Vernoemen, wat vinden jullie?

Ik vind het een beetje een rare reactie van je schoonvader.
Mag indd hopen dat het een grap was .

Wij hebben onze zoon ook vernoemd naar beide opa's maar dit omdat zijn beide opa's overleden zijn .
Wij vonden het dus een mooi gebaar en voor ons heel speciaal.
Het is overigens niet zijn roepnaam.
De tweede en derde naam zijn van de opa's hij staat ook geregistreerd met die initialen en niet met zijn roepnaam.

 

Hihi bij ons is het een beetje andersom. Als we een kindje krijgen dan wil ik wel graag vernoemen en mijn man niet. Ik wil dit graag omdat het al eeuwen traditie is in de familie.
Nu heeft mijn moeder een vreselijke naam die ze zelf ook afschuwelijk vindt. Haar roepnaam valt gelukkig erg mee. Mijn man en ik hebben het al eens over gehad en als de eerste bijvoorbeeld een meisje wordt dan krijgt ze een naam die wij mooi vinden en als tweede naam de roepnaam van mijn moeder. Mocht er een 2e meid bijkomen dan verzinnen we weer een naam die we beiden mooi vinden en als tweede naam de roepnaam van zijn moeder.
De roepnaam van ons kindje wordt dan gewoon de naam die we zelf bedacht hebben.

Overigens is het heel vervelend dat bepaalde familieleden denken dat ze zich moeten bemoeien met de naam van jouw kind. Ik ben nog niet eens zwanger en roep ook altijd dat we voorlopig niet aan kinderen beginnen (ik wil wel maar dat gaat ze geen zak aan). Nu al zitten een oom en tante van mij te drammen dat ik moet vernoemen: de volle namen gebruiken dus van de ouders. Ook roept mijn tante steeds dat ze een van haar eigen namen zo mooi vindt. Ze ging zelfs zo ver dat ze zei dat als ze een naam niet mooi vindt, dat ze ons kind dan zelf wel een andere naam zou geven (dus zelf een variant bedenken op de door ons bedachte naam, een die zij wel mooi vindt).

Ik vind dit zelf heel, heel ver gaan. Ik vind vaak genoeg een naam niet mooi maar het komt niet in mij op om dan zelf maar een variant erop te gaan bedenken.

 

Wij vernoemen dus gewoon echt niet!!! Althans niet naar familie... Toen wij vertelden dat ik zwanger ben zei mijn schoonvader meteen: Dat wordt een Hendrik Jan... Nou, echt niet! Heb ze meteen duidelijk gemaakt dat we niet vernoemen... En later begon mijn moeder ook, maar dan meer voor de grap... Die heet Anne, das mooi makkelijk, kan voor een jongen en voor een meisje!

Nou, als wij een jongen krijgen wordt hij vernoemd naar het overleden zoontje van goede vrienden van ons, om hun verhaal maar ook omdat wij het gewoon een mooie naam vinden. Een meisje krijgt gewoon een naam die wij mooi vinden. Ik ken niemand met die naam.

Onze ouders zitten nu echt te vissen, nou dat kunnen ze blijven doen, we vertellen toch niets! De enige die onze jongensnaam van te voren te weten krijgen zijn die vrienden. Lijkt me wel zo correct om ze dat even van te voren te vertellen, anders is het misschien een klap voor ze. Dat willen wij absoluut niet! En dan nog is er 50% kans dat ons kindje een andere naam krijgt aangezien wij pas bij de geboorte willen weten of het een jongen of een meisje is...

 

Wij hebben juist wel vernoemd omdat het iets is wat ik erg mooi vind en een eer naar diegene toe vind.

Wij hebben gekozen om de tweede en derde naam te vernoemen en roepnaam gewoon de naam die we beide wilde althans die is ook vernoemd naar Jari litmanen

 

Ik heb ook helemaal niets met vernoemen. Ik vind het niet nodig dat de vernoemde persoon voort blijft leven in een naam. Ik heb liever dat dat in een gedachte over die persoon is. Bij mijn sf was het ook een traditie om te vernoemen (kleinzoon naar opa), maar 1) ik wilde niet vernoemen en 2) mijn sv's naam is nu niet bepaald de mooiste. Mijn man is uiteindelijk akkoord gegaan door niet te vernoemen (hoewel hij wel graag wilde). Geen idee wat sv er niet daadwerkelijk van vindt dat wij de traditie verbroken hebben (mijn man is stamhouder). Wel heeft ons zoontje een tweede naam waar je eventueel een vernoeming naar sv in zou kunnen vinden. Mijn man ziet dat dan ook als een vernoeming (maar heeft het niet verkondigd zo) en ik zie het gewoon als een mooie tweede naam. Wij zijn nu in ieder geval tevreden en dat is wat telt, vind ik!

 

Ik wilde wel heel graag vernoemen, vind het een mooie traditie! Maar we hebben de namen wel wat aangepast

Mijn vader heet Harry (vreeeselijk!) maar zijn doopnaam is Peter. Mijn broertje heet ook Peter. Mijn schoonvader heet Jo. Uiteindelijk is het geworden Joas Peter, roepnaam Joas.

Voor mijn dochter hebben we de doopnamen van onze beide moeder gebruikt: Amarenske Nicoline. Roepnaam is Aniek geworden.

Met een beetje fantasie kun je en vernoemen en zelf een mooie naam vinden voor je kind.

 

Ik vind 2de en 3de namen alleen mooi als ze een vernoeming zijn of een speciale betekenis hebben, niet een rijtje van 2 of 3 namen die je leuk vindt.

Hier zijn beide kinderen met hun 2de en 3de naam naar de opa`s en oma`s genoemd (allebei van beide kanten 1 familielid).

In het geval van schoonpapa: was het echt geen geintje? lijkt me toch wel hoor.
Hier was het beide keren een verrassing voor ze en waren ze er erg blij mee.

 

Ik mag idd hopen dat het een grapje was van (o)pa, want anders kon hij die erfenis ergens steken waar het ernstig donker is!
Wij "mogen" mijn moeder niet eens vernoemen, die vindt haar naam té erg. Ach op zich is Klaasje geen rare naam hoor, maar zij vindt het geen mooie naam om nu nog te gaan geven.

De oudste is "semi-vernoemd" Het eerste deel van mijn naam cq mn oma (overleden in begin van mn zwangerschap) en het tweede deel van haar naam naar de jongste broer van mn vriend.
De jongste is niet vernoemd.
En ons zoontje hebben we Yannick* genoemd, mede omdat de naam niet veel zal worden gebruikt in het dagelijks leven... nichtje van ons heet nl Jannieke... vond ik er teveel op lijken. Bij een "levend geboorte" had hij dus geen Yannick* geheten