Hallo, Ik heb zojuist op advies het boek "Op zoek naar het verloren geluk" van Jean Liedloff gelezen. Kennen jullie dat? Het laat de tegenstelling zien tussen de manier van opvoeden van de harmonieuze Yequana-indianen en de westerse opvoeding, met als belangrijkste punt dat de Yequana-indianen de eerste 6-8 maanden hun baby voortdurend bij zich dragen. Ik vond het heel inspirerend, en ben benieuwd of er mensen zijn die dit ook in de praktijk hebben gebracht en in hoeverre. Ik wil onze baby ook graag veel bij me dragen, maar zit in de muziekwereld en wil hem/haar geen gehoorschade toebrengen. Wat zijn jullie ervaringen? Is het te doen? Kun je bijv. ook van je oppas verlangen dat deze de baby vast blijft houden/op schoot houdt?
Dit vind ik ook wel heel interessant. Ik lees even mee. Ik heb inmiddels ook al zo veel topics gelezen over een draagdoek/draagzak maar daarin zijn zoveel verschillende meningen dat ik er niet meer uitkom.
Draag ook veel in de draagdoek maar moet er niet aan denken om dat de hele dag te doen. Maar goed dat is dus ieder voor zich denk ik zo.
Ik draag de eerste maanden juist weer wel mijn kindjes veel in de doek en vind het juist fijn... En vriendin van mij heeft het geprobeerd, maar die vond het echt helemaal niks. Dus ik ben het absoluut met mijn voorganger eens, de 1 vind het fijn, de ander vind het niks.... Ik denk trouwens niet dat je van de oppas kan verlangen dat zij je kind de hele dag gaat dragen, zeker niet als er ook nog andere kinderen op die opvang zitten.
Je kan je kind idd in een draagdoek doen.. Maar heeeel de dag? Geen ervaring mee.. Lijkt me een zware bedoeling haha Wbt oppas enzo.. Nee ik vind niet dat je daar tegen kan zeggen dat ze je kind de hele dag moeten vast houden.. Die mensen hebben ook wel dingen te doen als jou kindje daar is Dus dat kan je niet verwachteb
Ik vind het niks. Een kind went hier zo vreselijk aan, dat wanneer je je kind neerlegt, het overstuur zal raken. ( ligt natuurlijk wel aan de mate van het dragen) op mijn vorige werkplek zaten veel buitenlandse kindjes die veel werden gedragen, daar konden we dus helemaal niks mee.. Die sliepen niet in bed en wouden alleen maar gewiegt /gedragen worden, zelfs tijdens het voeden. En met meerdere kinderen op de groep heb je hier de tijd gewoon niet voor. Ik vind het juist ook belangrijk dat kinderen zichzelf in slaap kunnen brengen , in hun eigen bedje. De drie r'en vind ik heel belangrijk.
Lijkt me dat het ook niet zo goed is voor de ontwikkeling? Bedoel, op de buik hoofd omhooghouden, omrollen en leren kruipen, dat leert een kind toch liggend volgens mij.
Dan heb ik denk ik geluk gehad met mijn kinderen Ik heb ze heel veel gedragen, maar ze vermaakten zichzelf gelukkig ook af en toe in de box of in hun eigen bedje. Maar ik kan me inderdaad wel voorstellen dat als je echt 24/7 je kind bij je draagt en je je kind een keertje 'alleen' wilt laten spelen, dat hij of zij dan gelijk in paniek is...
Eerste 3 maanden de jongste non stop in draaiboek gehad. Was nood gedwongen, huilbaby waarschijnlijk achteraf gezien wel duidelijke oorzaak. Dus niet vanuit een bepaalde visie. Dit was de enige manier dat ze stil.was.
Ik snap dat het op een opvang inderdaad niet kan. Ik dacht ook meer aan familie/vrienden. Maar bij nader inzien vind ik het zelf ook wel veel gevraagd. De motivatie voor het voortdurende dragen in het boek was de constante vertrouwdheid van de nabije moeder. Dit als overgangsfase naar de zelfstandigheid, nadat je als ongeborene ook constant in direct contact met je moeder bent geweest. Het wordt beschreven als een natuurlijk iets, net zoals pas geboren aapjes onderaan hun moederaap hangen. Na de 6 maanden, als het kruipen begint, krijgen de baby's juist volop de vrijheid om te leren. Dat is althans wat in het boek staat
Ik denk zelf dat je kind er zo aan went dat zij of hij dan straks helemaal niet meer zonder kan en ik dnk dat het belangrijk is dat een kleintje ook rustig opzich zelf kan liggen en in te slapen maar dat is mijn mening !
Ik heb de jongste heel veel gedragen,op de buik en op de rug, in een geweven doek. Ze sliep heel veel bij me, en ik droeg ook wel tijdens een.voeding ,op de rug met de afwas doen, of de boodschappen.misschien niet de hele dag, maar wel heel veel.heb de kinderwagen nauwelijks gebruikt, we vinden het beiden heerlijk.gelukkig sliep zo ook prima in haar bedje en kon ik haar ook rustig ergens anders leggen, ze werd er erg rustig van.Ik heb haar ruim 2 jaar gedragen.
Wat een onzin dat je je kind er dan aan zou wennen. Zijn we even vergeten dat het 9 maanden in de buik heeft gezeten? Het is juist veel natuurlijker en fijner voor t kind om na de bevalling veel gedragen te worden. Maar het is in onze maatschappij inderdaad niet zo vanzelf sprekend. Mijn ding is het wel, en het zal goed zijn dat mijn dochter straks niet zo goed alleen kan liggen, maar dat vind ik echt niet erg. Ik bied haar graag die geborgenheid als zij daar behoefte aan heeft. Het is dan juist weer niet mijn ding om elke x maar op en neer te moeten lopen om een speentje te geven of om te wiegen om t kindje alleen te leren zijn. Dat komt vanzelf als ze er aan toe zijn. Ik snap dat de meningen hier over verdeelt zijn en iedereen moet doen zoals hij/zij het wil uiteraard. Maar het is echt niet zo dat je ze door te dragen verwend. Je hebt ze 9 maanden lang gedragen dus het dragen in een draagdoek sluit daar mooi op aan in mijn ogen.
Maar regelmatig dragen is iets anders dan een kind nooit op zichzelf hebben en altijd bij je hebben natuurlijk!
Als mijn dochter dat straks wil, zou ik haar gerust de hele dag bij me dragen. Ik luister graag naar de behoeften van mijn kind. Pas me liever daarop aan. Er komt dan vanzelf een tijd dat ze er aan toe is minder bij mama te zijn.
Ik denk dat het belangrijk is om als moeder te kijken naar de behoeften van je baby. En die zijn per baby echt totaal verschillend. Mijn jongste dochter heb ik bijvoorbeeld de eerste twee maanden rondgedragen en iedere nacht op mijn borst laten slapen. Ze had behoefte aan mijn nabijheid en huilde heel hard als ik haar ik naast me legde. Na 2 maanden was ze er wel aan toe om mama's veilige armen wat meer te verlaten en zelf in haar wieg te slapen. En ze slaapt nu prima hoor, kan haar makkelijk "alleen laten". Mijn middelste dochter sliep vanaf de geboorte in haar wiegje en had helemaal niet zo de behoefte om rondgedragen etc te worden. Ik denk dat je je altijd kan laten inspireren door een boek/ er wat ideeen uit kan oppikken, maar zou nooit volledig zo'n boek volgen.
zelf heb ik mijn kinderen de eerste jaren gedragen in een draagdoek.! en met name de eerste 6 maanden.. heerlijk om mijn kindjes dicht bij me te hebben. mijn kindjes sliepen zowel in draagdoek als in bed.. dat vond ik wel fijn.. en of het slecht zou zijn voor de ontwikkeling, bijzonder.. juist de eerste jaren is hechting een belangrijk onderdeel en denk dat daar voor mij de draagdoek veel in betekend, dat ik op die manier mijn kindjes geborgenheid kon geven.. en mijn kindjes rolden allemaal voor het half jaar, en 1 kindje liep zelfs al los met zijn 10,5 maand.. terwijl ik hem veel gedragen heb.. je kunt trouwens ook al best snel je kindje met een geweven draagdoek op je rug dragen.. zijn een heleboel filmpjes op youtube te vinden over manieren van dragen, zowel buik als rug.. maar ja ieder zijn eigen ding natuurlijk
Heerlijk om je kindje veel bij je te dragen. Zeker de eerste paar maanden. Maar een baby moet zich ook kunnen ontwikkelen en dat begint al vóór de 6 maanden. Mijn dochter is nu 7 maanden en als ik zie wat ze allemaal al kan! Dat leer je niet in een draagdoek. daarnaast denk ik dat je ook af en toe een moment voor jezelf nodig hebt. Sowieso lijkt het me vreselijk voor je rug!