Die van mij af en toe bij dramatische scenes in films. Zoals bij Komt een vrouw bij de dokter en De Gelukkige Huisvrouw. Gisteravond was het ook weer raak, bij het einde van Titanic. Is het bij jullie ook zo dat jij vaak nergens last van hebt en hij opeens enorm emotioneel wordt om iets kleins?
Volgens mij heb ik geen traanbuisjes, want ik huil werkelijk nooit. Huilende mannen pffffffff daar kan ik wel om janken
Nou bijna nooit. De keren dat ik m heb zien huilen in 13 jaar zijn op 1 hand te tellen. Dat compenseer ik overigens ruim
mijn man huilt nooit, heb hem in 6 jaar tijd 1x zien huilen en dat was toen hij te horen kreeg dat hij onvruchtbaar was.
Nee niet vaak. Heb hem zien huilen toen zijn vader overleed Toen zijn opa overleed heeft hij gehuild En afgelopen maand toen zijn stiefvader overleed. Maar dan heb ik het over echt huilen he en niet een paar traantjes laten om iets zieligs op tv.
Mijn man heeft 1x gehuild bij mij. Dat was toen ik de eerste MK kreeg en we dit absoluut niet meer hadden verwacht, hij was er kapot van.
nee de mijne zelden... vooral niet om een tv programma.... dan moet er echt iets heel ergs aan de hand zijn zoals een overlijden van iemand of zoiets dergelijks...
Nee, ook bij mijn man zijn de keren dat ik hem heb zien huilen op 1 hand te tellen. - Toen zijn vriend zelfmoord pleegde - Toen de jongens allebei gezond ter wereld kwamen. En bij al die keren waren het slechts een beetje vochtige ogen.
Eens! Ik vind emoties prima hoor, maar je hoeft echt niet om alles te jankn! Dat vind ik ook bij vrouwen
Ik ben tien jaar bij mijn man heb hem drie keer met waterige ogen gezien, waarvan twee keer bij de geboorte van onze meiden
Mijn man huilt niet bij films nee, maar er zijn wel andere momenten geweest dat hij huilde. En niet alleen van verdriet maar ook van geluk. En waarom zou een huilende man om te janken zijn? Weet je wat ik om te janken vind? Een man die zijn emoties niet durft te laten zien .
ik zou het niet echt tof vinden als mijn man bij elke film zit te janken hoor.... haha liever niet zeg maar...