aangezien mijn man dus net zo reageert en doet. En dat is al meer dan eens voor gevallen. Heb het erover met hem en niet zozeer op een verwijtende manier, maar geef aan dat jij en je kinderen voor je gevoel niet op nummer 1 staan. Laat hem weten hoe dat voor je voelt! Mijn man kennende, en misschien dan ook wel de jouwe, zal hij ons heus wel belangrijker plaatsen, maar mannen nemen dingen vaak als vanzelfsprekend aan, net zoals dat "hij niet hoeft te zeggen dat ie van me houdt, want dat weet ik toch wel..??!!" Verstand en gevoel zijn helaas toch 2 heel verschillende dingen. Maar het helpt mij wel om te weten dat hij het niet zo meent, het komt er alleen af en toe zo beroerd uit Neemt niet weg dat hij zich niet hoeft aan te passen trouwens!!