Hallo dames, Ik zit op het moment zo met mezelf in de knoop. Wij hebben een heerlijk zoontje van bijna twee. Alles gaat super goed en het is een heel makkelijk en geweldig mannetje! Mijn zwangerschap vond ik heerlijk en zou ik zo overdoen. Ook de bevalling is prima verlopen, evenals de tijd erna. Wel merk ik dat ik het nu,nu dat hij wat ouder is,het allemaal nog veel leuker en vooral makkelijker ga vinden. Ik neem hem overal mee naartoe. Luier mee, wat eten en drinken en gaan. Nu begint het ook wel weer te kriebelen voor een broertje of zusje. De ene dag ben ik er compleet uit dat ik het graag wil (man wil sowieso graag een tweede). De andere dag heb ik weer enorme twijfels. Zal een tweede wel gezond zijn...kan ik twee kindjes wel aan...? Ik vind het namelijk ook heerlijk om er alleen even uit te gaan, bv een dag winkelen..wat drinken met een vriendin...samen met m'n man wat leuks doen. Ik kan het ook echt heerlijk vinden als mijn zoontje op bed ligt. Gewoon even helemaal niks hoeven en relaxen. Maar weer een klein baby'tje..een broertje of zusje voor mijn zoontje, ze samen kunnen zien opgroeien (als het allemaal wil lukken natuurlijk), dat lijkt me ook weer onwijs mooi. Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, de beslissing ligt uiteindelijk toch bij mijzelf maar het doet me goed om even van me af te schrijven. Kan er soms gewoon om huilen, om al dat getwijfel...
Ik kan me je twijfels goed voorstellen hoor. Met twee kindjes is het toch allemaal weer drukker. Je gaat met een kindje dat wat ouder wordt veel makkelijker weg. Ook kun je eentje nog makkelijker laten logeren dan twee. Aan de andere kant is het voor je kindje ook superleuk om een broertje of zusje te hebben. Wat ik ook heel leuk vind is om alles nog een keer mee te maken. En dan nog bewuster, omdat het allemaal meer gewend is. Een tweede gaat veel sneller mee in het gezin zeg maar. Je zal wel nog meer moeten plannen dan met een kindje, maar dat gaat na verloop van tijd ook vanzelf. Succes met je beslissing!
Dag kimberly84 Die momenten heb ik ook gehad mijn dochter is nu bijna 4 en heb mijn spiraal vorig jaar Jan laten verwijderen ook ik ben een ondernemende moeder ga ook graag wat leuks met een vriendin doen of met mijn vriend ! dat is bij ons 1 van de redenen geweest om iets te wachten zodat onze meid iets zelfstandiger is en straks op school zit ( nu duurt het iets langer dan verwacht) maar dat weet je nooit ik merk dat mijn dochter steeds vaker vraagt om een zusje of broertje ( hebben het er niet over gehad ) met haar maar ik heb zelf nog 2 zusjes en ik kan me ook niet in denken dat mijn dochter enigs kind zal zijn ( als het gaat lukken ) ik heb zoveel steen gehad bij het overlijden van mijn vader van mijn zusjes maar ook het delen van dingen in het leven enz enz ! Het blijven lastige keuzes maar heb je het met je man besproken je tweifels ik ga zoziezo 1 keer in het half jaar met een vriendin naar een sauna en verder denk ik dat een tweede pittigs maar hoor ook van anderen dat het zo mee draait in het gezin en ik denk dat de eerste meer op ze kop zet dan een tweede !
het lijkt alsof ik mijn eigen verhaal hier lees! eerst wilde ik heel graag maar man niet (heeft al een dochter van inmiddels 12 uit zijn vorige relatie) nu wil man heel graag en twijfel ik elke keer. word soms gek van mezelf.... onze dochter is bijna 2,5 met verschrikkelijk veel temperament (zit soms echt met mijn handen in het haar) en denk dan ooo er zal nog maar zn pittig ding bij komen.. aan de andere kant denk ik ook, tegen de tijd dat het zover zou kunnen zijn gaat ze naar de kleuterschool dus volop tijd voor beeb. heb na 2 jaar vorige week mijn implanon laten verwijderen en net mijn 1ste menstruatie gehad. eigenlijk twijfel ik niet eens zo erg merk ik nu maar ben wel bang voor sommige dingen..
O hier ook fijn als je herkenning ziet in andere verhalen maar ik heb het zelfde tegen de tijd dat het misschien raak is dan zit die van mij op school dus dan heb ik voor de kleine ook allerijl lekker (babyzwemmen of zo !) ha ha eerst maar een zwanger raken !
Ik herken je twijfels ook! Nu ben ik eruit, maar vriend nog niet helemaal. Had ik vandaag een licht posi kv test... Dus als het zo is, hoeven we niet meer te twijfelen. Anders zou het kunnen dat we nog even wachten, maar zoals ik al zei, ik ben er wel uit. Wie weet hoe lang het duurt voordat nummer 2 er daadwerkelijk is. Tijd genoeg om me voor te bereiden en het worden dan even drukke jaren, maar ook hartstikke leuk lijkt me.
Fijn om jullie verhalen te lezen! Ben gelukkig niet de enige die zoveel twijfels heeft. Lastig hè? Het allerlaatste wat ik wil is uiteindelijk spijt krijgen van de beslissing om voor een tweede te gaan. Vond het eerste jaar met mijn zoontje ook best pittig. Hij slaapt ook nu pas redelijk door. Verder geniet ik volop van hem hoor en houd ik zielsveel van hem, begrijp me niet verkeerd! Stel dat het bij ons snel zou lukken is mijn zoontje alweer bijna drie, is ook weer wat makkelijker dan nu denk ik. Ik ben nu 31 en heb ook al zo het gevoel dat het klokje begint te tikken, alhoewel dat nog best meevalt volgens mij. Jeetje...nou, in ieder geval ga ik niet over 1 nacht ijs en als we er dan voor gaan is het wel een goedoverwogen beslissing. T is tenslotte geen krop sla wat je koopt..
@skip, Mijn man weet van mijn twijfels inderdaad. Hij ziet het allemaal wat gemakkelijker, qua gebroken nachten, vele slaapjes en voedingen. Hij zegt ook, en dat is ook zo,het gaat allemaal zo ontzettend hard. Het eerste jaar vliegt voorbij. Kan me nu al niet voorstellen dat mijn zoontje alweer bijna twee wordt! En ik vond het echt na het eerste jaar allemaal veel makkelijker worden.
Herkenbaar! Onze dochter is echt helemaal perfect, in onze ogen tenminste Ze sliep door vanaf dat ze 7,5 week was, ze is altijd een hele gelukkige en relaxte baby geweest, we konden (en kunnen) haar overal mee naar toe nemen en ze is echt een enorme verrijking van ons leven!!! Ondertussen is ze 1,5 jaar en er begint duidelijk wat meer pit in te komen, maar dat zal ook de leeftijd zijn. Echter, manlief en ik zeggen nog dagelijks tegen elkaar; wat is ze toch ontzettend leuk!!! Ik wilde altijd graag 2 kindjes als het ons gegeven zou zijn. Zwanger zijn vond ik heerlijk de vorige keer en mijn buik voelde zo leeg toen onze dochter eenmaal geboren was... Toen ze 1 jaar werd ben ik gestopt met de pil, 6 maanden later had ik een posi test in handen. Ons geluk kan niet op, als alles goed gaat verwachten wij ons 2e wonder rond 24 augustus! Manlief en ik zeggen echter wel tegen elkaar; hopelijk is dit kindje net zo leuk als Kyara Natuurlijk weet je dat niet vantevoren, het blijft 'een gok' maar ik kon het mij toch ook niet voorstellen dat ik nooit meer zwanger zou zijn en dat Kyara zonder broertje of zusje zou opgroeien... Succes met je keuze, het komt vast goed!
Waar ik bang voor ben zijn verschillende dingen hoor maar laat ik zeggen dat mijn zwangerschap van onze meid de laatste maand niet leuk was. Ze bewoog helemaal niet dus moest heel vaak naar het zh voor een echo om te kijken of ze nog wel leefde ( en zelfs dat was niet genoeg om haar te laten komen) Dus vind het zwanger zijn zelf heel eng. En ben een jaar geleden geopereerd aan een maagverkleining dus moet heel goed de vitaminen enzo in de gaten houden dat ik en als ik zwanger zou zijn vooral baby geen te korten krijgt. Maar ook qwa financieen hoor, mijn man is één verdiener en maak me dan druk over of we het wel allemaal kunnen betalen..... Kunnen we wel en ik moet ook meer positief denken dat weet ik ook wel maar soms pfff. Maar goed, diep in mijn hart wil ik eigenlijk nog een kindje!