hallo allemaal ook ik moet me helaas hierop melden dat het niet goed is gegaan. na de eerste echo is het kindje al snel gestopt met groeien en leven, maar daar ben ik pas 2 jan achter gekomen doormiddel van bloedverlies. echo gemaakt en ja het was niet goed. nu zit ik thuis en wachten tot spontaan begint maar word er wel beetje moe van en wil het gaan loslaten. liever wil ik geen curratage laten doen omdat de natuur ook heeft besloten dat dit kindje niet verder mag groeien. het was zo'n leuk begin van het jaar maar zo in diepe punt gegooid. wie heeft er ook gewacht tot vanzelf kwam en hoelange tijd? wordt maandag iig gebeld door verloskundige hoe het gaat dus dan misschien toch besluit nemen voor curratage? maar hoop zo dat het komende dagen gaat loslaten. wel al veel kleine stukjes stolsel voorbij zien gaan in wc. moest toch ook hier even me verhaal kwijt
ik had 20 nov. een positieve zw. test in handen, dus was ik 4+2.. 6 December met 6+4 had ik een streepje bloedverlies, savonds nog een keer.. 7 december sochtends weer een klein beetje, nog steeds zonder stolsels. Kon om half 1 's middags voor de echo komen, en het was idd niet goed.. Zaterdag 8 Dec. werd ik wakker met gigantische rugpijn, en vage krampen, tussen de middag werd het extreem.. Tegen een uur of 4 a 5 ben ik de vrucht verloren met behoorlijk veel pijn.. Vervolgens nog 11 dagen nagebloed, en toen was ik eindelijk schoon.. In ieder geval heel veel sterkte!
Oh meid, wat naar allemaal voor je. Ik wens je veel sterkte. Ik zit er nu ook midden in. Ik wilde geen curretage en kon er pas ook over twee weken voor terecht. Ik ben begonnen met medicatie. Het was echt geen pretje, maar ook wel te doen. Ik denk dat ik alles nu wel ben verloren. We gaan het zien bij de controle echo. Misschien dat je iets hebt aan mijn verhaal.
Hoi Chantallie, Verdrietig dat het zo is gelopen. Ik herken het helaas. Op 3 december vaag positieve test maar op 4 december een duidelijke test. Bij ongeveer 5 weken kreeg ik last van bruinverlies wat tot op heden is gebleven. Op zich niets aan de hand, de testen bleven knal positief maar in een stemmetje in mij bleef maar zeggen dat het niet goed zat. Uiteindelijk op 28 december een echo gehad en het kleintje met een kloppend hartje gezien. Op Oudjaarsdag zei ik al tegen mijn lief dat ik het gevoel kwijt was, ik wist zeker dat het mis was. Helaas werd dit afgelopen vrijdag bevestigd. En nu? Ik heb woensdag een gesprek met de gyn om de opties te bespreken. Ik weet dat het meest natuurlijke zou zijn als mijn lichaam zelf afscheid neemt, maar kennelijk wil het nog niet los laten. Ik houd er daarom rekening mee dat ik vrijdag 11-1 gecuretteerd word. Voor mij is het belangrijk om het af te sluiten en dan hoop ik dat ik tegen mijn verjaardag (2 feb) geen bloedverlies meer heb. Dat heb ik nu inmiddels al 3,5 week en ik voel me niet lekker daardoor, niet fris. Ik wil het gewoon afsluiten en rouwen en dat kan niet zolang ik er midden in zit. Ik hoop dat je hier misschien iets aan hebt. Gooi alles er uit hoor meis. Want wat is dit verdrietig en naar zeg! Hele dikke knuffel!
Hey....hier ook helaas iemand waarbij het niet goed is gegaan..... Sterkte ten eerste met je verlies...... Mijn verhaal, 5 dec positieve test....9 dec bloeding. Dag erna echo bij vk....Vruchtzakje zag er niet goed uit maar wel kloppend hartje..maar moest me voorbereiden op een mk want het zag er niet goed uit.....maar een minimale kans. Nou heel de week rustig aan gedaan en de bloeding stopte zelfs! Helaas week erna was de bm al schoon.....echter verloor ik 2 dagen later een hoop stolsels en had ik erge krampen .... Maar het was te doen. Toen de vk opgebeld en ik wilde een echo maar wel in het zk. Moest van te voren wel even bloedprikken voor mijn hcg te controleren. Deze was best hoog. Die week in het zk een echo gehad en weer hcg geprikt. Echo was gewoon goed maar mijn hcg was gestegen.....heel vreemd. Week later weer hetzelfde verhaal. Echo was goed maar hcg was gestegen. Nu moet ik woensdag weer terug om alles te checken. Dus ik ben eigenlijk al best een tijd bezig nu met de mk.....ik denk zelf dat ik pas alles verloren ben de 19 de...terwijl ik al schoon moest zijn. Ik hoop voor jou dat het gewoon spontaan gaat allemaal....is toch het beste voor je lijf .... Ik was best gerustgesteld dat alles vanzelf ging. Alleen is de nasleep nu even minder....maar dat mijn lijf de mk zelf deed vond ik persoonlijk wel fijn. Hoe is het nu met jou?
Mijn eerste miskraam was een leeg vruchtzakje, wat tot een week of 8-9 heeft gegroeid. Met 12 weken hadden we een echo waarbij we daar dus achter kwamen dat het mis was en 2,5 week later kwam de miskraam, net voor ik met pillen de miskraam op zou gaan wekken. De tweede miskraam is mis gegaan met ongeveer 8 weken. Paar dagen daarvoor hadden we nog een goede echo gehad, en uiteindelijk zagen we met 11 weken op een echo dat het mis was. Toen niet afgewacht en een paar dagen later direct ingegrepen, omdat de eerste keer ook lang had geduurd voor mijn lijf het afstootte en ik half leeggebloed was toen, (komt niet heel vaak voor hoor). Het kan heel snel komen, (mijn VK gaf aan dat in de meeste gevallen de miskraam snel op gang komt als je eenmaal weet da t het mis is), maar het kan dus ook rustig een behoorlijke tijd duren, (eerste miskraam heeft er bij mij dus een week of 6 tussen stoppen met groeien en de miskraam zelf gezeten). Sterkte!
hoi allemaal bedankt voor jullie reacties!! ik denk steeds ja het gaat nu doorzetten, maar s'nachts stopt het en is het weer wachten. ik voel me redelijk goed maar dat wachten duurt eigenlijk te lang en kunnen we weer verder met een plekje geven nu blijf je er toch mee lopen. is nu ongeveer 3 weken geleden dat het gestopt is met groeien. we wachten het nog een dagje af morgen kan ik weer bellen met verloskundige welke volgende stap we gaan en kunnen zetten. wil ook gewoon weer aan het werk, maar dat is nu niet haalbaar met de onzekerheid.
Hoi Chantal, Ik begrijp je heel goed. Ik wilde niet wachten dat het kwam. Bij mij zette het niet echt door en het kon daardoor ook nog wel duren. Ik ga morgen aan het werk en ik wilde ook niet dat ik daar het vruchtje zou verliezen. Mijn vriend was bij me toen het gebeurde. En dat was best heftig. Ik heb met medicijnen de miskraam laten opwekken. Het was pijnlijk, lichamelijk en emotioneel. Vandaag voel ik me weer zo leeg. Ik haat momenteel de ochtenden, want dan besef ik me wat er ook alweer is. Was het alvast maar een maand verder. Ik ben bang voor de controle echo. Echo's associeer ik met narigheid helaas.
Ik zit precies met hetzelfde meiden.. Morgen in ieder geval werken, waarschijnlijk de rest van de week vrij.. Maar ik ben dus als de dood dat ik morgen op zitting zit en dan een bloeding krijg. Het bruinverlies is nu weer gestopt. Ik ben er klaar mee. Ik wil gewoon mijn cyclus weer terug. Ik bloed nu 3 weken af en aan en mijn lief en ik hebben al weken geen seks meer gehad. Dat mis ik gek genoeg ook. We waren net bezig met het plannen van onze bruiloft, ik had het zwanger worden eindelijk uit mijn hoofd gekregen en nu staat alles in het teken daarvan. En dan niet op een positieve manier.. Zucht.. de zon schijnt. Zo maar eens een wandeling maken en mijn hoofd leeg maken.
Bij de eerste miskraam was het vrij snel op gang.zonder medicatie. Heb wel echt weeën gehad....dat vond ik wel heel heftig. Dit duurde een paar uur. Toen is bij mij alles compleet eraf gekomen. Een mooie kiwi.. Controle echo gehad en alles was schoon. De 2de miskraam heeft langer geduurd. Lang gevloeid. Heel veel sterkte en neem de tijd voor jezelf!
Hoi meid, Wat naar voor je zeg, heel veel sterkte en ik hoop dat het gauw op gang komt. Klinkt gek maar ik vond het niet fijn rond te lopen wetende dat je een dood vruchtje in je hebt zitten. Ik had een MA en kwam er bij de tweede echo pas achter dat het niet meer leefde. Het bleek al 2 weken niet meer te groeien. Ik moest een week wachten en toen weer naar de vk. Daar kreeg ik een verwijsbrief voor de gyn en kon ik de dag erna op gesprek komen. Ik wilde ook liever via tabletten dus kreeg ik die. 's Avonds moest ik tabletten nemen om de baarmoedermond te openen en 36 uur later kon ik Cytotec innemen. Al snel voelde ik een menstruatiepijn opkomen en na 5 uur was het best hevig en ben ik gaan douchen. Toen is het vruchtje naar buiten gekomen, alles erop en eraan. Helaas verloor ik teveel bloed en moest ik opgenomen worden in het ziekenhuis en werd ik uiteindelijk gecuretteerd. Ik wilde dat eerst ook liever niet, maar ik heb na de ingreep nog maar vier dagen gebloed en toen was het klaar. Ik kon het daardoor redelijk snel afsluiten. Heel veel sterkte gewenst!
hier weer een berichtje van mij en dit keer een opluchting maar toch ook gek. gisteravond begon het heftige pijn rond half 7 door te zetten en verloor steeds wat bloed enzo, om ff over 11 is het dus eruit gekomen wat kan je lichaam daar snel op reageren de pijn was gelijk weg. maar wat ziet het er gek uit? bloeden erna valt mij reuze mee? steeds als ik naar wc ging kwam het eruit maar verder zit er weinig nog in mv. nu is bedenken wanneer we aan het werk gaan morgen of donderdag twijfel. alvast alle bedankt die me geholpen hebben en antwoord hebben gegeven en voorbeelden wat ik kon verwachten, ben ook blij dat het spontaan is gegaan en geen bezoek aan zh.
Ja zo verloopt een mk schijnbaar ook...je hebt eigenlijk een soort weeën want je bmmond moet open om je vruchtje eruit te kunnen laten. Als dat gebeurt is gaat de pijn weer weg. Het is echt een mininbevalling. Ik zou het even aankijken want je weet nu niet hoe je bloedverlies gaat lopen ... Sterkte en idd fijn dat het gewoon spontaan is gegaan...
Fijn dat je lichaam dit toch zelf heeft gedaan. Het zal inderdaad wel een raar een idee zijn dat het nu echt voorbij is... Hopelijk heb je er lichamelijk niet veel last meer van. Emotioneel doet het natuurlijk wel veel met je. Hier nog steeds aan het wachten. Net een goed gesprek met mijn leidinggevende gehad en vanaf morgen ben ik ziek. Wat haar betreft tot volgende week vrijdag iig. Als ik maar voldoende tijd neem om dit allemaal te verwerken. Erg fijn als er zo met je wordt meegedacht en je het gevoel krijgt dat mensen je ook echt de tijd gunnen.
ja het is een heel gek gevoel, net weer wat telefoontjes gepleegd en is het toch emotioneel, maar lichamelijk voel ik me wel oke en zo overleggen met manager dat ik donderdag weer wil proberen 1 dagje dan deze week. eliz succes met wachten is niet fijn, maar ik ben nu zo blij dat spontaan is gekomen en niet met andere hulp. wel gek, verloskundige zei je mag als bloed is gestopt gelijk weer verder met zwanger worden? wat makkelijk gezegt zeg. dat ze dat zo makkelijk zeggen.
Klopt inderdaad dat je gelijk verder mag, mits je baarmoeder schoon is natuurlijk.. Nogmaals heel veel sterkte, en wel ´fijn´ dat het uit zichzelf is losgekomen..
Klopt, zodra je niet meer vloeit mag je weer in bad, zwemmen en seks hebben. En dus kun je, zodra je niet meer vloeit, er weer voor gaan. Mits je daar je hoofd naar hebt staan natuurlijk... Sterkte met alles, fijn dat het spontaan is gekomen!
Maar als je dan nog wat bloeden blijft steeds na je mk....gewoon een beetje mag je dan ook niet zwemmen idd... Het is idd gek dat de vk gelijk erover begint dat je weer gelijk zwanger mag raken.....lijkt wel alsof er niks gebeurd is dan. Maar veel vrouwen willen dat ook en vragen hierom.... Ik wilde ook gelijk door....moet nu afwachten maar ik demk ook dat ik niet gelijk ga klussen om weer zwanger te worden....even rustig aan...
ja dat zal het ook zijn, dat vele toch snel die stap kunnen zetten en durven. ik ga het rustig een plekje geven en we kijken wel. het bloeden valt me ook reuze mee hopelijk blijft het zo, over 2 weken lekker midweekje weg wat heel goed uit komt nu. maar dan moet het wel over zijn want zwemmen zal dan wel veel gebeuren. nogmaals dank voor alle reacties, en fijn dat we er zo voor elkaar kunnen zijn en met elkaar alles kwijt kunnen.