Op 31 januari a.s. hebben wij onze 20-weken-echo. Maar ik kijk er eigenlijk helemaal niet naar uit , ik ben alleen maar bang en nerveus. Wat nou als ons kindje niet gezond is? Ik lees verhalen over mensen die er dan achter komen dat er een dermate ernstige afwijking is dat er gekozen wordt voor het afbreken van een zwangerschap en daar word ik zo bang van! Ik heb twee miskramen gehad (bij 6 en 7 wk) en deze zwangerschap vind ik tot nu toe erg zwaar, zowel psychisch als fysiek. Ik ben tot een week of wat geleden enorm ziek geweest en hoewel het nu iets beter begint te gaan, voel ik me nog steeds totaal niet mezelf, en kan helemaal niet genieten. Ook de angst voor een miskraam is er nog steeds...We zijn op 7 dec voor het laatst bij de vk geweest, dat was dus de laatste keer dat we het hartje hebben gehoord. Nu mogen we maandag weer, maar ook daar zie ik tegenop. Wat nou als het weer verkeerd is gegaan? Ik lees allemaal vrolijke verhalen over mensen die er naar uit kijken om te horen of het een meisje of jongen wordt, maar ik kan alleen maar denken: wat nou als het niet gezond is? Meer mensen hier last van?
Die gedachten zijn wel in mij opgekomen maar ik kwam al snel tot de conclusie dat het geen zin heeft om zo te denken. Je leeft dan alleen vanuit angst. Als het niet goed zit dan is dat zo, en daar is niets aan te doen. Ik heb dat niet zelf in de hand. Dan sta ik er liever positief in en ga uit van het goede. Met ergens in mijn achterhoofd wel dat het altijd nog mis kan gaan, ook na die 20 weken echo, zelfs na 30 weken, na de bevalling etc. Maar het is soms lastig, vooral zoals in jouw geval als je al miskramen achter de rug heeft. Dit haalt het vertrouwen behoorlijk onderuit. Ik hoop dat je toch kan gaan genieten van je zwangerschap!
Ik heb 22 januari mijn 20 weken echo en ik probeer er niet al te veel bij stil te staan wat ze zouden kunnen vinden, wat maart2013 zegt, je kan er toch niets aan veranderen. Dus ook ik probeer voornamelijk naar het 'leukste' gedeelte te kijken, de geslachtsbepaling.
Ik snap je wel, ik had bij 16 weken een echo voor het geslacht bij een bureau dat ook medische echo's doet. Zij gaf toen al aan dat ze bijv. een klompvoetje enzo kon uitsluiten. Vond ik echt superfijn om te horen dat ze al zoveel kon zien, eigenlijk alles behalve het hartje dat was echt pas goed te zien bij de 20-wekenecho maar was wel al te zien dat er genoeg kamers waren en dat het bloed er goed doorheen stroomde ! Was erg blij en ook super opgelucht dat ik het al zo vroeg wist dat alles goed was. De 20-weken echo duurde mij persoonlijk echt te lang na de termijnecho.
Zeker weten hoor! Een zwangerschap is toch heel ingrijpend en spannend en echt gerust ben je pas als de baby gezond en wel in je armen ligt. En dan komen er natuurlijk weer andere zorgen... Mijn vorige zwangerschap werd een vmk en daarom ben ik nog steeds wat onzeker (we hebben hier tenslotte bijna 11 jaar over gedaan...), daarnaast sta ik onder strikte controle van de gyn. ivm mijn gezondheid en krijg ik dus een GUO ipv een SEO. Dus ja.... hier al slapeloze nachten, ook al hebben we al 4 echo's gehad en waren die gelukkig allemaal goed!
Heel herkenbaar! Na 3x miskramen hadden wij ook veel angst of het allemaal wel gezond zou zijn. Daarom hebben wij ook bewust gekozen voor een combinatietest. Toen met de 18 weken een pretecho en toen hoorde wij al dat de kleine het super deed. Met de 20 weken echo was onze angst eigenlijk verdwenen. Misschien is het een ideetje voor je om een 2D pretecho in te plannen? Is niet zo duur als een 3D en je ziet meteen de kleine nog eens (hele geruststelling vond ik). En mijn VK gaf tijdens de pretecho zoveel uitleg en liet ons meteen dat er geen grote afwijkingen waren. Super fijn! Sterkte!