@ Bloom; gelukkig had manlief 's morgens door dat zijn houding van die nacht niet door de beugel kon... Hopelijk voel jij je weer snel hersteld en fit! @ Nieke; ach arm meisje... Klinkt inderdaad als onrust door reflux. Misschien ook een beetje Johannes Brood Pit Meel aan haar geven, voordat je haar aanlegd? Volgens mij deed Loki dat ook bij Mummel als ik me goed herinner. Veel succes en sterkte met Mopje! @ JuJu; wat een mooie muur / bedje voor Kersje! Alleen, waar is het roze? @ iedeeen; wat was het weer een bewogen jaar, 2012... Zoals Bloom al mooi verwoord zijn we nu eindelijk allemaal mama, wat een heerlijk gevoel is dat!!! Vervolgens is er al 1 kindje grote broer geworden en volgend jaar worden er 3 mannetjes grote broer en 2 dametjes grote zus (als alles goed blijft gaan in mijn buikie!!!) Dat zijn weer een heleboel nieuwe beebjes erbij Lieve meiden, ik wens jullie allemaal een gelukkig, gezond en geweldig 2013. Op een nieuw jaar vol leuke gebeurtenissen, grappige anekdotes, geboortes van gezonde baby's en vooral een hele bijzondere vriendschap tussen vrouwen die elkaar niet vaak zien, maar des te meer van elkaar weten en om elkaar geven! Dikke knuffel en liefs, Laris
de matrashoes is roze! En de hartjes op de deken Ja heerlijk weer zoveel baby's in 2013 erbij. We moeten bijven baren hier vind ik, dat heeft echt wel iets
ben mopje nu aan het voeden. Allemaal een gelukkig nieuwjaar. Mooie woorden meiden. Eindelijk allemaal mama, wat heerlijk. En in 2013 nog veel meer beebjes, wat super. Maak er allemaal een mooi jaar van.
Gisteravond allemaal goed doorgekomen? Wij wel! We hebben lekker gegourmet en daarna heerlijk zitten kletsen. Om 2.30uur gingen we naar bed. Helaas wel een mindere nacht gehad vannacht. Mopje was erg aan het spoken, veel huilen, veel pijn. Echt zielig om te zien. Dan wil ze het liefste ook gewoon drinken dat verlicht (even). Soms doe ik dat wel maar niet altijd want als ze vaker drinkt heeft ze natuurlijk weer meer last. Maar soms is dit voor haar de enige oplossing op dat moment dus ja wat moet je dan. Nu ligt ze heerlijk te slapen in haar bedje, ze ligt op haar buikje. Normaal ligt ze altijd op haar zij want op de rug vindt ze niet fijn. Hopelijk gaan de medicijnen snel hun werk doen. Het is zeker niet voor niks geweest dat we naar de huisarts zijn gegaan. Spikkel; nog niet aan het puffen meid? Ben benieuwd wat ze morgen zeggen. Het kan nu ieder moment gebeuren. Ik denk dat kruimeltje 3 januari komt. Spannend hoor! Alvast heel veel succes, je kunt het. JuJu; wat een mooi bedje voor kersje, erg leuk! En de kast helemaal vol met kleertjes? (foto?) Ik vind je er nog leuk op staan op die foto terwijl je er dus niet op wilde Bloom; weer helemaal beter? Larissa; hoe is het met jou? Vandaag lekker een rustig dagje. We gaan wel naar mijn souders vanmiddag maar niet naar mijn ouders ivm de gordelroos van mam. Mam begrijpt het gelukkig wel (ze vindt het zelf ook beter, ze wil niet dat ons mopje iets overkomt natuurlijk).
Foto's volgen, eerst even de boel een beetje aan kant hebben Hier ook een buikslaper, vind ik zelf ook een rustiger gevoel ivm spugen enzo, mits je de kamer goed ventileerd. Ha de r bij Druif in het begin veel moeite mee (vond het erg eng) maar zou er geen problemen mee hebben als Kersje ook een buikslapertje is. Als een slokje drinken helpt zou ik haar dat zeker gunnen hoor. Behalve melk is het ook de ultieme troost; veilig en warm bij mama. Vandaag bezig geweest bij Druif, zijn kledingkast weer aangepast en ide speelhoek beneden even goed schoon en opgeruimd. NU zijn sokken uitzoeken, straks duik ik de babykamer weer in om alle spullen een plekje te geven. Mijn mantra is op het moment: het moet eerrst erger worden voordat het beter wordt.. dus dat zegt wel genoeg over de huidige staat van de kamers denk ik haha. Wil vandaag de werkkamer in ieder geval weer zo goed als schoon en opgeruimd hebben. Niet omdat die kamer zo belangrijk is maar dan liggen alle spullen dus opgeruimd ergens waar ze horen en dat is mooi Gisteren hebben we vuurwerk gegekekn vanaf de zolder in bed, mooi uitzicht hoor. Daarna direct in coma, Druif heeft overal doorheen geslapen wonder boven wonder maar was wel al om 7 uur wakker helaas. Zit trouwens goed in zijn vel, we krijgen de hele dag door knuffels en kusjes, hij is vrolijk, lekker aan het zingen en kletsen en hij eet ook weer steeds beter. mag ook wel, hij is de lengte in geschoten voor mijn gevoel dus zijn spekkies zijn weg. Volgende week CB dus we zullen het lijntje wel zien. Oh en tegenwooridg trekt hij zijn broek uit als hij wil poepen haha. Meer ruimte ofzo?
Even een snelle updaten, want ik voel me beroerd en Kyara heeft nu ook verhoging... Door klachten verergering vandaag op consult geweest in het ziekenhuis. Urine gelukkig schoon, focus van de koorts ligt toch bij mijn longen (verkouden) en heb echt heftig de griep te pakken.. Buikpijn (flank pijn) is een beetje onverklaarbaar.. Vanwege mijn jonge zwangerschap hoorde er ook een echo bij (fijn!) dus we hebben ons 2e wondertje vandaag voor het eerst kunnen bewonderen en we hebben een prachtig kloppend hartje gezien!!! Wij zijn zo gelukkig en weer vol bewondering!!! Advies voor mij was goed de tijd nemen om uit te zieken en rust houden. Voel me vandaag een stuk slechter dan gisteren maar ons beebje maakt alles goed!!! En ons lieverdje Kyara uiteraard!!! Liefs, Larissa
@Larissa: Las op FB dat jij ook geveld bent door de griep. Beterschap!! gelukkig al minder bekkenpijn. hoop dat het voor jou beperkt blijft bij deze eerste dagen en dat je niet de hele zwangerschap er last van blijft houden. Schattig die streepjestuniek! Jullie meisje wordt echt al een stoere meid nu Blaasontsteking is niet fijn, maar je kan er maar het beste vroeg bij zijn. @Nieke: vervelend, reflux. hopelijk werken de medicijnen en hoeft Mopje niet zoveel meer te spugen. Gordelroos kan inderdaad gevaarlijk zijn voor kleintjes, kan me voorstellen dat je je er zorgen om maakt. Vooral nu het om JOUW Mopje gaat natuurlijk! Moederinstinct Gezelig gegourmet gisteravond? @Bloom: ook al niet in orde, bah... Niet echt eerlijk van bloomman om zo er tussenuit te knijpen, maar mannen en ziek zijn... Wel weer lief dat hij het de volgende dag 'goed' heeft gemaakt Zijn jullie al weer wat opgeknapt? @JuJu: dat met die kleine maatjes (en nog steeds de grotere maten ook hoor) heb ik al lang opgegeven. Ik leg de kleertjes altijd op elkaar en maak mijn eigen maatindeling in de kast. Bijv. vd Hema moet ik altijd een maatje groter meenemen dan wat Mini momenteel heeft, anders is het al weer te klein. En bij andere winkels juist andersom. Het ledikantje (en jij ook hoor!) ziet er echt superleuk uit! Vind het echt knap dat je dat allemaal zelf doet
Even snel... reageer later meet. spikkel gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje! Een heel mooi begin van het nieuwe jaar. Ben heel erg benieuwd hoe je bevalling is gegaan. Maar nu eerst genieten! !
Jee Spikkel, ik had vanochtend al zo'n vermoeden: gefeliciteeeeerd!!! ben heel benieuwd naar je verhaal maar nu genieten! Larissa geweldig een kloppend hartje.. wat een prachtige 1 januari hier in dit topic (okay op alle zieken na dan )
Spikkeltje, man en J. Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje!!! Had gedacht dat jullie morgen gewoon naar het ziekenhuis zouden gaan en de bevalling ingeleid zou worden. Ben ook heel benieuwd hoe het allemaal is gegaan, en of je thuis bent bevallen of toch nog in het ziekenhuis. Hopelijk gaat alles goed met jullie!!
Jaaaa! Ook vanaf hier: SPIKKEL, SPIKKELMAN EN J! VAN HARTE GEFELICITEERD!! Wat een mooie naam! Ben zo benieuwd hoe alles uiteindelijk gegaan is! Hopelijk gaat alles goed!
Oh en Laris!! Nogmaals super van het kloppende hartje! Had je ook al via sms erover gesproken natuurlijk, maar het leek zo krom om er hier niets over te zeggen! Laat je 7 januari nog wel doorgaan nu?
FB en sms gehad, nu uiteraard ook hier nog; Spikkel, Spikkelman en J, van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje! Ik vind de naam echt heel erg leuk En wat een datum he, 1-1-2013! Goed gedaan hoor Spikkel, ben erg benieuwd naar je bevallingsverhaal!
Meiden, ik moet even wat kwijt... Het zit me al een tijdje dwars en weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet... Het voelt namelijk een beetje egoïstisch en of ik iemand iets misgun, maar dat wil ik helemaal niet... Het zit zo: Vertelde hier laatst dat schoonzusje dat pas getrouwd is, zwanger is. Toen ik het net wist, vond ik het enorm leuk voor ze en nog steeds, maar er is een soort van onderbuikgevoel bijgekomen, wat ik zelf nog steeds niet helemaal kan duiden... Er zijn wel een paar dingen die me opgevallen zijn en me storen. - Vanaf dag 1 gooit ze namelijk alles op de zwangerschap. Ze had geen zin om mee te helpen op ruimen, komt vast door zwangerschap. Ze wil alleen maar hamburgers eten, komt vast door zwangerschap. En zo meer dingetjes, die vrij onbenullig zijn, maar die meteen op zwangerschap gegooid werden. Best, maar met 5,5 week vind ik dat erg vroeg. En stel dat het zo zou zijn, (wat best zou kunnen, want als ik het niet heb gehad, betekent het natuurlijk niet dat een ander het ook niet kan hebben) hoeft het er van mij niet zo dik bovenop te liggen. - Dat ze het mij vertelde was meer per ongeluk, want ze wilden het eigenlijk voor zich houden. Tuurlijk heel leuk dat ze het voor mij niet voor zich kan houden, want dat betekent voor mij toch een goede band (die we ook hebben!). Maar voor de rest moest het geheim blijven tot aan de eerste echo. Die hebben ze volgende week. Uiteindelijk hoorde ik net voor kerst dat ze het toch maar gingen vertellen, want dan hoefde ze zich niet anders voor te doen, dan dat ze zich voelde. Ook prima, als je misselijk en moe bent, begrijp ik dat best. Ieder daarin zijn eigen keuze. Nogmaals, omdat ik andere keuzes daarin maak, betekent dat niet dat een ander dezelfde keuzes moet maken als ik. Maar nu weet dus werkelijk iedereen het al, sinds vorige week, toen ze net 8 weken zwanger was. Ze weten nog niet of het goed zit of wat dan ook... Ook je eigen keus natuurlijk en ik snap heel goed dat je enorm van de aandacht geniet als het dan eenmaal zover is. Maar stel dat het mis is? Dan weet ook meteen iedereen het, wil je dat? Ik denk dat zij in hun euforie (die ik ook wel weer heel goed begrijp) niet goed beseffen, hoe pijnlijk dat kan zijn. Dat je het familie en goede vrienden vertelt, ok, maar echt iedereen in hun en onze omgeving weet het nu... Dat zit me dwars.... Maar eigenlijk denk ik dat dit wat nu volgt mijn grootste punt is... - Ze hebben een heel goed bevriend stel, dat al 2 jaar bezig is voor een kindje. Alle onderzoeken achter de rug en van dat wat ik begrepen heb, heeft ze pcos. Ze zagen er tegenop om het hen te vertellen, logisch. Maar mijn zwager zei er het volgende over; Ja, want X is er zo op gefocust en was gewoon kwaad op haar eigen broer toen hij vertelde dat zij hun tweede kindje verwachtten. Ze is er veel te veel mee bezig en ja dan lukt het ook niet. Dat waren zijn letterlijke woorden en ik klapte bijna uit elkaar toen ik hem dat hoorde zeggen! Het lag op het puntje van mijn tong om te roepen: lekker makkelijk gezegd door iemand die met de eerste keer seks in zijn leven zijn vrouw zwanger maakt! Vond ik ietwat gênant om dit aan het kerstdiner eruit te flappen, dus maar niet gedaan... Maar dat stootte me zo tegen de borst en samen met de twee punten die ik hiervoor vertelde, heb ik er dus een onderbuik gevoel bij... Snappen jullie een beetje wat ik bedoel? En daar zit ik dus mee. Want is dit terecht? Ik gun het ze van harte! Het is een ontzettende lief stel, staan altijd voor je klaar. Kan het heel goed met ze vinden. Maar waarom lijkt het dan nu net of ik ze al die aandacht niet gun? Steekt het me dat ze in 1 keer zwanger zijn? Ik heb twee gezonde kindjes, weliswaar niet in 1 keer, maar ik heb ze wel, dus ik mag niet klagen. Ik heb twee keer al die mooie aandacht mogen hebben, nu zijn zij aan de beurt. Dat zeg ik nu elke keer tegen mezelf. Maar toch... Iedere keer als ik ze zie, of als er over de zwangerschap wordt gesproken, vermijd ik hen, of het gesprek erover. En denk ik... Moet dat nu alweer... Ik voel me een egoïst... Want toen ik in hun schoenen stond, stroomde ik over van trots, onder al die aandacht! Dus ik zou hun positie nu toch moeten begrijpen? Zucht... Sorry van het hele verhaal... Heb nog steeds niet het gevoel dat ik mijn punt gemaakt heb, maar wil wel graag weten hoe jullie hierover denken...
@ kloppend hartje; jaaa, we zijn zo gelukkig!!! Het was nog ini mini en een erg slecht echo apparaat, maar ik zag wel duidelijk het hartje knipperen Helaas heb ik geen foto gevraagd (was een beetje snel, snel, omdat het de gyn er met name om ging dat het kindje in mijn baarmoeder zit en niet in mijn eileider oid). Ik probeer nu elke keer het beeld van de echo voor me te halen, zo'n prachtig gezicht!!! De pretecho van 7 januari hebben we nu verplaatst naar zaterdag 12 januari. Is toch weer 5 dagen verder en het kindje dus groter. Ik ben dan 8wkn, dan moet een buikecho wel kunnen denk (hoop!) ik. Heb het zo bedacht dat ik vanaf vandaag tot de volgende echo 11 dagen moet wachten en dan van die pret echo tot de termijnecho bij de vk 12 dagen wachten. Nou, dat is toch goed te doen lijkt me Verder is het hier echt 3x niks, lang geleden dat ik me zo beroerd heb gevoeld (en het ook nog langer duurde dan 1 dag)... Liefs, Laris
@ Bloom; heb je verhaal gelezen en ik proef je dubbele gevoelens. Je irritatie richting hun, je zelfverwijt (omdat je je eigenlijk niet zo wil voelen)... Laat ik puntsgewijs reageren; - Alles nu al op de zwangerschap gooien dat je niks meer kan doen vind ik onzin! Daar zou ik me ook mateloos aan storen! - Aan iedereen vertellen dat je zwanger bent is uiteraard een punt waar ik anders over denk dan de meeste dames hier. Ik ben zelf iemand die steun put uit praten met anderen. Heb een goede band met mijn ouders en heb weinig vriendinnen, maar degene die ik heb, heb ik al jaren en zijn erg belangrijk voor mij. Het was voor mij niet meer dan logisch dat ik met hen mijn ervaring met het zwanger worden wilde delen en toen het eenmaal raak was, wilde we dat gelijk vertellen! Ik zet het echter nog niet op Facebook en op mijn werk weet nog bijna niemand het (op 2 collega vriendinnen na dan). Natuurlijk wisten wij tot vandaag ook niet of het goed zat en ook nu is er nog geen garantie. Maar ik wil zoveel mogelijk steun van zoveel mogelijk mensen als het mis zou gaan. Heb er altijd zo over gedacht en ik heb bij Kyara alles precies gedaan zoals ik vantevoren bedacht had en doe dat nu bij beebje weer. Wat dat betreft begrijp ik ze dus wel, maar ik snap ook heel goed dat jij je er moeilijk in kunt vinden, aangezien jij anders bent (net als de meeste dames hier). - de opmerking van je zwager slaat kant nog wal en ik zou jouw gedachte er wel uit geflapt hebben tijdens het kerstdiner ben ik bang Lekker makkelijk praten voor iemand die niet weet hoe het is om lang bezig te zijn. En 'het niet teveel er mee bezig zijn' vind ik zo'n VRESELIJKE opmerking, bah! :x - ik snap wel jouw jaloezie gevoelens. Uiteraard heb jij ook volop genoten van de aandacht in je zwangerschap, maar toch anders denk ik. Omdat je szusje het nu al deelt krijgt ze nu met 8 weken al volop aandacht die bij jou 4-5 weken later begon. Verder klinkt zij erg uitbundig en een beetje 'over-the-top'. Jij bent behouden en rustig. De aandacht die je krijgt is denk ik een beetje gelijk aan hoe je de aandacht vraagt (hoop dat je snapt wat ik bedoel?) Jij zet jezelf nooit vol op de voorgrond en dat doe zij nu wel. Dat is anders en dat is wennen. Verder is het misschien een soort 'gemis' van jou? De tijd van trouwen, 1e kindje krijgen en al het enthousiasme en de onbevangenheid die daarbij komt kijken ligt inmiddels alweer een paar jaartjes achter jou. Jij weet inmiddels ook hoe het er 'in real live' aan toe kan gaan, dat maak je nu mee met Bloomman... Het leven is niet alleen maar leuk, het kan ook moeilijk zijn. Jij ervaart dat en je szusje zit alleen maar onbevangen bovenop die roze wolk. I Ik denk dat dat steekt en dat kan ik erg goed begrijpen! (Maar als ik dit helemaal verkeerd interpreteer hoor ik dat ook graag). Ik weet dat ik zelf qua persoonlijheid heel anders ben dan jij, wellicht te vergelijken met je szusje, maar ik begrijp je verhaal erg goed! Weet niet zo heel goed wat voor oplossing ik kan aandragen, maar weet in ieder geval dat je je gevoelens hier altijd kan uitten! Ik heb erg veel bewondering voor jou en ik vind je zo'n lief persoon, zo'n goede en zorgzame mama!!! Boef, Boefje en Bloomman mogen zich gelukkig prijzen met zo'n lieve mama en echtgenote! Dikke knuffel, Laris
@Bloom: jouw bescheidenheid siert je. Je terughoudendheid ook. Ik vind het super hoe jij overal mee om gaat, en hoe jij je het lot van anderen aan kunt trekken. Kan me dan ook heel goed voorstellen dat je hiermee zit. Ik zou me er ook groen en geel aan ergeren wanneer iemand zich in mijn ogen zo aanstelt! Natuurlijk weet je niet in hoeverre ze ECHT last heeft van de zwangerschap, dus wat dat betreft valt er weinig te zeggen. Ja, het kan als pijnlijk worden ervaren wanneer het bij iemand zo vlot raak is en bij anderen het jaren duurt of gewoonweg niet wil lukken, maar de opmerking van je zwager vind ik gewoon echt niet kunnen! Natuurlijk mocht ook jij overstromen van trots, dat misgunt niemand je! Zelfs de meiden die hier een paar jaar hebben geprobeerd zwanger te worden, zullen je die trots op geen moment tijdens je zwangerschap jou hebben misgund! Maar waarom zou jij je een egoist voelen meis, dat is toch nergens voor nodig? Mannen (en vrouwen!) die dit soort opmerkingen maken zijn de egoisten in dit verhaal. Mijn vriend maakte laatst ook de opmerking, dat het voor sommige stellen genetisch gewoon niet weggelegd was om zwanger te worden, dat ze geen match zouden zijn en dat al die onderzoeken en behandelingen niet natuurlijk zijn. Ben toen ook zo uit mijn slof geschoten, hem voor het blok gezet van "wat als het bij ons zo was" etc. Zijn antwoord (hoewel ik weet dat hij absoluut nooit kinderloos had willen blijven) was dat het dan zo door de natuur bepaald zou zijn. Vruchtbaarheidsbehandelingen wil hij niet aan, adpotie zeker weten niet omdat het niet je eigen vlees en bloed is etc. @Larissa: wat geweldig, een kloppend hartje!!! Helemaal blij voor jullie Uit ervaring kan ik je zeggen dat je je over een paar dagen vast beter gaat voelen wanneer de griep wat tot bedaren komt... Hopelijk nemen de zwangerschapskwaaltjes het dan niet over natuurlijk @Hier: Er werd net van boven gevraagd om een emmer en de thermometer. Mannen zijn zo zielig! Ik loop verdorie een week lang met een temperatuur van 3 graden hoger dan normaal rond, ga gewoon naar mijn werk, doe alles in het huishouden etc. Meneer zuipt een halve fles sambuca op met zijn collegae op de nieuwjaarsborrel vanmiddag en bij thuiskomst kruipt hij zijn bed in. Nu ligt hij de longen uit zijn lijf te hoesten (vandaar de emmer, kokhalzen - deed ik verdorie ook afgelopen week!!) en zeurt hij wanneer hij een temp van 38,5 heeft. Ook even lekker ego: mijn temp is weer gedaald naar 35,7 dus ben helemaal happy
Spikkel, ook via hier nog even; heel hartelijk gefeliciteerd met jullie zoontje en broertje van J! Ik hoop dat alles voorspoedig gegaan is. Kruimeltje heeft iig netjes gewacht tot het nieuwe jaar zoals zijn mama hem opdroeg! Geniet ervan!