Poeh, wat een verhaal. En wat sterk van je dat je nog recht overeind staat. Als ik in jouw schoenen zou staan, zou ik contact zoeken met een psycholoog of psychiater, om je verhaal te doen en om je vraagstukken waar je nu mee worstelt voor te leggen. Geheimen en onverwerkte emotie, kosten ontzettend veel energie. Het zijn de stenen die je draagt in je rugzak en op je hart. Het helpt om er over te praten met een deskundig iemand. Op die manier kan je samen steeds een stukje verder gaan in het proces van verwerking. Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe. Knuffel! Edit: Ik denk dat het goed voor je is, om te leren ven jezelf te houden. Jezelf dingen te gunnen, en echt jezelf te kunnen zijn. Door je jeugd heb je dit weg moeten cijferen om op die manier te overleven. Nu hoeft dat niet meer, en mag je jezelf ook voorop zetten. Jezelf iets gunnen. Ik denk ook dat een psycholoog (iemand die je ligt) je hierbij kan helpen.
Jeej wat een verhaal. Kan je niet echt raad geven maar misschien kan je eens contact opnemen met een psycholoog of psychiater. Als ik je verhaal zo lees ben je een sterke vrouw. dikke knuffel voor jou meis.
Heel veel sterkte... ook ik zou in therapie gaan als ik jou was. Kies er ééntje uit waarbij je je op je gemak voelt en geef het niet op als de eerste niet bij je past!
Ik ken je dan wel niet, maar je verhaal greep me wel aan.. Weet dat je geen medelij wil zoals je het er neer hebt gezet.. Maar echt dit alles kun je niet altijd alleen blijven doen, je hebt steun aan je man en kinderen die er voor je zijn en waardoor jij je goed voelt. Maar dit soort dingen zullen altijd blijven opbreken. Medicijnen vind ik geen oplossing ''is persoonlijk'' maar denk wel dat je iemand nodig hebt die hier in gespecialiseerd is. Die kan je helpen dingen te leren verwerken in je hoofd, en je er tips bij geven.. En verder ga genieten van je man en je kindjes, met hun kun je de wereld aan, en zal je ook dit aankunnen. BOVEN ALLES ga weer proberen van jezelf te houden, dit heb jij niet gewild of gedaan, ook jij mag er zijn ondanks wat er gebeurt is.. Je staat nog steeds overeind dus JIJ hebt echt wel eigenwaarde!! Heel veel liefs
Wat een heftig verhaal. Moedig dat je het geschreven hebt en nog moediger dat je je verhaal hier hebt gedeeld. Er zijn bepaalde elementen in je verhaal die ik herken. En natuurlijk ken ik je niet persoonlijk dus dit is slechts het advies van een voor jou onbekende maar ik zou in therapie gaan bij een psycholoog of psychotherapeut. Voor de duidelijkheid, een psychiater is bedoeld voor mensen die geestesziek zijn zoals schizofreen bijvoorbeeld. Als ik je verhaal zo hoor is dat bij jou absoluut niet het geval. Het heeft bij jou niets met 'nature' te maken maar alles met 'nurture'. Dus jouw opvoeding en jeugd. Met jouw huidige problemen kun je echt het beste naar een psycholoog gaan, eentje waar je een absolute klik mee hebt. En laat die antidepressiva inderdaad voorlopig achterwege hoor, lijkt me echt niet nodig in jouw geval. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Jeetje wat een verhaal, wat heb jij allemaal meegemaakt zeg. Ik denk niet dat je 'rijp bent' voor een psycholoog, vind dat altijd zo naar klinken. Dus anders gezegd: ik denk wel dat het voor jou zou helpen om contact te zoeken met één of misschien een vorm van therapie die je kan helpen
Allereerst heel erg veel respect voor je dat je dit hier neer wilt zetten. Als mensen je hier herkennen en ze weten nu je verhaal dan is dat maar zo meis. JIJ hoeft je nergens voor te schamen!!!!! Hoe je je eigen kleine wilt beschermen is totaal logisch en het laat alleen maar zien dat je een topmama bent! Wellicht is het goed om hulp te gaan zoeken en te kijken of je wat meer verlichting kunt creeëren in de manier waarop je je nu voelt.
Jeetje wat een heftig verhaal, wat heb jij veel meegemaakt! Ik denk dat het niet zo'n raar idee is om eens met een psycholoog oid te gaan praten, dit is niet niks en daar kan je best wat hulp bij gebruiken.
Heftig meid en wat knap dat je zo door het leven heen hebt gebokst om te bereiken tot wat je nu hebt! Nu wordt het tijd om aan jezelf te denken en niet alleen in de overlevingsstand gaan staan, maar ga naar de huisarts print je vehaal van hierboven uit en neem deze mee
Mijn god! Ongelooflijk wat ik lees. Lieve schat wat een sterke vrouw ben jij! Dapper dat je het zo opschrijft. Je schrijft dat je op zoek bent naar de juiste richting maar wat ik zo lees is dat je het prima voor elkaar hebt met je huis, lieve man en lieve kinderen. Natuurlijk zitten er nog dingen van vroeger en ja, dat kan je heel erg in de weg zitten. Ik ben 1x een uurtje naar een psycholoog geweest dus mijn ervaring is beperkt. Ik moest een keuze maken en wilde daar hulp bij. Tot op de dag van vandaag heb ik hier wat aan. Ik vond het leuk en heb mezelf beter leren kennen. Probeer eens uit of het wat voor je is. misschien is een systeemtherapeut iets voor jou? Heel veel succes en liefs
Lieve meiden, ontzettend bedankt voor de goede reacties, ik ga morgen meteen de huisarts bellen, het is wel duidelijk dat het toch echt nodig is. Weten jullie of je zo bij een psycholoog terecht kunt of moet je echt een doorverwijzing hebben? En wat prinses zei over stenen in je rugzak en op je hart, zo voelt het ook echt, ik hoop zo dat ik ze bij de psycholoog grotendeels achter zou kunnen laten! Het zal een enorm lange weg worden om weer van mezelf te kunnen houden. Ik kan me dat gewoon niet voorstellen namelijk. Het voelt al als een enorme verlichting dat ik mijn verhaal kwijt kan. Ik hoop ook dat andere meiden die mijn verhaal lezen kracht kunnen halen uit de reactie's van alle lieve mensen hier. echt TOP!
ik ga eens opzoeken wat een systeemtherapeut precies is, het is zo dat ik zover ben dat ik over mijn problemen kan praten maar niet weet hoe ze goed aan te pakken in het dagelijkse leven. Welke gedachtengang aan te nemen etc. bedankt voor de tip.
De verwijzing krijg je van je huisarts. misschien raar om te zeggen omdat ik je niet ken maar ik ben trots op je!
ga ik doen! dat scheelt idd een hoop ongemakkelijk gepraat. Ik heb sinds een tijdje een nieuwe huisarts die mijn geschiedenis niet kent namelijk.
jammer dat er geen vind ik leuk knop is, maar dankjewel. zelfs van een onbekende kun je daar een hoop kracht uit putten en dat is wat ik op dit moment nodig precies nodig heb. doe wel vaak vrolijk en sterk maar ben dat lang niet altijd. Denk dat er zo nog wel veel meer vrouwen zijn hier.
Jeetje wat een verhaal , helaas van hier veel erkenning .., Knap dat je hulp gaat zoeken dat durf ik nu nog steeds niet , je mag me altijd een pb sturen als je je hart eens wil luchten Liefd
Dankjewel, en jouw aanbod geldt natuurlijk ook andersom sterkte met je situatie, als je je verhaal kwijt wilt mag dat altijd.
hier ook een hoop herkenning. wat goed dat je de stap gaat nemen om er met iemand over te praten. sterkte!