Hier een verhaal, graag reactie hoe jullie hiermee omgaan of wat je kan doen om het te doen stoppen... Zoontje was bij ex geweest vorige week, kwam daarna thuis en zei hij "papa zegt mama is stom" Enkele dagen later komt ex zoontje weer ophalen, spreek ik hem hierover aan en zegt ie dat ie dat nooit gezegd heeft, en dat zoonlief overigens helemaal niet graag weer naar mij komt (echt niet, is altijd dolgelukkig als ie weer thuis is dus hij verzint het gewoon). 's Avonds haal ik zoontje op, nog voor we uit het app gebouw zijn zegt ie al "papa zegt mama is niet lief" en in de auto "bij mama is niet fijn" en toen vroeg ik "zei papa dat?" "ja!". Zo zo! En erna "bij papa veel tv kijken. Veel Dora kijken" en trui was heel vuil dus ik gevraagd wat ie gedaan had "chocolade gegeten". Ex probeert dus op allerhande manieren kind tegen mij op te zetten door onnodige dingen toe te laten (veel tv kijken ed) en probeert dus ook om kind tegen mij op te zetten door hem zinnetjes aan te leren. Gelukkig heeft hij het niet meer gezegd vanaf we weer thuis waren en is ie weer de vrolijke kerel van anders! Hij zegt gewoon na wat hem voorgezegd wordt. Maar wat als ex hem op den duur dat ècht aangepraat krijgt (wat ik betwijfel want hij heeft het echt goed thuis, ook met nieuwe vriend gaat het enorm goed!). Ex er opnieuw over aanspreken zie ik niet zitten, hij doet dit waarschijnlijk om me te doen opjagen, en me zo te proberen raken omdat ie weet dat m'n zoontje alles is voor mij. Maar hoe zorg ik dat m'n kind dit niet op den duur echt blijft zeggen? Hij maakt heel z'n kop zot zo! Hebben er nog van jullie dit meegemaakt, en hoe ga je daarmee om? Vind het vervelend, ex heeft nooit wat voor kind gedaan dus doet dit puur om mij te kunnen raken (niet omdat ie zelf zoontje vaker echt wil omdat ie dat zelf wil, hij zou 't enkel doen om mij te raken, snap je?)
Jeetje wat een lastige situatie.. En wat een klootzak van een ex heb je, hoe triest is dit? Je hebt je ex al geconfronteerd ermee maar zolang hij ontkent kan je er ook niks mee. Anders kon je nog eens een goed gesprek aanknopen ofzo.. Jeetje wat lastig! Dat dit moet stoppen is een ding wat zeker is. Hoop voor je dat het snel ophoud, sterkte ermee!
Ik herken dit verhaal duidelijk!!! Gebeurt hier wanneer ze bij mama vandaan komen. Helaas begint zoiets vaak een welles-nietes spelletje te worden. Misschien heeft je ex een gesprekje gehad met iemand waarin de kleine dit heeft opgepikt (kleine potjes hebben grote oren) of heeft pappa dit echt tegen hem gezegd..... Joost mag het weten. Dat zeg ik: Welles-nietes. Het enige wat je kunt doen is laten zien dat je pappa met respect behandelt (ook al is dat niet zo) Nu hebben de kids het besef nog niet maar dat komt later allemaal wel. In ieder geval sterkte ermee....
miss je verhaal doen bij een maatschappelijk werker, die hebben miss wel tips voor je wat je kunt doen! Heel veel suc6 iig!
Hem kennende heeft hij dat gewoon zelf gezegd. Aan z'n grijns te zien toen ik hem erover aansprak was het ook wel duidelijk... Ga gewoon negeren want anders heeft ie er nog meer lol in waarschijnlijk. Het is echt een zak..! Vagant, maatschappelijk werkster, zou gaan, zitten nog in een rechtszaak dus zou het wel aan advocate kunnen doorgeven maar alles loopt nu net op z'n eind, wil dat afsluiten want daar werd ook alleen maar geprobeerd mij zwart te maken met verhalen die ze zelf verzonnen en waar zijn advocaat nog een meer sensationeel ding van maakte. Terwijl ik dan elke keer weer alle bewijzen op papier kon geven, maar al die verwijten terwijl je al zo lang in je eentje goed voor je kind zorgt, dat blijven verdedigen, daar word je zo moe van! Hoop dat als het gerecht gedaan is dat ie weer hervalt in zijn gewoontes van vorig jaar: kleine niet ophalen en elke keer een ander verzinsel waarom niet gaat ed. M'n vriend zorgt uitstekend voor m'n zoontje en neemt de vaderrol volledig over als hij bij ons is.
Zo te lezen is je zoontje beter af zonder hem... Snap dat dat gevoelsmatig anders kan zijn maar ik vind het echt cht niet kunnen! Ik hoop dat hij lekker op de achtergrond blijft en jullie een goede toekomst tegemoed gaan!
Nee vind dat zelf ook hoor, hij is pakke beter af zonder hem! Een vader heeft hij in m'n nieuwe vriend, daar heeft hij z'n donor (vind hem de naam papa niet waardig eerlijk gezegd) niet voor nodig. Hoop ook nog steeds dat ie stilaan op de achtergrond verdwijnt... hoop doet leven zeker
Wij hebben hier precies hetzelfde maar dan met de dochter van mijn man. Echt vreselijk zulke mensen en zulke mensen zouden geen kinderen moeten mogen opvoeden. Heel veel sterkte want je kan er zo weinig mee, helaas!
Die eerste zin zei mijn dochter laatst ook! En voor de rest gaat het bij mij ook hetzelfde. Ik negeer het inmiddels. Ex ontkent toch.
jeetje wat een rot situatie is dit snap je radeloos word en bent ik heb geen tip voor je hoop het op houd en hij zijn verstand gaat gebruiken dit is helemaal niet goed voor je zoon waarschuw hem misschien met het stoppen van dit of er worden andere maatregelen genomen sterkte meid
Heb hem gezegd dat zoiets aanzien wordt als kindermishandeling waarvoor je vervolgd kan worden (dat laatste weet ik niet zeker) Zonder hem te vragen of ie 't deed want idd, hij zou het toch alleen maar blijven ontkennen. Zullen wel zien...
Hij is sowieso al op z'n tenen getrapt omdat kleine vorige keer hem papa "naam" noemde. Ging ie er vanuit dat hij hier papa "naam vriend" zegt tegen VL, wat niet zo is. Maar heb wel duidelijk gemaakt dat het niet wil zeggen omdat je biologisch gezien vader bent, dat zoon hem ook zo zal zien. VL is er altijd voor hem, ex was er nooit, zoontje zal dat op den duur ook wel gaan merken. Moest ie ooit effectief papa tegen VL gaan zeggen, gaan we dat zeker ook niet tegenhouden, dan is het omdat hij dat zelf wil! Vond ie grof, maar zo is 't nu eenmaal. Hij probeert z'n kind bij zich te houden door veel tv te laten kijken, koekjes te laten eten ed, maar de band die m'n zoon heeft met VL en m'n familie is puur op liefde, eender hoeveel koeken hij zoontje nog geeft, hij gaat nooit omwille van die reden bij hem blijven. Hij is gewoon op z'n tenen getrapt. Zei dat ik ZL afnam maar dat het daar niet bij zou blijven. Pak hem helemaal niet af, ZL zal op den duur zelf wel inzien hoe hij wordt omgekocht, ook als ik niks zeg. Ex houdt het toch niet vol en zal uiteindelijk zelf ook wel beseffen dat ie achterloopt. Waarheid kwetst zeker? Afgelopen maandag was eerste schooldag, VL lag na z'n werk pas rond 3u 's nachts in bed, maar stond om 8u wel klaar om mee te gaan met ons naar school om hem uit te zwaaien! Ex stuurde pas 's avonds "M. vandaag eerste schooldag gehad?" toen ik stuurde van wel, zei hij enkel "aha" niet van hoe het ging of zo, helemaal niks. Hij zegt wel dat het pijn doet, maar als je echt om je kind geeft, dan doe je er toch alles voor? Hij zei paar maanden geleden dat ie verlof zou nemen ed, dat ie daar echt bij wou zijn. Wist toen al dat dat toch niet zou gebeuren en idd, heb nogmaals gelijk gekregen!
Ja niet normaal! Nooit naar omkijken en als ze dan opeens merken dat een ander dat wèl doet, gaan ze opeens klein kind uithangen en doen of ze het hardste afzien van de hele situatie. Denk dat ie het meest afziet van het feit dat hij beseft dat hij nooit een vader was/is/zal zijn, en dat een ander dat met héél veel plezier in zijn plaats zal doen! Ipv pijn omdat hij de kleine niet ziet. Niet mijn probleem denk ik, heb hem vaak genoeg gezegd om meer bezig te houden en hoefde nooit dus ja...
Wat een ontzettende eikel is die ex van je zeg...!! :x Gelukkig hebben wij een hele goede verstandshouding met de moeder en stiefvader van mijn stiefkids. Maar mijn eigen vader en stiefmoeder hebben dit probleem heel erg gehad met de vader van mijn stiefzusjes (snap je het nog ). Alleen was dat meer dat hij de jongste heel erg opzette tegen mijn vader. En ik kan je zeggen dat heeft dat meisje heel erg verpest. Zij was toen nog heel jong maar heeft daarom voor heel veel problemen gezorgd tegenover mijn vader en daarmee ook mijn stiefmoeder. Zo erg dat dat nu (ze is nu 17) nog steeds speelt en zij en mijn stiefmoeder daardoor nu ook psychische hulp nodig hebben en aan de A.D. zitten. Ook zorgt het nog steeds voor heel veel spanning in het huwelijk van mijn vader en is er nog steeds niet zo'n leuke thuis situatie. Wat ik hier mee wil zeggen is eigenlijk dat je even moet kijken hoe je hier het beste hulp bij kan krijgen en er voor kan zorgen dat je zoontje hier straks niet de dupe van gaat worden...!!
Ja heb sommige dingen 2x moeten lezen maar ik begrijp het! Ik besef ook dat je zo'n dingen niet te ver mag drijven (ook al is het heel aanlokkelijk om te doen, geef ik eerlijk toe) maar ik weet ook heel goed dat het voor M. zelf helemaal niet goed is. Zeker omdat ik er altijd voor hem ben geweest, als hij op den duur beseft wat m'n ex hem allemaal wijsmaakt, hij zou er heel verward door worden ed. Ex heeft gewoon dat verstand niet, hij denkt alleen maar "hoe kan ik haar het hardst raken" en dan doet ie gewoon zonder nadenken, met m'n kind als slachtoffer. Heb hem dat al proberen uitleggen, hij doet altijd alsof ie alles begrijpt maar als 't er op aan komt dan komt ie weer af met andere dingen (die ik via m'n zoontje dan hoor). Heel vervelend!! Hoop daarom ook dat ex snel zich terugtrekt als hij zichzelf eens eerlijk aankijkt in de spiegel, dat hij dit gewoon niet aankan, en moet beslissen in belang van het kind. Doordat ex ziek was afgelopen weekend, zal hij hem 3wk niet zien. Voor kleine is dat wel even goed denk ik, om even niet die hele brainwashing over hem heen te krijgen. Plus ex rookt ook (ofja, niet als de kleine daar is in zijn beweringen, maar kleertjes stinken wel ENORM naar vuiligheid "maar hij ruikt dat niet!") Dus is wel goed dat hij even niet naar daar hoeft...
Wij dachten dus ook dat mijn stiefzusje het uiteindelijk wel in zou zien hoe haar vader is... nee dus. Die man zit nou na al die jaren nog net zo hard te stoken :x Vertikt alimentatie te betalen en als mijn stiefzusjes bij hem zijn overlaad hij ze met belachelijk dure cadeau's, speelt hij super vader en heeft hij het er constant over hoe slecht mijn vader is, dat ze absoluut niet naar mijn vader moeten luisteren, dat ze er alles aan moeten doen om hem het leven zuur te maken. Want hij is degene die hun bij hem hebben weggenomen (terwijl hun al lang uit elkaar waren toen mijn vader in beeld kwam) dat hij de reden is dat ze nooit meer een gezin zullen zijn... bla bla bla. De oudste laat het allemaal maar een beetje langs haar heen gaan maar de jongste is daar nog steeds heel erg gevoelig voor want haar vader is haar alles en wat hij zegt is waarheid...!! Het is zelfs zo ver gegaan, dat zij een half jaar geleden tegen iedereen hier in het dorp en uiteindelijk tegen haar vader, had gezegd dat mijn vader haar zwaar mishandelde. Dus toen stond ineens de politie daar op de stoep en hebben ze m'n vader meegenomen Uiteindelijk heeft de politie gelukkig uit haar gekregen dat ze had gelogen en dat ze gewoon een ontzettende hekel aan mijn vader heeft en hem op die manier bij hun weg wou krijgen...!! Vandaar dat ik zei dat je beter zo snel mogelijk een manier moet vinden om te zorgen dat dit stopt. Het liefst door een onpartijdig persoon in te schakelen zodat je ex daar ook sneller iets van aan zou nemen. Die kerel blijft namelijk wel zijn vader en kinderen houden toch vaak onvoorwaardelijk van hun ouders en vooral als ze nog zo jong en beïnvloedbaar zijn...!! En vooral proberen niet je frustraties tegenover hem kenbaar te maken voor je zoontje, hoe moeilijk dit ook is.