Ik heb half januari een afspraak in het ziekenhuis, mijn eerste keer. Dit omdat het bij mij niet echt wilt lukken met zwanger worden. Gaan ze al gelijk na de eerste afspraak wat met je afspreken wat je voortaan moet gaan doen? Hoe werkt het?
Toen ik in het ziekenhuis terecht kwam ben ik eerst aan de clomid gezet (hormoonpillen) daarna gingen we eerst even vanaf begin af aan kijken.. dus.. hoe is de zaadkwaliteit (moet getest worden) en ook bij mij is er inwendig bekeken of alles goed was d.m.v. een kijkoperatie.. Niet om je bang te maken of af te schrikken hoor, maar deze kant kan het opgaan. Inmiddels ben ik het ziekenhuis al soort van gewend en ook de inwendige echo's zijn niet eng meer. Succes en hoop op een kleintje voor je liefs Vlinder
meestal kijken ze eerst of alles naar behoren werkt: zaad en eileiders en gaan ze pas daarna verder kijken. Ze willen algemene dingen van je weten: hoe lang, hoe zwaar, wat doe je, wat doet je partner, rook je, drugs, alcohol, cyclus.
Ja de assistente zei dat ze wel inwendig Gaan kijken.... Hoelang ga jij al naar het ziekenhuis? En ben je inmiddels al zwanger? Ik hoop ook op een kleintje
Ben na de hele vragenlijst, meteen even van binnen bekeken dmv een echo. Volgende maand wordt begonnen met het volgen vd cyclus door een reeks baarmoederfotos op dag 9/10/11 ongeveer na eerste menstruatiedag. Zaad ook getest. In februari krijg ik een HSG. Verder bloedtesten op hormonale waardes etc. of er sprake is van mogelijke vervroegde overgang. De standaarden kunnen zijn: http://www.nvog.nl/Sites/Files/0000000106_Oriënterend_Fertiliteitsonderzoek.pdf Succes!
Hey, Toen wij in het ziekenhuis kwamen kregen we eerst een gesprek. Een blaadje mee naar huis om bloed te laten prikken en om zaad in te leveren. Ik kreeg een inwendige echo om te kijken of ze iets raars vonden bij mij. Ze vonden niks bijzonders bij ons dus mochten we over een half jaar terug komen! Tussentijd: zelf proberen... Na een half jaar kreeg ik een kijkoperatie (laprascopie) om te kijken of het IN de baarmoeder ook goed was. Was ook goed..weer wachten. Uiteindelijk hebben we hulp gekregen en hebben we IUI gehad. Het was een lange weg, maar het was erg fijn om te horen dat er geen medische reden was waardoor het niet kon lukken. Hierdoor weten we dat het zou moeten kunnen. Ik wil je niet bang maken of wat dan ook...maar het kan dus echt nog wel een jaar duren voordat er wat gaat gebeuren..als ze niks vinden! Succes meis!
Nee hoor, doet geen pijn. Is een inwendige echo. Een HSG schijnt wél pijnlijk te zijn, maar daarvoor neem je vooraf paracetamol.
Afgelopen woensdag heb ik mijn eerste bezoek aan de gyn gehad. We hebben de vragenlijst besproken (cyclus, BMI, alcohol/drugs, algemene gezondheid, medicijngebruik enz). Daarna stelde de gyn voor om bloed te gaan prikken, omdat ik nu op een mooi moment in m'n cyclus zit. Dat moet ik morgen doen, als ik 7 dpo ben. Ze gaan dan kijken of ik een goede eisprong heb gehad. Volgende week vrijdag heb ik de 2e afspraak en dan gaat de gyn verder kijken wat ze voor ons kunnen doen. Hij sprak in ieder geval al erover om ervoor te zorgen dat m'n cyclus korter zou worden dus ik verwacht iets van clomid ofzo.. Dus dat eerste bezoekje stelde voor mij niet zoveel voor, vrijdag weten we meer in ieder geval!
Nee, dat doet echt geen zeer. Als je tijdens het klussen geen pijn ervaart zul je dat met zo'n inwendige echo ook niet hebben. Weet niet hoe een hsg werkt, maar dat schijnt wel zeer te kunnen doen. Maar ik denk dat ze voor nu alleen nog maar een echo zullen doen.
Ook wij lopen sinds eind dec in het ziekenhuis. Omdat ik al een mooie cyclus heb en weet dat ik een eisprong heb (temperatuur en pijn) zijn wij op een iets andere manier begonnen. Zaad was ook al gedaan door de huisarts en daarbij is alles goed, dus vriend blijft volledig buiten schot. Ik heb bij de eerste afspraak inderdaad een inwendige echo gehad, waarbij alles er goed uitzag. Afgelopen maandag ben ik bloed wezen prikken om de hormonen te bekijken, hiervan krijg ik 21 jan de uitslag. Als daar ook alles goed is, is bij ons de kans groot dat we gewoon nog een jaar moeten gaan proberen. Heel veel sterkte!
Toen ik doorverwezen werd moest ik eerst bloedprikken op CD 3 en CD 21 om te kijken of ik een eisprong had en bepaalde hormoonwaardes goed waren. Toen na 6 weken terug komen uitslagen bespreken. Toen inwendige echo gehad en uitstrijkjes. En na 6 weken weer terug komen. Toen heb ik ipv een hsg een kijk operatie gehad. Direct de uitslag. Toen moest mijn man zijn zaad gecontroleerd worden. Na 6 weken terug komen voor de uitslag. Toen hebben ze een kans berekening gemaakt hoe groot de kans was op een spontane zwangerschap en mochten we het nog 6 mnd zelf proberen. Wij zijn dus met de onderzoeken alleen al bijna 6 mnd bezig geweest.
Toen wij jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren geleden de mmm in zijn gerolt was man al onderzocht op zijn sperma, maar dat werd in het ziekenhuis ook nog 3 keer getest. Hij bleek slecht zaad te hebben. Ik moest een paar maanden telkens op bepaalde cyclusdagen bloedprikken en kreeg inwendige echos. Bij mij was alles in orde, zeiden ze in het AZM. Pas jaren later na heel veel tegenslagen missed abortions, keken ze in Gent verder naar mij. Ook een hsg gehad. Bleek dat ik Hashimoto heb, en mijn TPO torenhoog was, boven de 2000 en die moet onder de 60 zitten...toen die stabiel waren bleef ik ook goed zwanger..resultaat ligt nu ene lange tuk te doen boven.. Je bent voorlopig even gewoon bezig met vooronderzoeken voordat ze kunnen zeggen wat ze evt kunnen gaan doen. Ze kunnen geen behandeling starten als ze niet weten waar evt problemen kunnen liggen. Sucses ermee! Op naar een mooi kindje!