@moon, voor jou ook een dikke knuffel! @frommel, beterschap voor jullie dochtertje! wel fijn dat ze er nu even geen last van heeft, hoop dat het zo blijft voor jullie @hier, nou t valt gelukkig mee, maar goed dat ik van t ergste uit ging maar het aftellen is begonnen! nog maar 2 maanden werken en dan verlof gok dat ik er dan wel weer aan toe ben van t weekend de roze band op de muur zetten! en als alles er netjes op zit is t klaar de muren dan dan flink aan de schoonmaak in t kamertje (vloer is niet zo netjes met al t stof en hier en daar een verfvlek ) en dan kan t ledikantje er ook alvast staan
Meiden die niet lekker in hun vel zitten, dikke knuffel! Een kind krijgen is eng, je krijgt een verantwoordelijkheid voor zo'n kleintje in deze grote wereld en dat kleintje moet je ook steeds weer loslaten, je relaties veranderen, je jeugd komt weer terug met vnl alles wat je wilt dat anders is voor je kind....althans dit gold / geldt voor mij maar uiteindelijk heb ik geleerd dat je er heel veel liefde bijkrijgt, je je heus wel red, hulp altijd te vinden is, kinderen allemaal anders zijn, iedereen moedert op haar manier, etc etc @frommel, ik vond die 2e ook echt eng, zelfs toen ze er was, heb toen ik voor het eerst alleen zou zijn ook een vriendin gevraagd om koffie te komen drinken.... maar natuurlijk ging het allemaal goed...
Ook van mij een dikke knuffel voor iedereen! Ik vermoed dat bij mij dit paniekmomentje pas gaat komen als er daadwerklijk een klein hummeltje naast me ligt. Misschien niet helemaal te vergelijken, maar toen ik 7 jaar geleden mijn paard kocht, was ik eerst een dag helemaal verliefd, en toen realiseerde ik me ineens dat ik nu verantwoordelijk was voor een heel groot dier wat compleet afhankelijk was van mijn voeren, uitmesten, correcte rijden en de nodige blessures en ziektes op kon lopen. Niet dat ik dit van te voren niet had bedacht, maar de realisatie van de daadwerkelijke enorme verantwoordelijkheid kwam pas later. Gelukkig was ik na de 1e week al wat minder panisch bij wondjes of andere kleine ongemakken, maar vrees dat het nu weer zo zal gaan. Ik bedenk nu rationeel wel dat ik straks voor de rest van mijn leven verantwoordelijk ben voor een klein schepseltje, maar kan dat nu nog stoer aan, de paniek breekt straks vast nog uit @Bfg: Fijn dat het meeviel, en wat komt dat verlof nu snel in zicht he! Ik heb het nu weer wat rustiger qua werk, maar dat geeft ook zenuwen. Heb nog 3 website opdrachten en 1 kleine vertaal opdracht lopen, maar als die af zijn, is er vooralsnog niets nieuws. Dat kan natuurlijk zo weer veranderen, en tot eind januari is dat ook echt wel genoeg, maar echt grote klussen kan ik sowieso niet meer aannemen. Vertaalopdrachten krijg ik altijd last minute binnen, en die zijn doorgaans korte termijn maar betalen wel goed, dus ik hoop maar dat ik er daar flink wat van krijg in Februari en Maart. En anders heb ik toch nog op tijd zwangerschaps verlof. Gelukkig zijn we niet afhankelijk van mijn loon, maar alle extra inkomsten zijn natuurlijk mooi meegenomen. Net wel de eerste factuur van het jaar uitgeschreven, dat is toch wel weer fijn
Denk dat ik dat straks wel eng ga vinden... Die eerste dag alleen met 2 kinderen... We zijn bij de eerste het eerste halfjaar samen thuisgeweest.. En vond het toen al druk.. Dus zal me er ook wel op verkijken hoe druk ik het straks ga hebben. Vrouwlief heeft dit keer alleen d' r vrije dagen(en die hebben we eigenlijk nodig voor calamiteiten), ook geen recht op ouderschapsverlof tot juli.. Hoop dat ik het ritme dan gauw te pakken heb.. Maarja, niet dat het helpt om me daar nu al druk over te maken... Haha Hier nog geen laptop. Hoop zo dat ze alleen een beetje vertraagd zijn.. (zouden tussen 9 en 13 komen).. Wacht nog heel even anders ga ik bellen... Ben het goed zat na 2 maanden.. Voel me vreselijk gehandicapt zonder dat ding.. In het vervolg kan ik beter een nieuwe kopen.. Maar dit was al de derde in 5 jaar.. En doe er niks geks mee.. Heb er nog 2 klaar voor de sloop in de kasten liggen.. Naja hopelijk hebben ze deze kunnen repareren.. En kan ik er voorlopig weer mee vooruit..
Ga zo ff bijlezen maar hier ook echt niet lekker in mn vel. Manlief en ik zijn elkaar even een beetje kwijt op het moment. Door drukte, stres, vermoeidheid, en omdat we lichamelijk niet intiem kunnen zijn, of maar minimaal. Gisteren gesprek gehad maar was helemaal overstuur. Baal er zo van. Komt goed.. Zit ff bij de hema een broodje te eten. Ben ik er ff uit. Zoonlief is bij opa en oma.
extra knuffel voor jou maartje! @frommel: ik hoop dat je laptop snel komt! 3 in 5 jaar is nogal wat! hoop dat er op deze dan in ieder geval nog wel garantie zat?
Nee, dat zul je net zien. Hij begaf het 3 dagen nadat de garantie afliep... Heb vl maar ff laten bellen, geloof niet dat ik dat moet doen met mn hormonen... Maartje, vervelend joh! Fijn dat je er ff uit bent!
Ik weet niet precies hoe het zit, maar de garantie op papier komt niet altijd overeen met de in de wet vastgestelde tijd! heel veel consumenten weten dit niet, maar hebben wat garantie betreft vaak veel meer rechten dan ze denken, in ieder geval op een gedeeltelijke vergoeding. als je nog weet bij welke winkel je m hebt gekocht, en het merk, moet dit wel na te zoeken zijn, hangt ook wel af van de soort schade natuurlijk, maar vaak is er meer mogelijk dan je denkt!
@maartje, hele dikke knuffel voor jou! @frommel, inmiddels al een laptop ontvangen? En soms kunnen die hormonen wel handig zijn
Ik had eergisteravond een emo momentje... Was een beetje verdrietig dat dit niet alleen m'n laatste zwangerschap is, maar realiseerde me dat dit ook de laatste bevalling is....
@ Mone; dat geloof ik wel.. dat dat moeilijk te accepteren is.. Laatste zwangerschap, laatste bevalling.. Ik wil er nog niet aan denken dat dit misschien de laatste is. Als het nou allemaal goed gaat, en ik draag het uit (of grotendeels), komt er toch misschien nog wel ooit een 3e.. al wil manlief daar nog niet aan denken hihi @ Frommel; en issie al binnen? @ 2 kindjes; hier zie ik er eigenlijk helemaal niet tegen op, stom he? Maar goed, Niek is dan ook ontzettend makkelijk. Die sliep ook al redelijk snel door. Maar ze zeggen dat de 2e altijd een stuk minder makkelijk is he haha. Ben benieuwd! @ bevalling; zie wel enorm op tegen de bevalling.. Hebben meer mensen dat? Bij Niek is het allemaal zo snel gegaan.. Ben in 1,5 uur bevallen. Weeenstorm niet normaal. Kon me niet ontspannen, zat continue tegen te werken. Want ik WILDE nog helemaal niet bevallen, nee logisch met 30 weken. En niemand die me serieus nam. Want die pijn die ik voelde, dat kon nog helemaal niet, want het zou nog uuuuren duren. Ben van 2 cm naar 10 gegaan in en uur, en voelde me dus totaal niet serieus genomen. Ook mocht ik Niek daarna niet vasthouden, dus heb er ook niet echt van genoten. Lag de uren daarna alleen, te wachten dat ze me kwamen hechten. Pas na een paar uur, mocht ik naar Niek. Dus zie er echt wel tegenop.. zijn er meer mensen die dat hebben, en weet iemand misschien waar ik ermee terecht kan? Want ik denk dat ik er toch wel iets mee moet doen. @ BFG; fijn hoor dat de muren bijna af zijn!!! @ Moon; dikke knuffel meisje.. Goed voor jezelf zorgen, en als je wat kwijt wilt, mag je altijd komen schrijven he. @ geranium; ik ben benieuwd of je leidinggevende het ermee eens is, van de vrijdag. Hoop het wel voor je. Vervelend is dat, dat je dan zo gebroken bent he. @ Juul; weer helemaal uitgerust?? @ Zora; zwaai terug! @ Shahrazed; meisje, doe je wel rustig aan? Die bekken moeten nog langer mee he!! @ Woerdie; voor jou ook een dikke knuffel meisje. Het is ook allemaal niet niks. Ik begin nu ook te merken dat mijn emoties behoorlijk hoog zitten.. Maar goed, bij mij heeft dat dan weer met andere dingen te maken. Gewoon lekker van je af schrijven en uithuilen! Het komt allemaal goed. @ Bloem; zwaai zwaai! @ Tumtum; gelukkig zijn jullie niet afhankelijk van jouw salaris. Hier ook hoor.. weinig werk en ik nu kan ik ook echt weinig werken. Dus gevolg: bijna geen inkomsten. Gelukkig heb ik met mijn vervangster een betalingsregeling kunnen treffen zeg maar, ideaal! Heb ik toch nog wat extras in januari en februari. Mijn uitkering krijg ik pas in maart nl! @ ego; nou, wat ik al zei.. hier ook helemaal niet lekker in mijn vel.. Begin ervan te balen dat ik niet veel meer kan en bij het minste of geringste harde buiken heb. Zelfs een kleine boodschap kan niet eens!! Nou goed, het is volhouden, komt goed.. Donderdag alweer 25 weken dus het begint op te schieten. Ga het over 2 weken wel even moeilijk hebben, dan ben ik 26,5, termijn waarop ik in het zh terecht kwam. Hoop zo dat ik er nu overheen ga.. We gaan ervoor! Gisteren even goed gesprek gehad met manlief. We lopen elkaar echt een beetje voorbij nu, en ik baal er zo ontzettend van. Ik wil continue knuffelen etc als hij moe is en doordat hij zo moe is, geeft hij me weinig aandacht. Soms zegt hij gewoon een avond bijna niets, puur door vermoeidheid. Heeft dan niks met mij te maken, maar dat denk ik wel steeds (stomme hormonen). Manlief zegt bij alles wat ik zeg: ja we gaan eraan werken, maar hoe daar hebben we het steeds niet over. Maar ja dan kunnen we er allebei niet zoveel mee. Dus vandaag toch maar eens goed om de tafel. Ik mis hem zo.. emotioneel, seksueel. Het valt me echt zwaar dat we niks mogen/kunnen doen, en alles wat we dan wel kunnen/mogen doen, dat schiet er gewoon echt bij in. Bovendien sluiten we niet echt aan bij elkaars wensen op het moment. Komt allemaal wel weer goed, maar op dit moment met mijn hormonen erbij, niet echt ideaal. Gisterenavond hele avond gehuild
@Mone, logisch dat dat even emotioneel is. Hier is het ook de laatste zwangerschap. Vanuit het ziekenhuis is het beleid dat er 2 zwangerschappen/kinderen per gezin kunnen worden gerealiseerd met donorzaad. Vraag me soms wel af of ik er wel voldoende bij stil sta of van geniet, aangezien dit mijn enige zwangerschap zal zijn.. dat hangt er ook wel een gewicht aan.. Zeker omdat ik al niet zo lekker in mn vel zit nu.. en vindt het zelf ook wel jammer, had misschien wel wat voor een derde gevoeld.. op termijn.. Maar vrouwlief niet, die is er hierna wel klaar mee... haha Missiemaartje, vindt het niet meer dan logisch dat het nu zwaar begint te vallen voor je. Blijft spannend, al gaat natuurlijk dit keer alles gewoon goed en beval je op z'n vroegst pas met 37 weken! Maar kan me voorstellen dat je het zo niet voor je gezien had met die harde buiken steeds.. En dan alle hormonen erbij.. Hopelijk lucht het huilen ook ff op.. sterkte! @bevalling, daar durf ik nog niet helemaal over na te denken.. Ben er best een beetje bang voor. Vrouwlief is vanwege HELLP ingeleid met exact 37 weken, was heftig en ging snel! Te snel, ze geloofde niet dat ze al moest persen, en toen ze eindelijk "mocht" vielen de weeen weg. De weeopwekker stond voluit, maar er gebeurde niets meer (achteraf bleek het infuus niet goed te zitten en was dr hele hand "volgelopen") dus heeft ze een uur op eigen kracht geperst, maar kreeg d'r niet meer verder. Toen hebben ze de boel maar opengeknipt (waaronder een ader waardoor het heel snel heel bloederig werd..) en met 2 vacuumpomptracties kwam ons blauw aangelopen smurfje op de wereld. Dit staat nog heel duidelijk op m'n netvlies.. Dochterlief kon zich niet warm houden en kreunde heel erg (we dachten eerst van de vacuumpomp) en moest uiteindelijk opgenomen worden, alsnog in de couveuze en aan de antibiotica vanwege een infectie (vermoeden van een hersenvliesinfectie) De ochtend na de geboorte werd de HELLP van vrouwlief erger (dit kan de eerste 48 uur geloof ik nog erger worden) en kon ook zij terug naar de verloskamer en aan het infuus. Zij was zo ziek dat ze nauwelijk iets heeft meegekregen van de eerste dagen, kon ook niet naar de couveuzekamer toe.. Al met al een best heftige ervaring, met gelukkig een heel goed einde, maar absoluut geen droombevalling. We hadden bij vl de voorkeur om thuis te bevallen, maar denk dat ik het na deze ervaring nieteens meer durf.. Hopelijk zakt het beeld van de vorige keer een beetje in de komende weken, en groeit straks vanzelf mijn vertrouwen in de komende bevalling.. @hier, LAPTOP is terug, en lijkt het gewoon te doen Ben heel blij! Nu de rest van de avond alles instaleren en doen
@maartje, lijkt me erg moeilijk ja als je zo het gevoel hebt dat je langs elkaar heen gaat. Kan me er ook wel wat bij voorstellen dat je man ook spanning voelt omtrent de bevalling, en vooral het grote vraagstuk wanneer....alleen zijn mannen vaak niet zo van t uiten van hun zorgen, maar verschilt natuurlijk ook per persoon. Moet zeggen dat wij soms ook hele avonden geen woord wisselen, maar ik kan dan wel lekker tegen mn man aankruipen op de bank. Kan me er ook iets bij voorstellen dat jij zelf tegen muren oploopt, ik zou ook gek worden als ik echt helemaal niks zou kunnen doen, en dan de spanning omtrent bevalling er ook nog eens bij... Denk dat ik t niet zo goed zou doen als jij, je komt sterk op me over en ik weet zeker dat je je hier goed doorheen gaat slaan! En met 26,5 week lopen we met z'n allen hier de polonaise, voor jou, omdat je dan nog helemaal het zkh niet in hoeft! Dikke knuffel voor jou! @frommel, jeeej laptop terug en werkend!!! Nu hopen dat t zo blijft, jullie zijn m wel erg lang kwijt geweest ..... @bevalling, ik heb werkelijk waar geen idee wat ik kan verwachten en ik ben ook werkelijk waar niet van plan om me er heel erg in te gaan verdiepen Foto's of video's trek ik lijkwit weg geloof ik dus wat dat betreft T lijkt me maar een ranzige vieze bloederige zooi, en t enige wat vaststaat is dat t pijn doet Dusssss mijn instelling is 't gaat gruwelijk zeer doen, maar op dat moment kan t me vast niet schelen hoe, als ze er maar uit komt' Maar liefst wel in t zkh veiliger voor mn gevoel, terwijl we echt heel dichtbij wonen hoor Wat ik ook altijd zo smerig vind is dat t kindje nog vol prut op je neer wordt gelegd, bah....maar schijnbaar vind je t van je eigen kind niet erg, dus daar ga ik dan maar van uit @vraag van de dag Navelstreng uit laten kloppen, ja of nee en waarom? En knipt partner de navelstreng door, ja of nee en waarom?
He meiden toch...wat een hormonen allemaal he...valt niet mee he? Komt allemaal wel goed, maar snap dat je erg kunt botsen met je gevoelens; angst voor straks, maar ook idd met je man nu... zijn ook pittige tijden! Sterkte xxx
@ babyfotograaf; klopt die vieze prut maakt je niks uit En navelstreng uitkloppen? Wat is dat? En hier heeft papa altijd de navelstreng doorgeknipt, weet niet waarom, voor mij hoefde het niet zo, heeft hij ook het gevoel dat ie iets kan doen
@frommel, fijn dat je eindelijk je laptop terug hebt en hij het ook doet! Ook niet echt een fijne ervaring met bevallen lees ik! @maartje, snap helemaal dat je tegen de bevalling op ziet. Bij Niek is het natuurlijk helemaal niet gegaan zoals je zou willen! Maar t zegt natuurlijk niks over deze bevalling. Plus je goed onder controle staat dus de baby hopelijk gewoon nog zeker 3 mnd blijft zitten! Ik begrijp hoe je je voelt wat balen betreft. Ik zit ook maar thuis, dingen te zoeken om de tijd te besteden maar word er soms ook een beetje verdrietig van.mn hobby's paardrijden en dansen al opgegeven, niet meer werken... Leven is gewoon erg saai op t moment. Denk ook vaak per dag aan de tijd, nog .. Dagen en dan 25 weken. En nog zoveel dagen tot 28 weken enz. Ik kan wel goed praten met m'n vriend, maar beleef het toch heel anders dan hij. Daarbij werkt mijn vrien fulltime en zit dus sowieso niet zoveel te piekeren als ik. Wel mis ik de intimiteit enzo ook wel erg. Elke keer als ik baal of angst ergens voor heb denk ik er maar aan dat het nog even moet en daarna alle leuke dingen weer gedaan kunnen worden die je maar wilt en het natuurlijk nog veel mooier word met de baby erbij! Trouwens, as woensdag moet ik naar de Vk en vraag dan meteen naar een bmm meting bij de gyn waar ik de week erop toch heen moet voor een groeiecho.harde buiken zijn iets minder aanwezig maar nog steeds heb ik veel angst @alle onzekere (a.s) mama's; ik denk dat we allemaal onze angsten of onzekerheden hebben. Het is ook niet niks een nieuw mensje op de wereld zetten en hier verantwoordelijk voor zijn! @hier, al even kort hierboven beschreven. Harde buiken zijn er dagelijks maar niet meer regelmatig en ook niet meer heel pijnlijk. As woensdag weer naar de vk.. Donderdag mijn eerste les zwangwrschapsyoga. Ik hoop maar dat m'n Buik dit aankan want ik kijk er wel naar uit om even het huis uit te kunnen en weer wat onder de mensen te zijn. Volgende week dinsdag gaan m'n vriend en ik haptonomie doen, ik denk dat dit kan helpen om me wat meer te ontspannen dus ben erg benieuwd!
@ iedereen die het nodig heeft een hele dikke knuffel! Helaas gaan niet alle zwangerschappen over rozen en dan die hormonen...,sterkte ermee meiden. @ baby vol prut: ik kan niet wachten weer zon glibberig warm lijfje op mijn buik te krijgen. En dat gevoel van liefde en bescherming erbij, echt heel bijzonder. @ zwangerschap: hier waarschijnlijk ook de laatste, we willen niet meer het ziekenhuis in daar zijn we echt klaar mee. Spontaan wonder is altijd welkom maar die kans is heel klein. Ik word dit jaar pas 30 dus wie weer denk ik er over een paar jaar weer anders over. Maar probeer wel extra te genieten van het zwanger zijn. @ bevalling: zie er nog niet echt tegenop, komt nog wel denk ik haha. 1e bevalling had ik langdurig gebroken vliezen en geen eigen weeën. Dus uiteindelijk ingeleid, weeën stormen en ontsluiting ging heel traag. Toen ruggespraak gehad hielp helaas maar even. Na 1,5 uur persen is onze dochter geboren met knip en vacuüm ivm ademnood en omdat ik het zelf echt niet voor elkaar kreeg had ook geen prrsweeen. Ze heeft zuurstof gehad maar kwam gelukkig weer snel terug. Manlief heeft ook niet de navelstreng doorgeknipt omdat ze eerst snel werd weggehaald. Uiteindelijk een heel weekend met gebroken vliezen gelopen maar de balling heeft zon 13 uur geduurd. Schijnt niet slecht te zijn voor een eerste maar ik hoop dat het dit keer sneller gaat en natuurlijk dus niet dmv infuus.
Dit had ik kunnen schrijven. Ik heb het gevoel niet zo erg als jij nu hebt, maar ik merk ook dat ik meer behoefte heb aan bevestiging en knuffels etc. En ml neemt al meer van me over in huis omdat ik toch merk dat het zwaarder wordt, dus hij wordt al zwaarder belast. Dus als er dan even rust is (lees: de kinderen liggen in bed en de klusjes zijn gedaan) wil hij gewoon stilletjes op de bank hangen en zappen. En liever geen vrouw die aandacht wil, een goed gesprek, geknuffeld wil worden maar toch wel minimaal de voeten gekriveld wil krijgen....en ik pak dat direct op (hormonen!) als:"Hij houdt niet meer van me!" Ach, we hebben besloten er maar om te lachen Hij massert mijn voeten, niet zo vaak als ik zou willen maar vaker dan hij wil. En ik gun hem zijn ruimte. En we gaan wel 's avonds tegelijkertijd naar bed en dan liggen we lekker tegen elkaar aan.
@bevalling: ik zie er niet tegenop. Ik krijg hoe dan ook een ks, en je kunt nooit van tevoren bepalen hoe je daar door komt. Dus het valt mee of het valt tegen. Maar omdat ik er echt helemaal niets aan kan doen om het te beinvloeden kan ik het ook makkelijk loslaten. We zien wel. En ik heb met mijn dochtertje echt een horrorbevalling gehad. Ik heb haar pas na een uur of 7 gezien maar kan me daar niet zo veel van herinneren, zat helemaal onder de morfine en dochtertje lag in de couveuse en ze mocht er toch niet uit. En ik was zo ziek dat ik alleen maar dacht:"Laat me in vredesnaam met rust" Bij mijn zoontje ook een sectio, en gewoonlijk krijg je direct na de sectio je kindje bij je in de OK. Maar mijn zoontje ademde vruchtwater in werd direct naar de neonatologie gebracht en die heb ik dus ook pas na een uurtje of 4 voor het eerst gezien. Maar ja, opnieuw, dit zijn dingen waar ik helemaal geen invloed op uit kan oefenen, het gaat zoals het gaat en ik laat het maar los. Idealiter wordt dit een sectio waar ik mijn zoontje direct bij me krijg, en ik na 2 dagen fluitend het ziekenhuis weer uit loop. Maar we zien het wel
Ook een hele dikke knuffel voor jou meis! Beterschap voor je dochtertje! Hoop dat ze snel opgeknapt is.. Is niets als die kleintjes ziek zijn.. Fijn dat je meeviel op je werk! Nog 2 maanden jeej, aftellen!! Ja, ik moet toegeven dat ik een tweede ook eng vind.. Het is soms al zo druk met Mira alleen, ze is nog klein etc etc etc.. Maar het komt vast helemaal goed hoor, probeer daar maar op te vertrouwen Lekker zeg een half jaar samen thuis!! Is je laptop er inmiddels? Ook een dikke knuffel voor jou meis!!! Wij weten niet of dit de laatste zwangerschap is, maar voor mijn gevoel heb ik nu genoeg van mijn lichaam gevraagd.. Af en toe heb ik ook zo'n; 'Nee! Dit kan niet de laatste keer zijn' momentje.. Dus ik herken wat je bedoeld.. Als is het niet definitief.. Ik vind het zwanger zijn zo leuk.. vind het maar moeilijk om er afscheid van te nemen.. Wel goed dat jullie er over kunnen praten meis! Dat scheelt vast een hele hoop.. Jullie komen er vast uit samen!! Het is niet niets dat jullie nu even niets kunnen doen.. als daar dan ook vermoeidheid van zijn kant en de hormonen van jou kant bijkomen gaat het natuurlijk helemaal mis.. Heel begrijpelijk. Dikke knuf nogmaals, komt vast helemaal goed! Dit keer ga jij de 37 weken gewoon halen! En wij slepen je er over 2 weken doorheen, beloofd!