Hallo iedereen, Hier ben ik weer, om even te klagen. Zoals jullie weten heb ik een tijdje geleden eentopic geopend dat ik geen werk kon vinden. Toen werd mij geadviseert om een opleiding te gaan volgen. Hier was ik druk mee bezig om dit te regelen en ondertussen gingen de sollicitaties gewoon door. Nu zit ik helemaal aan de grond genageld. Sollicitaties word ik echt allemaal afgewezen als ze al de moeite doen om iets te laten weten. In december 2 scholen hier in de buurt gebeld ( andere liggen40-50 km verderop ) Ze zouden me terug bellen, dit is nooit gebeurd, ik ben altijd blijven bellen,1 school kan me niet aannemen want de aanmeldingen voor volgend jaar zitten al vol. De andere school heeft me nooit terug gebeld en als ik blijf bellen dan is degene wat ik moet hebben niet daar, telefoonnummer achter gelaten maar belt maar niet terug. Door dit alles zie ik het nu nog minder zitten als een poosje terug. Ik heb geen zin meer om mijn bed uit te komen. Ik voel me nutteloos, ik laat me hangen en zit dagen in mijn joggingpak of pyjama. Ik verzorg me wel maar laat me dus echt hangen. Geen zin meer om me leuk aantekleden want ik tel toch niet mee in de maatschappij. Ik ben de dagelijkse sleur zat. Ik wil echt werk of een opleiding. De andere scholen is voor mij geen optie, ik wil niet elke dag anderhalf uur onderweg zijn want dan zie ik mijn dochtertje nauwelijks of niet. Waarom ik me nog meer zo *** voel? Ik lees vaker topics ( waar ben jij blij mee in huis ) waar andere mensen echt hun droomhuis hebben of een leuk leven, dit is op mij totaal niet van toepassing. Ik ben totaal niet jaloers, vind het fijn dat mensen het goed hebben. Maar wat zou ik dat graag ook hebben. Wij wonen nou in een oude wagen, waar ik totaal geen plaats in heb. Heb geen douche, wasmachine of droger gewoon geen plaats,we gaan ons inschrijven voor een huisje maar je raad het al, daarzou ik veelmeer betalen per maand, dus ik moet echt werk hebben voor we een huis toegewezen krijgen. Door dit alles zie ik door de bomen het bos niet meer, ik vind alles negatief en de muren komen op me af. Ik wil onafhankelijk zijn. Ik wil zo graag maar vind maar niks. Sorry voor mijn verhaal, zo dat lucht even op zeg. Kan er met niemand over praten want ze doen er de boot mee af; het komt zoals het komt. Veel liefs.
Ooh meid toch, kan me voorstellen dat je je nutteloos voelt, maar veel meer dan wat je nu al doet kun je denk ik niet. Het zijn moeilijke tijden en geloof me je bent niet de enige ( niet dat t je veel zal opvrolijken sorry) ben je alleenstaande moeder of is de pappa ook in beeld? Heb je nu een uitkering? Mssn ff checken of je recht hebt op toeslagen? Liefs adorable
Ik ben gelukkig geen alleenstaande moeder, vader is in beeld, heb geen recht op uitkering, krijg wel bepaalde toeslagen omdat ik er recht op heb. Zorgtoeslag en kgb. Maar ik zou ook geen uitkering willen, ik wil echt werken voor me geld. En ik ben gewoon bang als we over een jaartje een woning krijgen toegewezen dat we dat niet kunnen betalen omdat ik dan nog geen inkomen heb. Ik weet het dat er veel meer mensen in dit soort situaties zitten. Maar voor mij word het minder makkelijk omdat ik sinds zwangerschap al thuis zit nu dus 2 jaar en als ik solliciteer gooien ze het vaak erop dat ik al zolang uit de maatschappij ben en daardoor heb ik nog minder kans.
Mooi klote, vooral als je zo graag wil en er alles aan doet! Ik kan me goed indenken dat je na al die afwijzingen een inzinking krijgt, maar probeer positief te blijven hoe moeilijk het ook is. En geniet van je kleine meisje, ze zijn maar 1 keertje klein. Succes meid
Dankjewel meis, je hebt ook gelijk maar omdat ik nou zo in de put zit, ben ik ook een hele andere moeder. Ik ben zo negatief dat het ook inpact heeft op mijn relatie. Ik loop overal na binnen zelfs waar geen vacatures zijn. Word het ooit beter?
Wat een lelijke situatie Snap dat je er behoorlijk doorheen zit! Hoop dat je snel uitzicht krijgt op werk, of die studie. Sterkte
Ik herken het gevoel van nutteloosheid zeker. Momenteel ben ik al ruim een half jaar op zoek naar werk. Ik heb in juni mijn diploma (MBA-administratief) maar waar ik voor mijn diploma te horen kreeg dat ik geen diploma's genoeg had, krijg ik nu steeds de opmerking: 'gebrek aan werkervaring' Grr hoe kom ik ooit aan werkervaring als ik niet aan het werk kom..En rond de 400 mensen die reageren op een gemiddelde advertentie werkt er ook niet aan mee helaas. Pff ik wordt het ook steeds meer zat, maar ik blijf het proberen en misschien lukt het uiteindelijk wel. Wat wonen betreft hebben wij gelukkig niet te klagen, maar ik ka me voorstellen dat, als je dat er ook nog bij hebt, je dan helemaal geen zin meer hebt om je bed uit te komen! Ik hoop dat er snel verandering voor je komt! Heel veel sterkte!
Het solliciteren is echt een drama merk ik in mijn omgeving. Zit er geen landal bij je in de buurt, daar vragen ze heel vaak schoonmaak hulp voor een paar uurtjes in de week. Call cente of iets is ook een mogelijkheid. Zeg maar wat hoor....
Ik heb echt al alles geprobeert, schoonmaakwerk, callcenters, horeca, verkoop, thuiszorg, tankstations echt alles.Wat betreft vakantiehuizen is de dichts bijzijnde 80 kilometer verderop en was alleen voor de ma en vrij dus dan ben ik de kosten wat ik verdien plus eigen bijleg echt wel kwijt aan benzine. Niet genoeg ervaring krijg ik ook vaak te horen, te oud, een kind hebben zodat ik niet flexibel zou kunnen zijn en noem maar op.
Hmm natuurlijk komt het zoals het komt... Maar wat wel De Tip is... Is om vrijwilligerswerk te gaan doen. Dan sta je namelijk midden in de maatschappij, doe je nuttige ervaring op (bij voorkeur vrijwilligerswerk met raakvlakken met de baan die je zoekt) EN je komt weer wat meer onder de mensen en je voelt je ook weer nuttiger. 2-ledig goed dus... Werkgevers denken niet dat je heel de dag op je gat hebt gezeten voor 2 jaar En jij kunt je (met recht!) goed voelen over wat je doet en gelijktijdig vergroot je je kansen op de arbeidsmarkt.
mmm ja meid, tis heel hardmijn man zoekt ook al 2 jaar word ook afgewezen, keer naar keer, stug vol blijven houden en proberen door te zetten.. En mischien maar denken je bent niet de enige die zo moet vechten voor een baan,
Daar heb je zeker gelijk in, ik ben echt niet de enige. Bij mij is het gewoon alles bij elkaar, de meeste mensen hebben een huisje ook al kunnen ze net net of heel moeilijk rondkomen, maar wij zouden van 1 loon echt in de -400 zitten en dat maakt me ook wel bang.
Tja herkenbaar, hier wel alleenstaand en zit ook regelmatig zonder werk.. maar nooit langer dan een paar maanden. Ik weet niet of je wel iets van een diploma hebt? Momenteel heb ik 2 invalbanen, niet ideaal, maar wel te doen.. en ik doe de pabo in deeltijd. Met mijn onderwijsassistent en spw kreeg ik constant te horen dat er hbo nodig was.. dus maar gewoon opnieuw begonnen en nu bijna op de helft van het eerste jaar. Als het even meezit hierna nog 2,5 jaar, dus dat is te overzien. En financieel ook aantrekkelijk, pabo krijg je veel leuke tegemoetkomingen omdat het een lerarenopleiding is. En qua reistijd... tsja.. ik ben voor 1 baan vaak 2 uur kwijt, de andere is heen en weer 1,5 uur... en school is ook bijna 1,5 uur. Je moet er wat voor overhebben... maar ik denk maar aan de toekomst, dan kan ik gewoon parttime voor de klas en ben ik meer thuis voor de kinderen.
Natuurlijk moet je er wat voor over hebben, maar ik wil niet hetgene wat ik verdien met werk kwijt zijn aan benzine, als ik wat overhoud is het goed, Heb net nog eens gebeld met gilde opleidingen en hun zien het niet zitten dat ik als 21 jarige bij 16 jarige in de klas zit, dus ik denk dat mijn droom om opleiding te volgen voorlopig in duizend stukken ligt.
Met alle beste bedoelingen ... je droom om te studeren geef je nu wel heel snel op. Even een schop onder je kont hoor. Er leiden meer wegen naar Rome he ... je kunt eens kijken of je een deeltijdopleiding kunt doen (zit je niet met 16 jarigen in de klas), of een thuisstudie. En ga idd vrijwilligerswerk doen. Bv. in de zorg, een bejaardentehuis. En ja, soms betekent het dus dat je op andere vlakken in moet leveren. Het is maar net wat je wilt he ... of je gaat thuis zitten piepen of je gaat iets doen waardoor je misschien iets minder van je kind ziet voor de korte termijn, maar op de lange termijn het wel iets oplevert ... Je bent 21 hoor ... ff je schouders eronder.
Je bent 21 jaar, je kan dus nog studeren met studiefinanciering. Er zijn een heleboel volwassenopleidingen die je kan volgen op het MBO. Misschien is het handig om bij jou in de omgeving een afspraak te maken met een studiecentrum bij verschillende MBO. Je bent nooit te oud om naar school te gaan. En idd bij 16jarige in een klas te gaan zitten is niet echt prettig. Vandaar een volwassenopleiding. Bij de afwijzingen op sollicitatie´s moet je je bedenken dat ze niet jou als persoon afwijzen, maar dan is er vaak iemand die betere papieren heeft of meer ervaring heeft dan jij. Vat het niet te persoonlijk op. Misschien zou je kunnen bekijken hoe je solliciteerd en daar feedback over kunnen vragen zodat je dingen zou kunnen veranderen. Een sollicitatie training is misschien wel wat. Die kun je volgen bij het UWV. Voor je sombere gevoelens, als die lange tijd aanhouden, kun je misschien een afspraak maken met je huisarts en overleggen. Misschien heb je wel een depressie. En met een depressie heb je een stofje in je hersenen tekort waarbij je het beste eventjes hulp bij kan gebruiken.
Dankje heb het ook even nodig. Deeltijd opleidingen of avond opleidingen ben ik nog niet tegen gekomen. Ik struif iedere dag internet af naar opleidingen en vacatures. Thuisstudie weet ik niet, een bakgeld wat ik niet kan betalen. Je leert alleen, moet zelf een zorginstelling vinden en daarbij heb je de garantie op werk achteraf?? Is het diploma wel goed genoeg bedoel ik dan.
Juist in de zorg zijn er ontzettend veel volwassenopleiding op een gewone regulier MBO. Bij een voltijd opleiding zoekt de school een stage voor jou. Omdat je 21jaar bent kun je bij DUO een studiefinanciering aanvragen zo kun je je opleiding bekostigen. Als je alleenstaande mama bent krijg je ook nog een toeslag erover. Het is er met alle toeslagen goed van te leven. Het is geen vetpot, maar te doen. Ook krijg je nog stage vergoedingen. Zelf Ben ik 32 jaar en volg een volwassenopleiding in de zorg op het Friesland College. Omdat ik voor mijn 30ste ben gestart heb ik nog een studiefinanciering. Echt het is mogelijk!!!! Bel met verschillende scholen, maak afspraken. Misschien is het even lastig, maar dan heb je ook wat je echt wilt.