ik heb trouwens wel geluk met mijn ex. Hij wil nog heel graag de kids hebben (gemiddeld 3 dagen per week). En van de week huilde mijn dochter de halve nacht dat ze hem zo miste. Heb hem toen s nachts (hij was net vrij) gebeld en ze hebben even gepraat en hij moest zelfs huilen. Zijn facebook staat vol met dingen met de kids die ze allemaal doen. Eerste kerstdag ging hij met ze naar de efteling en hij heeft me 3 keer gebeld om dingetjes te vertellen, hoe leuk het was. Sja, we hangen nog erg aan elkaar maar ik heb hem gekrenkt en dat is logisch moeilijk voor hem. Ik zeg, geef het een kans, wat heb je te verliezen, maar hij zegt dat hij het niet kan. Buiten dat is het financieel wel heel moeilijk. Waarschijnlijk komen we beide met een mega schuld te zitten.
Heel verstandig dat je hulp gaat zoeken! Het is allemaal niet niks en daar kan je best hulp bij gebruiken! Ik liep vanwege en postnatale depressie al bij een psycholoog en psychiater dus die hulp heb ik al en ben er erg blij mee, het helpt me enorm. Ja die vele vrienden ben ik ook verloren, kan me er zo boos om maken. Snap gewoon niet wat die mensen bezielt, net of het normaal is om je vrienden zo te lasten stikken.. Gelukkig heb ik inmiddels een paar nieuwe lieve mensen leren kennen, misschien mond dat wel uit in nieuwe vriendschappen. Wat super lief dat jij bij je beste vriendinnetje mag wonen, mijn beste vriendin schitterd van afwezigheid.. Dus ook met haar ben ik klaar. Maar het is niet leuk..
Okee maar dat klinkt toch wel als een stapje in de goeie richting! Wie weet bied het kansen, knap dat je er zo voor vecht! Nee hier komt het zeker niet goed. Hij kwetst mij steeds zo erg dat mijn gevoel voor hem steeds meer is afgebrokkelt. Zal straks wel wat voorbeeldjes noemen als ik op de laptop zit, het is echt van de zotte..
dat is waar helise. Het is in ieder geval een stapje de goede richting in. Ik ben er ook 100% van overtuigd dat het goed kan komen als ik kijk naar wat wij hadden/hebben alleen hij moet het wil willen of een hele kleine kans geven... dan zal ik vechten, want dat is natuurlijk wel mijn beurt... maar ja, nee is nog altijd nee he...
Ja dat is met mijn ex niet zo. Die wou eerst niet eens dat Sem om de week 1 nachtje bleef slapen. Zijn leven hangt van stappen en zuipen uit elkaar de laatste maanden en tja, daar past en klein kind niet in natuurlijk. Financieel is het hier ook niet best. Koopwoning he.. Opzich goed geregeld, ex blijft daar wonen tot het zonder verlies verkocht kan worden maar is daar nu moeilijk over aan het doen en dreigt met executieverkoop.. Terwijl de afspraken zwart op wit staan, dus ben benieuwd hoe dit afloopt
Als die nee van hem geen ja zou kunnen worden zou hij je echt niet zo dicht toelaten hoor, met herinneringen en bellen over de kids enzo.. Geef het de tijd, deel dat het wel goed komt met jullie.
Zo nu even op de laptop dus dat typt wat makkelijker. Om op bovenstaande terug te komen, het ergste wat ie mij geflikt heeft is om te zeggen dat ie ervoor zou zorgen dat mijn zoon mij afgenomen zou worden, hij zou daarvoor mijn PND tegen mij gaan gebruiken Ander voorbeeld: Twee weken geleden is onze scheiding uitgesproken door de rechter. De echtscheidingsbeschikking ligt nu bij de advocaat en voordat we deze krijgen (moet ingechreven worden bij de burgelijke stand) moet die rekening voldaan worden. Nou weigert mijn ex gewoon om zijn deel van de rekening te betalen! :x Hij zegt dat ie geen geld heeft maar ik kan zijn rekening bekijken en hij heeft er wel geld voor. Verder heeft ie mij bij heel mijn schoonfamilie zwart gemaakt en mij al mijn vrienden afgenomen. Hij vond het zelfs nodig om met een van mijn vriendinnen het bed in te duiken. Nou ja, kan er wel een boek over schrijven denk ik.. Maar al met al dus genoeg redenen om hem niet terug te willen! Het grappige is ook dat hij steeds boos is terwijl dit hele gedoe zijn eigen schuld is, hij moest zo nodig vreemd gaan.
eeeehm een van je vriendinnen? geen vriendin meer neem ik aan... wat een walgelijk wijf... kan je geen geld meer van de rekening afhalen als je het kan bekijken? zou ik gewoon doen... waarom moeten mensen toch altijd elkaar het leven zuur maken na een scheiding?
ik hoop het, ik hoop het... maar mannen en hun ego he... denk dat ie zich zwaar voor schut ziet staan als ie ja zegt
PFfffffffff helise wat een kl**tzak zeg! Lijkt wel alterego van mijn ex. Gelukkig is jullie scheiding uitgesproken, de mijne hopelijk volgende maand! Dat dreigen is gewoon afschuwelijk, en in dat lijken ze ook op elkaar dus jouwe gaat net zover als de mijne. Debby bij jullie gaat het vrij rustig eraan toe volgens mij toch? Gelukkig maar hoor! Maar aangezien jullie beiden emotioneel waren op de kerstdagen lijkt het tot nu toe nog geen vechtscheiding
Haha nee echt geen vriendin meer! Hoef haar ook niet tegen te komen, doe dr wat, vieze verrader! Ja heb ik ook al over nagedacht om geld gewoon er af te halen maar weet niet of ik dit zomaar mag doen juridisch gezien..
Ja echt he.. Wat bezielt die mannen toch? Ik snap dat echt niet hoor. Is toch veel fijner om gewoon normaal uit elkaar te gaan ipv met ruzie
Is het een e/o rekening of staat de rekening op zijn naam? In het eerste geval zou ik het wel doen, in het tweede niet. Wel lastig hoor en ook idioot dat hij blijkbaar wel geld heeft om te stappen enzo, maar om de dingen netjes te regelen, ho maar...
Ja het is wel een en/of rekening idd.. Maar hij is druk bezig hem op zijn naam te krijgen dus ik weet niet in hoeverre ik daar nu nog iets mee mag of kan. Heb advocaat en accountant gemaild met het verzoek om de rekening te splitsen zodat we allebei een aparte factuur krijgen en ik die van mij gewoon kan betalen zodat ik in ieder geval geen gedoe krijg met incassokosten enzo.
Oh meid wat heftig!!! Ik zou er bijna 'blij' van worden dat de papa van mijn kleine t vroeg in de zwangerschap al af liet weten en zich als een ontzettend onstabiele klootzak heeft gedragen.. Waren maar kort samen geweest, relatie al over en kindje was niet gepland.. Ik kwam er achter dat ik zwanger was terwijl t net definitief over was en ik net mn (goede) baan kwijt was. Top timing! Maar gelukkig wel een eigen huis, auto en super lieve ouders en vrienden die me helpen. Ook niet allemaal hoor! wat vrienden betreft ben ook ik genoeg teleurgesteld. Blijkbaar is dat hoe het is helaas.. Lijkt me vreselijk dit te moeten meemaken als je zo'n andere toekomst voor ogen had en ook nog gevoelens voor die persoon hebt. Snap wel beetje hoe je, je voelt qua hoe mensen naar je kijken.. Ik heb een eerdere relatie van 7 jaar verbroken omdat ik t niet goed genoeg vond voor kinderen. Ben in de jaren er na hele andere kant op gegaan: gaan richten op carriere, reizen, vrienden, etentjes etc. Hoopte in de toekomst wellicht wel op kinderen, maar alleen met de juiste persoon! En dan gebeurd dit.. alles hoe je het niet wil zeg maar.. en je voelt je dan toch een beetje 'mislukt' ofzo.. Gelukkig ben ik al wel langer gewend dus aan het alleen zijn, maar nog steeds kan ik me zo eenzaam voelen in deze zwangerschap en verdrietig worden dat mijn kindje straks geen leuke papa of ideale gezinssituatie heeft.. hoe onwijs gelukkig ik inmiddels ook met hem ben en er alles aan zal doen hem alle liefde van de wereld te geven, het blijft toch verdrietig.. Voor jou is het alleen zijn uberhaupt nieuw, dus die eenzaamheid moet helemaal erg zijn. Maar idd, ik heb ook al meer ellende mee gemaakt, en het komt goed! Ooit gaat die zon weer schijnen en je bent sterker dan je denkt. Dit soort narigheid brengt altijd ook iets goeds, namelijk een verdieping in het leven. Hoe cliche dat ook klinkt! Je leert.. Leert over jezelf, over vrienschap, liefde.. en uiteindelijk maakt dat je een wijzer en mooier persoon. Let maar op! Heel veel sterkte met alles girl!
demi ik snap jou wel hoor... maar ik ben toch wel blij dat mijn kids hun vader hebben. Hij is namelijk de allerbeste vader van de wereld. Wat hij allemaal met ze onderneemt En elke dag bellen met zijn dochter: papa ik mis je zo! en hij dan: emma ik mis jou ook zo! Morgen zijn we weer samen! Ik heb ze volgende week alleen woensdag, donderdag en vrijdag en kreeg net het verzoek of hij ze woensdag ook even een paar uurtjes mocht in verband met verjaardag van opa. Volgens mij zou die willen dat ik weekendmoeder werd Maar heb gezegd dat het goed was. Vinden de kids ook leuk.
Denk dat je me verkeerd begrijpt.. Ik zou dat hartstikke graag willen! Alleen het is geen realiteit helaas.. en in dat geval ben ik 'blij' dat ik niet ook nog enorm liefdesverdriet heb, of al heb gevoeld hoe t is om gezin te zijn (en kleine ook!) en dat dan te moeten missen.. en dus wat dat betreft 'blij' dat hij het al zo vroeg heeft laten afweten. Maar zoals ik schrijf ben ik ook vaak genoeg nu al verdrietig dat kleine straks niet die stabiele, leuke papa heeft die voor hem wil gaan. Fijn dat, dat bij jou anders is!! echt van genieten!!