hier word nederlands en duits aangeleerd. we wonen op de grens en we spreken dus heel veel duits als we dan over de grens zijn of en zijn duitse mensen hier praten we ook tegen de kinderen duits. verder gronings en achterhoeks maar dat is dialect.
dat ken ik alleen hier arabisch ik praat ook tegen de kinderen nederlands alsook tantes en ooms enkel schoonouders praten arabisch tegen de kinderen en soms de papa
Dit is niet helemaal waar. Als je een taal vloeiend spreekt, kun je deze taal gerust met je kids spreken. Ik heb het hier toevallig laatst nog met een bevriende ontwikkelingpsycholoog over gehad. Kleine foutjes worden overigens ook regelmatig in de moederstaal gemaakt. Absoluut niet lullig bedoelt, maar als je de "hun vinden/deden, zo-wie-zo, etc. hier op het forum ziet dan zouden we met z''n allen nooit tegen onze kids mogen praten .
Meen je dat? Ik heb altijd geleerd, bij mijn studie Nederlandse taalkunde aan de universiteit, dat tweetaligheid alleen door moedertaalsprekers mag worden aangeleerd omdat niet-moedertaalsprekers altijd bepaalde fouten kunnen maken die moedertaalsprekers niet maken. Heeft te maken met de structuren van taal en de syntaxis enzo. Maar goed, het maakt verder eigenlijk ook niet zoveel uit . Mijn man en ik voeden als moedertaalspreker op en voor de rest is iedereen natuurlijk vrij om te doen en laten wat hij of zij wil.
Als near-native zul je niet veel 'schade aanrichten', lijkt me, sommige native sprekers spreken een stúk belabberder dan bv een Nederlander die Engels heeft gestudeerd. Maar veeeel mensen denken;'Och, ik kan echt heel goed Enhels!' En dan hoor je ze... 'Yes, joe ken doe det! Pik up de - pff, hoe heet het? - eeeh de sing on de grond.' ... Lekker overdreven voorbeeld Maar daar leert een kind dus geen Engels van Ik ken zelf een jongen wiens vader Japans met hem spreekt, vader is pas op z'n 20ste Japans gaan leren, maar spreekt het echt super goed en zijn zoon ook. Het kán dus zeker wel.
Klopt wat zij zegt, vandaar ook mijn eerdere comment. O.a. Chomsky beweert dat wij innate/universal grammar hebben.
Wij spreken nu twee talen met ons zoontje, mijn man Spaans, ik Nederlands. Voorheen communiceerden wij alleen in het Engels, maar tijdens de zwangerschap hebben we besloten Engels voorlopig te "verbannen" en spreken we samen voornamelijk Spaans. Als wij hier blijven wonen, dan zal hij met vier jaar naar een Engelse school gaan, maar wegens het werk van mijn man kan het zomaar zijn dat we verhuizen naar een land waar weer een andere taal gesproken wordt. Ik heb wel al een plank vol Nederlandse voorleesboekjes staan en ik wil dat hij ook officieel Nederlands gaat leren, zodat hij altijd de optie heeft om bijvoorbeeld in Nederland te gaan studeren. Ik denk trouwens dat het heel erg per kind verschilt hoe ze talen oppakken. Ik heb verschillende neefjes en nichtjes die tweetalig opgevoed zijn en sommige gaan er super goed mee om, andere preferen toch één taal. Als je de mogelijkheid hebt je kind tweetalig op te voeden, zou ik het altijd doen.
Hier heel consequent vader spaans, ik NL, onderling Engels (vriend opgegroeid in US, ik zo goed als vloeiend al heb ik niet de illusie dat ik het ooit perfect zal spreken) De reden dat we onze moedertalen aanbieden is dat we willen dat onze kinderen gewoon kunnen communiceren met hun neefjes/nichtjes etc. We hebben bewust mijn duits maar achterwege gelaten aangezien we die kant van de familie sporadisch zien.
Wij spreken thuis Nederlands, op school spreken ze Engels en buiten horen ze weer een andere taal. Dat is soms best verwarrend voor ze en de oudste begon ook pas laat echt goed te praten. Nu kunnen ze zich allebei goed redden in de eerste twee talen. De derde taal gaat moeizamer, maar dat vinden we ook minder belangrijk. Het zou namelijk zomaar zo kunnen zijn dat we volgend jaar weer ergens anders wonen.
Ik zou vooral ook echt wel zorgen dat je kindje Nederlands praat. Ik vind het heel goed als kinderen meertalig worden opgevoed, kan echt een voordeel geven. Maar ik werk op een basisschool waar je heel veel kinderen ziet waarvan Nederlands de tweede taal is. Die hebben dan gewoon totdat ze naar school gaan haast geen Nederlands gehoord, en die lopen zoveel achterstand op. Dat is gewoon zo. Dus naast het jullie eigen taal zou ik Nederlands zeker wel veel aanbieden en niet vergeten.
Ikzelf spreek Nederlands, mijn vriend ook, maar onze beider oorsprong ligt ook nog in Limburg. Hij is daar opgegroeid, mijn moeder komt daar vandaan... Ik vind het dan ook belangrijk dat ons kleintje straks het limburgs in ieder geval verstaat... Ik kan het ook niet spreken, maar ik versta het wel... We willen mijn schoonouders dan ook vragen om zoveel mogelijk limburgs met haar te gaan praten... en zich zeker niet in te houden, zodat ze het toch gaat begrijpen... Mijn nichtje verstaat overigens ook prima Portugees (vader is Braziliaan), maar praat het niet zo... Misschien wel als ze later in Brazilie/Portugal komt... Een neef van VL is getrouwd met een Noorse en woont ook in Noorwegen en hun dochter verstaat prima Nederlands. Ze kon het vorig jaar nog niet praten, maar inmiddels wel. Ik vind dat in dit geval toch wel erg prettig voor de opa en oma, zodat zij met hun kleinkind kunnen praten! Dat is in ons geval dan wat minder ernstig.... Beide ouderparen kunnen zich prima in het Nederlands redden!
Dat klopt! Tabriz is zijn thuisstad, zijn hele familie woont er nog. Inderdaad ook thuis Azeri gesproken en op school Farsi geleerd. Pas met 6 jaar, maar hij is toch perfect tweetalig. Wat toevallig zeg
ik ben friestalig opgevoed en me nederlands op school ed eigen gemaakt. ik woon nu al jaren in zuid holland en spreek dus nu alleen nog maar nederlands behalve als ik bij mijn familie ben. Ik wilde onze dochters het fries leren, ik heb dan ook steeds fries tegen hen gesproken....maar helaas lukt het mij niet om fries te blijven praten als ze zelf tegen mij nederlands praten kortom we praten in huis nederlands en bij mijn familie praat ik gewoon fries en pikken ze hopelijk het zo wel een beetje op. ze hoeven het niet te leren spreken maar wil wel graag dat ze het leren verstaan!
Ik kom uit Bosnië, en mijn vriend is gewoon Nederlands. Ik + mijn ouders en broer spreken servo-kroatisch (de taal die in bosnie word gesproken) tegen de kleine. En mijn vriend en zijn ouders Nederlands.. In de hoop dat hij beide talen oppikt.. Heb vrienden van mij die halfbloedjes zijn en die alleen Nederlands spreken die dat nu op latere leeftijd erg jammer vinden en nu nog eens proberen de andere taal te leren.
Inderdaad toevallig! Grotendeels van mijn vaders kant van de familie woont er ook nog op 2 van mijn ooms na, die zijn verhuist naar Teheran
Ik praat NL en ENG met mijn kids. Niet op bepaalde momenten maar het komt en gaat, soms begin ik ermee en soms begint de oudste ermee. Ze kan vrij goed engels en gaat nu ook naar een basisschool die al met engelse les begint in groep 1. Dit heb ik bewust gedaan van baby af aan omdat ik vind dat ze zich overal ter wereld moet kunnen redden en welke taal kun je dan beter leren dan Engels.
Hier spreekt manlief zeer goed nederlands, ondanks dat hij Engels is van geboorte. Woont hier pas sinds zijn 20e, maar dat zou je echt niet zeggen. Hij vind het heel moelijk om consequent engels te praten tegen dochter (en straks zoon) Dus wij doen het iets anders, wij hebben redelijk wat voorlees boeken, en dvds in het engels, en electronisch speelgoed (vtec enzo) zijn ook zo veel mogelijk engels. Verder zien en spreken we mijn engelse schoonfamlie regelmatig. Ik merk nu, dat ze engels echt begrijpt, maar als mijn smoeder wat aan haar vraagt, geeft ze wel in het nederlands antwoord. En regelmatig gooit ze engelse woorden door haar zinnen. "Look mama"! , 'Wat voor kleur is dat??' "Red! Rood!' Ze is nu 3, en hier ben ik al heel blij mee, Ze is dol op haar engelse tante, en toen ml laatst een engelse kennis aan de telefoon had, vroeg dl of ze ook 'aunty hannah' mocht spreken, ofte wel, ze herkent het zeker als de taal die bij die kant van de familie hoort, en begrijpt echt veel. De rest komt later wel! oh, en als we in engeland zijn, praat ze zelf ook binnen een dag of wat veel meer engels, gaat dus helemaal goed komen!
Mijn zoon wordt tweetalig opgevoed. We woon in Oostenrijk, en zijn beide Nederlander, echter wonen we in een klein dorp, alwaar hij zal opgroeien tussen de lokale bevolking. Als hij 2 is gaat hij naar Kindergarten, alwaar hem de Duitse taal, met het dialect van hier zal worden geleerd... Wij blijven gewoon Nederlands met hem praten.
Nationaliteit niet (voor zover ik weet)! Maar een eigen taal hebben ze wel.. Mijn schoonfamilie spreekt het wel eens. Snap dr niets van
Wat apart dat jullie Engels met elkaar spreken! Op de Antillen waar Papiamentu de gangbare taal is leer je op school toch Nederlands als belangrijkste taal, niet Engels? Als taalkundige zeg ik: spreek je moedertaal, de taal waarin je jezelf het beste kunt uiten, waarin je je als een vis is het water voelt met je kind, en gebruik de belangrijkste ta(a)l(en) in je omgeving als communicatie- en ondersteuningstaal. Belangrijk is vooral het gebruiken van de taal die je het beste spreekt, in die taal kun je het gemakkelijkst je diepste gevoelens uiten, kun je de meeste nuances aanbrengen. Voor kinderen is het belangrijk om in elk geval in één taal in contact te komen met zoveel mogelijk taalrijkdom en variatie. Als je dat als kind leert in in elk geval een taal is het gemakkelijker om die nuances in andere talen ook aan te voelen en aan te leren.