We zijn nu 30 weken zwanger en mini doet het goed. Maar ik niet, ik heb 2 jaar geleden een maagverkleining gehad en achteraf zijn er waarschijnlijk complicaties. Van gal stenen tot midden rif scheur, wat precies weten ze niet maar ik krijg vreselijke pijn aanvallen waar ze me al 2X voor hebben opgenomen. De tijd tussen de aanvallen wordt steeds korter. Ik slaap niet meer van de lichte krampen in rug en maag en ben constant doodsbang voor de echte pijn. Aangezien ze me niet kunnen helpen zolang ik zwanger ben willen we vragen of ze de baby kunnen voor bereidden en dan vroeg halen. Liefst zo snel mogelijk en mij aansluitend opereren en repareren.. Maar uiteraard voel ik me nu een extreem slechte moeder, alsof ik voor mijn kindje de pijn niet uit kan zitten. Maar de pijn aanvallen zijn echt 10 op de pijnscore. Ik krijs dan de hele boel bij elkaar, gemiddeld 1,5 uur lang.. Ik kan niet meer, ik ben op.. Hoe goed zijn mijn mini's kansen? Liefs marieken
Wat erg dat je zo'n pijn hebt! Maar ik denk dat een gyn niet zomaar een vroeggeboorte zal uitvoeren, of het moet levensbedreigend worden. Je kunt het natuurlijk altijd vragen........... Onze twin is met 32 weken geboren en hadden goede geboortegewichten (2040 en 2060..) dus die hadden niet echt een hele moeilijke start, maar nu laggen zij ook wat voor op de groei, zeker vor een tweeling. Denk ook dat het er aan ligt hoe groot jouw kindje nu is. Kunnen ze je niks voor de pijn geven? Ik hoop voor je dat er een oplossing voor je komt! Heel veel sterkte!!!!!!
Wat vervelend voor je zeg! Maar ik denk toch echt niet dat er een gyn is die als het kindje niet in levensgevaar is, vrijwillig een kindje prematuur gaat halen.. En over t algemeen zijn de kansen best goed geloof ik.. Maar stel dat jij nou net het ene kindje heb doe het niet aankan.. En je kindje sterft alsnog.. Vergeet ook niet dat je kindje waarschijnlijk aan de zuurstof moet, sonde e.d... Nee.. Hoe erg je pijn ook is wat is echt heeee vervelend voor je vind.. Dit moet je niet willen
Wat vreselijk dat je zoveel pijn hebt. Ik denk alleen dat een gyn niet snel een baby zal halen met 30 weken, tenzij je echt op sterven ligt. Deze termijn is nog zelfs extreem prematuur, kindje is ong 1,5 kilo, kan niet meteen ademen zonder hulp, krijgt sondevoeding, ligt min 5-6 weken in het zkh, en heeft een groot risico op complicaties. En alle behandelingen en onderzoeken doen bij zon ukkie ook veel pijn. Ik heb met gebroken hart naast de couveuses gestaan toen mijn kindjes werden geprikt ( dagelijks). kunnen ze jou niet volledig opnemen en je pijnmedicatie geven, desnoods via infuus?
Ik denk dat 30 weken ook wel erg vroeg is voor de gyn. Het is de kans van het kind afwegen tegen het lijden van de moeder. En dat is een lastige afweging. Vanaf een week of 36 maak je misschien meer kans, tenzij de gyn ziet dat de kleine er nu ook echt onder lijdt ( achterblijven groei bijv). Het is misschien hard en naar, maar elke week doorbijten geeft de kleine een betere start.
Wat vervelend voor je dat je zo enorm veel pijn hebt. Ik kan me niet voorstellen dat een arts je kindje bewust zo vroeg laat komen, en eerlijk gezegd ben ik blij dat een arts daar niet voor kiest. Hoe sneu het ook voor jou is. Er kunnen best veel complicaties bij komen als je kindje zo vroeg komt. Wat Adi zegt over opnemen en pijnbestrijding,heb je dat al eens overlegt?
Dat denk ik ook... Denk ook dat ze jou beter kunnen opnemen en je aan de pijnmedicatie kunnen gaan leggen de komende weken. Voor je kleintje is het nu veeel te vroeg om gehaald te worden. Mits je levensbedreigend ziek bent.. Heel vervelend zeg,snap dat het voor jou niet te doen is zo! Vraag het ze!
Een baby met 30 weken halen wil je echt niet. De longetjes zijn nog niet rijp, er kunnen problemen komen met ademhalen, hartslag, kindje kan ws nog niet zelf drinken. Ook hersenbloedingen en infecties komen relatief nog vaak voor met 30 weken. Het lijkt me verstandiger dat er gekeken wordt naar een (tijdelijke) oplossing van jouw probleem. Heb je al met je gynaecoloog en chirurg overlegd wat er wel mogelijk is? Sterkte ermee!
ik heb met de zwangerschap van mijn zoontje 10 weken lang 24 uur per dag pijn gehad ik liep tegen het plafond van de pijn en vermoeidheid, maar er is geen seconde geweest dat ik dacht haal hem er maar uit, sorry maar ik hoop dat er geen enkel gyn is die dit risico gaat nemen, vragen om een vroeggeboorte omdat je pijn heb, uiteindelijk heeft mijn gyn na 10 weken pijn besloten dat het genoeg was, en heeft besloten met 35 weken mij in te leiden terwijl ik eigenlijk niet wilde ik wilde wachten tot 37 weken, echter vond de gyn toen het dusdanig onmenselijk de hoeveelheid pijn die ik al die tijd had gehad, heb toen voor het eerst een pil gekregen tegen de pijn en heb bijna 40 uur geslapen, ik zou in jou geval dus bespreken welke pijnbestrijding nu mogenlijk is om je kindje zolang mogenlijk te laten zitten, en het voor jou dragelijk te maken, het liefst tot 37 weken
Wat erg dat je zoveel pijn hebt Is er niks wat je pijn kan verlichten wat niet heel schadelijk is voor de baby? Ik snap dat je met die vreselijke pijnen het liefst geopereerd wil worden en daarvoor moet je baby natuurlijk gehaald worden, alvorens die operatie uitgevoerd kan worden. Ik denk echter niet dat een gyn er aan mee zou werken, behalve als het levensbedreigend is. 30 weken zien veel mensen als een redelijk termijn, maar ik heb zelf meegemaakt dat 'levensvatbaar' niet hetzelfde is als 'het gaat goed komen en het kind gaat het redden'. Mijn dochter is met 29+6 week geboren maar het was echt een hele zware periode. De eerste week was kritiek, ze lag aan de beademing met de hoogste druk en hoogste zuurstof mogelijkheid en ze wou maar niet stabiel worden. Als ze nog meer zou verslechteren dan zouden ze niks meer kunnen doen. Verder heeft ze echt tegenslag na tegenslag gehad, hersenbloeding, operatie waarin een drain geplaatst moest worden in haar hoofd, klaplong, open ductus, 7 bloedtransfusies, heel lang zuurstofbehoefte nodig gehad en drinken was ze te zwak voor. Ze heeft uiteindelijk 3 maanden in het ziekenhuis gelegen en mocht met 42 weken zwangerschap eindelijk met ons mee. Het was echt een hele zware tijd voor ons, niet wetende of je kind het wel of niet zal gaan redden. En ik zou het mijn ergste vijand niet toewensen. Anderzijds doen sommige baby's het gewoon meteen uitstekend, daar is helaas niks over te zeggen en niks te voorspellen van tevoren.. Dus als ik heel eerlijk ben zou ik adviseren om het zo lang mogelijk te proberen uit te zitten.. elke week is er weer 1.
Vanochtend met de gyn overlegd, uiteraard is hij het met jullie eens, ik ook zo lang ik geen pijn heb. De mogelijkheid tot opname en infuus medicijnen is er ook, maar aangezien de aanvallen willekeurig komen en in principe ook weg kunnen blijven willen ze daar nu niet aan beginnen maar dat gaat wel gebeuren als de aanvallen deze weken met regelmaat komen. Dan wordt er gerekt tot 34 weken en dan verder kijken. Ofterwijl, ze kunnen nu uiteraard niks doen maar het staat genoteerd. Zelf eerst met wat meer paracetamol een spiegel op bouwen en zien hoe de aanvallen daar door geen komen. Heb ook maag relaxers voor tijdens de aanval. Bedankt voor jullie antwoorden, zat er gewoon even helemaal door geen. Nu gaat het beter. mijn kindjes zijn mijn alles!
Fijn dat de gyn met je mee gedacht heeft. En natuurlijk ben je ten einde raad met zoveel pijn. Ik hoop dat de pijn aanvallen weg blijven. Heel veel sterkte
Maar als je wel pijn hebt ben je het dus niet met je gyn eens dat het te vroeg is? Dan zou ik het verhaal van babystew nog eens goed lezen. Pijn is rot, maar als het echt gevaarlijk voor jou zou zijn hadden ze allang ingegrepen. Blijkbaar is dat niet het geval. Mén, ik heb weken rondgelopen op de NICU toen mijn kinderen daar lagen, wat een ellende hebben we daar gezien. Misschien moet je eens vragen of je mag gaan kijken en wat er die week voor een incidenten zijn geweest met baby's, dan denk je er zelfs met pijn anders over dan nu.
Kan me alleen maar aansluiten bij Nicky Lohs, ook met 34 weken is het nog veel te vroeg voor je kindje om al geboren te worden.Is er geen betere pijnmedicatie mogelijk voor je dan paracetamol? Sterkte ermee!
Hoe ik het begrijp is dat ze met 34wk nog geen actie ondernemen maar dan weer gaan kijken hoe het gaat. Erg rot voor TS dat ze zo'n pijn heeft. Hopelijk blijft het allemaal nog wat draagelijker en dat je de 40 wk toch nog uit kunt zit
Wat rot zeg dat je zoveel pijn hebt! Wil je even veel sterkte wensen. Ik heb mijn vorige zwangerschap ook veel pijn gehad (10 wk bijna constant weeën) en mocht regelmatig slapen op een injectie pijnstilling en slaapmiddel in het ziekenhuis. Het werkte wel. Maar vrees dat mijn wee-pijn niet te vergelijken is met de pijn die jij voelt. Sterkte. Maar inderdaad is het voor je kindje echt het beste om nog te blijven zitten.
so far so good.. afgelopen nacht voor het eerst sinds weken weer wat geslapen! de kleine blijft wel mega rustig, wat tot nu toe elke keer een aanloop tot een aanval was maar we houden hoop. zonder pijn aanvallen kan mini blijven waar die is, en dat wil ik ook absoluut. ik beloon mezelf nu regelmatig met een baby iets om het ook positief te houden. ik vind het wel fijn dat jullie streng maar rechtvaardig zijn. zo te horen heb ik zeker te licht gedacht over een prematuur. ik zou mn kleintje nooit zn start toe wensen en beter mn best gaan doen om mn hoofd buiten de pijn en bij mn kleintje te houden
Goede instelling meid. Heel veel sterkte, pijn is niet fijn. Maar je beebje kan beter nog een aantal weken blijven zitten.
De pijn die je nu voelt is niets vergeleken met de pijn in je hart op het moment dat je kindje op de NICU ligt. Geloof me! Ik hoop dat je het nog heel wat weken vol kunt houden en dat je kindje níet prematuur te wereld hoeft te komen.
Wat rot voor je dat je zoveel pijn hebt. Ik hoop dat je het toch zo lang mogelijk kunt volhouden! En ik ben blij dat je inziet dat je inderdaad niet moet willen dat je kindje zo vroeg komt. Maar ik snap best dat als je echt zulke vreselijke pijn hebt, dat je dan toch andere gedachten krijgt.