Ja bizar he? Bij mij hadden ze veel haast om Runar te halen omdat zijn hart niet meer klopte. Daardoor konden ze niet langer wachten met snijden! Maar had me dan direct onder narcose gebracht..... Heb je ook letterlijk alles gevoeld? Had je zojuist al een berichtje gestuurd in het andere topic.
Mijn eerste foto samen met N.oah. Dit was de avond voordat hij overleed. Ik mocht hem voor het eerst vasthouden. Het was een moment dat ik me ondanks de situatie oprecht gelukkig voelde.
Erg mooi al die foto's... Maar ook foto's die me echt raken en aan het denken zetten dat het ook zo fout kan gaan. Heel veel sterkte voor hen... Hier de eerste foto's van mij met mijn meisje. Geboren 15 September 2012.
En m'n bevallingsverhaal wil je niet weten, maar staat hier: http://www.zwangerschapspagina.nl/geboren/394955-e-sm-e-geboren.html
Jeetje, wat een verhaal ook. Echt bizar. Heb met je te doen. Maar een kleintje maakt wel alles goed he? Vind je ook niet? Liefs!
Ja ach, zij is er en dat is het belangrijkste. Helaas wel zonder m'n liefste man en haar papa, maar ze maakt me zo gelukkig. En moet binnenkort weer onder het mes, omdat ik dus tot aan endeldarm en kringspier opengescheurd was, kringspier gehecht, maar verlies soms ontlasting, dus moet opnieuw geopereerd worden en mag nooit meer natuurlijk bevallen. Ach, nogmaals, zij maakt alles goed! Ben iedereen dankbaar dat zij wel bij me is gebleven nadat ik haar papa moest verliezen.
Ja, was het verhaal van je man wel eens tegen gekomen op het forum. Verschrikkelijk. Maar wat een respect heb ik voor jou. En wat fijn dat je nog iets van jullie samen hebt, jullie meisje. Zo is je man toch altijd nog bij je. Heel verdrietig allemaal maar wat ontzettend mooi dat jullie meid er is! Hoop dat je het geluk in je leven ooit nog terug zult vinden. Maar weet zeker dat je man erg trots op je zou zijn!