ik vraag het me zomaar af of ik de enige ben die dit doet? in een excel bestandje (soms mbv een app) houd ik elke dag bij om welke tijd, welke tiet, hoeveel (als ze uit flesje krijgt) en hoe lang mijn dochter drinkt. dit doe ik niet omdat ik een structuurbeest ben, of grip/ritme in de voedingen wil zien. maar mijn ervaring is dat je het namelijk in je geheugen toch anders op slaat, en blijkbaar vind ik het fijn om de werkelijkheid te kunnen zien. redenen waarom het me 'helpt': 1. leuk om te zien hoe het zich ontwikkelt: eerst nog 11 voedingen op een dag, nu 'nog maar' 7. op momenten dat je je afvraagt of het ooit minder gaat worden hoef je alleen maar even terug te kijken hoe het in het begin was. 2. handig als je niet meer weet bij welke borst je gebleven bent 3. het helpt me in mijn overtuiging dat babies zelf bepalen (wat past bij voeden op verzoek natuurlijk): elke dag is anders, echt geen dag is hetzelfde! het heeft voor mij dus ook geen zin om een ritme aan te houden, al helemaal niet om op de klok te gaan kijken. iedere keer als ik een soort regelmaat ontdek gooit ze het zelf, door continu veranderende behoefte, weer om. (vaak op het moment dat ik begin te praten in termen van: 'mijn dochter doet altijd ....'; ze is nog zo jong dat ik daar blijkbaar nog niet helemaal van kan spreken ) 4. als mijn dochter eerder dan verwacht komt vraag ik me soms af waarom dat zo is, maar dan zie ik mooi in mijn schemaatje terug dat ze daarna meestal weer wat langer er tussen laat zitten. 5. handig om terug te kijken hoe het toen en toen zat. 6. de autist in mij is dol op schemaatjes ik ben benieuwd!
Eh nee, totaal niet. Ik ben niet zo van de schemaatjes en heb al helemaal geen zin om op de klok te kijken of na elke voeding achter de laptop te kruipen. Ik tel weleens grofweg na hoeveel voedingen op een dag er geweest zijn, al wist ik vaak 's ochtends niet meer hoeveel nachtvoedingen ik had gegeven en gebeurt het me ook nu nog weleens dat ze naast me wakker wordt maar ik geen herinnering heb aan het haar uit haar bed halen, en heb een globaal besef van tijd ivm uit huis gaan (net geweest of nog even aanleggen voor vertrek) en schone luiers. Ik vergeet ook regelmatig welke kant het laatst geweest is, maar voel dan even welke het volste is. Heb wel zo'n lintje gebruikt aan m'n beha maar dat vergat ik ook te wisselen Zolang dochter tevreden en actief is, goed plast en poept en groeit, zullen de details van de voedingen me verder een zorg zijn.
Hier alleen gedaan in de periode dat ik fulltime moest kolven (dan schreef ik op hoeveel ik gekolfd had per borst) en mijn dochter dieetvoeding kreeg (ik schreef op hoeveel ze dronk). Toen kreeg ik ook nog veel medicatie dus was een schema wel handig om te zorgen dat ik alles nam en kon ik het dus afvinken. Verder met borstvoeding nooit gedaan.
Hier ook zonder schema's en ik hou niks bij. Ze drinkt hier nog lekker vaak en leg regelmatig voor en na het slapen aan dus als ik dan zou gaan tellen zit ik op heel veel voedingen. Nachten weet ik ook vaak amper, ik weet dat ze vannacht om 3 uur heeft gedronken maar volgens mij daarvoor ook al een keer. Als ik weg moet en mijn man is thuis bij haar, onthou ik even wanneer ze voor het laatst heeft gedronken, dat is dan meestal voor ik haar in bed leg. Bij de gastouder voed ik nog even voor ik wegga en die redt zich er dan wel verder mee. Ik ben er al van overtuigd dat baby's het zelf goed aangeven wat ze nodig hebben dus zoek daar geen bevestiging van. Heel soms heb ik een keer de 'verkeerde' borst te pakken maar daar kom ik dan snel genoeg achter.
leuk om jullie reacties te lezen! en blijkbaar is het dus niet gebruikelijk om het bij te houden. vanuit de kraamtijd heb ik het zelf eigenlijk gewoon doorgezet. maar nogmaals, niet vanuit een behoefte aan structuur, regelmaat of ritme. meer interesse in het inzichtelijk maken hoe mijn dochter haar eigen behoefte aangeeft en daar zelf een bepaalde regelmaat in aanbrengt. ik kruip ook niet meteen na elke voeding achter de pc om het te kunnen noteren maar ik dacht dat er vast meer moeders zijn die het wel bijhouden. niemand? het kan me namelijk wel voorstellen dat het kan helpen als je misschien onzeker bent over de borstvoeding en het verloop ervan.
Hier alleen heel even in het begin gedaan, maar ben een warhoofd, dus had weinig nut. Voelen aan mijn borsten heeft hier ook geen nut, want die voelen altijd zacht aan, behalve als hij de hele nacht doorslaapt. Schenk er eigenlijk alleen aandacht aan wanneer ik een onderproducerende borst heb. Die bied ik dan vaker aan. Voor de rest gaat het gewoon relaxed. Maar ook het oogpunt van "later terugkijken" begrijp ik het wel hoor!
Ik hou het ook bij. Ik heb een schriftje (2e al weer) waar ik de tijden in opschrijf en welke borst eerst. Er zit totaal geen ritme in. Maar vindt het wel fijn op even te kijken hoelang ze er tussen laat. Vaak vergeet ik welke borst te als laatst heeft gedronken daarom schrijf ik dat ook op. Ik voed als ik thuis ben altijd op bed en het schriftje ligt daar dus ook altijd. Kleine moeite op het even op te schrijven.
nee hoor, daar begin ik niet aan. Honger is hier drinken en als hij goed groeit vind ik het verder allemaal wel prima! Maar ieder zijn ding toch?
Ik heb het bij de oudste wel gedaan. Maar bij hem ging het drinken ook moeizaam en was het niet duidelijk of hij wel voldoende binnenkreeg. Toen ben ik het steeds gaan bijhouden: welke kant, hoe lang, hoe laat. Zodra hij een beetje in een "normaal" ritme kwam ben ik er mee gestopt, ik werd er helemaal gek van. De laatste keer bij mijn dochter was dit helemaal niet nodig. Die gaf heel duidelijk haar ritme aan, wel zo gemakkelijk.
Ik heb het bij allebei de eerste twee maanden ongeveer gedaan, eerste weken ook met de luiers erbij. Gaf me vooral inzicht in het feit dat ze het helemaal zelf regelen!
De eerste drie weken wel, je moet het van de kraamzorg bijhouden, en dat ben ik toen nog twee weken blijven doen. Later niet meer, had ik er geen zin meer in. Ik turfde soms nog wel hoeveel voedingen per dag. Gewoon om te zien of er wat veranderde. Wat ik echt een ramp vond was dat linker en rechterborst uit elkaar houden... Later ben ik dat op gevoel gaan doen, want ik bleef het vergeten...
Ja, notities in mn iphone... Nu nog steeds bij 9 maanden. Helpt me om te bedenken welke kant en idd zicht houden op de ontwikkelingen!
Ik heb het volgens mij zo 2,5 maand bijgehouden op mijn telefoon. Gaf mij ook rust. Op een gegeven moment had ik het niet meer nodig.
Ik neb het in het begin ook gedaan. Maar ik weet niet meer hoe lang. (Zou ik wel op kunnen zoeken in de laptop. maar die heb ik niet bij me nu.) Geen idee waarom, ik houd gewoon van schemaatjes, denk ik. Het is niet zo dat ik er echt iets aan heb gehad. Maar ik vond het wel nteressant. Ik hield ook bij hoe lang hij ongeveer dronk. En dan kun je inderdaad mooi zien dat hij na een korte voeding sneller weer kwam dan na een langer voeding. En fijn om terug te kijken dat het aantal voedingen toch echt wel terugloopt.
Ja, doe ik ook. Ik houd ook van schema's en structuur. Bij mijn dochter gedaan zolang als dat ik borstvoeding gaf (7 mnd) en ben dat ook van plan bij mijn zoontje (is nu 3 mnd). Maar dan wel gewoon in een klein notitieboekje. Tijd L/R en plas en of poepluier met een kruisje. Als ik kolf hoeveelheid en tijd en zoontje hoeveel ml gekregen. Zo kan ik zien waar we 'op zitten' gemiddeld aan voedingen en kan ikvergelijken met hoe het toen bij dochter ging. Dochter was borstvoeding veel eerder aan de 5 voedingen en sliep ook eerder de nacht door.
Ja, ik heb het ook gedaan gedurende de hele tijd dat mijn zoontje borstvoeding heeft gehad. Gaf me een beetje houvast, en lekker om te zien dat hij zelf wel regelde dat hij genoeg kreeg, en vooral lekker om te zien dat het aantal voedingen echt wel minder werden
Nee, niet structureel. Alleen toen we van afgekolfde melk naar live voeden gingen heb ik de tijden en hoeveelheid (wegen voor en na de voeding) een weekje bijgehouden op een kladblaadje. Dat was rond de 7 weken. Het gaf mij de rust dat hij genoeg dronk bij mij. Ik heb wel een tijdje zijn (niet)slaapritme bijgehouden. Met als conclusie dat hij overdag maar 10 minuten sliep zonder te huilen. Dat was een bevestiging van een vermoeden!