Hallo iedereen Ik ben nu 6weken zwanger en ik begin heel erg te twijfelen omdat mijn vriend en ik de laatste tijd heel veel ruzie hebben. Hij vertelt alles tegen zijn beste vriend en zijn beste vriend begint zich nu overal mee te bemoeien en steeds opmerkingen te maken als ik er iets van zeg dan maak die opmerkingen zoals je bent toch zwanger van mij of als de kleine geboren is dan kom jij er niet meer in. Ik heb mijn vriend hier al over aangesproken, maar het wordt steeds erger en ik twijfel zelfs of ik wel bij hem moet blijven. Wat kan ok doen??
Als ik het was zou ik nagaan hoe sterk, gezond en stabiel mijn relatie is met hem, en goed bedenken wat ik aan hem heb nu en in de toekomst. Aan de hand daarvan besluiten of ik nog wel bij hem zou blijven.. maar zo ben ik... Succes pop
Ik snap helemaal niks van het stukje wat je op hebt geschreven. Maar als je nu een heel slecht gevoel hebt over de relatie en het nu al haat en nijt is zou ik het beeindigen al voor de baby er is. Als de baby er eenmaal is zal jeje alleen maar meer verplicht voelen om bij je vriend te blijven en een slechte relatie is helemaal niet goed voor een kind om mee op te groeien. Het is aan jou om te constateren hoe erg de ruzies zijn tussen jou en je vriend, dat kunnen wij niet vanaf hier. Misschien is het tijdelijk, door spanning? Sterkte ermee.
+1. Wel denk ik dat bij je vriend blijven geen optie is als hij dreigt jou eruit te zetten als de kleine er is. Wat is dat voor een opmerking? Zoals Chaii al zegt, je kunt beter nu de relatie beeindigen dan als de kleine er is.
inderdaad moeilijk te volgen verhaal. Dus advies heb ik niet, behalve eens goed gaan zitten en nadenken.
Ik vind zulke uitspraken nergens over gaan en alles behalve volwassen. Als jullie wel volwassen zijn dan is een goed gesprek wel nodig denk ik. Ik was al lang vertrokken want dit heeft niks met respect te maken en lijkt mij geen basis voor een relatie.
+1 Ik verbaas me er steeds vaker over dat mensen niet zorgen voor een stevige basis in hun relatie voordat ze aan kinderen beginnen. Zoals jij het beschrijft ts, is dit namelijk niet iets van de laatste 6 weken. Ik zou zeker het gesprek aangaan en kijken waar het misloopt op het moment. Het klinkt zo cliché maar een relatie is hard werken en daar is praten een heel groot en belangrijk onderdeel van! Succes!
idd, heel goed nadenken, ikzelf heb gemerkt hoe het eerste jaar na de bevalling een test is voor de relatie. je kindje kan beter in een stabiele omgeving ter wereld komen dan in een wereld waar er al enkel ruzie is. goed nadenken is de boodschap!! groetjes
wonen jullie al samen ? ik snap het ook niet helemaal maar, als ik zou nu nog bij hem weg gaan als het nu al zo gaat, straks als er een babykamer is en jullie hebben alles klaar dan word het alleen maar moeilijker om weg te komen als dat wel moet. ik zou in ieder geval een tijdje weg gaan en rustig over de dingen nadenken,. misschien dat hij dan ook beseft wat hij jou aan doet. Het lijkt er in ieder geval niet op alsof jullie echt een goeie relatie hebben, denk er eerst maar eens goed over na wat je echt wil. en laat je niet behandelen als een slaaf ofzo,
Hallo, had jij niet ook een schoonmoeder die twijfelde aan jullie zwangerschap? Ik vind het moeilijk hoor, en ik mag niet oordelen. En achtersf praten is altijd makkelijk. Maar jullie relatie klinkt niet erg stabiel. Door tegenstrubbelingen kan jullie relatie sterker worden, maar het kan jullie ook verder uit elkaar drijven.... Een kind is indien mogelijk het beste af met twee ouders, maar daar en tegen moeten de ouders wel gelukkig zijn met elkaar... Ik ken je situatie niet, maar ik denk wel dat je verstandige beslissingen moet maken, en desnoods met je eigen moeder goed praten. (als jullie tenminste een goede relatie hebben) Met je moeder kun je meestal alles delen, en ze kan je misschien ook helpen met dingen waar je zelf nog niet over gedacht hebt?
Als ik heel goed lees begrijp ik dat jij niet meer welkom bent bij beste vriend van jouw partner als je baby er is. Ook beweert hij dat de baby niet van jouw partner is maar van hem. Is jouw partner daar dan niet enorm kwaad over? Mijn man zou laaiend zijn als iemand zoiets zou beweren. Zoiemand zou hij nooit meer hoeven zien denk ik.
Ik lees nu wel in een ander topic van je dat je je eigen vriend én zijn vrienden uitscheldt, om koekjes? Dat is dan ook niet zo handig. Als jij je nu al zo laat gaan onder het mom van hormonen, kun je ook nare opmerkingen terugverwachten.
Het is idd een beetje gekke situatie... Je schoonmoeder wilde je dwingen tot abortus, jij scheld je vriend uit en je vriend dreigt jou uit huis te zetten.... Mijn conclusie? Heel snel weggaan
Wat ik een beetje vam de verhalen begrijp van de andere meiden die hierop reageren is 1. Jij scheld je vriend 2 jou schoonmoeder heeft haar vraagtekens bij de zwangerschap 3 je vriend Dreigt jou het huis uit te zetten. Je zit een in relatie, dus jullie beide. Jullie moeten dus samen eens goed aan bespreken of jullie genoeg van elkaar houden om bij elkaar te kunnen blijven, zo ja werk er aan zodat jullie straks een goeie relatie hebben als het kindje er daadwerkelijk is. Komen jullie erachter dat het niet gaat werken, ga dan even uit elkaar, maar hou wel contact zodat hij nog wel "actief" betrokken word bij zijn kindje.
Ja idd... Ik mag hopen voor de berichten die gepost worden dat ze idd niet ouder zijn.... Anders zou het wel heel erg zijn... Vind vooral het onderschrift van TS ook frappant.. "Gek op me kerel", terwijl ze elke dag ruzie hebben en zij hem uitscheldt... Lekker volwassen!