Ik ben bang voor naalden. Ik heb mezelf na enige moeite over de drempel gezet en we zijn nu bezig in een icsi-traject. Ik ben vol energie aan het prik-gebeuren begonnen. Inmiddels heb ik er vijf dagen op zitten... Ik heb geen last van de decapeptyl. Maar het prikken begint me nu al tegen te staan. Gister en eergister deed het prikken gewoon zeer, de eerste drie keren helemaal niet! Ik word er soms moedeloos van dat ik er nog een stuk of 25 moet zetten deze ronde... Wat zijn jullie ervaringen? En hoe geef je jezelf een schop onder je achterste om door te gaan? Ik stop heus niet, dat is het punt niet, maar soms heb je even wat extra moed nodig... Niet zozeer voor mezelf, maar wellicht voor iedereen die hier tegen aan loopt... Dank jullie wel!
Hey meis, Ik vond het ook verschrikkelijk! Vond het ook niet makkelijker worden. Hoe minder je er bij nadenkt en niet aarzelt hoe minder zeer het doet. Maar het blijft klote. Op mijn blog zie je op de foto de blauwe plekken die ik eraan over hield, sommige zie ik nu nog steeds na een half jaar. Maar het is voor een goed doel! Hou vol en succes!
Het is ook vreselijk! Ik prikte mezelf niet dat deed mijn man bij mij.... "samen spelen, samen delen"! Als het me na een week ofzo echt tegen ging staan, deed ik de huid eerst verdoven met een ijsblokje. Later had ik met onze huisarts een gesprek over het traject en die zei me, dat als ik nog een keer het traject in zou gaan, ik 'toverzalf' mag komen halen. Die zalf gebruiken ze bij kinderen om kleine plaatselijke verdovinkjes voor een prikje te geven.
Ik heb het prikken al makkelijk gevonden, heb dan ook korte protocool gehad, 3 dagen decap. en daarna de gonal-f erbij, 2 x max. 14 dagen geprikt. Nu moet ik zeggen dat ik geen held ben en mn man me geprikt heb hoor. Soms voelde ik niets en soms wel. Succes, hopelijk wordt 2013 jullie jaar!
Ik vond het ook niets. Maar toen ik de puregon mocht prikken ging het veel beter! Eerst was het menopur. De puregonpen voel je zelfs bijna niet. misschien kun je die krijgen? Weet niet wat voor soort het is dat je nu hebt maar misschien is de werking hetzelfde? De pregnyl bleef lastig. Blauwe plekken idd.. Maar ik had gelukkig niet veel rondes nodigm Ik prik liever mijn clienten
Ik heb ook'n naaldenfobie.. Toen ik de 1e rond in ging had ik mezelf voorgenomen om juist mezelf wél te prikken! Om te proberen om over mijn angst heen te komen... De 1e keren hing ik zelf tegen het flauwvallen aan..moest elke keer even bijkomen en de plek waar ik geprikt had bleef ik 'n hele tijd daarna nog voelen (wat je psychisch ook niet allemaal kunt doen hè).. Bij de laatste pregnyl spuit had ik dan ook echt gehuild, van angst voor die grote naald maar ook van blijdschap dat ik het weer zover gered had! Nooit meer zei ik.. Tot de 1e poging strandde in'n miskraam en ik me moest opladen voor weer'n spuit ronde!! En nu zelfs voor'n 3e! Je verlegd je grenzen als je echt iets wilt.. Vroeger zei'n leraar ook al tegen me: als je écht iets wilt, dan lukt't je! En dat is ook in deze situatie zo!!! Zoals ik me geestelijk gek kon maken van die naalden, kon ik me geestelijk ook kracht inspreken om me over de angst heen te zetten... Met de nodige ademhalings oefeningen heb ik mezelf ook geleerd om me te ontspannen tijdens het prikken... Ja joh, ik denk eigenlijk dat er weinig meiden zijn die zeggen: goh yes ik mag mezelf prikken!! Maar alles voor dat ene doel.... Sterkte allemaal meiden in dit traject met alle ROT spuiten!!
Hey, ik vond het ook niks, maar aan het einde van het traject werd het makkelijker. Wat ik heb gemerkt is dat je volgens mij niet op dezelfde plek moet prikken. Ik vond zelf de zone links en rechts vd navel het minst 'pijnlijk'. Ik ging steeds meer hier op letten en zorgvuldig een plekje uitzoeken. Het geeft ook een beetje afleiding. Op het laatst ging ik me een beetje inbeelden alsof ik bij iemand anders een spuit ging zetten. Een beetje de professionals nadoen Zo van hoe kan ik het doen zonder teveel pijn te veroorzaken. Dat hielp mij wel een beetje en het ging allemaal wat minder twijfelachtig/ angstig. Voor de stimulatie moest ik Gonal-f prikken, en daar voelde ik heel weinig van. Sterkte girl.
Dank voor jullie reacties. Hoop dat anderen er ook wat aan hebben. Ik ben nu met ijsblokjes in de weer om de huid wat te verdoven naar het helpt weinig. Soms denk ik dat ik misschien in stiae zit te prikken en het daardoor zio'n pijn doet. Maar ik zou het wel vreemd vinden als ik 3 dagen goed prik en vanaf daarna ineens altijd fout! De decapeptyl heeft als bijwerking dat het pijnlijk kan zijn bij het plekje. Maar is dat dan omdat je een gaatje in je buik hebt geprikt (logisch) of is het gevoelige gebiedje groter en komt het daardoor? Zie wel op tegen die 23 spuiten die nog moeten... Pfff
Thauma, je kunt ook je bovenbeen proberen he.. als je buik zo gevoelig is meis..zou ik zeggen: het is het proberen waard! Sterkte!!! Ik snap je volkomen, maar probeer vol te houden en er positief in te blijven staan..dan hou je het beter vol! Vooral als je straks 2 spuiten per dag moet gaan zetten.... En prik elke dag ergens anders.. het 'prik-gebied' is best groot, dus gebruik dat! Ik heb ook weleens uitgeweken naar mijn bovenbeen.. daar voelde ik het praktisch niet! liefs, visje.
Ik had ook een vreselijke naalden angst. Wat ik altijd deed was 15 min voordat ik ging spuiten een coolpack op mn huid doen zodat de huid goed verdoofd is en je de prik minder of helemaal niet voelt. Iemand stelde voor om in je bovenbeen te spuiten dan kan ook maar het bovenbeen heeft als nadeel dat je die kan aanspannen en de buik is altijd ontspannen en daardoor in de regel minder pijnlijk. Ik heb ook bij een medisch maatschappelijk werker gelopen voor de angst. Welklicht is dat ook nog iets voor je.? Ik heb goede tips gekregen die mij nu nog erg helpen.. Ik hoop dat t snel raak bij je is!
Nou, het gekke is... ik had dus prikangst. Wist ook zeker dat ik nooit zou gaan prikken voor IVF/ICSI. De naald werd ook iedere keer groter in mijn gedachte. Ik heb dus een gesprek bij de verpleegkundige aangevraagd om eens te zien waar we het nou eigenlijk over hadden. Ik heb de uitleg gekregen van wat ik zou moeten doen. Spuiten klaarmaken, prikles gehad etc. Toen kon ik nadenken over iets wat ook echt waar was, niet iets wat alleen maar in mijn hoofd leefde. Dat was wel heel fijn. De prikles viel reuze mee. Ik voelde er helemaal niets van. Ik wist zeker dat ik het zou kunnen en we besloten er voor te gaan. De eerste drie keer prikken gingen fantastisch. Mijn vertrouwen groeide met de dag. Weg prikangst. Ik vond mezelf superstoer en dapper. Dit ging lukken!!! Tot dus vanaf dag vier het ineens pijn ging doen. Ach, dat was vast een keertje pech hebben. Dag vijf opnieuw.. Dag zes alweer... En dag zeven... Bijna geen toeval meer he? Dus de angst voor naalden is zich wel overwonnen, maar ik snap de pijn niet. En ik zie wel op tegen de pijn die het me nu iedere dag doet... en dan vooral met het vooruitzicht dat er nog zoveel prikken moeten komen! Het is ook echt geen ingebeelde pijn, veroorzaakt door stress ofzo. Want ik was juist relaxed en toen ging het ineens pijn doen! Maar ik vind de tip wel heel nuttig voor de meiden die echt nog heel erg met de prikangst zitten. Net als het gesprek voordat je de keuze gaat maken om wel of geen IVF te doen. Het heeft mij heel erg geholpen. En qua pijn heb ik nu de volgende suggesties: - verdovende creme (iemand ervaring?) - ijsblokje / icepack / koelblok van epileerapparaat - .. (nog aanvullingen)? Wat ik me zat af te vragen: zou het kunnen komen doordat ik met de feestdagen minder goed/gezond heb gegeten dan ik normaal doe? Dat er misschien wat meer spanning op mn buik staat of ik andere stoffen in mn lijf heb en daardoor minder kan hebben? Het valt me trouwens wel op dat de meesten niet zo enthousiast zijn over de spuiten van de decapeptyl, klopt dat?
Hoe snel prik je? Bij mij deed het pijn als ik de deca spuit er niet snel genoeg injaste zeg maar. Dus echt een snelle korte stoot die naald erin. Ik heb ook een keer, na zo'n weekje prikken, gehad dat het echt niet lukte en ik wel een half uur bezig ben geweest met een spuitje... Grrrrr. Uiteindelijk mezelf vermand en weer snel gezet. Waar je ook eens op kunt letten is bij het ontluchten. Als je daar teveel vloeistof uit laat komen kan de naald bot worden is mij in het ziekenhuis verteld. Dus misschien dat dat het is? Want dan doet het ook pijn. Mijn tip: echt snel erin steken en huppakee langzaam leeg spuiten. (En geloof me, ik ben ook echt bang voor naalden en val bijna altijd flauw bij bloed prikken....)
Wat ga je na de deca prikken? Ik vond die pennen minder erg om erin te zetten (nadeel is dat je daar wel meer mee moet doen, instellen enzo, dan dan ben ik er dus alweer lang mee bezig en vind ik het eng worden... Het is ook altijd wat hè?!)
Haha, ja poema, het is idd altijd wat Ik ga fostimon prikken. Geen pennen, maar spuiten die je nog moet klaarmaken (dus ook uit een flesje en een potje wat samenbrengen en laten oplossen. Dan een kleinere naald erop (gelukkig!) en dan spuiten. Dus nee, leuk is dat ook niet. Maar ja, de prikles ging goed, dus ik hoefde geen pen... zei ik met mn grote mond Maar ja, de deca blijft he... Weet iemand trouwens waarom je dat spul altijd moet prikken? Kunnen ze daar geen pilletjes voor maken?
Oei, flauwvallen is niet goed! Ik prik wel redelijk snel denk ik. Ik probeer er geen vloeistof uit te laten komen bij het ontluchten. Soms een heel klein drupje per ongeluk. Ik zet de naald op mn buik en probeer de naald er dan rustig in de laten glijden zonder te aarzelen. Even laten zitten (au au au au) en dan weer er uit te halen... en dan een beetje masseren, buikie aaien, kusje erop bij mn man bedelen ... LOL Ik probeer het te doen tijdens het tv kijken door... alsof het er niet is. Pompiedompiedom... prik... lalalalala. Niets gebeurd! Werkte de eerste dagen als een zonnetje!
Tja, ik zet hem dus niet eerst op mijn buik. Maar echt met een aanloopje zeg maar. Dus beetje afstand en dan met een korte stoot erin. Misschien dat eens proberen? Rolletje vet tussen duim en wijsvinger, aanloopje en prikken.
Het prikken ging gisteravond beter. Overal op gelet: spuit op temperatuur, huid goed strak, niet in striae prikken, huid eerst gekoeld etc. Hopen dat het vanaf nu dus weer beter gaat... wordt zo'n ding anders he?
Idd vloeistoffen een half uur tevoren uit de koelkast halen. Elke dag op een ander plekje prikken. De naald zogezegd als een dartpijltje erin gooien zonder te aarzelen (en heel hard onehundredandeighty roepen! Geleerd van een andere dame op ZP) Bedenken dat het tijdelijk is en voor een goed doel! Je kunt het!