Haha Ik zeg altijd tegen mijn man, hakkie tsjakkie weg met je zakkie..... Maar die durft nog steeds niet.
Ja hè?! Eerst zei ik het in de hoop dat hij niet zou gaan en we een vierde zouden krijgen. Inmiddels heb ik hem al een aantal keer een flinke schop onder zijn kont gegeven maar helaas.....hij gaat er niet harder van lopen. Scheelt wel dat we nog vrij jong zijn ik 31, hij 35 en onze oudste 10 en jongste 4 is. Ik heb lange tijd gehad, stel dat 1 van de kids wat overkomt of mij dan kan hij nooit meer een kindje krijgen. Maar inmiddels mag het van mij wel gaan gebeuren. Maar we gaan wel weer offtopic nu.... Hahahha
Echt,die van mij moet haha. We zijn beide ontzettend vruchtbaar en ik vind kinderen echt leuk en een 4e had van mij ook nog wel gemogen maar we hebben daar echt de middelen niet voor dus wil en kan het risico ook echt niet gaan nemen. Kijk,mocht het nou toch zo zijn dat de ingreep of iets niet goed gelukt zou zijn of iets en ik raak zwanger van de 4e dan vinden we echt wel een oplossing. Maar we willen het bij bewust kindjes nemen echt bij 3 houden. Dan zijn wij compleet zeg maar
Nummer drie was heel bewust gekozen, voor mij was ons gezin nog niet compleet. Mijn man twijfelde, gewoon omdat het zoveel werk is, zo'n ukkie. Maar hij zou ze echt niet meer willen missen! Voor mij waren wel de voorwaarden dat we het financieel aan zouden kunnen en dat mijn man ook heel veel doet in het gezin. Ik zie hier regelmatig verhalen voorbij komen waarbij de man klaagt en zich als een kleuter opstelt als het gaat om de verzorging van de kinderen. Gelukkig heb ik een wereldvent die alles aanpakt wat maar nodig is en we zijn echt een team. Anders had ik nooit 3, of zoals nu bijna 4, kinderen gehad. Qua leeftijd zitten ze wel dicht op elkaar (4 kinderen in 5 jaar tijd), dus dat is erg pittig af en toe, vooral met de gebroken nachten. Nu ben ik niet gezegend met goede doorslapers, dus daar hangt het natuurlijk ook vanaf. Zoals iemand voor mij ook al zei, van 0 naar 1 vond ook ik de moeilijkste fase. De hele dag in je eentje een baby bezig houden, af en toe werd ik er echt gek van. Dan heb ik veel liever 2 of 3 kinderen tegelijk, dat is een heel andere dynamiek in huis. Ze spelen dan veel meer samen, met of zonder jou en al ben je nog steeds veel met ze bezig, toch is het heel anders. Ik hoop dat je hier iets aan hebt en succes met je beslissing!
Ik wilde altijd al 3 of 4 kinderen. Toen ik mijn 2 dochtertjes had, voelde het toch nog niet helemaal compleet en ik wilde graag nog een 3e kindje, alleen die kwam eerder dan verwacht haha. Ongeveer Een jaar na de geboorte van ons 2e dochtertje. Het was een verassing maar zeker welkom! Nu merk ik eigenlijk echt dat ons gezin compleet is. Of er een vierde komt weet ik nog niet maar voorlopig niet, heb even genoeg van zwanger zijn/de babytijd waarschijnlijk doordat de middelste 4 maanden lang een huilbaby was en daarna nog de korte tijd op elkaar!! Ik ben nog maar 25 dus ik heb nog (zat) bedenktijd Ons oudste dochter word dit jaar 5, ons jongste dochtertje word in februari 2 jaar en ons zoontje in maart 1 jaar ik heb er geen moment spijt van, het is druk maar erg gezellig!! Alleen soms een beetje hectisch die 2 kleinsten
Precies dit! (Met iets minder leeftijdsverschil hihi) Hoe het gaat lopen kan ik pas over een jaartje ofzo vertellen....
Derde lag wel in de planning maar het moment was onverwacht. Ben nu net zoals syrian beauty ook wel een beetje klaar met de babytijd en het zwanger zijn, de kans dat er nog een vierde komt is hier extreeem klein.
Hier ook bewust voor een derde gekozen en redelijk kort op elkaar! Nu eentje van 3 en eentje van 2! Gewoon omdat er nog ruimte was in ons hart! Qua kosten lijkt het me wel mee gaan vallen omdat we er 3 van hetzelfde geslacht hebben, dus kleertjes kan allemaal door gedragen worden! Het zal wel druk worden, maar ik ben full-time thuis en vind het heerlijk om zo te kunnen zorgen voor de kinderen!
wij wilde altijd graag 3 kindjes. maar aangezien de risico's te groot zijn hebben we besloten om het bij 2 kindjes te laten en daar hebben we beide vrede mee. ons gezinnetje is compleet. inmiddels is het ook niet meer mogelijk van mijn vriend heeft zich laten steriliseren.
Wij hebben een half jaar geleden de knoop doorgehakt om voor een derde te gaan. Helaas is het nog steeds niet raak, maar we blijven goede moed houden! Bij ons is ook het gevoel dat het nog niet compleet is met 2 kinderen. We vonden de overgang van 1 naar 2 wel zwaar, maar dat was ook omdat er weinig leeftijdsverschil tussen zat (net geen 2 jaar). Daarom hebben heeft het ook even geduurd voordat we er klaar voor waren. Als het nu raak is gaat mn jongste al naar school tegen de tijd dat de baby er zou zijn, dat lijkt me heerlijk! Tijdens schooltijd heb ik dan alleen de baby en mn jongens erbij na die tijd. Het zal ook weleens lastig zijn met halen en brengen en speelafspraakjes etc. maar ook zo leuk. Als de derde er ooit is zijn we wel klaar, we hebben financieël geen ruimte voor een 4e en in huis ook niet.
Zomaar een vraagje uit pure nieuwsgierigheid..... Hebben al jullie kindjes (straks) een eigen kamer??
Wij willen heel graag 3 kinderen. Mijn oudste is uit mijn eerste huwelijk en er zit 9 jaar tussen mijn 2 meiden. Het lijkt me zo leuk om ook 2 kindjes van ong dezelfde leeftijd te hebben. Daarbij wil ik heel graag nog een kindje van mijn man en mijn man wil ook heel graag nog een eigen kindje erbij. Vanwege de crisis hebben we onze wens voor een 3de even moeten uitstellen maar ik hoop dit jaar toch echt wel zwanger te mogen worden van een derde wondertje. De kids hebben allemaal een eigen kamer al zit ik te twijfelen om als de derde een meisje zou zijn om haar bij mijn jongste op de kamer te leggen gezien zij een grote slaapkamer heeft.
In eerste instantie zullen we de oudste 2 bij elkaar op de kamer leggen zodat de baby een eigen kamer zal hebben. Maar we willen wel ooit een dakkapel en een kamertje op zolder maken, zodat ze dan allemaal een eigen kamer hebben. Alleen hebben we daar nu het geld niet voor (we moeten als het zover is eerst een nieuwe auto, we hebben nu een Golf 5-deurs daar kunnen niet 3 kinderen achterin)
mn huis( flatje) heeft 3 slaapkamers. dus de oudste 2 meiden liggen in een stapelbed. ( 8 en 6 jr) de jongste is 4 mnd en die ligt op haar eigen kamer. toen ik zwanger was van de 3e kreeg ik heel vaak de opmerking,heb je daar ruimte voor dan?? ik zei dan...in mijn hart..GENOEG! dat vond ik zo'n irritante vraag altijd. vroeger sliepen ze met zn 6en op een kamer( bij wijze van) daar krijg je niks van hoor! tuurlijk zou ik ze in de toekomst graag een eigen kamer geven. maar dat zit er nu voorlopig niet in.
Ja, alle 3 een eigen kamer. Anders zouden we het sowieso niet willen. Maar goed, wij zijn nog steeds aan het afwegen.
Wij hebben in totaal 5 slaapkamers in ons huis, dus onze oudste 2 hebben een eigen kamer (jongen en een meisje, dus het was voor mij geen optie om ze samen te leggen), de 2 jongens hebben wel samen een kamer ( wel de grootste van ons huis) met stapelbed ( schelen maar 15 maanden, en hebben veel dezelfde interesses), en de jongste ligt nu nog bij ons op de kamer maar gaat uiteindelijk naar de kleine kamer die nog over is. Voor ons werkt dit zo prima
Hier ook bewust gekozen voor een derde kindje (en een vierde had er voor mij ook mogen komen, maar dat gaat niet gebeuren. Mijn lichaam is even klaar met hormonen spuiten en zwanger zijn) Ik wilde vroeger al een groot gezin met 6 kinderen. Door mijn leeftijd en het feit dat wij in de medische molen hebben gezeten is het de helft geworden en wat genieten wij van onze donderstraaltjes. Natuurlijk is het soms aanpoten, maar dat is het met twee kinderen ook. Ik merk niet echt veel verschil tussen 2 of 3 kinderen. Nu moet ik er wel bij vertellen dat wij hele makkelijke baby's hebben gehad. Sliepen snel door (na 6 weken ongeveer) en huilden heel weinig. Ook ben ik gastouder, dus regelmatig heb ik 5 of 6 kinderen in huis. Sommige mensen zullen dat erg druk vinden, maar ik geniet er van.